Τα δροσερότερα μέρη της Αθήνας

«Το βαρόμετρον αυτές τις ημέρες ανέρχεται απελπιστικά. Αρκεί μόνον να γνωσθή ότι η θερμοκρασία υπό σκιάν είνε 35 βαθμών. Κύμα καύσωνος αφόρητον από τινος χρόνου τσουρουφλίζει τους Αθηναίους. Γνωστόν άλλωστε είνε το καθημερινό θέαμα των πυριφλογών συμπολιτών που πατούν μετά φόβου την φλεγομένην άσφαλτον των αθηναϊκών δρόμων.

Δεν υπάρχει έλεος. Η Αθήνα φλέγεται!

Και οι συμπολίται, διωκόμενοι από τον τρομερόν αυτόν εχθρόν, προσπαθούν να καταφύγουν εις δροσερά μέρη. Αλλά μέσα στην φλεγομένην Αθήνα που ευρίσκονται;

Κατά πρώτον τα καφενεία.

Εισελαύνουν πνευστιώντες. Από το στόμα τους εξέρχεται καπνός ωσάν αχνίζουσα κατσαρόλα κοχλαζόντων οσπρίων.

-Παιδί, ένα ποτήρι νερό. Καίγομαι.

-Θέλω να πιώ πολύ νερό.

-Ρίξε μου λίγο στο κεφάλι!

Αλλά η δρόσος του καφενείου εξατμίζεται μόλις ο άνθρωπος διαβή τα σύνορά του και προχωρήση προς τον δρόμον.

Αμέσως βγάλσιμο το σακκάκι, ενώ διά του μανδηλίου απομάσσεται ο ιδρώς. Η ιστορία όμως αυτή συνεχίζεται και οι ευαγείς εν καμίνω φλεγόμενοι συμπολίται τρέπονται προς τα δροσερότερα μέρη των Αθηνών. Τρέχουν αδιακόπως, χωρίς να κατορθώνουν τίποτε άλλο, παρά ένα δεύτερο λουτρό ιδρώτος. Καίεται το σύμπαν.

Κάτω από την φλεγομένην Αθήνα ωρισμένες φράσεις, που σε άλλη εποχή συγκινούν και κάνουν θαλλερά μαγουλάκια να ροδίζουν, χάνουν την αξίαν των.

Ο φλογερός εραστής ομιλεί με πάθος εις την ωραίαν του:

-Είσαι τ΄όνειρό μου.

-Φλέγομαι από αγάπη.

-Σοβαρώς;

-Λυώνω για σένα γλυκειά μου.

-Λάθος κάνεις, καϋμένε, είνε από την ζέστη...

Άϊντε πλέον να συννενοηθής. Κι΄όμως είνε αλήθεια, πως ο άνθρωπος φλέγεται.

Οι πρακτικοί άνθρωποι της εποχής μας που ούτε καίγονται διά καμμιάν ωραίαν τους, και που διά λόγους πολλούς δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν την φλεγομένην Αθήνα το καλοκαίρι, έχουν επισημάνει τα μέρη του ... παραθερισμού! Εντός της Πρωτευούσης!

Μη σας φανή περίεργο. Υπάρχουν πολλοί Αθηναίοι που παραθερίζουν κάθε χρόνο στην ... Αθήνα. Γι΄αυτό πρέπει να γνωρίζουν ότι η Αθήνα μας έχει αρκετά δροσερά μέρη.

Έχετε υπ΄όψιν σας την Αθήνα απ΄άκρου εις άκρον; Τους κήπους της, τα άλση της, τους παιδικούς κήπους, το Ζάππειον, το Πεδίον του Άρεως, τα Πατήσια. Όλα αυτά φαίνονται δροσερά. Και πραγματικά είνε. Αξίζει δηλαδή να περάση κανείς τις πιο καυστικές ώρες της ημέρας ξαπλωμένος σ΄ένα παγκάκι.

Αυτά είνε γνωστά. Διότι είνε σύνδενδρα. Αλλά ποιάν εντύπωσιν θα σχηματίζατε αν μαθαίνατε ότι πολλοί Αθηναίοι παραθερίζουν σε... πεζοδρόμια, κάτω από τέντες, καθισμένοι σε μια καρέκλα και να ροφούν με ηδυπάθειαν τον ερατεινόν τους αντί δροσιστικού;

Οι συμπολίται μας είνε εφευρετικώτατοι. Ανακαλύπτουν υπέρ την φλεγομένην άσφαλτον την δρόσον. Και ιδού.

Μη νομίζετε ότι ασκόπως κάθηνται στα καφενεία της οδού Ιπποκράτους και τας γύρω παρόδους της. Το μπουγάζι που κατεβαίνει ορμητικό, δημιουργεί ένα ρεύμα αέρος που, όση ζέστη κι΄αν κάνη, δροσίζει.

Αλλά το περισσότερον δροσερόν μέρος μέσα στην Αθήνα είνε η οδός Όθωνος. Την γνωρίζετε; Είνε κάτω από το Μνημείον του Αγνώστου Στρατιώτου και εφάπτεται της πλατείας Συντάγματος. Είνε επιστημονικώς αποδεδειγμένον, ότι το μέρος αυτό είνε το πλέον δροσερόν της Αθήνας.

Θέλετε να μάθετε και λίγη ιστορία; Ιδού λοιπόν:

Όταν επρόκειτο να κτισθούν τα Ανάκτορα του Όθωνος, ειδικοί μηχανικοί προσεπάθουν να εύρουν την καλλίτερη και υγιεινότερη τοποθεσία. Αι γνώμαι των όμως διϊσταντο. Και την διαφοράν ανέλαβε να την συμβιβάση η λαϊκή παρατήρησις.

Σε διάφορα μέρη των Αθηνών τοποθέτησαν νωπά κρέατα και μετά 24 ώρες τα παρετήρησαν εάν είχαν αποσυντεθή. Λοιπόν το κρέας που είχαν τοποθετήσει εδώ που είνε τα Ανάκτορα δεν είχεν υποστή ουδεμίαν αλλοίωσιν. Έτσι απεφασίσθη να κτισθούν τα Ανάκτορα εκεί.

Όσοι λοιπόν γνωρίζουν την ιστορίαν αυτήν περνούν τις καυστικώυερες ώρες της ημέρας γύρω από τα κέντρα των Ανακτόρων και της πλατείας Συντάγματος.

Δεν νομίζετε ότι έχουν δίκηο;»,
(Ελληνικόν Μέλλον, 1939, Ε. Πασπαλιάρης)
Αν έχετε εντοπίσει μια οδό της Αθήνας, αλλά και των άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας μας που βγάζουν δροσερό μπουγάζι γνωστοποιείστε το μπας και τη βγάλουμε καθαρή κι΄αυτό το καλοκαίρι!

(Θωμάς Σιταράς. Αθηναιογράφος-Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς)