Τα χειρότερα ινσταγκραμικά φαγητά - Πώς τα social media μας πείθουν να αγοράζουμε και να τρώμε γεύματα που δεν είναι νόστιμα
15.09.202322:45
Από τις διάσημες τηγανιτές πατάτες καλυμμένες με σοκολατένια τρούφα, έως το μπέργκερ των 100,000 θερμίδων, το Instagram μας υποδεικνύει συνεχώς τις νέες «λαχταριστές» τάσεις στο φαγητό, με πολλές από αυτές τις φανταχτερές εικόνες να αποτελούν απλά γευστικές οφθαλμαπάτες.
#Foodporn. Δηλαδή, εκείνα τα πολύχρωμα και περίεργα, ή έξτρα παχυντικά φαγητά που κατακλύζουν την ροή του Instagram μας, μέσα από τις viral φωτογραφίες που τα κάνουν να φαίνονται λαχταριστά και να αποκτούν χιλιάδες like. Αυτά τα επαναπροωθημένα posts, που στέλνουμε από συνομιλία σε συνομιλία, ή που λαχταρούμε κοιτάζοντάς τα, φαίνεται να μην αξίζουν τις περισσότερες φορές την χαρά μας και την ανυπομονησία μας. Είτε λόγω άσχημης γεύσης, είτε λόγω κακών συνδυασμών, πολλά από τα φαγητά του Instagram εξυπηρετούν το φαίνεσθαι, αλλάζοντας σταδιακά την κουλτούρα της διατροφής μας.
Το Instagram, ούτως ή άλλως, είναι ειδήμων στο να θέτει μη ρεαλιστικές προσδοκίες για ανθρώπους, προορισμούς, δουλειές και φυσικά για προϊόντα. Αποτελεί άλλωστε πλέον, το κατεξοχήν δυναμικό εργαλείο διαφήμισης, με χιλιάδες εταιρείες μάρκετινγκ να αξιοποιούν την αμεσότητα, την διάταξή του και τις τρομακτικά μεγάλες δυνατότητες προσέγγισης του σωστού αγοραστικού κοινού. Και φυσικά μια εφαρμογή δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη, ούτε να δαιμονοποιηθεί λόγω κακής της χρήσης. Από την άλλη πλευρά, οι σωστοί άνθρωποι ξέρουν ακριβώς την φωτογραφία που πρέπει να κοινοποιήσουν, για να κάνουν ένα φαγητό να φανεί ελκυστικό, ακόμα και αν τελικά, απέχει έτη φωτός από την γευστική μας παλέτα.
“Instagram VS reality”
Ναι αυτή η φράση που έγινε ευρέως γνωστή, εξηγώντας συνοπτικά το πως η πραγματικότητα αλλοιώνεται μέσω των social media, ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση του ινσταγκραμικού φαγητού. Πολύχρωμες εικόνες γίνονται viral, προωθώντας εξωπραγματικά προϊόντα που καθένας από εμάς θα ήθελε έστω και μια φορά να δοκιμάσει και που τελικά αποδεικνύουν ότι, ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός.
Τα κουλούρια ουράνιο τόξο.
Τα πολύχρωμα αυτά εδέσματα, δεν είχαν καμία απολύτως διαφορετική γεύση από ένα απλό, ταπεινό κουλούρι. Ξεκίνησαν από την Νέα Υόρκη και εξαπλώθηκαν σε όλη την Αμερική, μέχρι και την Ευρώπη, με το κοινό να κάνει ουρές για να τα δοκιμάσει -ή να φωτογραφηθεί μαζί τους. Αυτά τα rainbow bagels, απογειώθηκαν μέσα σε λίγους μήνες με κάθε πάροχο τροφίμων να θέλει να συμμετάσχει στην τάση. Τα θυμόμαστε ακόμα άραγε;
Boba Tea
Οι μαύρες -συνήθως-, ή πολύχρωμες περλίτσες ταπιόκα εξίταραν παγκόσμια το κοινό, που έτρεχε μανιωδώς να πιει αυτό το ρόφημα τσαγιού. Μια ιδέα που ξεκίνησε από την Ταϊβάν το 1980 και συνδυάζει ένα κρύο τσάι, ή έναν χυμό, με γάλα και τα μπαλάκια από ταπιόκα, ένα υλικό που προέρχεται από την ρίζα κασάβα και έχει γεύση αμύλου και υφή gummy bear. Στην πραγματικότητα, το ποτό αυτό έχει υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη, υδατάνθρακες και θερμίδες και δεν προσφέρει σε καμία περίπτωση ούτε ξεχωριστή γεύση, αλλά ούτε μεγάλη διατροφική αξία, όπως όλοι πιστεύουν.
Το milkshake του Black Tap
Το milkshake αυτό είναι πράγματι πανέμορφο. Ωστόσο, ο συνδυασμός των γεύσεων και ο υπερμεγέθης χαρακτήρας του το καθιστούν δύσκολο για κατανάλωση. Το μαγαζί Black Tap, πριν λίγο καιρό συνεπήρε την Αμερική με τα υπερμεγέθη milkshake του που συνδύαζαν τα βασικά υλικά του ροφήματος, με δεκάδες toppings της επιλογής του κοινού, από τεράστια στρογγυλά μπισκότα, έως μαλλί της γριάς και σοκολατένιες πέρλες. Μια θερμιδική βόμβα που βύθιζε τον καταναλωτή στους υδατάνθρακες και τελικά αποτελούσε απλά και μόνο μια όμορφη, παραμυθένια ινσταγκραμική στιμή. Σίγουρα δεν άξιζε την αναμονή στην ουρά για να το παραλάβεις.
Salt Bae και χρυσές μπριζόλες
Κάποια στιγμή έκαναν την εμφάνισή τους στο Instagram κάτι θηριώδη μπέργκερ που είχαν 100,000 θερμίδες και ήταν κατασκευάσματα των Youtuber Epic Meal Time, οι οποίοι με στόχο να προσελκύσουν περισσότερους θεατές και ακολούθους, ωθούσαν το φαγητό στα άκρα, αδιαφορώντας για την γεύση του.
Το πρόβλημα εδώ ωστόσο, προκύπτει όταν το θέαμα και η αισθητική εξισώνεται ή ξεπερνά την γεύση. Τρανταχτό παράδειγμα, σεφ ο Salt Bae ή αλλιώς Nusret Gökçe, που έγινε γνωστός μέσω των social media, κατόρθωσε να ανοίξει πολλά εστιατόρια ανά τον κόσμο, προωθώντας την ιδιαίτερη τεχνική του προετοιμασίας του κρέατος και να πουλάει μπριζόλες με φύλλα χρυσού για 1160 δολάρια. Οι κριτικές ήταν απογοητευτικές, τα ινσταγκραμικά πιάτα του και οι επιδείξεις του ίδιου δεν έπεισαν τελικά το κοινό και τα μαγαζιά του κλείνουν το ένα μετά το άλλο.
Δείτε Βίντεο: Η Χρυσή Μπριζόλα του Salt Bae
Το φαγητό από δραστηριότητα σε κυνήγι αισθητικής
Αν και όλα τα παραπάνω είναι απλά γαστρονομικές φούσκες που σκάνε, η ανησυχία για την απόρριψη των τροφίμων που μπορεί να μην είναι τόσο αισθητικά ευχάριστα, μεγαλώνει. Σύμφωνα με νέα έρευνα της Havas Worldwide, η πλειονότητα των millennials που συμμετείχαν στην έρευνα θεωρούν τους εαυτούς τους "foodies". Επιπλέον, το 35% των millennials δηλώνουν ότι αν τους δινόταν η επιλογή μεταξύ του σεξ και ενός εξαιρετικού δείπνου σε ένα εστιατόριο, θα επέλεγαν το δείπνο. Μεγάλο μέρος αυτής της εμμονής με το φαγητό, διαπίστωσε η Havas, συνδέεται με τον τρόπο που καταναλώνεται το φαγητό, όχι μόνο μέσω της γεύσης, αλλά και μέσω του διαμοιρασμού φωτογραφιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, του check in στο Foursquare και των κριτικών στο Yelp.
Οι Influencers -κανονικοί και μη-, αποτυπώνουν την αισθητική τους σε κάθε ανάρτηση και από αυτήν δεν ξεφεύγει ούτε το φαγητό που καταναλώνουν. Τα πιο εξωπραγματικά δείπνα και φαγητά στήνονται μπροστά από την κάμερα του κινητού τους, με στόχο να προσελκύσουν περισσότερους ακολούθους και κατ επέκταση οι συνεργαζόμενες εταιρείες, περισσότερους πελάτες. "Ειδικά για τους νεότερους ανθρώπους, το φαγητό αποτελεί πηγή κατάστασης και νόμισμα συζήτησης", αναφέρεται στην έκθεση Eater's Digest της εταιρείας. "Το φαγητό στα εστιατόρια ήταν κάποτε μια κοινωνική εμπειρία λόγω των συζητήσεων που έκανε κανείς στο τραπέζι. Τώρα η κοινωνική αλληλεπίδραση είναι εξίσου πιθανό να γίνεται στο διαδίκτυο", συνεχίζει.
Αυτό δυστυχώς έχει αρχίσει να αλλάζει ολόκληρη την κουλτούρα μας γύρω από το φαγητό, με προϊόντα και γεύματα, όπως τα γεμιστά, ή μια χωριάτικη σαλάτα, ή ένα ακριβό γαλλικό μπλε τυρί, να μην είναι αρκετά «όμορφα» ή «στυλάτα» για να φωτογραφηθούν δίπλα μας. Όμως αν το φαγητό τελικά μετατρέπεται σε σύμβολο στάτους που επιδεικνύεται στο διαδίκτυο, τότε τι σημαίνει αυτό για την γεύση;