Μαρκ Μάρκεθ: Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του MotoGP στο protothema.gr

«Ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο του οποίου η εξάτιμηση κοσμείται από μεγάλους σωλήνες που μοιάζουν με ερπετά, μια βρυχώμενη μοτοσυκλέτα που καλπάζει μανιασμένη, θα μπορούσε να είναι το ωραιότερο έργο τέχνης», θα δηλώσει ο Μαρινέτι, ο πατέρας του πιο πρωτοποριακού κινήματος του 20ου αιώνα . Και πράγματι ο Μαρκ Μάρκεθ πάνω στην Honda του «ξηλώνοντας» την άσφαλτο θα μπορούσε να είναι κάλλιστα ένας φουτουριστικός πίνακας ζωγραφικής του Τζιάκομο Μπάλα.

Ο Ισπανός πρωταθλητής της Red Bull στην ηλικία των 4 ετών ζήτησε μία μοτοσυκλέτα ως δώρο Χριστουγέννων, και υποστηριζόμενος από βοηθητικές ρόδες βίωσε την πρώτη του εμπειρία σε δύο τροχούς. Μόλις ένα χρόνο αργότερα άρχισε να ασχολείται με το Enduro για παιδιά. Έκτοτε έσπασε κάθε ρεκόρ στην ιστορία του αθλήματος, καθώς έγινε νεότερος αναβάτης στα χρονικά που κατέκτησε το πρωτάθλημα MotoGP.  Στο ενεργητικό του διαθέτει έξι premier-class τίτλους και οχτώ συνολικά σε όλες τις κατηγορίες. Το πιο πρόσφατο επίτευγμά του, είναι αυτό στο Motegi της Ιαπωνίας, όπου ο Μάρκεθ στέφθηκε ο μεγάλος νικητής φέρνοντας ακόμα μια νίκη στη Honda μέσα στο σπίτι της και δείχνει να μην μπορεί να σταματήσει να κερδίζει.

Σήμερα στα 26 του χρόνια ο πάντα χαμογελαστός Μαρκ που αγαπά να ζει στο κόκκινο και δεν το βάζει εύκολα κάτω, δοκιμάζει συνεχώς καινούργιες προκλήσεις. Ο ίδιος αποκάλυψε την αίσθηση που του αφήνει μια ακόμη επιτυχημένη χρονιά, την αντιμετώπιση του τραυματισμού του, καθώς και τα πρότυπα των αθλητών που θαυμάζει. Ενώ ακόμη, αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο ο ανταγωνισμός λειτουργεί ως κίνητρο για εκείνον.

Πώς νιώθεις που επιστρέφεις πίσω στην πατρίδα σου με ένα ακόμα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα;
«Επέστρεψα στην Ισπανία χθες το βράδυ και είμαι αρκετά χαρούμενος που βρίσκομαι στην “αθλητική” μου στέγη, καθώς είμαι πολλά χρόνια με τη Repsol, καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας μου και τους εκτιμώ πάρα πολύ. Ήταν μία σχεδόν τέλεια χρονιά αλλά πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Μία χρονιά που καταφέραμε να πάρουμε τον τίτλο που ήταν ο βασικός μας στόχος, αλλά κυρίως είμαστε περήφανοι για τον τρόπο που το καταφέραμε. Και μιλάω στον πληθυντικό, γιατί μπορεί εγώ να είμαι εδώ, αλλά η ομάδα μου, οι άνθρωποι γύρω μου που με βοηθούν καθημερινά δεν είναι παρόντες. Είναι πιο ωραίο να κερδίζεις το πρωτάθλημα με έναν νικηφόρο αγώνα. Κατά τη διάρκεια της σεζόν, χτίζεις μέσα σου την πεποίθηση ότι μπορείς να κατακτήσεις το Πρωτάθλημα και πρέπει να βρεις το κίνητρο προκειμένου να νιώσεις αυτή την ευχαρίστηση στη γραμμή τερματισμού».

Πώς πανηγύρισες τον τίτλο;
«Η φωνή μου τώρα αρχίζει να επανέρχεται από το πάρτι! Γιορτάσαμε τον τίτλο όπως έπρεπε! Είναι ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και ποτέ δεν ξέρεις πότε αυτό το όνειρο θα τελειώσει, οπότε πρέπει να το γιορτάσεις όσο περισσότερο μπορείς! Περάσαμε πάρα πολύ ωραία ένα βράδυ στη Μπανγκόκ με όλη την ομάδα. Δεν θα δώσω περισσότερες λεπτομέρειες αλλά η βραδιά είχε χορό, φωνές, πάρτι, λίγο από όλα. Αυτή τη φορά δεν τραγούδησα καραόκε αλλά δεν ήταν και απαραίτητο!».

Τι μπορείς να βελτιώσεις από την προηγούμενη χρονιά;
«Ήταν μία πολύ καλή χρονιά και θα είναι δύσκολη η βελτίωση. Αλλά, πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης. Ένα από τα είδωλά μου είναι ο Ράφα Ναδάλ. Κάθε φορά που τον βλέπω σκέφτομαι πως δεν υπάρχει κάτι να βελτιώσει, αλλά πάντα κάνει ένα βήμα πιο πέρα. Ή όταν ο Λιονέλ Μέσι σκοράρει, νομίζεις πως δεν μπορεί να το κάνει καλύτερα. Τότε σκοράρει με ακόμα καλύτερο τρόπο. Προσπαθώ να ακολουθήσω τα βήματά τους και να βελτιώνομαι συνεχώς μαθαίνοντας από τα λάθη μου. Οι αντίπαλοι σου υποδεικνύουν το επίπεδό σου και εκεί είναι που πρέπει να συνεχίσουμε να βελτιωνόμαστε».



Πώς ήταν η σεζόν μετά τον τραυματισμό που είχες;
«Είναι ξεκάθαρο πως η ζωή ενός αθλητή έχει και καλές και κακές στιγμές, όπως αυτή. Αυτές οι στιγμές είναι που σε κάνουν δυνατό και ο χειμώνας που πέρασε σίγουρα ήταν από τους πιο δύσκολους στην καριέρα μου, γιατί δεν μπορούσα να κάνω αυτό που αγαπάω πιο πολύ στον κόσμο – να οδηγώ τη μοτοσικλέτα μου. Δεν μπορούσα να προπονούμαι γιατί χρειαζόταν να κάνω εγχείρηση αλλά το ξεπέρασα με τη βοήθεια των ανθρώπων γύρω μου. Έφτασα στον πρώτο αγώνα, όχι στο 100% αλλά στην καλύτερη δυνατή κατάσταση που θα μπορούσα να είμαι. Πάντα νομίζεις ότι όλη η δουλειά που έχεις κάνει πρέπει να καταλήξει σε μία επιβράβευση. Με το που ξεκινάς και βλέπεις τα αποτελέσματα να έρχονται, αποκτάς ακόμα μεγαλύτερη δύναμη».

Ανέφερες πως ήταν μία σχεδόν τέλεια χρονιά. Γιατί σχεδόν;
«Γιατί όταν έχεις υπερβολική αυτοπεποίθηση, τότε είναι που αρχίζουν τα λάθη. Αυτό μου συνέβη σε έναν αγώνα, όπου έπεσα όταν ήμουν πρώτος με πλεονέκτημα τεσσάρων δευτερολέπτων. Ήταν μία σχεδόν σίγουρη νίκη και για αυτό όταν άρχισα να χαλαρώνω, έπεσα. Έτσι, κατάλαβα πως πρέπει να είσαι πάντα 100% συγκεντρωμένος, να μαθαίνεις από τα λάθη σου και να μην αποπροσανατολίζεσαι. Ήταν μία πολύ καλή χρονιά αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης». 

Ο Τζιάκομο Αγκοστίνι έχει πει πως πιστεύει πως μπορείς να ξεπεράσεις τους 15 τίτλους του. Πώς νιώθεις για αυτό;

«Τα πάμε πολύ καλά με τον Τζιάκομο και γνωρίζω αυτές του τις δηλώσεις. Δεν μου αρέσει να λέω ότι κάτι είναι αδύνατο αλλά θεωρώ πως είναι σχεδόν αδύνατο. Δεν έχω πάθει ποτέ εμμονή με αριθμούς. Το μόνο που μου αρέσει να κάνω είναι να αγωνίζομαι. Νιώθω τυχερός που το πάθος μου είναι και η δουλειά μου».

Πάντα λες ότι είσαι και εκεί που είσαι εξαιτίας των αντιπάλων σου. Πόσο χρειάζεσαι τον Φάμπιο Κουαρταραρό και έναν δυνατό Jorge Lorenzo την ερχόμενη σεζόν;
«Όσο πιο κοντά, τόσο το καλύτερο. Διανύουμε μία εποχή του MotoGP όπου η μηχανική ισότητα είναι στα καλύτερά της. Το λέω αυτό γιατί υπάρχουν τέσσερις εταιρείες ικανές να κερδίσουν αγώνες και να ανταγωνίζονται για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Αυτό σημαίνει πως υπάρχουν τουλάχιστον οκτώ αναβάτες με πιθανότητες νίκης και αυτό δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν. Πρέπει να γνωρίζεις πώς να βελτιώνεσαι και να μαθαίνεις τόσο από βετεράνους όπως ο Βαλεντίνο Ρόσι, Χόρχε Λορένθο ή ο Αντρέα Ντοβιτζιόζο αλλά και από νέους αναβάτες, όπως ο Φάμπιο ή ο Βινιάλες».

Η συνέντευξη μεταφράστηκε από το redbullcontentpool.com