Παραφιλολογία για τη γυναικεία ψήφο...

Θέλοντας να συμβάλλω και εγώ στην επίτευξη του μεγάλου στοιχήματος, δηλαδή να πάμε όλοι στις εκλογές, ξετρύπωσα μια παλιά ιστορία, που ξεκίνησε στη μακρινή ΧΙΛΗ -¨έχω πάει¨ όπως λέει και η γνωστή τηλεοπτική διαφήμιση- και έκανε το γύρο της υδρογείου για να καταλήξει στην Ελλάδα!

Η ιστορία αυτή εμφανίστηκε ανάμεσα στις αμέτρητες αναφορές για την γυναικεία ψήφο, και είναι χαρακτηριστική της νοοτροπίας που επικρατούσε παλιά στην άνιση –τότε, το 1922- πάλη των δύο φύλων...

Πολύ πριν λοιπόν –λέει η ιστορία- σκεφτούν οι γυναίκες της Ευρώπης την πολιτική τους αφομοίωση με τους άνδρες, οι γυναίκες της Χιλής φρόντισαν να πιάσουν το ζήτημα από την αρχή του, αντί να το πιάσουν και αυτές από το τέλος.

Αποφάσισαν λοιπόν ομόφωνα να στείλουν μια επιτροπή προς τον Θεό, για να υποβάλλουν στην Αιωνιότητά Του τα παράπονά τους, και να ζητήσουν την επανόρθωση κάποιων αδικημάτων, τα οποία έγιναν στο φύλο τους, κατά την στιγμή της δημιουργίας των όντων.

Η επιτροπή καταρτίστηκε επειγόντως, ανέβηκε στον Ουρανό –άγνωστο με ποιο μέσο- και ζήτησε την άδεια να παρουσιαστεί μπροστά στον Πανάγαθο.
Ο Πανάγαθος, με όλη την οφειλομένη προς τας κυρίας ευγένεια, δέχτηκε την επιτροπή χωρίς αυτή να περιμένει πολύ. Ορίστηκε αμέσως ώρα ακροάσεως, και οι ωραίες αντιπρόσωποι ευρέθησαν προ του Βασιλέως των Ουρανών.

-Ομιλήσατε! Σας ακούω...
-Εξ ονόματος των γυναικών της Χιλής, οι οποίες λάβανε τελευταία συνείδηση των δικαιωμάτων τους, παρουσιαζόμαστε μπροστά σας ω Δικαιότατε –είπε η Πρόεδρος της επιτροπής χωρίς το παραμικρό τρακ- για να ζητήσουμε την άρση ενός ατόπου που βαρύνει το φύλο μας.
-Τι συμβαίνει; ρώτησε κατάπληκτος ο Πανάγαθος, γνωρίζοντας ότι είχε προικίσει τις γυναίκες με τα πλουσιότερα των δώρων του.
-Ορισμένες ανισότητες! είπε η πρόεδρος. Ενώ πλαστήκαμε με ίσα δικαιώματα επί της ζωής προς τους άνδρες, είμαστε υποχρεωμένες να βαστάζουμε όλα τα βάρη της μητρότητας, να υφιστάμεθα κανονικές αδιαθεσίες, από τις οποίες είναι απαλλαγμένοι οι άνδρες, και προ πάντων να υποφέρουμε αποκλειστικά τους πόνους που απαιτούνται για να φτάσει ένας άνθρωπος στον κόσμο. Σαν να μη φτάνουν όλα αυτά δεν δικαιούμεθα να ψηφίζουμε, και δεν μας επιτρέπεται έτσι να συμμετέχουμε στα κοινά...

Εδώ η κυρίας πρόεδρος έκανε μια παύση, και όπως είχε προσχεδιάσει, ξέσπασε σε λυγμούς, που συγκίνησαν ιδιαίτερα τον Πανάγαθο, που ως γνωστό ανήκει στο ευαίσθητο γένος των ανδρών...
-Αναγνωρίζω το δίκιο σας. Ως προς το πρώτο αίτημά σας θα διατάξω να εξακολουθείτε να γενάτε εσείς, αλλά τους πόνους του τοκετού θα τους υφίστανται οι άνδρες σας! Ως προς το δεύτερο επιφυλάσσομαι!
Αυτά είπε ο Πανάγαθος και συνόδεψε με μεγάλη φιλοφρόνηση την επιτροπή μέχρι την είσοδο των ιδιαιτέρων του διαμερισμάτων.

Πέρασαν εννιά μήνες και ένα ανέλπιστο σκάνδαλο σημειώθηκε στη Χιλή. Ένα σκάνδαλο με απρόσμενες συνέπειες...
Μια επίτοκος κυρία περίμενε στο κρεβάτι της την ώρα της απελευθέρωσης χωρίς τον παραμικρό πόνο. Στο διπλανό κρεβάτι παρέμενε ξαπλωμένος ο σύζυγος περιμένοντας τους φρικτούς πόνους. Αλλά όταν έφτασε η αναμενόμενη στιγμή ο σύζυγος δεν έδειξε τον πιο παραμικρό μορφασμό πόνου!
Ξαφνικά όμως από το κοντινό διάδρομο ακούστηκαν τρομερά ξεφωνητά! Όσοι έτρεξαν να δουν τι συμβαίνει, είδαν κάποιον φίλο του σπιτιού να σφαδάζει από τους πόνους πεσμένος στο πάτωμα!... Μπορείτε εύκολα να φανταστείτε το τι επακολούθησε...
Το σκάνδαλο συντάραξε τους γυναικείους συλλόγους της Χιλής, και, κατόπιν κοινής απόφασης, μια νέα επιτροπή στάλθηκε στον Ουρανό με εντολή να παρακαλέσει τον Πανάγαθο να επαναφέρει τα πράγματα στην αρχική τους τάξη...
Ο Πανάγαθος άκουσε, χαμογελώντας, τη νέα αίτηση και την αποδέχτηκε ευμενώς.

Μέσα στην τόση ταραχή και την απρόσμενη παλινωδία, λόγω της απερισκεψίας της ελαφρόμυαλης εκείνης κυρίας της Χιλής, το δεύτερο αίτημα παραπέμφθηκε στις Καλένδες...

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς