Οι γυναίκες που μας έκαναν να αγαπήσουμε τα wine bars

Άννα Χρισκιώτη, Caravin Wine Bar

Για 18 χρόνια δούλευε ως φαρμακοποιός, όπου κάποια στιγμή αποφάσισε να κάνει το χόμπι της δουλειά και να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο κρασί. «Όλα τα πράγματα κάνουν τον κύκλο τους, έτσι εκείνη την εποχή θεώρησα ότι με τη φαρμακοποιία είχα ολοκληρώσει. Αποδεσμεύτηκα και πήγα στη σχολή Genius in Gastronomy, του Γιώργου Λούκα. Πιστοποιήθηκα σομελιέ και άρχισα να δουλεύω σε wine bar και εστιατόρια», μου λέει με χαμόγελο. Το μαγαζί βρέθηκε στον δρόμο της καρμικά. «Η προηγούμενη ιδιοκτήτρια και φίλη ήθελε να το πουλήσει και κάπως έτσι έπεσε στα χέρια μου. Μου άρεσε το σημείο και πίστεψα ότι εδώ θα μπορούσα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα». Κι έτσι έγινε. Το Caravin είναι για την Άννα ένα σημείο όπου το κρασί γίνεται μεταφορικό μέσο για πολλά ταξίδια. «Στο σημείο όπου είναι μου δίνεται η ευκαιρία να γνωρίζω καθημερινά κόσμο από όλο τον κόσμο και μαζί τους να ταξιδεύω. Σίγουρα αν ήταν σε άλλη περιοχή δεν θα ήταν το ίδιο. Δεν θα ήμουν εγώ η ίδια. Δεν θα είχα την ίδια σπίθα που έχω τώρα. Θα μου έλειπε αυτή η επαφή», μου αναφέρει. Η Άννα έχει μια μικρή δυσπιστία στη νέα γενιά που ασχολείται με το κρασί επαγγελματικά.

«Τα πράγματα, ναι, έχουν αλλάξει προς το καλύτερο. Βέβαια, υπάρχει πολύς δρόμος μπροστά μας. Λείπουν οι καλοί επαγγελματίες. Αυτοί που έχουν παιδεία και μόρφωση. Δυστυχώς οι περισσότεροι βλέπουν τον χώρο της εστίασης, αλλά και του κρασιού τυχοδιωκτικά», μου λέει. Αυτό όμως που την ενοχλεί περισσότερο είναι όταν κάποιος πελάτης τής ζητά χύμα κρασί. «Δεν συμβαίνει συχνά, αλλά συμβαίνει. Είναι πιο ψαγμένοι οι καταναλωτές πλέον. Γνωρίζουν παραγωγούς, ποικιλίες, κρασιά και τα ζητούν. Και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι το ενδιαφέρον των Ελλήνων για τις ελληνικές ετικέτες». Όσο για τον ρόλο των γυναικών σε αυτό τον χώρο, «δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποια διάκριση φύλου. Ο χώρος του κρασιού είναι ανοιχτός για όλους. Είναι καθαρά θέμα προσωπικότητας, ενδιαφερόντων και δυνατοτήτων».

Ακάμαντος 11, Θησείο, τηλ.: 211 4003962


Μαντλέν Λοράντου, Heteroclito

«Για όλα φταίει ο Προυστ», μου λέει χαμογελώντας η Μαντλέν Λοράντου όταν τη ρωτώ πώς γεννήθηκε το Heteroclito. «Πάνε 11 χρόνια. Εκείνη την εποχή έψαχνα να βρω πώς θα αλλάξω τη ζωή μου, να κάνω μια αλλαγή στην καριέρα μου. Σε μια βόλτα στο κέντρο πέφτω πάνω σε αυτό το μικρό μαγαζί. Τηλεφώνησα και μετά ο Προυστ έβαλε το χέρι του, μια και ήταν η αφορμή να μιλάμε για ώρες με τον ιδιοκτήτη του ακινήτου. Έκλεισα τον χώρο χωρίς καν να ρωτήσω την τιμή. Ήταν αυτό που λέμε καρμικό», μου αναφέρει. Εκείνη την εποχή, εν μέσω κρίσης, το κέντρο της Αθήνας ζούσε την παρακμή του. Δεν διάλεξε στρατηγικά το μέρος. Απλώς φαντάστηκε ότι σε αυτό το μικρό μαγαζί θα μπορούσε να φτιάξει ένα wine bar της γειτονιάς. Σαν αυτά όπου της άρεσε να πηγαίνει όταν βρισκόταν στη Γαλλία και την Ιταλία. Και κάπως έτσι ξεκινά η επαγγελματική της σχέση με το κρασί. Πάντα, όμως, το αγαπούσε. Το σπούδασε, έκανε μαθήματα στη σχολή του Κωνσταντίνου Λαζαράκη.

Τα έκανε για εκείνη και για να γνωρίζει τι είναι αυτό που απολάμβανε με την παρέα της. Τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα στο κρασί ήταν δύσκολα γιατί ερχόταν από άλλον τομέα και δεν ήξερε πώς είναι να έχει κανείς μαγαζί. «Τα κατάφερα όμως, κι ας με έλεγαν τρελή όταν ξεκινούσα. Ήταν η εποχή του κρασιού να κάνει την αντεπίθεσή του. Να γίνει πιο φιλικό στους καταναλωτές, να το γνωρίσουν καλύτερα. Έπαιξαν βέβαια ρόλο και οι συγκυρίες», μου λέει. «Ήθελα να έρχονται στο μαγαζί και να πίνουν κρασί σαν να πίνουν καφέ, στην ίδια τιμή. Γι’ αυτό και ακόμα έχουμε ποτήρι στα 2,5 ευρώ», συμπληρώνει. Αυτός είναι και ο λόγος ίσως που μαζεύονται πολλοί νεαροί. «Όχι, πάντα είχαμε τέτοιον κόσμο. Με πολλούς πελάτες μας έχω χάσμα, θα μπορούσαν να είναι παιδιά μου», λέει γελώντας, «όμως μου αρέσει αυτό. Γιατί οι νέοι είναι πιο ανοιχτοί, μαθαίνω από αυτούς, παίρνω από την ενέργειά τους».

Φωκίωνος 3, Αθήνα, τηλ.: 210 3239406


Φωτεινή Παντζιά, By The Glass

Όταν βρίσκεται στο By The Glass, κυκλοφορεί ή κάθεται με ένα κολονάτο ποτήρι κρασί στο χέρι. Δεν σταματά να δοκιμάζει. «Μόνο έτσι μαθαίνεις το κρασί, δοκιμάζοντας. Φυσικά βοηθούν και οι σπουδές, δεν λέω», μου λέει. Και η Φωτεινή Παντζιά έχει κάνει τις σπουδές της: είναι κάτοχος του WSPC. Προτού ανοίξει αυτό το wine bar-restaurant δούλευε για 16 χρόνια στον τομέα των πωλήσεων του κρασιού, όμως ήθελε να κάνει τον δικό της χώρο. Κυνηγούσε για πολύ καιρό το συγκεκριμένο νεοκλασικό όπου βρίσκεται το By The Glass. «Τελικά μέσα στην κρίση τα κατάφερα και μου το έδωσαν. Την είχα φανταστεί αυτή τη βάση, της στοάς, του ωραίο κτιρίου και της πλατείας απέναντι με την εκκλησία», μου αναφέρει. Εκείνη την εποχή υπήρχαν μόνο δύο ή τρία wine bars στην περιοχή.

Τη ρωτάω αν ήταν στοχευμένη η κίνησή της να ανοίξει στο κέντρο: «Δεν θα μπορούσα μακριά, μου αρέσει το κέντρο. Τώρα είμαστε πολλοί εδώ τριγύρω και ο καθένας είναι διαφορετικός, και αυτό είναι το ωραίο. Τυχαία έγινε, δεν υπήρχε κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Ή μάλλον υπήρχε, ότι το κρασί άρχισε να αναπτύσσεται σε αυτή την πόλη». Και είναι μια αλήθεια αυτό που λέει. Οι Έλληνες έχουν αρχίσει να εκτιμούν το καλό κρασί και «σε αυτό βοήθησε ότι και οι παραγωγοί κάνουν πλέον εξαιρετική δουλειά. Είμαστε λίγο πίσω από την υπόλοιπη Ευρώπη, αλλά πήραμε μπρος». Όση ώρα μιλάμε για το κρασί, μπορεί να δει κανείς το πάθος της γι’ αυτό στα μάτια της, στον τρόπο που αναφέρεται σε αυτό. Το αγαπάει. Το προσέχει. «Είναι μέσα στη ζωή μου. Χαίρομαι να το απολαμβάνω και να το μοιράζομαι με φίλους». Πιάνουμε την κουβέντα για τη νέα τάση των φυσικών κρασιών: «Δεν γίνεται να μην τα έχω στο μαγαζί, αλλά νομίζω ότι ακόμα δεν έχουν βρει τον χώρο τους. Είναι καλό όμως που υπάρχουν». Προτού κλείσουμε, μου κάνει ένα σχόλιο για τους νέους: «Πίνουν από νωρίς, ξέρουν, τους αρέσει. Τις προάλλες ήταν μια παρέα εδώ και τους έβλεπες να μιλούν για το κρασί που έπιναν, να δοκιμάζουν. Τους χάρηκα. Έχει πολύ μέλλον το κρασί».

Σουρή 3, Σύνταγμα, τηλ.: 210 3232560


Αμαλία Αυγέρη, Psyche Wine Bar

Δύσκολα μπορεί να φανταστεί κανείς μια τέτοια στοά όπως αυτή όπου βρίσκεται το wine bar Psyche ότι είναι στο κέντρο της Αθήνας, μια ανάσα από τη βουή της Ερμού. Κι όμως, εδώ όλα είναι ήρεμα, ήσυχα, νωχελικά. «Όπως ταιριάζει στο κρασί», θα πει η Αμαλία Αυγέρη, συνιδιοκτήτρια του μαγαζιού. «Αυτό θέλαμε να κάνουμε μαζί με τον Αντώνη Μούγια». Η Αμαλία δεν έχει σχέση με τον κόσμο του κρασιού. Έχει, όμως, πολλές παιδικές εικόνες με αυτό, από τότε που ο παππούς της στο Μετόχι Ηπείρου έφτιαχνε το δικό του κρασί και εκείνη ήταν πάντα παρούσα στη διαδικασία. «Θυμάμαι να μαζεύω τα σταφύλια, να τα πατάω και να βλέπω πώς αυτά γίνονται κρασί», μου αναφέρει. Μεγαλώνοντας, δεν μπορούσε να μην το αγαπήσει. «Θα ήθελα να είχα ασχοληθεί νωρίτερα μαζί του. Να το σπουδάσω. Τώρα θέλω να βρω χρόνο να ξεκινήσω μαθήματα, όμως προς το παρόν μού είναι δύσκολο. Έτσι μαθαίνω μέσα από τη δουλειά κάποια πράγματα. Συνέχεια ρωτάω, δοκιμάζω, ψάχνω», λέει.

Της αρέσει αυτός ο χώρος. Τον θεωρεί πολύ ευγενή και της ταιριάζει. Άλλωστε γι’ αυτό μπήκε και σε αυτή την «απολαυστική περιπέτεια», όπως αποκαλεί το project του wine bar. «Το κρασί σού προσφέρει ένα υπέροχο ταξίδι. Πάντα έχεις κάτι καινούριο να μάθεις, να γευτείς, να απολαύσεις». Όταν τη ρωτάω τι της αρέσει να πίνει, μου απαντά ότι δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο κρασί που να ξεχωρίζει. «Μου αρέσουν πολλά. Υπάρχει πάντα ένα για κάθε περίσταση. Οπότε μου είναι δύσκολο να διαλέξω». Τη ρωτάω αν το κρασί θα μπορούσε να είναι γένους θηλυκού και μου κουνά καταφατικά το κεφάλι. «Όμως, το καλό είναι ότι είναι ουδέτερο και ταιριάζει σε όλους. Εκεί κρύβεται η μαγεία του. Και εδώ στην Ελλάδα, ευτυχώς, πλέον το έχουμε πάρει στα σοβαρά και υπάρχουν πολλές αξιόλογες προσπάθειες».

Κορνάρου 4, Αθήνα, τηλ.: 210 3221271