Μαύρη επέτειος: Η ημέρα που ο Γιόζεφ Μένγκελε «εγκαταστάθηκε» στο Άουσβιτς

Ο Γιόζεφ Μένγκελε, ο «Άγγελος του Θανάτου» όπως είναι το μακάβριο παρωνύμιο με το οποίο θα έμενε στην ιστορία, αποτελεί την επιτομή του δράστη αδιανόητων μαζικών εγκλημάτων και δη υπό τον μανδύα της επιστήμης. Ο Μένγκελε ήταν ο γιατρός που αποφάσιζε ποιοι από τους κρατουμένους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς θα οδηγούνταν στους θαλάμους αερίων και σε ποιους θα επιτρεπόταν να ζήσουν.

Ωστόσο, ακόμη και εκείνους που δεν έστελνε στον άλλο κόσμο με συνοπτικές διαδικασίες, ο Μένγκελε τους κρατούσε στη ζωή επειδή ήθελε να τους χρησιμοποιεί σαν πειραματόζωα. Το φρικιαστικό του έργο άρχισε στις 24 Μαΐου του 1943 και, στην πραγματικότητα, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ούτε πώς τελείωσε ούτε τον ακριβή αριθμό των ανθρώπων που θυσιάστηκαν στον Μολώχ του διεστραμμένου Γερμανού γιατρού.

Η διαφυγή του στη Νότια Αμερική, η περιπλάνησή του στην Αργεντινή, την Παραγουάη και τη Βραζιλία επέσειε επί δεκαετίες μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου την απειλή ότι ο Μένγκελε ζει ελεύθερος. Και, ακόμη χειρότερα, έτοιμος να ξαναχτυπήσει την ανθρωπότητα με την κανιβαλική του μανία, εφόσον παρέμενε αμετανόητος ναζιστής. Και, προφανώς, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που αναστέναξαν με ανακούφιση όταν ο θάνατος του Γιόζεφ Μένγκελε, σε ηλικία 67 ετών πιστοποιήθηκε το 1979 στη Βραζιλία.

Τον Μάιο του 1943 η διοίκηση του υγειονομικού σώματος των SS μετέθεσε τον, ήδη διακεκριμένο ως αφοσιωμένο ναζιστή, Γιόζεφ Μένγκελε στο Άουσβιτς της Πολωνίας. Εκεί βρήκε τις ιδανικές συνθήκες για να προχωρήσει ανενόχλητος στα «επιστημονικά» πειράματά του. Βάλθηκε αμέσως να δημιουργήσει έναν ολόκληρο μηχανισμό, με στόχο να μελετήσει τις υποτιθέμενες γενετικές αιτίες που καταλήγουν στη γέννηση «ελαττωματικών» πλασμάτων. Τόσο ο ίδιος ο Μένγκελε όσο και άλλοι φανατικοί του ναζιστικού ρατσισμού, σαν «υπανθρώπους» λόγιζε τα άτομα με αναπηρίες, τους Ρομά, τους νάνους κ.α.

Ο Μένγκελε, εκτός από τις ιατρικές του σπουδές, είχε ασχοληθεί επισταμένως με την ανθρωπολογία και τη γενετική. Έτσι, εκτός από το να χορηγεί το δηλητήριο Zyklon B, κυρίως στους Εβραίους που εξολοθρεύονταν κατά εκατοντάδες στα κρεματόρια του Άουσβιτς και του παρακειμένου Μπίρκεναου, επιδιδόταν σε πειράματα με απώτερο στόχο τη βελτίωση της Αρίας φυλής.

Αγαπημένη «ύλη» για τον Μένγκελε ήταν οι δίδυμοι. Καθώς γύρω από την δράση του ως αληθινού «Δρ. Φράνκενστάιν» έχουν κυκλοφορήσει κάθε είδους υπερβολές, το ότι κάποτε είχε αποπειραθεί να δημιουργήσει ένα σιαμαίο ον συρράπτοντας μεταξύ τους δίδυμα αδέλφια, θεωρείται μύθος. Όχι όμως ότι ο Μένγκελε δεν θα μπορούσε να είχε αποπειραθεί κάτι τέτοιο.

Εξάλλου, τα πειράματά του όντως περιελάμβαναν εσκεμμένες μολύνσεις ενός από τα δίδυμα αδέλφια με θανάσιμα επικίνδυνους ιούς όπως πχ του τύφου, ώστε ο Μένγκελε να συγκρίνει την εξέλιξη της νόσου υπό πραγματικές συνθήκες. Άλλοτε έκανε μεταγγίσεις αίματος ανάμεσα σε διδύμους, πολλές φορές όμως απλώς τους διαμέλιζε ή τους σκότωνε και τους αποκεφάλιζε. Μελετούσε ο ίδιος τον εγκέφαλο ψάχνοντας τα μυστικά που θα επιβεβαίωναν τη ναζιστική κοσμοθεωρία για την καταγωγή και εξέλιξη του ανθρώπου. Συχνά όμως ο Γιόζεφ Μένγκελε έστελνε τα κομμένα κεφάλια των θυμάτων του στα κεντρικά ανθρωπολογικά εργαστήρια, στο Γκρατς της Αυστρίας για περαιτέρω αναλύσεις.

Ο Μένγκελε πειραματιζόταν επίσης με το χρώμα των οφθαλμών, εγχύοντας χημικά στα μάτια των κρατουμένων, ενώ όσους εντόπιζε με οφθαλμική ετεροχρωμία (διαφορετικό χρώμα κόρης σε κάθε μάτι), τους σκότωνε. Κατόπιν αποσπούσε τους οφθαλμούς, κρατώντας τους ως πολύτιμο υλικό προς μελέτη.

Τα εγκλήματα του Μένγκελε είναι τόσα πολλά και τόσο ασύλληπτης φρίκης ώστε η απαρίθμησή τους στερείται νοήματος. Και, επίσης, δεν ήταν ο μόνος γιατρός των SS ο οποίος βίασε κάθε έννοια επιστημονικής ηθικής ώστε να εξυπηρετήσει τους στόχους του ναζισμού. Ωστόσο, στο πρόσωπό του, η ιστορία διατήρησε το αποτρόπαιο πρόσωπο ενός αδίστακτου, βαθιά διεστραμμένου, ανθρώπινου τέρατος.