Eίναι το οικονομικό δίχτυ που μας προστατεύει από τις πλημμύρες και τις φωτιές αλλά και ένας σημαντικός σύμμαχος για την προσαρμογή μας στις νέες κλιματικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.
Κορωνοϊός - Ολυμπιακοί Αγώνες: Ο πρωταθλητής ιστιοπλοΐας Ιορδάνης Πασχαλίδης στο protothema.gr
Κορωνοϊός - Ολυμπιακοί Αγώνες: Ο πρωταθλητής ιστιοπλοΐας Ιορδάνης Πασχαλίδης στο protothema.gr
O πρωταθλητής ιστιοπλοΐας, Ιορδάνης Πασχαλίδης, μιλά αποκλειστικά στο protothema.gr για την πολύχρονη εμπειρία του στη θάλασσα, τις καλύτερες στιγμές της καριέρας του, καθώς και το όνειρο της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο στη σκιά της πανδημίας του κορωνοϊού
Η αλμύρα της θάλασσας, ο απαραίτητος εξοπλισμός, η εμπειρία χρόνων και το σκάφος τoυ Red Bull συνθέτουν το σκηνικό της επιτυχίας για τον πολυνίκη πρωταθλητή Ιορδάνη Πασχαλίδη. Ο θαλασσόλυκος της ελληνικής ιστιοπλοΐας έχει ζήσει πολλές φουρτούνες... Καμία ωστόσο δεν ήταν ικανή να σβήσει την δίψα του για διάκριση.
Ένας ροκ τύπος που αγαπά την ρεμπέτικη μουσική και τα θαλασσινά, με ένα αξιοζήλευτο παλμαρέ διακρίσεων εδώ και δεκαετίες, θα σε κάνει να αγαπήσεις λίγο περισσότερο τα θαλάσσια σπορ!
Μέλος της μεσογειακής ομάδας κατά τις χρονιές 1991, 1993, 1997, καθώς και της Eθνικής ομάδας από το 1984, το 1995 κατέλαβε την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της κατηγορίας “470 Ανδρών”. Την ίδια χρονιά κατέκτησε την 1η θέση στο Προολυμπιακό Τουρνουά της Ατλάντα, την 4η θέση στην Παγκόσμια και 2η στην Ευρωπαϊκή κατάταξη "470 Ανδρών". Ακόμη, συμμετείχε στην Ολυμπιάδα της Αθηνάς το 2004, στην οποία κατέλαβε την 12η θέση στην κατηγορία Καταμαράν (Τornado). Το 2000 υπήρξε προπονητής της Ολυμπιακής ομάδας στην κατηγόρια τύπου Φιν, όπου μαζί με τον αθλητή Αιμίλιο Παπαθανασίου κατέκτησαν την 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και την 13η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.
Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, ο Θεσσαλονικός πρωταθλητής έχει βαλθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του θέτοντας τον πιο σημαντικό στόχο της σεζόν: μια πρόκριση και -γιατί όχι;- μια διάκριση στο Τόκιο. Συνοδοιπόρος σε αυτή την προσπάθεια είναι η Μυρτώ Παπαδοπούλου, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στην κατηγορία 420, με την οποία θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στην κατηγορία Nacra 17.
Μιλώντας στο protothema.gr αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της καριέρας του, αναφέρθηκε στην προβολή του αθλήματος απο τα ΜΜΕ, στη στήριξη της πολιτείας, ενώ δεν παρέλειψε να σχολιάσει και τη νέα πραγματικότητα που βιώνουν και οι αθλητές εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, εν μέσω της προετοιμασίας τους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Από ποια ηλικία ξεκίνησε η ενασχόληση σας με την ιστιοπλοΐα; Ποια ήταν η αφορμή για να επιλέξετε αυτό το άθλημα και όχι κάποιο άλλος πιο « δημοφιλές»;
Ξεκίνησα την ιστιοπλοΐα σε ηλικία 12 ετών το 1979. Ασχολήθηκα σαν παιδί με διάφορα αθλήματα όπως με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το κολύμπι, αλλά και με την κωπηλασία και την ιστιοπλοΐα παρόλο που δεν ήταν δημοφιλή αθλήματα. Ο όμιλος της Καλαμαριάς που ξεκίνησα, ήταν τότε χώρος που πηγαίνανε πολλά παιδιά. Εκεί, με το που έκανα το πρώτο μου αρμένισμα «κόλλησα» για πάντα.
Ανάμεσα σε όλους τους Παγκόσμιου τίτλους και τις διακρίσεις που έχετε στο ενεργητικό σας, ποια στιγμή της καριέρας σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Δυο είναι οι πιο σημαντικές στιγμές στη καριέρα μου. Η πιο σημαντική στιγμή, ήταν στην κατάκτηση της πρώτης θέσης στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Tornado το 2008, στην Θεσσαλονίκη, στα νερά που πρωτοξεκίνησα να κάνω ιστιοπλοΐα. Ήταν μοναδικό συναίσθημα που νιώσαμε εκείνη την στιγμή της βράβευσης. Η δεύτερη πιο σημαντική στιγμή, ήταν η είσοδός μας στο Ολυμπιακό Στάδιο το 2004 στην Αθήνα. Ήταν μαγική η στιγμή την ώρα που μπαίναμε μέσα στο κατάμεστο στάδιο. Ο κόσμος μας χειροκροτούσε και μας ενθάρρυνε. Πρωτόγνωρο συναίσθημα και αυτό για έναν αθλητή ιστιοπλοΐας που έχει μάθει να αγωνίζεται χωρίς φίλαθλους και χειροκροτήματα.
Έχετε νιώσει ποτέ το συναίσθημα του ότι η ζωή σας να κινδυνεύει μέσα στο σκάφος;
Έχω φοβηθεί αρκετές φορές, αλλά δεν κινδύνευσα ποτέ. Μου έμαθαν να σέβομαι την θάλασσα και να μην ρισκάρω ποτέ. Μου έμαθαν πως να επιβιώνω και να μην παίρνω περιττά ρίσκα. Με τα χρόνια και την πολλή προπόνηση μαθαίνεις τα όρια σου και μαθαίνεις επίσης και να μην παίζεις με την θάλασσα.
Οι επιτυχίες της ελληνικής ιστιοπλοΐας τα τελευταία χρόνια θεωρείτε ότι μπορούν να βοηθήσουν στη διάδοση του αθλήματος;
Ναι βέβαια. Οι επιτυχίες των ιστιοπλόων όλων των ηλικιών έχουν τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα οι σχολές ιστιοπλοΐας των ομίλων σε όλη την χώρα να είναι γεμάτες από παιδιά και ενήλικες που θέλουν είτε να μάθουν αγωνιστική ιστιοπλοΐα είτε απλά να μάθουν να αρμενίζουν με ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος.
Είναι εύκολη η συνύπαρξη και η συνεργασία δύο αθλητών μέσα στο ίδιο το σκάφος;
Η αρμονική συνύπαρξη και η σωστή συνεργασία χρειάζεται υπομονή, επιμονή, αλληλοκατανόηση και πολύσκληρή δουλειά για να φέρει αποτελέσματα. Σε ένα σκάφος διθέσιο, πιθανόν να αποτελεί από τους πιο σημαντικούς παράγοντες επιτυχίας. Πρέπει να γίνεται σωστός καταμερισμός σε όλα, πρέπει ο ένας να συμπληρώνει τον άλλο, πρέπειόταν ο ένας δεν μπορεί ο άλλος να τα δίνει όλα. Η σχέση των δυο αθλητών μέσα σε ένα σκάφος είναιακριβώς όπως η σχέση ενός ζευγαριού.
Εκτιμάτε πως η ιστιοπλοΐα λαμβάνει την αντίστοιχη προβολή και αναγνώριση από τα ελληνικά ΜΜΕ σε σχέση με τις επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το τένις;
Σαφώς και όχι, αλλά ούτε και πιστεύω ότι θα μπορούσε να συμβεί ποτέ αυτό. Δεν συμβαίνει άλλωστε πουθενά παγκοσμίως ούτε και σε χώρες που η ιστιοπλοΐα είναι το εθνικό τους άθλημα,όπως η Νέα Ζηλανδία. Παρόλα αυτά τα ελληνικά ΜΜΕ παρακολουθούν από κοντά τις προσπάθειες μας και μας προβάλλουν αρκετά σε σχέση με παλαιοτέρα.
Σε μια ναυτική χώρα όπως η Ελλάδα πιστεύετε ότι από την νεαρή ηλικία τα παιδιά λαμβάνουν σωστή εκπαίδευση σχετικά με την θάλασσα και τους κινδύνους της;
Δυστυχώς όχι! Νομίζω ότι θα έπρεπε από πολύ νωρίς τα παιδιά να μαθαίνουν κολύμπι και ναυτοσύνη, καθώς είμαστεσε μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα και όπου και να κοιτάξεις τη βλέπεις. Δεν επιτρέπεται κάθε χρόνο να πνίγεται τόσος κόσμος απόάγνοια και έλλειψη σεβασμού προς αυτήν.
Είστε ικανοποιημένος από την υποστήριξη της ελληνικής Ομοσπονδίας; Στέκεται αρωγός στην προσπάθεια σας;
Ναι είμαι ικανοποιημένος, γνωρίζοντας τις δυσκολίες που υπάρχουν. Οι άνθρωποι της κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους και ένα μεγάλο μερίδιο των επιτυχιών και των πολλών μεταλλίων οφείλεται και στην Ομοσπονδία και στους ανθρώπους της.
Το Red Bull ως χορηγός και υποστηρικτής των επιτυχιών σας πόσο σημαντικά συνέβαλε στο έργο σας;
Το RedBull είναι στο πλάι μου από το 2006 και πιστεύω πως δεν θα είχα φτάσει ως εδώ εάν δεν ήταν δίπλα μου οι άνθρωποι αυτοί. Δεν είναι απλά χορηγοί και υποστηρικτές αλλά μια ομάδα ανθρώπων που είναι δίπλα μου από την στιγμή που ξεκίνησα και φροντίζουν να μην μου λείψει τίποτα, ενώ συγχρόνως με παρακινούν να κάνω νέα πράγματα και να εξελίσσομαι συνεχώς σε αυτό που αγαπώ. Δεν είναι τυχαίο το ότι σε ηλικία 53 χρονώνείμαι ενεργός και έχω την ίδια όρεξη μετά από 41 χρόνια ιστιοπλοΐας.
Ένας ροκ τύπος που αγαπά την ρεμπέτικη μουσική και τα θαλασσινά, με ένα αξιοζήλευτο παλμαρέ διακρίσεων εδώ και δεκαετίες, θα σε κάνει να αγαπήσεις λίγο περισσότερο τα θαλάσσια σπορ!
Μέλος της μεσογειακής ομάδας κατά τις χρονιές 1991, 1993, 1997, καθώς και της Eθνικής ομάδας από το 1984, το 1995 κατέλαβε την 6η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της κατηγορίας “470 Ανδρών”. Την ίδια χρονιά κατέκτησε την 1η θέση στο Προολυμπιακό Τουρνουά της Ατλάντα, την 4η θέση στην Παγκόσμια και 2η στην Ευρωπαϊκή κατάταξη "470 Ανδρών". Ακόμη, συμμετείχε στην Ολυμπιάδα της Αθηνάς το 2004, στην οποία κατέλαβε την 12η θέση στην κατηγορία Καταμαράν (Τornado). Το 2000 υπήρξε προπονητής της Ολυμπιακής ομάδας στην κατηγόρια τύπου Φιν, όπου μαζί με τον αθλητή Αιμίλιο Παπαθανασίου κατέκτησαν την 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και την 13η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.
Μέσα σε λιγότερο από ένα χρόνο, ο Θεσσαλονικός πρωταθλητής έχει βαλθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του θέτοντας τον πιο σημαντικό στόχο της σεζόν: μια πρόκριση και -γιατί όχι;- μια διάκριση στο Τόκιο. Συνοδοιπόρος σε αυτή την προσπάθεια είναι η Μυρτώ Παπαδοπούλου, Παγκόσμια Πρωταθλήτρια στην κατηγορία 420, με την οποία θα εκπροσωπήσουν τη χώρα μας στην κατηγορία Nacra 17.
Μιλώντας στο protothema.gr αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της καριέρας του, αναφέρθηκε στην προβολή του αθλήματος απο τα ΜΜΕ, στη στήριξη της πολιτείας, ενώ δεν παρέλειψε να σχολιάσει και τη νέα πραγματικότητα που βιώνουν και οι αθλητές εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού, εν μέσω της προετοιμασίας τους για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο.
Από ποια ηλικία ξεκίνησε η ενασχόληση σας με την ιστιοπλοΐα; Ποια ήταν η αφορμή για να επιλέξετε αυτό το άθλημα και όχι κάποιο άλλος πιο « δημοφιλές»;
Ξεκίνησα την ιστιοπλοΐα σε ηλικία 12 ετών το 1979. Ασχολήθηκα σαν παιδί με διάφορα αθλήματα όπως με το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το κολύμπι, αλλά και με την κωπηλασία και την ιστιοπλοΐα παρόλο που δεν ήταν δημοφιλή αθλήματα. Ο όμιλος της Καλαμαριάς που ξεκίνησα, ήταν τότε χώρος που πηγαίνανε πολλά παιδιά. Εκεί, με το που έκανα το πρώτο μου αρμένισμα «κόλλησα» για πάντα.
Ανάμεσα σε όλους τους Παγκόσμιου τίτλους και τις διακρίσεις που έχετε στο ενεργητικό σας, ποια στιγμή της καριέρας σας ξεχωρίζετε και γιατί;
Δυο είναι οι πιο σημαντικές στιγμές στη καριέρα μου. Η πιο σημαντική στιγμή, ήταν στην κατάκτηση της πρώτης θέσης στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα Tornado το 2008, στην Θεσσαλονίκη, στα νερά που πρωτοξεκίνησα να κάνω ιστιοπλοΐα. Ήταν μοναδικό συναίσθημα που νιώσαμε εκείνη την στιγμή της βράβευσης. Η δεύτερη πιο σημαντική στιγμή, ήταν η είσοδός μας στο Ολυμπιακό Στάδιο το 2004 στην Αθήνα. Ήταν μαγική η στιγμή την ώρα που μπαίναμε μέσα στο κατάμεστο στάδιο. Ο κόσμος μας χειροκροτούσε και μας ενθάρρυνε. Πρωτόγνωρο συναίσθημα και αυτό για έναν αθλητή ιστιοπλοΐας που έχει μάθει να αγωνίζεται χωρίς φίλαθλους και χειροκροτήματα.
Έχετε νιώσει ποτέ το συναίσθημα του ότι η ζωή σας να κινδυνεύει μέσα στο σκάφος;
Έχω φοβηθεί αρκετές φορές, αλλά δεν κινδύνευσα ποτέ. Μου έμαθαν να σέβομαι την θάλασσα και να μην ρισκάρω ποτέ. Μου έμαθαν πως να επιβιώνω και να μην παίρνω περιττά ρίσκα. Με τα χρόνια και την πολλή προπόνηση μαθαίνεις τα όρια σου και μαθαίνεις επίσης και να μην παίζεις με την θάλασσα.
Οι επιτυχίες της ελληνικής ιστιοπλοΐας τα τελευταία χρόνια θεωρείτε ότι μπορούν να βοηθήσουν στη διάδοση του αθλήματος;
Ναι βέβαια. Οι επιτυχίες των ιστιοπλόων όλων των ηλικιών έχουν τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα οι σχολές ιστιοπλοΐας των ομίλων σε όλη την χώρα να είναι γεμάτες από παιδιά και ενήλικες που θέλουν είτε να μάθουν αγωνιστική ιστιοπλοΐα είτε απλά να μάθουν να αρμενίζουν με ένα ιστιοπλοϊκό σκάφος.
Είναι εύκολη η συνύπαρξη και η συνεργασία δύο αθλητών μέσα στο ίδιο το σκάφος;
Η αρμονική συνύπαρξη και η σωστή συνεργασία χρειάζεται υπομονή, επιμονή, αλληλοκατανόηση και πολύσκληρή δουλειά για να φέρει αποτελέσματα. Σε ένα σκάφος διθέσιο, πιθανόν να αποτελεί από τους πιο σημαντικούς παράγοντες επιτυχίας. Πρέπει να γίνεται σωστός καταμερισμός σε όλα, πρέπει ο ένας να συμπληρώνει τον άλλο, πρέπειόταν ο ένας δεν μπορεί ο άλλος να τα δίνει όλα. Η σχέση των δυο αθλητών μέσα σε ένα σκάφος είναιακριβώς όπως η σχέση ενός ζευγαριού.
Εκτιμάτε πως η ιστιοπλοΐα λαμβάνει την αντίστοιχη προβολή και αναγνώριση από τα ελληνικά ΜΜΕ σε σχέση με τις επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το τένις;
Σαφώς και όχι, αλλά ούτε και πιστεύω ότι θα μπορούσε να συμβεί ποτέ αυτό. Δεν συμβαίνει άλλωστε πουθενά παγκοσμίως ούτε και σε χώρες που η ιστιοπλοΐα είναι το εθνικό τους άθλημα,όπως η Νέα Ζηλανδία. Παρόλα αυτά τα ελληνικά ΜΜΕ παρακολουθούν από κοντά τις προσπάθειες μας και μας προβάλλουν αρκετά σε σχέση με παλαιοτέρα.
Σε μια ναυτική χώρα όπως η Ελλάδα πιστεύετε ότι από την νεαρή ηλικία τα παιδιά λαμβάνουν σωστή εκπαίδευση σχετικά με την θάλασσα και τους κινδύνους της;
Δυστυχώς όχι! Νομίζω ότι θα έπρεπε από πολύ νωρίς τα παιδιά να μαθαίνουν κολύμπι και ναυτοσύνη, καθώς είμαστεσε μια χώρα που περιβάλλεται από θάλασσα και όπου και να κοιτάξεις τη βλέπεις. Δεν επιτρέπεται κάθε χρόνο να πνίγεται τόσος κόσμος απόάγνοια και έλλειψη σεβασμού προς αυτήν.
Είστε ικανοποιημένος από την υποστήριξη της ελληνικής Ομοσπονδίας; Στέκεται αρωγός στην προσπάθεια σας;
Ναι είμαι ικανοποιημένος, γνωρίζοντας τις δυσκολίες που υπάρχουν. Οι άνθρωποι της κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους και ένα μεγάλο μερίδιο των επιτυχιών και των πολλών μεταλλίων οφείλεται και στην Ομοσπονδία και στους ανθρώπους της.
Το Red Bull ως χορηγός και υποστηρικτής των επιτυχιών σας πόσο σημαντικά συνέβαλε στο έργο σας;
Το RedBull είναι στο πλάι μου από το 2006 και πιστεύω πως δεν θα είχα φτάσει ως εδώ εάν δεν ήταν δίπλα μου οι άνθρωποι αυτοί. Δεν είναι απλά χορηγοί και υποστηρικτές αλλά μια ομάδα ανθρώπων που είναι δίπλα μου από την στιγμή που ξεκίνησα και φροντίζουν να μην μου λείψει τίποτα, ενώ συγχρόνως με παρακινούν να κάνω νέα πράγματα και να εξελίσσομαι συνεχώς σε αυτό που αγαπώ. Δεν είναι τυχαίο το ότι σε ηλικία 53 χρονώνείμαι ενεργός και έχω την ίδια όρεξη μετά από 41 χρόνια ιστιοπλοΐας.
Σχετικά με το όνειρο της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο; Πώς έχει επηρεαστεί τόσο η ψυχολογία σου όσο και η προετοιμασία σου εξαιτίας της πανδημίας του κορωνοϊού;
Για να είμαι ειλικρινής, νομίζω όλη αυτή η κατάσταση και η αναβολή των προκριματικών αγώνων στην Γένοβα της Ιταλίας μάλλον είναι ευεργετική για εμάς. Όλη σχεδόν η υφήλιος είναι σε καραντίνα. Εμείς εδώ όμως, παίρνοντας όλες τις προφυλάξεις, μπορούμε και προπονούμαστε ώστε να καλύψουμε όσο το δυνατό τον χαμένο χρόνο. Είμαστε το πιο φρέσκο πλήρωμα και σαν δίδυμο αλλά και σαν σκάφος που ξεκίνησε τελευταίο την προσπάθειά του για τους Ολυμπιακούς. Δουλεύουμε καθημερινά μόνο στη θάλασσα αποφεύγοντας κλειστούς χώρους και πραγματικά βελτιωνόμαστε. Θέλουμε να είμαστε έτοιμοι ώστε εφόσον και όταν αποφασιστεί η πρόκριση να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε. Βέβαια υπάρχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι μπορεί οι αγώνες να αναβληθούν ή και να ακυρωθούν. Μια τέτοια απόφαση με τις τωρινές συνθήκες είναι πολύ πιθανή. Σαφώς ένας αθλητής κάνει τον προγραμματισμό του και την στοχοθεσία του μέσα στον χρόνο βάση συγκεκριμένων ημερομηνιών και αγώνων αλλά δυστυχώς, αυτό δεν μπορεί να συμβεί τώρα. Προσπαθούμε να μην επηρεαζόμαστε από όλα αυτά και να ακολουθούμε πολύ προσεκτικά την καθημερινή μας ρουτίνα.
Ποιες θα ήταν οι συμβουλές σας σε έναν νέο αθλητή που σκέφτεται να ασχοληθεί με την ιστιοπλοΐα;
Θα πρέπει να γνωρίζει ότι θα χρειαστεί πολλή δουλειά, πειθαρχία, επιμονή και υπομονή.Τίποτε άλλο.
Διαβάστε επίσης:
Κορωνοϊός - Ολυμπιακοί Αγώνες: Οι Ιάπωνες επιμένουν πως δεν υπάρχει ακόμα θέμα αναβολής
Κορωνοϊός: «Σαρώνει» όλο τον πλανήτη - 11.570 νεκροί, πάνω από 278.000 κρούσματα
Ακολουθήστε το protothema.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, τη στιγμή που συμβαίνουν, στο Protothema.gr
ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Ειδήσεις
Δημοφιλή
Σχολιασμένα