Αντετοκούνμπο στο ΘΕΜΑ: Αν κρατούσα κακία για ό,τι άκουσα, δεν θα πατούσα ξανά στην Ελλάδα

Η Ελλάδα ζει ημέρες Γιάννη Αντετοκούνμπο και το «ΘΕΜΑ» δεν έχασε την ευκαιρία να βρεθεί δίπλα στον κορυφαίο μπασκετμπολίστα του κόσμου, τον φετινό MVP του ΝΒΑ. Μετά την παρουσίαση του δικού του μοντέλου παπουτσιού στη σειρά προϊόντων της Nike, ο Γιάννης βρέθηκε στο γήπεδο όπου έκανε τα πρώτα του βήματα προς τη δόξα, το κλειστό του Ζωγράφου, έδρα της πρώτης μεγάλης ομάδας του, του Φιλαθλητικού.

Στην συνέντευξη που εξασφάλισε το «ΘΕΜΑ», μας μίλησε για κάποια κρίσιμα ζητήματα που τον αφορούν και ήταν για άλλη μία φορά αφοπλιστικός. Για την τραγωδία στο Μάτι και την πρόθεσή του να φτιάξει εκεί ένα γήπεδο μπάσκετ, ο Γιάννης είπε ότι «δεν είχα πάει ποτέ σε αυτή την περιοχή και μακάρι να είχα χρόνο να πήγαινα τώρα. Πέρυσι παρακολουθούσα τις ειδήσεις, έβλεπα την τεράστια καταστροφή και τι έπαθαν οι άνθρωποι. Ηταν τρομερά ανατριχιαστικό και είχα πάθει σοκ. Το μόνο που σκεφτόμουν, επειδή είχε πεθάνει ο πατέρας μου πρόσφατα, είναι ότι κανείς δεν ξέρει πώς νιώθει κάποιος που χάνει έναν δικό του άνθρωπο. Συγκλονίστηκα από την τραγωδία στο Μάτι, ένιωσα απέραντη λύπη για το πώς χάθηκε τόσος κόσμος. Το να φτιάξουμε ένα γήπεδο εκεί είναι το λιγότερο».

Γιάννης και Εθνική

Τι σημαίνει για τον Γιάννη η Εθνική Ελλάδος και ποιος ο στόχος για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Κίνας; «Η συμμετοχή στην Εθνική είναι μεγάλη τιμή. Είναι τιμή να παίζεις με τους καλύτερους Ελληνες μπασκετμπολίστες. Με αυτή τη φανέλα έχουν αγωνιστεί ο Γκάλης, ο Γιαννάκης, ο Φασούλας, ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης και τόσοι άλλοι. Η δική μας Εθνική, αν δουλέψουμε σκληρά και παίξουμε σωστά και ομαδικά, για τον σωστό λόγο και όχι για τον εαυτό μας, τότε σίγουρα μπορεί να φτάσει σε ένα μετάλλιο. Δεν πρέπει όμως να μένουμε στα λόγια, οι πράξεις μετράνε. Πιστεύω, πάντως, ότι έχουμε μια πάρα πολύ καλή ομάδα και μπορούμε να κάνουμε το μπαμ φέτος».

Οσον αφορά το ενδεχόμενο να τον δούμε να πρωταγωνιστεί σε κάποιο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, πιθανώς με τα χρώματα κάποιου ελληνικού συλλόγου, απαντά: «Πρώτα απ’ όλα πρέπει να είμαι καλά. Αν με κρατήσουν στο Μιλγουόκι ή με θέλει κάποια άλλη ομάδα στο ΝΒΑ, θα προσπαθήσω να παίξω εκεί για όσο περισσότερα χρόνια μπορώ. Αν δεν μπορέσω να συνεχίσω την καριέρα μου εκεί, σίγουρα θα σκεφτώ να έρθω σε μια ομάδα της Ευρώπης ή της Ελλάδας. Αλλά ό,τι πει ο Θεός. Ο Θεός έχει σχέδιο για μένα και εγώ απλά θα προσπαθήσω να γίνομαι καλύτερος κάθε μέρα».

Ο ρατσισμός δεν τον αγγίζει

Σε ερώτηση γύρω από το ρατσιστικό δηλητήριο που ενίοτε χρησιμοποιούν ακόμη και Ελληνες, ο Γιάννης τόνισε ότι «ειλικρινά, δεν δίνω καμία σημασία στο τι λέει ο καθένας. Και για τον Θανάση που βγήκα και είπα κάτι, όλα είναι μέχρι ενός σημείου. Ο Θανάσης εκπροσωπεί την Εθνική, παίζει στον Παναθηναϊκό και όπου πάει μιλά για την Ελλάδα. Δεν θυμάμαι τι του είχαν πει, αλλά δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό εν έτει 2019. Ως οικογένεια δεν κρατάμε κακία, γιατί αν κράταγα κακία δεν θα πάταγα στην Ελλάδα με αυτά που άκουσα όταν έγινα draft στην Αμερική. Ακουσα κι άλλα, ακόμη χειρότερα, όταν δεν έπαιξα στην Εθνική, αλλά, όπως μου είχε πει και ο πατέρας μου, δεν πρέπει να κρατάω κακία σε κανέναν ποτέ. Λέει κάτι κακό κάποιος κι εγώ αντιδρώ ως εξής: “ΟΚ, αυτή είναι η άποψή σου, αλλά εγώ θα συνεχίσω να είμαι ο εαυτός μου”».

Την περασμένη Παρασκευή στην Αθήνα, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης του Nike Zoom Freak 1, ο Γιάννης είπε ότι ήθελε να φτιάξει ένα παπούτσι για να πει την ιστορία της οικογένειάς του. Το ένα παπούτσι μάλιστα ήταν αφιερωμένο εξ ολοκλήρου στον πατέρα του, τον Τσαρλς. «Με βοήθησε αφάνταστα», εξομολογήθηκε ο Γιάννης. «Κάθε μέρα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να είμαστε εμείς, τα παιδιά του, καλά. Υπήρχαν ημέρες που έφερνε η μητέρα μου το φαγητό κι εκείνος έλεγε “εγώ δεν θα φάω”. Τον ρωτούσαμε “Μα καλά, γιατί δεν τρως;” και μας έλεγε: “Για να φάτε εσείς. Αν περισσέψει κάτι, θα φάω κι εγώ”. Τότε που εσύ είσαι μικρός δεν το καταλαβαίνεις, λες “δεν πεινάει” και τρως. Αλλά μεγαλώνοντας βλέπεις τι έκανε αυτός ο τύπος και ήταν απίστευτο. Ο μπαμπάς ήταν η ήρεμη δύναμη, πάντα συμπονετικός με τους άλλους. Με δίδαξε κάτι που έχω πάντα νόμο σε ό,τι κάνω, το είπα και όταν πήρα το βραβείο του MVP: να θες πάντα περισσότερα, αλλά ποτέ να μην είσαι άπληστος».

Τα μυστικά του MVP Γιάννη

Πώς το παιδί των μεταναστών από τα Σεπόλια συνέτριψε τους συνυποψήφιούς του και έγινε ο 5ος ξένος που κατακτά την κορυφαία διάκριση στο μπάσκετ - Ο αθλητής που νίκησε τους νόμους της φύσης και τα μεταγραφικά σενάρια των 200 εκατ. δολαρίων

Για το ξενοφοβικό μοντέλο της εποχής Τραμπ, η μετεωρική πορεία του Γιάννη Αντετοκούνμπο ως τη βράβευσή του ως MVP αποτελεί μια ενοχλητική ανωμαλία. Ενδεχομένως, μάλιστα, ο θρίαμβος ενός αλλοδαπού σε μία από τις πλέον εμβληματικές αθλητικές διοργανώσεις των ΗΠΑ να είναι και μια έμμεση διαμαρτυρία ακριβώς ενάντια στον μονοκόμματο εθνικισμό της νοοτροπίας Τραμπ.

Από την άλλη πλευρά, βεβαίως, για τα επιχειρηματικά συμφέροντα του NBA και τις επεκτατικές του βλέψεις σε παγκόσμια κλίμακα, ο Γιάννης είναι ο ιδανικός MVP: μόλις ο 5ος ξένος στην ιστορία του αμερικανικού μπάσκετ που κατακτά την κορυφαία ατομική διάκριση, ο Ελληνας πάλαι ποτέ απόκληρος της κοινωνίας γίνεται η ενσάρκωση του αμερικάνικου ονείρου - σε σύγχρονη συσκευασία και έτοιμο προς εξαγωγή ανά την υφήλιο. Το ΝΒΑ, εκτός από το κορυφαίο, το πλέον ανταγωνιστικό και συναρπαστικό πρωτάθλημα μπάσκετ στον κόσμο, είναι κυρίως μια επιχείρηση αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία βρίσκεται σε φάση εντατικής διεθνοποίησης και το γεγονός ότι περίπου 1 στους 4 παίκτες του ΝΒΑ είναι πια αλλοδαπός σχετίζεται ακριβώς με αυτό το εγχείρημα ανοίγματος ενός πάλαι ποτέ αμιγώς αμερικανικού θεσμού. Με τον τίτλο του MVP ο Γιάννης είναι, πλέον, δικαιωματικά και αναμφίλεκτα ένας παναμερικανικός σούπερ σταρ, ένας ήρωας με το όνομα του οποίου βαφτίζονται δεκάδες παιδιά στις ΗΠΑ ή στρέφονται στο μπάσκετ μόνο και μόνο για να του μοιάσουν. Το NBA, όμως, οραματίζεται να γίνει ο Γιάννης εξίσου αγαπημένος π.χ. στην Κίνα, όπου την περσινή χρονιά 640 εκατομμύρια άνθρωποι παρακολούθησαν, έστω και μία φορά, κάποιον αγώνα του πρωταθλήματος.

Εν αντιθέσει με την Ελλάδα και την πάνδημη συγκίνηση που προκάλεσε η βράβευση του Γιάννη, στις ΗΠΑ ο θρίαμβός του άφησε ουκ ολίγους με ανάμεικτα συναισθήματα. Και εν αντιθέσει με ό,τι ισχύει για άλλα αθλήματα ή για άλλες ηπείρους πλην της αμερικανικής, στο NBA τα στατιστικά δεδομένα αποτελούν κάτι σαν κώδικα πίστης και αντιμετωπίζονται σαν ευαγγέλιο. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που παρακολουθούν με αφοσίωση το κορυφαίο και πιο φημισμένο πρωτάθλημα μπάσκετ στον πλανήτη όχι μόνο για το μοναδικό θέαμα που προσφέρουν οι αναμετρήσεις, αλλά και για τα ατελείωτα μακροβούτια στους αριθμούς. Κάθε ομάδα και κάθε παίκτης βρίσκεται σε διαρκή ακτινοσκόπηση για την επίθεση και την άμυνα που παίζει, από πού και πώς σκοράρει, τα ποσοστά στα σουτ ανά σημείο του παρκέ, τις τάπες, τις ασίστ κ.ο.κ. Η οικεία ομοσπονδία φροντίζει να τροφοδοτεί την εμμονή των fan με τη στατιστική δημοσιεύοντας κάθε είδους στοιχείο ώστε να ανατροφοδοτεί ακατάπαυστα το ενδιαφέρον. Στην περίπτωση του φετινού διαγωνισμού για την ανάδειξη του MVP, η επικράτηση του Αντετοκούνμπο αποδείχθηκε συντριπτική έναντι των ανταγωνιστών του. Ωστόσο, στο hashtag #james_harden_mvp η βροχή από tweet άργησε να κοπάσει, φυσικά με κάθε είδους μήνυμα εναντίον του Γιάννη Αντετοκούνμπο και υπέρ του Τζέιμς Χάρντεν. Οι περισσότεροι απ’ όσους αμφισβητούν ότι ο Γιάννης άξιζε τον φετινό τίτλο του MVP προβάλλουν την υπεροχή του Χάρντεν στους αριθμούς. Τα σχετικά επιχειρήματα είναι του τύπου «ο Αντετοκούνμπο δεν βελτίωσε τα ποσοστά του σε σχέση με πέρσι. Του έδωσαν τον τίτλο επειδή η ομάδα του είχε καλύτερο προπονητή και κέρδισε περισσότερα παιχνίδια από τους Χιούστον Ρόκετς του Τζέιμς Χάρντεν».

Κάποιοι υπεισέρχονται σε ακόμη πιο εμπεριστατωμένες αναλύσεις, εστιάζοντας στις επιδόσεις του Χάρντεν στο σκοράρισμα, επιδόσεις πραγματικά τρομακτικές. Εξάλλου βάσει αυτών ο Χάρντεν είχε κερδίσει τον περσινό τίτλο του MVP. Οι ίδιοι οι Χιούστον Ρόκετς, επίσημα, εξέφρασαν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους για τη στέψη του Αντετοκούνμπο και, στα όρια της ασέβειας προς τον θεσμό, άφησαν σαφή υπονοούμενα για την υποτιθέμενη αδικία που διεπράχθη εις βάρος του παίκτη τους.

Μόνη επιλογή η νίκη

Γιατί όμως ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ψηφίστηκε MVP και μάλιστα στερώντας από έναν τόσο σπουδαίο παίκτη όπως ο Χάρντεν τον πλέον επίζηλο τίτλο στο παγκόσμιο μπάσκετ; Ο MVP στο αμερικανικό επαγγελματικό μπάσκετ αναδεικνύεται με ψηφοφορία μεταξύ 101 ειδικών δημοσιογράφων από ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ και του Καναδά. Ζήτημα μεροληψίας ή ύποπτων μεθοδεύσεων δεν τίθεται -ασχέτως αν υπάρχουν γκρίνιες από όσους χάνουν- εν προκειμένω τους Χιούστον Ρόκετς. Ο Γιάννης θεωρούνταν φαβορί για τον θρόνο του MVP μήνες πριν από την τελική κρίση. Κι αυτό διότι στα 25 του χρόνια είναι ο φυσικός ηγέτης των Μιλγουόκι Μπακς, ο παίκτης που έκανε τη διαφορά. Οπως λέγεται στην αθλητική αργκό, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πήρε από το χέρι τους Μπακς, μια άλλοτε αδιάφορη και μέτρια ομάδα και τη μεταμόρφωσε σε βασικό διεκδικητή του πρωταθλήματος. Με το πάθος και την ενέργεια του Γιάννη που ηλεκτρίζει ολόκληρη την ομάδα, οι Μπακς κατάφεραν να φτάσουν στους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας του ΝΒΑ για πρώτη φορά ύστερα από 45 χρόνια. Σε αντιδιαστολή, παρά τα όργιά του, ο Χάρντεν δεν κατάφερε κάτι ανάλογο και οι Ρόκετς αποκλείστηκαν στα playoffs σε πιο πρώιμη φάση από τους Μπακς, οι οποίοι έμειναν εκτός τελικού από τους τελικούς πρωταθλητές Τορόντο Ράπτορς.

Με μόνιμο πρωταγωνιστή τον Γιάννη, οι Μπακς κέρδισαν 60 παιχνίδια στην κανονική περίοδο, ενώ η βράβευσή του ως MVP ήταν η πρώτη για παίκτη της ομάδας από το 1974. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τον τίτλο του Καλύτερου Προπονητή της Χρονιάς κατέκτησε ο κόουτς των Μπακς, ο Μάικ «Μπαντ» Μπουντενχόλζερ, ο οποίος βέβαια είναι αυτός που κατάφερε να αξιοποιήσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ταλέντο του Greek Freak. Ισως η καλύτερη εξήγηση για την εκπληκτική του επιτυχία να είναι αυτή που έδωσε ο ίδιος ο Αντετοκούνμπο -και είναι μόνο μία λέξη: «Winning». Το μυστικό -που μόνο μυστικό δεν είναι- κρύβεται στον απώτατο στόχο, το να κερδίζεις. «Ο τίτλος του MVP δεν έχει να κάνει με στατιστικές και νούμερα», δήλωσε λίγα λεπτά αφότου είχε ανακηρυχθεί Πολυτιμότερος Παίκτης του NBA και αφού είχε καθηλώσει τους παριστάμενους στη μεγαλειώδη δεξίωση της απονομής με μια έντονα φορτισμένη ευχαριστήρια ομιλία του. Μετά τα δάκρυα της χαράς και της ευγνωμοσύνης, ο Γιάννης εξήγησε ότι «ασφαλώς ο Τζέιμς Χάρντεν είχε απίθανα στατιστικά, όπως και ο Πολ Τζορτζ (σ.σ.: ο τρίτος υποψήφιος). Αυτό που μετράει όμως περισσότερο είναι το να κερδίζεις. Και αυτό κάναμε φέτος με τους Μπακς».




Σαν άλλος Γκάλης στο Μιλγουόκι

Ως MVP του NBA ο Γιάννης Αντετοκούνμπο δικαίως θεωρείται ο καλύτερος μπασκετμπολίστας στον κόσμο. Η βράβευση, παραδόξως για αμερικανικό θεσμό, δεν συνεπάγεται ευθέως κάποιο χρηματικό έπαθλο, όμως το βάρος του τίτλου ξεπερνά οποιαδήποτε αποτίμησή του σε χρυσάφι. Εμμέσως, όμως, η αξία του Αντετοκούνμπο στο μπασκετικό χρηματιστήριο εκτινάσσεται πολύ πάνω από τα 43 εκατ. δολάρια των νυν ετήσιων απολαβών του συνολικά (μισθοί και διαφημίσεις). Ηδη κυκλοφορούν φήμες ότι αν δεν ανανεώσει το συμβόλαιό του με τους Μπακς στο τέλος της σεζόν 2020-21, η μεταγραφή του σε κάποια από τις παραδοσιακές ομάδες πρωταθλητισμού, όπως οι Λέικερς του Λος Αντζελες ή οι Μπουλς του Σικάγο, θα κοστίσει περί τα 200 εκατ. δολάρια. Εξυπακούεται, δε, ότι το κασέ του Γιάννη για την εμφάνισή του σε διαφημίσεις προϊόντων εκτοξεύτηκε, όπως και οι πωλήσεις της σειράς αθλητικών ειδών που φέρει την υπογραφή του. Στο δε Μιλγουόκι, η τοπική κοινότητα επενδύει ελπίδες -και πολλά εκατομμύρια δολάρια- προσδοκώντας κέρδη από την τουριστική και εμπορική ανάπτυξη που αποφέρει ο θαυμασμός του κόσμου για τις εμφανίσεις του Γιάννη Αντετοκούνμπο. Οσο κι αν μοιάζει παρανοϊκό, οι δημότες του Μιλγουόκι δέχτηκαν να εισφέρουν περί τα 250 από τα 524 εκατ. δολάρια του συνολικού κόστους για την κατασκευή του ολοκαίνουριου Fiserv Forum.

Η χωρητικότητα της νέας έδρας των Μπακς φτάνει τις 17.500 θέσεις, ενώ από τον Αύγουστο του 2018, όταν και άνοιξε τις πύλες της, έως και το τέλος της φετινής σεζόν, στους περισσότερους αγώνες δεν έπεφτε καρφίτσα. Χωρίς τον Γιάννη, το πιο πιθανό σενάριο για τους Μπακς ήταν να αναγκάζονταν να μετακομίσουν σε άλλη πόλη, αν τελικά η διοίκηση του NBA έκρινε ασύμφορη την παραμονή της ομάδας στο αδιάφορο Μιλγουόκι. Ομως, με έναν υπερφυσικά χαρισματικό παίκτη όπως ο Αντετοκούνμπο, όλα άλλαξαν. Ακόμη και η τοπική οικονομία -ό,τι είχε γίνει περίπου στη Θεσσαλονίκη όταν μεσουρανούσε ο Νίκος Γκάλης- αναζωογονήθηκε, καθώς το Μιλγουόκι παύει πια να είναι μόνο «η πόλη της Harley-Davidson». Πλέον είναι η πόλη του Γιάννη Αντετοκούνμπο.

Αυτομάτως ο Γιάννης ως MVP είναι υποψήφιος πλέον να εισαχθεί στο Hall of Fame, τον φανταστικό χώρο όπου τιμώνται οι θρύλοι του μπάσκετ - μεταξύ των οποίων και ο Γκάλης. Θα πρέπει να αναλογιστεί κανείς ότι ο Γιάννης έγινε φέτος δεκτός στη συντροφιά των μεγαλύτερων αστέρων που εμφανίστηκαν ποτέ στον πλανήτη NBA - ή στον πλανήτη γενικώς. Ενδεχομένως και μόνο το γεγονός ότι ο προηγούμενος παίκτης των Μπακς που είχε αναδειχθεί σε MVP ήταν ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ (το 1973-74), καταδεικνύει το μέγεθος του ανδραγαθήματος. Παρεμπιπτόντως, ο Τζαμπάρ παραμένει κάτοχος ενός άπιαστου ρεκόρ, καθώς κέρδισε 6 φορές το αγαλματίδιο του MVP στη διάρκεια της καριέρας του. Ο αέρινος Μάικλ Τζόρνταν υπήρξε πεντάκις MVP, o Λεμπρόν Τζέιμς τετράκις, ο Μάτζικ Τζόνσον, ο Λάρι Μπερντ και ο Μόουζες Μαλόουν τρις και δις ο Στεφ Κάρι. Παίκτες-φαινόμενα, όπως ο Κόμπι Μπράιαντ, ο Ντιρκ Νοβίτσκι ή ακόμη και ο Σακίλ Ο’Νιλ έχουν στεφθεί MVP μία και μόνη φορά στη σταδιοδρομία τους, γεγονός που, βάσει των ψυχρών αριθμών, τους εξισώνει με τον Ελληνα power forward. Επίσης, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι ο 3ος νεότερος MVP τα τελευταία 40 χρόνια και μόλις ο 5ος μη Aμερικανός.

Ωστόσο, το μέτρο της επιτυχίας του Γιάννη δεν το δίνουν μόνο όσοι ανήκουν στον εκλεκτό όμιλο των MVP, αλλά και όσοι -κατά τα άλλα σπουδαίοι μπασκετμπολίστες- όχι μόνο δεν κατόρθωσαν να διακριθούν στο NBA, αλλά αποβλήθηκαν από το σύστημα ως αποτυχημένοι και ακατάλληλοι. Ο κατάλογος με τα ονόματα σε αυτή την ατυχή κατηγορία είναι απέραντος, θα αρκούσε όμως η αναφορά σε αληθινούς γίγαντες του ευρωπαϊκού μπάσκετ όπως ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, ο Αλεξάνταρ Τζόρτζεβιτς, ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο - και, γιατί όχι, κάποιοι από τους καλύτερους Ελληνες μπασκετμπολίστες όπως ο Βασίλης Σπανούλης και ο Κώστας Παπανικολάου. Παρ’ όλα αυτά, το ερώτημα παραμένει σχετικά με το ξεχωριστό στοιχείο που διαθέτει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, αυτό που δεν είχαν όλοι όσοι προσπάθησαν -και προσπάθησαν σκληρά- αλλά απέτυχαν να προσαρμοστούν στη φρενίτιδα του NBA, μέσα και έξω από τα στάδια. Ούτε καν ο Ντομινίκ Γουίλκινς, ο Αμερικανός που έγραψε ιστορία στην Ελλάδα, παρότι είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ στο NBA, είχε συμμετάσχει σε 9 All-Star Games, δεν κατάφερε ποτέ να βρεθεί στη θέση του Πολυτιμότερου Παίκτη.

Μπράιαντ και Γκασόλ υποκλίνονται

Ακόμη και εάν δεν κέρδιζε τον τίτλο του MVP, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει φτάσει να θεωρείται φτασμένος σταρ του NBA, κάτι που πιστοποιείται από τη συμμετοχή του (και δη ως αρχηγού της μιας ομάδας εφέτος) σε τρία All-Star Games. Εγκριτοι αναλυτές κάνουν όλο και πιο συχνά λόγο για έναν παίκτη με πρωτοφανή χαρακτηριστικά: ταχύτητα και ευελιξία που αγγίζει το θαύμα της φύσης, μια και τα σωματομετρικά στοιχεία του Γιάννη (ύψος 2,11 μ., βάρος 110 κιλά) αντιφάσκουν με την ευελιξία, την εκρηκτικότητα, τη δύναμη και την αλτικότητα, αλλά κυρίως με την αντοχή και την άνευ προηγουμένου επινοητικότητά του. Οι βετεράνοι ειδικοί δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι αυτό το θηριώδες κορμί μπορεί να προσαρμόζεται διαρκώς στις απαιτήσεις όλων των θέσεων μέσα στο παιχνίδι.

Το ότι εκτός από MVP αναδείχθηκε και δεύτερος καλύτερος αμυντικός του NBA υπογραμμίζει τη μοναδική σχεδόν ικανότητα προσαρμογής του «Greek Freak» - αλλά και τη μαχητικότητα, την πειθαρχία κ.λπ. Οσο για την εργατικότητά του, έχει καταπλήξει τους τεχνικούς που δουλεύουν μαζί του, ενώ τα αποτελέσματα είναι κάτι περισσότερο από ορατά - για την ακρίβεια είναι θεόρατα: μέσα σε λιγότερο από μία πενταετία, ο Γιάννης έχει μεταμορφώσει τον εαυτό του προσθέτοντας πάνω από 23 κιλά μυϊκής μάζας. Επιστημονική διατροφή, πρόγραμμα ενδυνάμωσης με άρση βαρών, αλλά και προπόνηση πυγμαχίας για τη βελτίωση της εκρηκτικότητας και των αντανακλαστικών περιλαμβάνονται στο καθημερινό μενού.

Ακόμη και τα λιγότερο ισχυρά στοιχεία του ως παίκτη, όπως η ευστοχία του στα σουτ τριών πόντων, αντιμετωπίζονται ως παροδικές αδυναμίες, οι οποίες πιθανότατα θα μετατραπούν από μειονεκτήματα σε ατού. Αυτή είναι η γενική εντύπωση σχετικά με τον Γιάννη από τους επαΐοντες περί το αμερικανικό μπάσκετ που μέρα με τη μέρα παραμερίζουν τις εύλογες επιφυλάξεις και αντιμετωπίζουν τον Αντετοκούνμπο ως έναν παίκτη που εκτός απροόπτου θα εξελιχθεί σε έναν από τους καλύτερους όλων των εποχών.

Αντίστοιχη εκτίμηση απολαύει ο Γιάννης από αντιπάλους (όπως ο Κόμπι Μπράιαντ που πανηγύρισε την ανάδειξή του σε MVP) αλλά και από τους συμπαίκτες του. Ενας από αυτούς, ο μέγας Πάου Γκασόλ, ο οποίος στα 39 του χρόνια έχει γευτεί κάθε είδους δόξα που θα μπορούσε να του προσφέρει το μπάσκετ εκτός από την τιμή του MVP. Εχει κατακτήσει ολυμπιακά μετάλλια, παγκόσμιους και ευρωπαϊκούς τίτλους και πρωταθλήματα στο NBA. Ο Ισπανός σταρ εσχάτως εντάχθηκε στους Μιλγουόκι Μπακς, οπότε, πέρα από την απαράμιλλη πείρα του, ο Γκασόλ δικαιούται να μιλά για τον Αντετοκούνμπο και ως συμπαίκτης. Μετά τη βράβευση του Γιάννη, έγραψε λοιπόν ένα άρθρο, στο οποίο λίγο πολύ αντανακλάται ο σεβασμός, αν όχι το δέος που νιώθει μεγάλο μέρος του μπασκετικού σύμπαντος για τον Ελληνα παίκτη.

Ο Γκασόλ δομεί το κείμενό του ως μια πολλαπλή σύγκριση του Αντετοκούνμπο με τους μεγαλύτερους παίκτες του NBA, όπως ο Κόμπι Μπράιαντ, ο Σακίλ Ο’Νιλ, ο Κέβιν Γκαρνέτ, ο Ράσελ Γουέστμπρουκ και ο... Πάου Γκασόλ, δηλαδή ο εαυτός του. Εφαρμόζοντας μια πρωτότυπη μέθοδο, ο Γκασόλ συγκρίνει τα ατού όλων των προηγουμένων σαν να προσπαθούσε να ταιριάξει το κοστούμι ενός άλλου στο σώμα του Γιάννη και καταλήγει ότι ο Αντετοκούνμπο είναι τόσο νεαρός ώστε πολλά από τα προτερήματα που είναι κοινά με τους μεγαλύτερους παίκτες του ΝΒΑ δεν έχουν καν αναπτυχθεί ακόμη πλήρως. Ο Πάου Γκασόλ θυμάται ότι ο Κόμπι Μπράιαντ είχε προκαλέσει τον Γιάννη να βάλει στόχο τον τίτλο του MVP και βεβαίως να τον κατακτήσει. Και ο Γιάννης τα κατάφερε.

Κατόπιν ο Μπράιαντ τον κάλεσε να προπονηθούν για ένα διάστημα μαζί, στη διάρκεια του οποίου ο Αμερικανός σούπερ σταρ πίεσε σε αφάνταστο βαθμό τον Γιάννη. Από ό,τι είδε εκ των υστέρων όμως ο Γκασόλ, ο Αντετοκούνμπο υιοθέτησε τη μανιακή προσήλωση του Μπράιαντ στην προετοιμασία, την ακατάπαυστη μελέτη των αντιπάλων, τη λυσσασμένη επιδίωξη της τελειότητας. «Επομένως», καταλήγει ο Γκασόλ, «ο Γιάννης έγινε ο απόλυτος κυρίαρχος της φετινής σεζόν και στις δύο άκρες του γηπέδου. Δεν πρέπει να τον συγκρίνουμε με άλλους γιατί κανείς τους δεν έπαιζε τόσο καλά, ακόμη και στη μεγαλύτερη ακμή της φόρμας τους, όσο ο Γιάννης. Κι αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να ανησυχεί κάθε αντίπαλό του στο NBA, διότι ο Αντετοκούνμπο μόλις τώρα ξεκίνησε. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε καν πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει, γι’ αυτό ας τον αφήσουμε να κάνει το παιχνίδι του. Είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, ο παίκτης που δικαιούταν περισσότερο από κάθε άλλον τον τίτλο του MVP».