Γόβες Prada: Ο διάβολος τις φοράει, αλλά ο 36χρονος Μάνος Ευμορφιάδης τις σχεδιάζει

Τρεις οι κατηγορίες πελατών κάθε μεγάλης, πολυτελούς και ιστορικής φίρμας στον χώρο της μόδας: εκείνοι που διαθέτουν το απαραίτητο, παχυλό, πορτοφόλι - όχι πάντα κομψοί, καλόγουστοι και ιδιαίτεροι. Εκείνες οι δευτεροκλασάτες φίρμες που αντιγράφουν έτσι ώστε οι δικοί τους πελάτες, οι περισσότεροι δηλαδή, να διακατέχονται από την ψευδαίσθηση ότι φορούν κι αυτοί Prada, Gucci και Armani. Και, τέλος, οι ανταγωνιστές. Οπου ο ένας «κλέβει» τον άλλον.

Παρ’ όλα αυτά, κάθε μεγάλη φίρμα που φτιάχνει μόδα διαθέτει το δικό της στυλ. Από αυτό ξεχωρίζει. Α, να μην ξεχάσω και μια υποκατηγορία της πρώτης κατηγορίας! Εννοώ κάθε γυναίκα που η φιλαρέσκεια είναι το αποκλειστικό και πιο γοητευτικό και αναντικατάστατο πλεονέκτημά της, η οποία κάποια στιγμή, από το υστέρημά της, θα φτάσει μέχρι το ταμείο για να εξασφαλίσει έστω και κάποια από τις νέες γόβες της Prada λόγου χάρη. Γι’ αυτό ακριβώς και η θρυλική κομεντί με Μέριλ Στριπ και Αν Χάθαγουεϊ «Ο διάβολος φοράει Prada».

Κάποιος πολυταξιδεμένος και άκρως κοσμικός φίλος μού σφύριξε μια πολύτιμη πληροφορία. «Το ξέρεις», με ρώτησε, «ότι ο αρχισχεδιαστής γυναικείων υποδημάτων της Prada είναι Ελληνας;». Οχι, δεν το ήξερα. Και κάπως έτσι τον έμαθα. Είναι μόλις 36 ετών. Είναι στο σχεδιαστήριο της Prada εδώ και έντεκα χρόνια. Υπήρξε φοιτητής ως μηχανικός-αρχιτέκτονας. Είναι γεννημένος στην Αθήνα. Και όλα ξεκίνησαν από τη στιγμή που αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αρχιτεκτονική και να χτυπήσει την πόρτα της ακαδημίας μόδας στο Ρίμινι της Ιταλίας...

Τρία πράγματα με εντυπωσίασαν στον χαρακτήρα του. Το πρώτο, η μητέρα του Αντωνία. Που οι συμβουλές της είναι γι’ αυτόν ό,τι το Ευαγγέλιο για κάθε αυθεντικό, ταπεινό και πιστό θεοσεβούμενο χριστιανό. Θα το καταλάβετε από τα λόγια του και τις συμβουλές της κυρίας Αντωνίας. Το δεύτερο, η ταχύτατη εξέλιξή του. Με τέτοια απίστευτη κλιμάκωση, πράγμα που αποτελεί ρεκόρ. Οπως ότι ποτέ ο μισθός του δεν παρέμεινε στάσιμος. Κάθε χρόνο ανεβαίνει κλίμακα. Και επίσης ότι ποτέ δεν χτύπησε πόρτες για να δώσει βιογραφικό. Πάντα χτυπούσε το τηλέφωνό του και πάντοτε από την άλλη άκρη της γραμμής άκουγε μια νέα, πιο ελκυστική προσφορά. Και το τρίτο, το πάθος του με την τεχνολογία. Ο άνθρωπος που οδηγεί την Prada στο Digital Shoe. Στη μελλοντική ψηφιακή γόβα σας, κυρίες μου.

Το όνομά του, Μάνος Ευμορφιάδης. Ο τόνος της φωνής του, κρυστάλλινος. Η φιλοδοξία του, «να διοικώ όλο το τεχνικό κομμάτι, από το σχέδιο μέχρι την παραγωγή». Δηλαδή Product Manager. Οπως έλεγε και ο μακαρίτης ο Εθνάρχης, «έξω πάμε καλά». Α, και κάτι ακόμα. Οσο τον άκουγα μια σκέψη πέρασε από το μυαλό μου. Φαντάζομαι και από το δικό σας: αν έμενε εδώ, στην Ελλάδα, πού θα είχε φτάσει; Ασε, καλύτερα να μην πω. Εκεί λοιπόν, ο θρίαμβος της αξιολόγησης και της αξιοσύνης. Εχεις πάθος; Είσαι αφοσιωμένος; Ε, τότε όλο και κάποια προσφορά θα υπάρξει. Εδώ, αν δεν έχεις μπάρμπα και «γλείψιμο», αν δεν είσαι ο γιος τού τάδε, ούτε κλητήρας!

Οταν ο Μάνος γλίτωσε από τον μεγάλο σεισμό

Το τηλεφωνικό ραντεβού μας ήταν κλεισμένο για τις 6το απόγευμα ώρα Ελλάδας. Εκείνος, κάπου έξω από τη Φλωρεντία, ένα από τα μεγαλύτερα ζωντανά και πιο «φωτεινά» μουσεία του κόσμου. Εγώ, στην Αθήνα.

- Πού σε βρίσκω, σπίτι;

«Οχι, στο εργαστήριο».

- Ακόμα εκεί;

«Ακόμα, δεν είμαι από εκείνους που χτυπάνε κάρτες, η δουλειά έχει τις δικές της απαιτήσεις».

- Πού βρίσκεται το εργαστήριο;

«Περίπου 30 χιλιόμετρα νότια της Φλωρεντίας, στη μέση με Αρέτσο».

- Εγώ νόμιζα ότι όλα γίνονται στο Μιλάνο.

«Εδώ σχεδιάζουμε και κάνουμε τσάντες, παπούτσια και κάποια ρούχα. Τα περισσότερα ρούχα γίνονται στο Μιλάνο. Εδώ, κοντά στη Φλωρεντία, γίνονται τα δερμάτινα».

- Και τα ανδρικά υποδήματα, εκεί, στη Φλωρεντία;

«Και τα ανδρικά. Εγώ, όμως, είμαι αφιερωμένος αποκλειστικά στον γυναικείο τομέα».

- Να τα πάρουμε από την αρχή, από το ξεκίνημα.

«Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1986, δηλαδή είμαι 36 ετών».

- Και στην Prada;

«Πριν από έντεκα χρόνια».

- Το Ευμορφιάδης, σπάνιο και ιδιαίτερο όνομα, από πού προέρχεται, ποιες οι ρίζες;

«Από τον πατέρα μου που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά όταν εκείνος έγινε 5 ετών η οικογένειά του κατέβηκε στην Αθήνα. Και η μητέρα μου Αθηναία είναι».

- Μοναχογιός;

«Οχι, έχω έναν μεγαλύτερο αδελφό και μια ετεροθαλή αδελφή».

- Και πώς συναντήθηκες με τη γυναικεία γόβα, το σχέδιο, την Ιταλία και την Prada;

«Η διαδρομή άρχισε όταν, τελειώνοντας το Λύκειο, αποφασίζω να σπουδάσω Αρχιτεκτονική στην Ιταλία. Και μάλιστα στη Λ’ Ακουιλα, εκεί που έγινε ο μεγάλος σεισμός».

- Τον ένιωσες;

«Τη γλίτωσα λόγω συγκυριών. Από Λ’ Ακουιλα έφυγα έξι μήνες προτού την επισκεφθεί ο Εγκέλαδος. Είχα πάει για σπουδές ως μηχανικός-αρχιτέκτονας. Μια ιταλική ιδιαιτερότητα, εννοώ την ειδικότητα του μηχανικού-αρχιτέκτονα.

Να εργάζεσαι σαν να είσαι ιδιοκτήτης της εταιρείας

- Ολοκληρώνεις τις σπουδές σου, παίρνεις το πτυχίο σου και μετά;

«Οχι, δεν τις ολοκληρώνω. Γιατί; Επειδή άκουσα τις συμβουλές της μητέρας μου, Αντωνίας».

- Σου είπε να φύγεις, να εγκαταλείψεις τις σπουδές σου;

«Η μητέρα μου με έχει βοηθήσει όσο κανείς άλλος. Με έχει βοηθήσει στον τρόπο σκέψης μου. Πάντα μου έλεγε να αναλαμβάνω τις ευθύνες μου. Ολα, ό,τι έχω γίνει τα οφείλω στη μάνα μου. Μεγάλη έμπνευση. Με βοήθησε και με στήριξε στη σταδιοδρομία μου. Μου έλεγε: “Αν θέλεις, παιδί μου, να πετύχεις στη ζωή σου, πρέπει το μέρος στο οποίο εργάζεσαι να το θεωρείς δικό σου, σαν να είναι ιδιοκτησία σου. Να μη βλέπεις τον εαυτό σου σαν υπάλληλο, αλλά σαν ιδιοκτήτη”».

- Απίστευτη συμβουλή.

«Γι’ αυτό έχω πάει μπροστά. Κάπως έτσι ξεκίνησα σαν υπάλληλος και τώρα είμαι προϊστάμενος».

- Και αυτό πώς έγινε;

«Μετά από κοινή απόφαση με τη μητέρα μου πήγα στο Ρίμινι, στην ακαδημία μόδας που έχει ιδρύσει ο Τζουζέπε Τζανότι. Το όνομά του είναι συνδεδεμένο με ένα από τα πιο lux brands γυναικείου υποδήματος στον κόσμο - μαζί με τον Jimmy Choo, τον Manolo Blahnik και τους Dsqared.

- Τι ακριβώς είναι αυτή η ακαδημία μόδας;

«Είναι έτσι συγκροτημένη ώστε κάθε σπουδαστής να κάνει έξι μήνες θεωρία και έξι μήνες πρακτική. Εχει μεγάλη σημασία αυτό. Από τη θεωρία στην πράξη. Εγώ έκανα την πρακτική μου σε Pollini και Alberta Ferretti».

- Φαντάζομαι οι κυρίες, ανεξάρτητα από ηλικίες, γνωρίζουν άριστα και τα δύο αυτά ονόματα.

«Να είσαι σίγουρος γι’ αυτό».

- Πληρώνεσαι κατά τη διάρκεια των έξι αυτών μηνών;

«Οχι φυσικά. Και είναι λογικό, αφού μαθαίνεις».

- Και μετά;

«Μετά, πριν από την ολοκλήρωση του κύκλου των έξι μηνών, ακριβώς πάνω στον τέταρτο μήνα και επειδή ήμουν κομμάτι του σχεδιαστηρίου, μου κάνουν πρόταση και με προσλαμβάνουν με μισθό. Με θέλανε, πώς να σ’ το πω. Αυτό έγινε τον Νοέμβριο του 2007. Μόλις είχα ξεκινήσει».

«Ο στυλίστας ζωγραφίζει, εγώ σχεδιάζω»

- Και ήσουν 21 ετών, όταν οι περισσότεροι κοπανάνε μύγες σε καφετέριες και άλλα στέκια. Εσύ ήσουν ο αρχιμάστορας, ο αρχισχεδιαστής;

«Οχι ακριβώς. Ολες οι μεγάλες φίρμες έχουν τον στυλίστα τους. Εγώ τότε εργαζόμουν για φίρμες όπως οι Dsqared, Jean Paul Gaultier και Moschino. Κάθε τέτοια φίρμα διαθέτει τον προσωπικό της στυλίστα, ας τον πούμε art director».

- Ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος του στυλίστα;

«Ο στυλίστας ζωγραφίζει το πρώτο σκίτσο. Σαν έργο τέχνης. Με γραμμές, χωρίς όγκους. Γι’ αυτό το ονομάζω έργο τέχνης. Εγώ, στη συνέχεια, μετά από συζήτηση και συνεργασία, παίρνω το σκίτσο και το μετατρέπω σε κάτι πιο συγκεκριμένο, σε άλλο σκίτσο, που όταν το βλέπεις αμέσως καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για παπούτσι».

- Δηλαδή δίνεις σε αυτό το, ας πούμε, αφηρημένο σχέδιο σάρκα και οστά.

«Κάπως έτσι».

- Πώς ακριβώς το κάνεις αυτό;

«Εγώ το παίρνω και το σχεδιάζω σε τρισδιάστατους όγκους πάνω στο καλαπόδι. Είμαι ο τεχνικός, ο ρεαλιστικός σχεδιαστής της εταιρείας. Παίρνω ένα έργο τέχνης και το μετατρέπω σε παπούτσι. Από τη μια, λοιπόν, ο σχεδιαστής με το στυλ και από την άλλη ο τεχνικός σχεδιαστής».

- Σαν να λέμε ο ζωγράφος και ο αρχιμάστορας. Ποιος ακριβώς είναι ο σχεδιαστής που δίνει το στυλ;

«Συνήθως είναι ο ιδιοκτήτης κάθε εταιρείας. Τώρα, ας πούμε, στον Gucci στυλίστας είναι ο Αλεσάντρο Μικέλε».

Από το 2016 προϊστάμενος τεχνικός εργαστηρίου

- Βρισκόμαστε, λοιπόν, στο αρχικό σου στάδιο, όταν έκανες την πρακτική σου και στη συνέχεια σε προσλαμβάνουν στο Τμήμα Σχεδιασμού Γυναικείων Υποδημάτων.

«Από τον Νοέμβριο του 2007 μέχρι τον Μάιο του 2008».

- Ολα γίνονται με μεγάλες ταχύτητες...

«Τότε, λοιπόν, λαμβάνω τηλεφώνημα από τη φίρμα Sergio Rossi, μέρος του οίκου Gucci. Καλύτερη προσφορά, μεγαλύτερη εμπειρία και περισσότερα χρήματα. Και στις δύο αυτές θηριώδεις εταιρείες πολυτελών υποδημάτων ήμουν απλός σχεδιαστής. Ενας από τους πολλούς».

- Μαζί με πόσους άλλους;

«Στην Pollini ήμασταν οκτώ, στον Rossi δέκα».

- Ε, δεν είναι και τόσοι πολλοί. Αλλά να είσαι 22 ετών, να σου κάνει πρόταση κάποιος από τη θρυλική εταιρεία Rossi, ε, αυτό είναι σπάνιο.

«Η εμπειρία που λαμβάνεις στο σχεδιαστήριο του Rossi μοιάζει, να μην πω ξεπερνάει, σπουδές πανεπιστημίου πρώτης επιλογής. Και κάτι ακόμα. Ποτέ δεν έχω στείλει το βιογραφικό μου για κάθε πρόσληψή μου. Ποτέ. Και τις τρεις φορές με φώναξαν και μου πρότειναν».

- Αυτό κι αν είναι σπάνιο. Και μετά από τον οίκο Rossi πώς κατέληξες στην Prada;

«Τον Νοέμβριο του 2010 ήρθε σε επαφή μαζί μου το Γραφείο Προσωπικού της Prada. Κάπως έτσι άρχισαν οι διαπραγματεύσεις, με αποτέλεσμα τον Ιανουάριο του 2011 να συνεργαστώ με την Prada. Με απλά λόγια, έντεκα χρόνια με την Prada».

- Στην αρχή ως υπάλληλος, σχεδιαστής;

«Και από το 2016 υπεύθυνος τεχνικός σχεδιαστής».

- Πώς έγινε αυτή η αναβάθμιση;

«Λόγω του πάθους μου. Και αυτό το πάθος ήταν που με οδήγησε στην ανακάλυψη του τρισδιάστατου σχεδίου. Με την εφαρμογή πρωτοποριακών μεθόδων αναβαθμίστηκε ο ρόλος του σχεδιαστηρίου. Με τα λεγόμενα τρισδιάστατα προγράμματα. Εκανα έρευνα, ανέπτυξα τα προγράμματα, πράγμα που μου έδωσε τη δυνατότητα να σχεδιάζω το κάθε παπούτσι, καθώς και τα διαφορετικά του μέρη, σε 3D Digital».

- Αυτή η μέθοδος έχει επικρατήσει παντού;

«Θα σου πω κάτι με απόλυτη βεβαιότητα. Τεχνολογικά σήμερα η Prada είναι μπροστά από οποιαδήποτε άλλο ανταγωνιστικό brand name στον πλανήτη. Αυτή η τεχνολογία με το 3D που ανέπτυξα έχει αναβαθμιστεί τόσο πολύ που πλέον για εμάς αποτελεί μια κανονική καθημερινότητα. Ετσι η Prada έχει ξεχωρίσει από όλους τους άλλους.  Σε λίγο η νέα ανακάλυψη της δουλειάς μου θα είναι διαθέσιμη στους πελάτες μας».

- Τι ακριβώς θα γίνει;

«Δεν μπορώ να σου αποκαλύψω λεπτομέρειες».

Η Μιούτσια Πράντα και ο Πατρίτσιο Μπερτέλι

- Και εσύ, όπως είπαμε, από το 2016, εδώ και έξι χρόνια, έχεις θέση προϊσταμένου σχεδιαστηρίου της Prada για τις γόβες.

«Για το γυναικείο υπόδημα. Προϊστάμενος, τεχνικός σχεδιαστηρίου. Ο στυλίστας, όπως σου έχω πει, είναι η ίδια η Πράντα, η εγγονή του πρώτου Πράντα, του Μάριο Πράντα».

- Η θρυλική Μαρία Μιούτσια Μπιάνκι Πράντα.

«Ναι, αυτή η ασταμάτητη, δημιουργική και σε όλα πρωτοποριακή».

- Και τα ιταλικά σου;

«Η σοφή μητέρα μου με έβαλε να κάνω ιταλικά. Αλλά τα έμαθα και τα εξάσκησα καλύτερα από την εποχή που βρέθηκα στην Ιταλία. Κάθε γλώσσα μόνο στον τόπο που γεννήθηκε. Στοιχειώδες».

- Συνεργάζεσαι συστηματικά μαζί της;

«Περισσότερο με τον σύζυγό της Πατρίτσιο Μπερτέλι, που είναι και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας. Το μεγάλο αφεντικό. Δεν υπάρχει άνθρωπος, από τον τελευταίο μέχρι τον ανώτερο, που να μην ακούει τον Μπερτέλι. Η Μιούτσια ασχολείται και είναι κυρίως αφιερωμένη πάνω στο σχέδιο της κάθε πασαρέλας. Στο Μιλάνο. Ο Πατρίτσιο με τις κολεξιόν. Οταν, λοιπόν, σχεδιάζω για την πασαρέλα και για κάθε επίδειξη μόδας, συνεργάζομαι με τη Μιούτσια. Οταν ασχολούμαι με την κολεξιόν, συνεργάζομαι με τον Μπερτέλι».

- Και τώρα, αυτή την περίοδο;

«Τώρα δουλεύουμε στην πασαρέλα για τον χειμώνα 2022-23».

Το τακούνι όχι πιο ψηλά από οκτώ εκατοστά

- Μπας και από μικρός ήταν για σένα φετίχ το γυναικείο παπούτσι, η γόβα;

«Οχι, απλώς η μητέρα μου είχε βιοτεχνία με γυναικεία υποδήματα κι εγώ από μικρός είχα εξοικειωθεί με αυτά. Γι’ αυτό αποφάσισα να σπουδάσω στην ακαδημία μόδας στο Ρίμινι. Να συνδυάσω το σχέδιο με το ολοκληρωμένο γυναικείο υπόδημα».

- Οι ψηλοτάκουνες γόβες εξακολουθούν να είναι της μόδας;

«Οχι! Σήμερα η μόδα επιστρέφει στο παρελθόν. Το τακούνι όχι πιο πάνω από εφτά με οκτώ εκατοστά».

- Αλλες ιδιαιτερότητες της σύγχρονης, της σημερινής γυναικείας μόδας;

«Τα σχέδια έχουν γίνει πιο μίνιμαλ, πιο απλά».

- Νομίζω, διόρθωσέ με, ότι η Prada από παλιά ακολουθούσε αυτή την απλή, μινιμαλιστική, γραμμή. Αυτή ήταν και είναι το σήμα κατατεθέν της εταιρείας.

«Ετσι ακριβώς. Σήμερα, λοιπόν, συντελείται μεγάλη επανάσταση στο sneakers (το αθλητικό παπούτσι). Και γενικά υπάρχει μια τάση προς το οικολογικό. Εμείς χρησιμοποιούμε δέρμα, αλλά δημιουργούμε πολλά σχέδια με τη χρήση και αξιοποίηση υλικών φιλικών προς το περιβάλλον. Eco friendly όπως τα λένε».

Απολύεται όποιος δεν εμβολιάζεται

- Και η καλύτερη αγορά, η πιο εμπορική για την εταιρεία;

«Φυσικά η Ασία. Ολη η Ασία. Δηλαδή Κίνα, Ιαπωνία,. Κορέα».

- Λέγονται πολλά για την κατασκοπεία στους οίκους μόδας.

«Συμβαίνουν πολλά. Διοχετεύονται πληροφορίες για τα δέρματα, τα χρώματα, τα σχέδια, όλα».

- Από μέσα;

«Από πού αλλού; Αλλά και οι ποινές είναι βαριές».

- Κάπως έτσι η μία φίρμα επιχειρεί να αντιγράψει και να ξεπεράσει την άλλη. Και το στοίχημα για το Αύριο;

«Η προσπάθεια που κάνουμε είναι να γίνουμε πιο digital. Καθώς επίσης να βρούμε τρόπους έτσι ώστε να βρισκόμαστε πιο κοντά στον πελάτη. Και η φιλοδοξία μας είναι να μην υπάρχει τείχος, να το ρίξουμε εντελώς μεταξύ brand και πελάτη. Σαν να συνεργαζόμαστε με αυτόν».

- Το μέλλον, λοιπόν, είναι digital shoe.

«Κάπως έτσι. Αυτόν τον τομέα αναπτύσσουμε. Οι επενδύσεις που γίνονται σε αυτόν τον ψηφιακό τομέα είναι θηριώδεις. Πάντα να κοιτάμε μπροστά»

- Αλλος Ελληνας, έστω και υπάλληλος σχεδιαστηρίου;

«Οχι, κανένας άλλος. Είμαι μοναδικός εδώ στην έδρα. Και στο Μιλάνο και στη Φλωρεντία, στο κομμάτι της πρωτοτυπίας. Η Prada όπως και ο Gucci είναι trademark. Μια φίρμα ηλικίας πάνω από εκατό χρόνια. Εγγύηση ποιότητας».

- Φαντάζομαι θα σου λείπει η πατρίδα.

«Βέβαια, πάρα πολύ».

- Εμβολιασμένος;

«Ναι, ναι, είμαι εμβολιασμένος. Στην Ιταλία από 15 Δεκεμβρίου απαγορεύεται να εργάζεσαι στον ιδιωτικό τομέα χωρίς εμβόλιο. Είναι υποχρεωτικό. Οποιος αρνείται φεύγει. Στην Ελλάδα τα κρούσματα είναι πολλά, φαίνεται από τα νούμερα, δυστυχώς».

Η Γαλλίδα η πιο καλοντυμένη στον κόσμο

- Ποια η γνώμη σου για το στυλ της μέσης Ελληνίδας;

«Η Ελληνίδα στην καθημερινότητά της ντύνεται αυθαίρετα και οικονομικά».

- Τι σημαίνει αυτό;

«Δηλαδή ότι στην καθημερινότητά της κυκλοφορεί με φόρμα, με φουλάρι, χωρίς ιδιαίτερο στυλ. Το ντύσιμο αυτό είναι άτυπο. Ενώ όταν βγαίνει να πάει κάπου, ντύνεται ωραία. Μεταμορφώνεται συντηρητικά και πολύ ακριβά. Θα τη δεις να φοράει παπούτσι ακριβό. Τότε ίσως φορέσει Prada. Ομως δεν θα βάλει ποτέ κάτι εξτρεμιστικό και πρωτοποριακό. Το αποφεύγει, προτιμάει κάτι που έχει κυκλοφορήσει, κάτι σίγουρο, αλλά επενδύει».

- Τι θα τη συμβούλευες;

«Θα τη συμβούλευα να είναι πιο άνετη με τον εαυτό της και με αυτό που επιλέγει να φορέσει. Να μην την ενδιαφέρει η κριτική των άλλων. Η μόδα είναι τρόπος προσωπικής, ατομικής έκφρασης».

- Για πες μου τώρα τη γνώμη σου για τη μέση Ιταλίδα.

«Η Ιταλίδα στην καθημερινότητά της ντύνεται πολύ έντονα, αλλά το ίδιο φθηνά όπως η Ελληνίδα. Το βράδυ ντύνεται προκλητικά και όχι πάντα ακριβά».

- Ποια, κατά τη γνώμη σου, η πιο καλοντυμένη γυναίκα του κόσμου;

«Η Γαλλίδα! Στην Ιταλία είμαστε εξαιρετικοί στη δημιουργία μόδας. Αλλά και η γαλλική μόδα βρίσκεται μέσα στην πρώτη γραμμή. Είναι τεράστια - και για τη μέση Γαλλίδα είναι τρόπος ζωής».

- Ποιο είναι το ακαταμάχητο πλεονέκτημά σου;

«Σ’ το είπα και στην αρχή. Νιώθω πολύ τυχερός που είχα τη μάνα μου. Που ίδρωσε για να με κάνει να καταλάβω μερικά πράγματα που με οδήγησαν εδώ που έχω φτάσει. Η καθοδήγησή της δηλαδή. Σε όλες τις καταστάσεις».

- Κάτι πιο ιδιαίτερο, πιο προσωπικό;

«Ποτέ, σε καμία χρονιά δεν βρέθηκα να έχω πάρει ποτέ τον ίδιο μισθό. Κάθε χρόνο ανεβαίνω. Δεν χορταίνω με αυτό που έχω».

- Και ο τελικός, απώτερος στόχος σου;

«Αυτό που θέλω να κάνω είναι να γίνω product manager. Ο διευθυντής όλων των brands που έχει η Prada. Να διοικώ όλο το τεχνικό κομμάτι, από το σχέδιο μέχρι την παραγωγή».

- Στο εύχομαι. Το αξίζεις.

«Είμαι σίγουρος, θα τα καταφέρω».

Η φιλοδοξία του απεριόριστη και ακόρεστη. Η αφοσίωσή του ακατάπαυστη. Η έμπνευσή του ατελείωτη. Αγαπητές μου, όταν θα κυκλοφορείτε με digital shoes να θυμάστε ένα ελληνικό όνομα: Μάνος Ευμορφιάδης. Και κάτι ακόμα: το παλικάρι, αν και δεν είναι νυμφευμένο, προς το παρόν «κατειλημμένο». Μια Ιταλίδα πρόλαβε. Για να δούμε, θα βάλει το στεφάνι;


Ειδήσεις σήμερα:

Άγριος ξυλοδαρμός καθηγητή από κουκουλοφόρους μέσα σε αμφιθέατρο στην ΑΣΟΕΕ - Δείτε βίντεο

Επιβράδυνση της ανάπτυξης λόγω της Omicron προβλέπει για το 2022 η Παγκόσμια Τράπεζα

Δριμύ «κατηγορώ» για το καθεστώς Ερντογάν από γνωστό Ιταλό δημοσιογράφο