Ο «άγγελος» του Αντετοκούνμπο μιλά για τον Γιάννη: Η φτώχεια τον έκανε προσγειωμένο

Με τη μαρτυρία του Γιάννη Τζίκα, του ανθρώπου που έχει το καφέ απέναντι από το γήπεδο στα Σεπόλια και φρόντιζε τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τα αδέλφια του όταν είχαν ανάγκη ξεκινά το δεύτερο επεισόδιο της μίνι σειράς «I am Giannis» για τον Έλληνα φόργουορντ που αναδείχθηκε MVP του φετινού NBA.

Στο ίδιο επεισόδιθο ο Αντετοκούνμπο περπατάει στα Σεπόλια, μιλάει με γνωστούς και καταλήγει στου Ζωγράφου και στο γήπεδο του Φιλαθλητικού, όπου ο Γιάννης θυμάται μια ιστορία από το πως είχε την πρώτη επαφή με τον σκάουτερ των Μπακς, που τελικά τον επέλεξε στο ΝΒΑ.

«Ο κύριος Γιάννης έχει παίξει μεγάλο ρόλο στην ζωή μου και την ζωή της οικογένειας μου. Είναι ένας άγγελος», με αυτά τα λόγια του Γιάννη Αντετοκούνμπο για έναν, άλλον Γιάννη, τον κύριο Γιάννη Τζίκα, ξεκινάει το δεύτερο επεισόδιο της Nike.

Πλάνα από την Ακρόπολη και τα Σεπολιά δίνουν ζωντάνια στο ντοκιμαντέρ και ο ελληνικός ήλιος φωτίζει τις πτυχές της ζωής του Έλληνα σταρ του ΝΒΑ. «Μετά από κάθε προπόνηση μας έδινε παγωτό», θυμάται ο Γιάννης και κινείται μέσα στο μαγαζί του κύριου Γιάννη, όπως έκανε όταν ήταν πιτσιρικάς.

«Μόλις τελείωσα το λύκειο του είπα άσε με να δουλέψω στο καφέ. Και μου λέει 'όχι'. Θα πηγαίνεις για προπόνηση το πρωί, θα γυρνάς να ξεκουράζεσαι, αν χρειάζεσαι φαγητό θα έρχεσαι σε εμένα, αλλά δεν θα δουλέψεις. Θα γίνεις παίκτης μπάσκετ».

Και συνεχίζει να θυμάται ο Γιάννης...

«Μέναμε εδώ από πάνω, το σχολείο μας ήταν απέναντι και περνούσαμε μας είχε σάντουιτς, φρούτα τα παίρναμε και πηγαίναμε».

Παράλληλα, ούτε ο Θανάσης μπορεί να λησμονήσει την βοήθεια που έδωσαν αυτοί οι άνθρωποι στην οικογένεια του. «Αυτοί οι άνθρωποι βοήθησαν την οικογένεια μου. Δεν ήταν οικονομικά ή κάτι τέτοιο, αλλά κυρίως βρίσκαμε παρηγοριά. Στο τέλος της ημέρας θες τα παιδιά σου να ζήσουν την παιδική τους ηλικία, να διασκεδάσουν, να τρώνε και να βγαίνουν έξω να παίζουν με τους φίλους τους».

Τα λόγια του κύριου Γιάννη για την οικογένεια αντικατοπτρίζουν όλα όσα έχουμε μάθει για εκείνους αυτά τα χρόνια. Πάντα με το χαμόγελο, πάντα με αξιοπρέπεια.

«Ο πατέρας μου έλεγε ότι όταν έχεις φαγητό όλοι πρέπει να τρώνε γιατί αυτός είναι ο τρόπος που έχουμε ως οικογένεια. Όταν έπαιρνα περισσότερο φαγητό που θα μου έκανε καλό γιατί θα μεγάλωνα πιο γρήγορα, το μοιραζόμουν με τα αδέλφια μου. Σε καθημερινή βάση για 17 χρόνια αυτό το έκανε ο πατέρας μου. Θυμάμαι την μητέρα μου να φωνάζει στον πατέρα μου ότι πρέπει να φάει και εκείνος και έλεγε, ''όχι άσε τα παιδιά να φάνε''».

Είναι γνωστό ότι σε ηλικία 17 ετών ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ξεκίνησε να «τραβάει» τους σκάουτερ από Ευρώπη και Αμερική. Ο σταρ του Μιλγουόκι έπαιξε όλη του την παιδική ηλικία στον Φιλαθλητικό στου Ζωγράφου και όσα έχει να θυμάται από εκείνη την εποχή έχουν ξεχωριστό ενδιαφέρον.

«Βλέπετε τις κερκίδες, δεν υπήρχαν εκεί. Ξεκίνησαν να τις βάζουν την σεζόν 2012/13 και GM και σκάουτερς ξεκίνησαν να έρχονται εδώ για να δουν εμένα και τα αδέλφια μου να παίζουν. Ο Τζον Χάμοντ, ο τύπος που με έκανε ντραφτ, καθόταν ακριβώς εδώ και αυτό που πάντα θυμάμαι ήταν ότι έπαιζα και με έβλεπε να παίζω, αλλά ο Άλεξ, που ήταν νομίζω 10 χρονών έπαιζε με τους μικρούς, και έλεγε ''ωωω φίλε θα γίνει καλός, θα γίνει καλός''. Ξέρετε δεν επιτρέπεται να έρθουν σε επαφή μαζί σου και καθόταν και μου έλεγε από μακρυά, φαίνεσαι μια χαρά, ξέρετε μου το έλεγε γρήγορα, φαίνεσαι μια χαρά. Συνέχισε και πράγματα σαν και αυτό. Οπότε τον ήξερα πριν με επιλέξει στο ντραφτ. Είχα μια πολύ καλή γνώμη για εκείνον πριν με επιλέξει»