EuroLeague Power Rankings by Eurohoops: Vol. 2: Άνοδος για Ολυμπιακό, μεγάλη πτώση για Παναθηναϊκό
01.11.201818:21
Με τις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές να έχουν περάσει στην κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας, το Eurohoops παρουσιάζει τη δεύτερη έκδοση των Power Rankings.
Στάτους, δυναμική, φόρμα και σημασία αποτελεσμάτων αποτέλεσαν τα κριτήρια για την κατάταξη των 16 ομάδων.
#16 ΜΠΟΥΝΤΟΥΤΣΝΟΣΤ
Προηγούμενο ranking: 16 (-)
Ρεκόρ: 0-4
Εντός έδρας: 0-2
Εκτός έδρας: 0-2
Επίθεση-Άμυνα: 64,3-80
Η Μπουντούτσνοστ επέστρεψε στην Ευρωλίγκα για πρώτη φορά μετά από το 2003, αλλά δε μπορεί να επιστρέψει ακόμα και στις νίκες σε αυτή. Παραδόξως η άμυνα δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα (τρίτη καλύτερη). Η επίθεση των μόλις 64,3 πόντων (39,2% εντός πεδιάς) είναι κατά 11 πόντους από την επόμενη η χειρότερη με διαφορά, όπως και το +/- των -15,7 πόντων, αν κι η τελευταία ήττα από τη Ρεάλ (89-55) στη Μαδρίτη έχει πολλά να κάνει με αυτό. Ο Έντουιν Τζάκσον (10,8π.), ο Νεμάνια Γκόρντιτς (10,5π., 2,3ασ.) κι ο Ερλ Κλαρκ (10,3π., 4ρ.), εξαιρουμένης της τελευταίας εμφάνιση των -13 μονάδων στο index rating, ξεχωρίζουν στην αναζήτηση της πρώτης νίκης μετά από αυτή με 91-75 επί της Σιένα στις 4/12/02.
#15 ΝΤΑΡΟΥΣΑΦΑΚΑ
Προηγούμενο ranking: 14 (-1)
Ρεκόρ: 1-3
Εντός έδρας: 1-1
Εκτός έδρας: 0-2
Επίθεση-Άμυνα: 77,5-82,5
Εξαιρουμένης της πρεμιέρας με τη Ρεάλ (109-93) στη Μαδρίτη, η Νταρουσάφακα πάλεψε και στις τελευταίες δύο αγωνιστικές με την ΤΣΣΚΑ (79-75) στη Μόσχα και τη Μπαρτσελόνα (71-79) στην Κωνσταντινούπολη, παρόλα αυτά η νίκη επί της Μπουντούτσνοστ (71-63) παραμένει η μοναδική. Η πολυφωνία στο σκοράρισμα δεν αποτυπώνεται στο συνολικό αποτέλεσμα (τρίτη χειρότερη επίθεση) κι έρχεται σε αντίθεση με την άμυνα (όγδοη χειρότερη). Ο Μάικλ Έρικ (12,5π., τρίτος καλύτερος ριμπάουντερ με 8 και τέταρτος καλύτερος μπλόκερ με 1,3) ξεχωρίζει στην προσπάθεια ανατροπής της κατάστασης, αλλά οι βοήθειες από τους Στάντον Κιντ (12,3π., 2,5ρ.), Ρέικ ΜακΚάλουμ (10,5π., 5ρ., 3,8ασ.) και Ζάνις Πέινας (9π.) δεν είναι αρκετές για αυτό.
Η Γκραν Κανάρια χρειάστηκε να περιμένει μία ζωή για την πρώτη συμμετοχή στην Ευρωλίγκα, αλλά όχι περισσότερες από δύο αγωνιστικές για την πρώτη νίκη (87-86 επί της Μπαρτσελόνα) και παρά τις τρεις ήττες δείχνει να απολαμβάνει κάθε στιγμή. Ιδίως από τη στιγμή που όλες οι ήττες ήταν από ομάδες με βλέψεις για το Final Four (97-72 από τη Φενέρμπαχτσε, 102-87 από τον Παναθηναϊκό, 91-106 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας). Το ίδιο δείχνει κι η έβδομη καλύτερη επίθεση στη διοργάνωση, καθοδηγούμενη από τον όγδοο καλύτερο σκόρερ Κρίστοφερ Έβανς (15,3π.), σε αντίθεση τον μέσο όρο παθητικού των 97,8 πόντων (χειρότερη άμυνα) για το δεύτερο χειρότερο +/- με 13,5.
Κάθε αρχή και δύσκολη κι ακόμη περισσότερο στην περίπτωση της Χίμκι, η οποία δεν έχει πανηγυρίσει ακόμα κάποια νίκη. Σε αντίθεση με ό,τι είχε συμβεί αρχικά με τον Ολυμπιακό (66-87) στη Μόσχα και με τη Φενέρμπαχτσε (93-85) στην Κωνσταντινούπολη, ηττήθηκε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή από την Αναντολού Εφές (84-85) στη Μόσχα κι από την Αρμάνι (81-80) στο Μιλάνο κι είναι μία από τις δύο ομάδες με το ενεργητικό κολλημένο στο “μηδέν”. Η παρουσία του Αλεξέι Σβεντ (πρώτος σκόρερ με 26,0 πόντους και δεύτερος καλύτερος πάσερ με 7,3 ασίστ) δεν αρκεί στην επίθεση (τέταρτη χειρότερη), ενώ η αμυντική λειτουργία δεν είναι και κατά πολύ καλύτερη (δεύτερη χειρότερη).
Η επιστροφή στην Ευρωλίγκα μετά από απουσία τριών χρόνων εξελίσσεται καλύτερα του αναμενόμενου για τη Μπάγερν Μονάχου, η οποία μετρά δύο νίκες στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές. Αμφότερες ήταν εντός έδρας (80-79 επί του Παναθηναϊκού, 77-71 επί της Μπασκόνια), κάτι που σημαίνει πως πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο από ό,τι με την Αναντολού Εφές (71-90) στην Κωνσταντινούπολη και με τη Μπαρτσελόνα (83-73) στη Βαρκελώνη. Η πέμπτη καλύτερη άμυνα έχει περιορίσει αρκετά τη ζημιά από την δεύτερη χειρότερη επίθεση, όπου κατά τα άλλα έχει ήδη ανέβει κάπως χάριν στην παρουσία του Ντέρικ Ουίλιαμς (11π.) δίπλα στους Νιχάντ Ντζέντοβιτς (14,8π., 2,5ρ., 2,8ασ.) και Βλάντιμιρ Λούτσιτς (10,8π., 4,5ρ.).
Η νίκη επί της Ζαλγκίρις (79-87) στο Κάουνας δεν είχε συνέχεια για τη Μπασκόνια, η οποία τρέχει αρνητικό σερί τριών διαδοχικών ηττών. Η πρώτη ήταν από τον Ολυμπιακό (80-85) στη Βιτόρια κι οι υπόλοιπες από τη Ρεάλ (97-79) στη Μαδρίτη κι από τη Μπάγερν (77-71) στο Μόναχο. Ο Τορνίκε Σενγκέλια είναι σταθερά καλός (14,5π., 4,8ρ.), ο Βενσάν Πουαριέ ακολουθεί ως ο έτερος διψήφιος (12,5π., 6,5ρ.), οι Τζάνινγκ (9,8π.) και Γκρέιντζερ (9,3π.) προσθέτουν πόντους στην επίθεση, αλλά η ομάδα υστερεί ως προς το σύνολο (πέμπτη χειρότερη επίθεση). Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα στην άμυνα (τρίτη χειρότερη).
Η Μακάμπι Τελ Αβίβ ευελπιστεί να επιστρέψει στο Final Four μετά από απουσία τεσσάρων χρόνων, αλλά η έναρξη της κανονικής περιόδου τη βρήκε να αντιμετωπίζει τρεις ομάδες με ανάλογες βλέψεις, τις δύο εκτός έδρας, να ηττάται από όλες (89-84 από τον Παναθηναϊκό, 86-89 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, 88-80 από τον Ολυμπιακό) κι έχει ήδη μείνει πίσω με μόλις μία νίκη επί της Μπουντούτσνοστ (68-78) στην Ποντγκόριτσα. Η συνέχεια φαντάζει εξίσου δύσκολη, αφού μέχρι την όγδοη αγωνιστική θα έχει βρεθεί έξι φορές μακριά από το Τελ Αβίβ. Ο Σκότι Ουίλμπεκιν το παλεύει (δεύτερος καλύτερος σκόρερ με 20,7 πόντους, έκτος καλύτερος πάσερ με 6,0 ασίστ και πέμπτος καλύτερος σε index rating με 19,3), αλλά ο τραυματισμός του Τζέρεμι Πάργκο της έχει στερήσει πολλά στην επίθεση (δέκατη καλύτερη), ενώ χρειάζεται δουλειά και στην άμυνα (πέμπτη χειρότερη).
Τα τρία εκτός έδρας παιχνίδια στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές δοκίμασαν από νωρίς το χαρακτήρα της Μπαρτσελόνα, η οποία αντεπεξήλθε μόνο στο τελευταίο με τη νίκη επί της Νταρουσάφακα (71-79) στην Κωνσταντινούπολη. Είχαν προηγηθεί οι ήττες από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας (95-75) και τη Γκραν Κανάρια (87-86), για να ακολουθήσει η πρώτη νίκη επί της Μπάγερν Μονάχου (83-73) στη Βαρκελώνη. Τουλάχιστον η παρέα των Άντε Τόμιτς (14,8π., 4,5ρ.), Κρις Σίνγκλετον (11,8π., 5ρ.), Κάιλ Κούριτς (11,3π.) και του τρίτου καλύτερου πάσερ στη διοργάνωση Τομά Ερτέλ (6,3ασ.) είναι στο 50% ποσοστό επιτυχίας. Χρειάζομαι ακόμα δουλειά στην επίθεση (έκτη χειρότερη) σε αντίθεση με την άμυνα (έβδομη καλύτερη).
Με το απόλυτο στο ΟΑΚΑ να έχει απολεσθεί μετά από μόλις τρία παιχνίδια (στο δέκατο πέρυσι), ο Παναθηναϊκός μετρά ήδη δύο ήττες σε τέσσερα παιχνίδια, αφού αυτής από τη Ζαλγκίρις Κάουνας (83-87 παρ.) είχε προηγηθεί εκείνη από τη Μπάγερν (80-79) στο Μόναχο στη μοναδική έξοδο από την Αθήνα. Η τέταρτη καλύτερη επίθεση έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την τέταρτη χειρότερη άμυνα και δικαιολογεί πολλά στο μέχρι τώρα 50% ποσοστό επιτυχίας, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των Νικ Καλάθη (πρώτος σε ασίστ με 9) και Κιθ Λάνγκφορντ (δέκατος καλύτερος σκόρερ με 15 πόντους).
Η τελευταία νίκη επί του Παναθηναϊκού (83-87 παρ.) και μάλιστα στο ΟΑΚΑ θα μπορούσε να είχε τη Ζαλγκίρις Κάουνας ψηλά στην κατάταξη, παρόλα αυτά το παράδοξο των ισάριθμων εντός έδρας ηττών κι εκτός έδρας νικών την έχει στη μέση. Ακόμη κι έτσι κάθε αποτέλεσμα έχει εξήγηση βάσει αντιπάλου, αν και στην ήττα από τη Φενέρμπαχτσε (75-82) βρέθηκε να προηγείται και με 16 πόντους. Ο Νέιτ Ουόλτερς (όγδοος καλύτερος σκόρερ με 15,3 πόντους κι όγδοος καλύτερος πάσερ με 5,3 ασίστ) κι ο Μπράντον Ντέιβις (14π., 5,3ρ.) ξεχωρίζουν στην ισορροπημένη κατανομή των ρόλων, όσο ισορροπημένη είναι κι η κατάσταση στην επίθεση (ένατη καλύτερη) και στην άμυνα (έκτη χειρότερη).
Η τελευταία θέση πέρυσι φαίνεται πως ταρακούνησε όσο έπρεπε την Αναντολού Εφές, ώστε να έχει ήδη σχεδόν τις μισές νίκες (3-1) σε σχέση με τότε (7-23). Η τελευταία νίκη επί της συμπολίτισσας Φενέρμπαχτσε (89-83) ήρθε να προσθέσει επιπλέον πόντους στον χαρακτήρα τον οποίο είχε ήδη επιδείξει στην αμέσως προηγούμενη κι εξίσου δραματική επί της Χίμκι (84-85) στη Μόσχα. Διαθέτει την έκτη καλύτερη επίθεση (Αντριέν Μοερμάν 13π.), ενώ κινείται αντιστρόφως ανάλογα στην άμυνα (έκτη χειρότερη), άλλα με περιθώρια βελτίωσης, παρουσία του δις “Αμυντικός της Χρονιάς” (2014, 2015) Μπράιαντ Ντάνστον.
Από τελευταία στην πρώτη χρονιά με το νέο σύστημα διεξαγωγής (2016-17) και προτελευταία την επόμενη (2017-18) η Αρμάνι Μιλάνο έχει εξελιχθεί σε πρωταγωνίστρια στις πρώτες τέσσερις αγωνιστικές. Μετά από τη μοναδική ήττα από τη Ρεάλ Μαδρίτης (85-91) στο Μιλάνο, παρότι είχε προηγηθεί και με 15 πόντους, βρέθηκε να δείχνει χαρακτήρα μεγάλης ομάδας και να νικά τον Ολυμπιακό (75-99) στον Πειραιά. Με τον νεοαποκτηθέντα Μάικ Τζέιμς να μιλά τελευταίος (3/3β. στα -3″ για το τελικό 81-80) απέφυγε και την παγίδα της Χίμκι κι είναι μία από τις έξι ομάδες με ποσοστό επιτυχίας πάνω από το 50%. O 28χρονος Αμερικανός πόιντ έχει αναλάβει από νωρίς ηγετικό ρόλο (τρίτος καλύτερος σκόρερ και πάσερ με 20,3 πόντους και 6,3 ασίστ αντιστοίχως και τέταρτος καλύτερος σε index rating με 20), ενώ ο επίσης νεοαποκτηθείς Νεμάνια Νέντοβιτς (13,3π., 5ρ., 4,7ασ., 2,3κλ.) κι οι Βλάντιμιρ Μίτσοφ (15π., 2,8ρ.) κι Αρτούρας Γκουντάιτις (12π., 6,3ρ.) ξεχωρίζουν μαζί του στην πέμπτη καλύτερη επίθεση και δεύτερη καλύτερη άμυνα στη διοργάνωση.
Οι δύο διαδοχικές νίκες στη Μόσχα (66-87 επί της Χίμκι) και στη Βιτόρια (80-85 επί της Μπασκόνια) είχαν δώσει στον Ολυμπιακό όλη όση φόρα χρειαζόταν στην αρχή της χρονιάς, μέχρι η Αρμάνι Μιλάνο να του την κόψει απότομα στον Πειραιά (75-99). Η αντίδραση δεν άργησε να έρθει με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ (88-80) κι είναι μία από τις έξι ομάδες με ποσοστό επιτυχίας πάνω από το 50%. Διαθέτει την όγδοη καλύτερη επίθεση και την έκτη καλύτερη άμυνα, με τον Νίκολα Μιλουτίνοφ να ξεχωρίζει σε συμμετοχή και στις δύο άκρες του παρκέ με 12,3 πόντους, 8,3 ριμπάουντ (δεύτερος καλύτερος) και 1 κόψιμο (έκτος καλύτερος).
Με τον Γιαν Βέσελι να έχει θέσει από νωρίς υποψηφιότητα για το βραβείο του “MVP της Χρονιάς” (πρώτος σε index rating με 25,8, πέμπτος καλύτερος σκόρερ με 16,3 πόντους, έκτος καλύτερος ριμπάουντερ με 6,5, δέκατος καλύτερος μπλόκερ με 0,8), η Φενέρμπαχτσε είναι από εξίσου νωρίς σταθερά ψηλά στην κατάταξη. Διαθέτει την τρίτη καλύτερη επίθεση και την τέταρτη καλύτερη άμυνα για το τρίτο καλύτερο +/- πόντων (8,5), αν κι η συγκεκριμένη στατιστική δεν αποδείχθηκε και στην πράξη στο παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής με την Αναντολού Εφές (89-83). Ήταν το δεύτερο διαδοχικό εκτός Κωνσταντινούπολης, μετά από αυτό στο Κάουνας, όπου είχε επιστρέψει από το -16 (75-82 επί της Ζαλγκίρις).
Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας έχει αρχίσει ακόμη μία χρονιά ως εκ των φαβορί για παρουσία στο Final Four και με τις μέχρι τώρα εμφανίσεις ενισχύει πλήρως αυτή την άποψη. Με τους Νάντο ντε Κολό (19π.) και Κόρι Χίγκινγκς (15,5π.) στην τέταρτη κι έβδομη θέση της λίστας των σκόρερς (ο πρώτος είναι και τρίτος καλύτερος σε index rating με 23), η δεύτερη καλύτερη επίθεση είναι όλη δική της, κάτι που της έχει επιτρέψει να καλύψει στο μέγιστο βαθμό τα κακώς κείμενα στην άμυνα (ένατη καλύτερη). Έχει μοιράσει τις πρώτες τέσσερις νίκες εντός κι εκτός Μόσχας, με αυτή στο Τελ Αβίβ (86-89 επί της Μακάμπι) να αποτελεί και την πιο δύσκολη αποστολή μέχρι τώρα.
Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει αρχίσει τη χρονιά με τον ίδιο εντυπωσιακό τρόπο με τον οποίο είχε ολοκληρώσει την περσινή κι είναι μία από τις μόλις δύο αήττητες ομάδες στη διοργάνωση. Με τέσσερις παίκτες να έχουν διψήφιο μέσο όρο πόντων (έκτος καλύτερος σκόρερ ο Άντονι Ράντολφ με 15,8 πόντους) κι άλλους τρεις σε κοντινή απόσταση, σε μία επίδειξη επιθετικού πλουραλισμού, διαθέτει την καλύτερη επίθεση, ενώ χάριν και στην καλύτερη άμυνα, όπου δεσπόζει η παρουσία του Έντι Ταβάρες (πρώτος ριμπάουντερ με 7,0+2,5 και πρώτος μπλόκερ με 3) διαθέτει και το καλύτερο +/- πόντων (18,5). Στη μοναδική έξοδο από τη Μαδρίτη χρειάστηκε να επιστρέψει από το -15 στο Μιλάνο, αλλά τα κατάφερε (85-91 επί της Αρμάνι).