Minas: Η νέα συλλογή του σχεδιαστή, ο συλλεκτικός κρίκος και η κληρονομιά

Είχε ξημερώσει η 11η Ιανουαρίου του 2023, όταν ο πολύς Κιθ Ρίτσαρντς, καθισμένος στον ήλιο κάπου στις Μπαχάμες, ευχήθηκε χρόνια πολλά φορώντας στο δεξί του καρπό, ένα μπρασελέ του φίλου του Minas.

Γνωρίστηκαν ένα βράδυ του Αυγούστου στην Φτελιά της Μυκόνου, όταν ο κιθαρίστας των Rolling Stones κατέφτασε οικογενειακώς για διακοπές πριν από τρεις σχεδόν δεκαετίες.

Ο Κιθ- και αργότερα ο Ρον Γουντ- γοητεύτηκαν από τα κοσμήματα που σχεδίασε στην διάρκεια της μυθιστορηματικής ζωής του, αυτός ο επίμονος γητευτής του μετάλλου, «παίζοντας» με τις γραμμές και τα σχήματα.

Τρία χρόνια και δύο μήνες μετά την φυγή του στα αστέρια, οι γιοι του Αρίωνας και Προμηθέας Σπυρίδης εμπνέονται από την κληρονομιά που τους άφησε ο πατέρας τους και ανοίγουν μια νέα σελίδα για τον οίκο, με την έκθεση «Minas Unchained».

Η νέα συλλογή και η ανάλογη καμπάνια εγκαινιάζονται την Παρασκευή 19 Μαΐου στην πέτρινη αποθήκη του ΟΛΠ στον Πειραιά, όπου μέσα σε 2.500 τ.μ. οι επισκέπτες θα βιώσουν μια γιορτή δημιουργικότητας.

Η έκθεση θα είναι μόνο για ένα βράδυ και οι τυχεροί προσκεκλημένοι θα έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τα φωτογραφικά ενσταντανέ του Κώστα Κουτάγιαρ με κύριο πρωταγωνιστή τα κοσμήματα του Minas.

Δώδεκα street artists, προσκλήθηκαν και αποδέχθηκαν με χαρά να αποτυπώσουν πάνω σε ένα skate την έννοια των δημιουργιών Minas, όπως την αντιλαμβάνονται και την αισθάνονται.

Το αποτέλεσμα θα εκτεθεί το βράδυ της Παρασκευής ως ένας φόρος τιμής στη συνάντηση της τέχνης και του design με την ελευθερία του δρόμου και τα skates δεν θα διατεθούν προς πώληση.

Μια ζωή πρωτοπόρος

Αντίθετα, από το αρχείο του ανθρώπου που σύμφωνα με τα λεγόμενα του Keith Richards δημιουργούσε μουσική με τα σχήματα, παρουσιάζεται για πρώτη φορά το «Minas Unchained», ένας exclusive συλλεκτικός κρίκος φτιαγμένος από 100% ανακυκλωμένο ασήμι.

Σχεδιάστηκε από τον Minas στα τέλη των 70’s στο εργαστήριο που διατηρούσε στη Νέα Υόρκη, είναι η πρώτη φορά που βγαίνει στην παραγωγή και θα είναι διαθέσιμο μόνο την Παρασκευή, αποκλειστικά για την έκθεση.

Είναι ένα μόνο από τα τριακόσια σχέδια, που άφησε πίσω του ο άνθρωπος που δεν έβαλε ποτέ πολύτιμες πέτρες στα κοσμήματα του.

Δεν χρειαζόταν αφού ο Minas απευθυνόταν στους πολλούς διορατικούς που μπορούσαν να εκτιμήσουν τα μινιμαλιστικά σχέδια του σε κοσμήματα που με το σχήμα τους «αγκάλιαζαν» τον καρπό του χεριού ή τον λαιμό μιας γυναίκας.

Η απουσία πολύτιμων λίθων έδειχνε πόσο διαφορετικός καλλιτέχνης ήταν ο κατά κόσμον Μηνάς Σπυρίδης, ο οποίος από μικρό παιδί λάτρεψε το σχέδιο και μίσησε τα μαθηματικά. Ίσως γι’ αυτό μόλις έκλεισε τα δεκαπέντε του χρόνια, άφησε το γυμνάσιο για να ασχοληθεί με το σχέδιο, αφού το χέρι του είναι μαγικό και μετά με το κόσμημα.

Η πορεία μετά τον στρατό δεν ήταν εύκολη για το παιδί που μεγάλωσε στη Νέα Ιωνία και έγινε ένας ανήσυχος νεαρός που ψαχνόταν.

Είναι τα χρόνια της ελευθερίας που ο Minas ταξιδεύει σε διάφορες χώρες της Ευρώπης, βλέπει τις τάσεις και ανακαλύπτει συνεχώς καινούρια πράγματα περνώντας από την Γαλλία, την Ιταλία και την Ελβετία μεταξύ άλλων.

Η επιστροφή στην Ελλάδα, θα φέρει στην δεκαετία του '60, τα πρώτα εργαστήρια μαζί με τις πρώτες δυσκολίες.

Φτιάχνει το πρώτο μαζί με άλλους δύο κάπου στην Πλάκα, στο οποίο δεν θα πάει ποτέ μετά από μια διαφωνία με τους εν δυνάμει «συνεταίρους».

Όταν επιτέλους θα καταφέρει να ανοίξει το δικό του, σχεδιάζοντας και φτιάχνοντας τα πάντα ο ίδιος, πηγαίνει με χαρά να το ανοίξει ένα ξημέρωμα του Απρίλη, το 1967.
«Οδηγούσα την βέσπα, όταν έπεσα πάνω στα μπλόκα και στα τανκς. Είχε γίνει το πραξικόπημα, την ημέρα που είχα εγκαίνια! Τελικά μετά από λίγους μήνες αποφάσισα να φύγω από την Ελλάδα όπου δεν κινούνταν τίποτε στον χώρο και να πάω στην Αμερική» είχε πει στο «ΘΕΜΑ».

Εκεί θα δουλέψει για έντεκα χρόνια, δημιουργώντας κοσμήματα από ασήμι και χρυσό με φόρμες λιτές, από τα οποία όμως απουσιάζουν εντελώς οι πέτρες.

Τα πρώτα μικρά άρθρα για τον επίμονο δημιουργό δημοσιεύονται και το όνομα Minas ακούγεται σε μια τεράστια αγορά, παρόλο που δεν υπογράφει ακόμη τα κομμάτια του.

Η επιστροφή του στην Αθήνα το 1980, τον βρίσκει σε μια από τις πιο δημιουργικές φάσεις της ζωής του. Σχεδιάζει μια limited edition συλλογή και αρχίζει να υπογράφει πλέον κάθε κομμάτι του, κάτι που συνεχίστηκε μέχρι την ημέρα που έφυγε.

Είναι ο μόνος Έλληνας σχεδιαστής για τον οποίο ο οίκος George Jensen «έτρεξε» διαφημιστική καμπάνια στην βίβλο του lifestyle, Vanity Fair, ενώ διαφημίσεις του υπήρχαν και στα λεωφορεία της Νέας Υόρκης.

Το περίφημο βραχιόλι με τις βίδες είναι ένα από τα πιο copy paste σχέδια του Μηνά, εδικά στην Ιταλία όπου χαίρει μεγάλης εκτίμησης εδώ και δεκαετίες.