Γιορτάζοντας την Καθαρά Δευτέρα στην Αθήνα το 1902

Η Καθαρά Δευτέρα ανέτειλε χθες, όπως πάντοτε, μελαγχολική και δύσθυμη. Η ατμόσφαιρα διατηρούσε ακόμη την υγρασία του καιρού της νύχτας.

Στα ρείθρα των λιθόστρωτων οι σωροί των κομφετί, που παρασύρθηκαν από τα ρυάκια της νυχτερινής βροχής, είχαν φράξει τους υπόνομους.
Από τα μεγάλα ξενοδοχεία της πλατείας Συντάγματος, από τα κοντάρια της εξέδρας και τους εξώστες της οδού Σταδίου κυματίζουν ακόμη πλεξίδες των μικρών κομψών χάρτινων ταινιών.

Ο ήλιος που ανέτειλε βραδύς, βρήκε ακόμη σε κάποιους δρόμους παρέες που δεν ήθελαν η τελευταία αποκριάτικη διασκέδαση να τελειώσει... Χόρευαν, πηδούσαν, τραγουδούσαν, άνδρες, γυναίκες, παιδιά.
Στις συνοικίες κάποιοι κυκλοφορούν ακόμη με αποκριάτικες μάσκες, και από κάποια χαμόσπιτα ακούγονται από βραχνές φωνές κάποια χαρούμενα τραγούδια...

***

Πολύ πρωί ανοίγουν φαιδρότατα τα αρτοπωλεία και τα παντοπωλεία. Οι λαγάνες, το παραδοσιακό ψωμί της Καθαράς Δευτέρας, μόλις βγήκαν από τον φούρνο, και καμαρώνουν αχνιστές-αχνιστές πάνω στα ξύλινα ράφια.
Οι είσοδοι των παντοπωλείων είναι όλες διακοσμημένες με μύρτα, άλλες με κλαδιά από κυπαρίσσια, όπως τα θέλει η καλαισθησία των παντοπωλών.

Μικροί ντενεκέδες με ταραμά, ελιές και χαλβά, δοχεία πήλινα και λεκάνες των ορεκτικών, δεσμίδες κρεμμυδιών, πράσων, σκόρδων και καρδάμου, όλα ομορφαίνουν τους χώρους και περιμένουν την πελατεία...

Αργά, κοντά στο μεσημέρι αρχίζουν να γεμίζουν οι εξοχές και οι αγροί. Οικογένειες με γεμάτα καλάθια από τα καλούδια των λαχανόκηπων και τα παραδοσιακά σαρακοστιανά βγαίνουν από την πόλη για να γιορτάσουν την Είσοδο της Πεντηκοστής.

***

Στους Στύλους του Ολυμπίου Διός καθώς και στην πλατεία του Θησείου, στήθηκαν οι περισσότεροι χοροί. Αλλά και στους λόφους ακόμη του Αστεροσκοπείου είδαμε κόσμο να χορεύει, και φυσικά στον λόφο του μνημείου του Φιλοπάππου.

Ο ήλιος, που και που μειδιούσε, δίνοντας ένα διαφορετικό φωτισμό που αναδείκνυε την ομορφιά της Ακρόπολης...

***

Αργά το απόγευμα οι καμπάνες των εκκλησιών ανήγγειλαν τον εσπερινό, η δε θεοσέβεια στα πρόσωπα των παπάδων, που έσπευδαν στους ναούς, μας θύμιζε ότι μπήκαμε οριστικά στην περίοδο της προσευχής και της νηστείας.

Μετά τις εννιά ησυχία και γαλήνη βασίλευε σε όλη την πόλη...

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς