Δεν πέθανε από δηλητήριο ο σατανικός Ρασπούτιν; - Οι Ρώσοι ευγενείς και ο Άγγλος πράκτορας που φέρεται ότι τον δολοφόνησε
Μία από τις πλέον σκοτεινές προσωπικότητες των τελευταίων χρόνων της τσαρικής Ρωσίας ήταν ο διαβόητος Ρασπούτιν. Για τη ζωή και τη δράση του αφιερώσαμε ένα άρθρο στις 21/09/2019. Σύμφωνα με όσα γράψαμε στο συγκεκριμένο άρθρο, αλλά και με τις περισσότερες αναφορές, ο Ρασπούτιν δολοφονήθηκε από μια ομάδα Ρώσων ευγενών, φιλικά προσκείμενων στον τσάρο, που αφού απέτυχαν να τον δηλητηριάσουν, τον πυροβόλησαν εξ επαφής και τον σκότωσαν.
Όμως υπάρχει και μία άλλη εκδοχή: ότι πίσω (και) από τη δολοφονία του Ρασπούτιν κρύβονται οι Βρετανοί και συγκεκριμένα ο πράκτοράς τους Όσβαλντ Ρέινερ, ο οποίος έδωσε τη χαριστική βολή στον Ρασπούτιν.
Θα αναρωτηθούν εύλογα οι αναγνώστες μας, ποιον λόγο είχαν οι Βρετανοί να δολοφονήσουν τον Ρασπούτιν; Είχε κάποια προσωπική διαφορά μαζί του ο Ρέινερ; Η απάντηση εκπλήσσει. Ο Ρασπούτιν που επηρέαζε σημαντικά τον τσάρο, τον πίεζε ν’ αποσύρει τα ρωσικά στρατεύματα από τον πόλεμο (να θυμίσουμε ότι αναφερόμαστε στο 1916 και τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο), οπότε οι Γερμανοί θα μετέφεραν τις δυνάμεις τους στο Δυτικό μέτωπο! Ας δούμε περισσότερα για το όλο ζήτημα.
Ο Ρασπούτιν και ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος
Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες που δρούσαν στην Πετρούπολη, πρωτεύουσα της τσαρικής Ρωσίας, το 1916 είχαν στοχοποιήσει τον Ρασπούτιν, τον οποίο θεωρούσαν ως απειλή για την πολεμική τους προσπάθεια.
Ο Ρασπούτιν
Συγκεκριμένα, ο Ρασπούτιν είχε εκδιώξει φιλοβρετανούς υπουργούς από την κυβέρνηση, ενώ πίεζε τον τσάρο Νικόλαο να αποσύρει τα ρωσικά στρατεύματα από τον πόλεμο. Αυτό βέβαια θα προκαλούσε δραματική αλλαγή δεδομένων, καθώς οι Γερμανοί θα έπαιρναν τις δυνάμεις τους από το Ανατολικό Μέτωπο και θα τις μετέφεραν στο Δυτικό. Έχοντας σαφή αριθμητική υπεροχή απέναντι στους Συμμάχους θα ήταν ευκολότερη η επικράτησή τους. Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο ο Ρασπούτιν απλά ν’ ανησυχούσε για τις μεγάλες απώλειες που είχαν οι Ρώσοι, κάτι που φαίνεται και από τις επιστολές της αυτοκράτειρας (τσαρίνας) Αλεξάνδρας. Το βέβαιο είναι ότι ο Ρασπούτιν ήταν «κόκκινο πανί» για τους Βρετανούς…
Ο Oswald Theodore Rayner (Ρέινερ)
Με τη δολοφονία του Ρασπούτιν σχετίζεται άμεσα ή έμμεσα με τον Όσβαλντ Θίοντορ Ρέινερ (1888-1961), πράκτορας της βρετανικής ΜI6. Ο Ρέινερ μεταξύ 1907-1910. σπούδασε ξένες γλώσσες στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Εκεί γνωρίστηκε με τον Ρώσο αριστοκράτη Φελίξ Γιουσούποφ.
Όσβαλντ Ρέινερ, ο Βρετανός πράκτορας που, πιθανότατα, σκότωσε τον Ρασπούτιν
Αρχικά ο Ρέινερ εργάστηκε ως δικηγόρος στο Υπουργείο Οικονομικών, αλλά λόγω της γλωσσομάθειάς του (μιλούσε άπταιστα γαλλικά, ρωσικά και γερμανικά) τον Δεκέμβριο του 1915 προσλήφθηκε από τη ΜΙ6 ως αξιωματικός πληροφοριών υπό τον σερ Samuel Hoare, επικεφαλής της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών στην Πετρούπολη. Ο Ρέινερ διέμενε στο ξενοδοχείο Astoria.
Η δολοφονία του Ρασπούτιν (17/30 Δεκεμβρίου 1916)
Η επιρροή που ασκούσε στο τσαρικό ζεύγος ο Ρασπούτιν ενοχλούσε ιδιαίτερα τη ρωσική αριστοκρατία. Έτσι, τρεις ευγενείς Ρώσοι, ο Βλαντίμιρ Πουρίσκεβιτς, ο Μέγας Δούκας Ντμίτρι Παβλόβιτς και ο Πρίγκιπας Φελίξ Γιουσούποφ αποφάσισαν να εξοντώσουν τον Ρασπούτιν. Ο σατανικός ρασοφόρος είχε επιβιώσει από μία άλλη απόπειρα δολοφονίες το 1914, από την αγρότισσα Khioniya Guseva που τον μαχαίρωσε στο στομάχι.
Σκίτσο της εποχής που διακωμωδεί την επιρροή του Ρασπούτιν στο τσαρικό ζεύγος
Οι τρεις Ρώσοι ευγενείς κάλεσαν τον Ρασπούτιν στο παλάτι «Μόικα» των Γιουσούποφ. Σύμφωνα με τον Douglas Smith «τι πραγματικά συνέβη στο σπίτι του Γιουσούποφ δεν θα γίνει ποτέ γνωστό». Στα απομνημονεύματά του ο Γιουσούποφ παραθέτει την εκδοχή που είναι περισσότερο γνωστή. Ο Ρασπούτιν πήγε στο Μόικα λίγο μετά τα μεσάνυχτα και κατέβηκε στο υπόγειο. Του προσφέρθηκαν τσάι και κέικ που περιείχαν υδροκυάνιο.
Η δολοφονία του Ρασπούτιν σε σκίτσο
Αρχικά, ο Ρασπούτιν αρνήθηκε τα κέικ όμως στη συνέχεια τα έφαγε, χωρίς να πάθει τίποτα! Στη συνέχεια ζήτησε κρασί μαδέρα που επίσης είχε δηλητηριαστεί, ήπιε 2-3 ποτήρια, αλλά και πάλι δεν έπαθε τίποτα! Τότε ο Γιουσούποφ ανέβηκε στον επάνω όροφο και πήρε ένα πιστόλι Browning. Κατέβηκε στο υπόγειο και πυροβόλησε τον Ρασπούτιν, ο οποίος έπεσε αιμόφυρτος στο πάτωμα. Ο Γιουσούποφ ανέβηκε πάλι πάνω και επιστρέφοντας στο υπόγειο είδε έκπληκτος τον Ρασπούτιν να του επιτίθεται προσπαθώντας να τον πνίξει. Ο Γιουσούποφ ξέφυγε.
Ο ποταμός Νέβα, παγωμένος στη διάρκεια του χειμώνα
Ο Ρασπούτιν, μέσα στα αίματα, συνέχισε να τον κυνηγά μέχρι την αυλή του παλατιού, όπου δέχτηκε μια ακόμα σφαίρα από το Savage του Πουρίσκεβιτς και έπεσε νεκρός στο χιόνι. Οι «συνωμότες» τύλιξαν το σώμα του Ρασπούτιν με ύφασμα και από τη γέφυρα Petrovsky το πέταξαν στον ποταμό Νέβα. Η θεωρία του Γιουσούποφ, ο οποίος άλλαξε πολλές φορές την κατάθεσή του, δεν στέκει.
Ο Vladimir Purishkevich το 1910
Ο Ρασπούτιν, σύμφωνα με την κόρη του, δεν έτρωγε γλυκά, ούτε κέικ, αλλά, το βασικότερο, δεν βρέθηκαν κατά τις τοξικολογικές αναλύσεις ίχνη δηλητηρίου στο στομάχι του Ρασπούτιν.
Η πιθανότερη εκδοχή για τη δολοφονία του Ρασπούτιν
Το πτώμα του Ρασπούτιν εντοπίστηκε κάτω από τον πάγο του Νέβα την 19η Δεκεμβρίου 1916/1η Ιανουαρίου 1917, 200 μέτρα μακριά από τη γέφυρα Petrovsky. Τη σορό του Ρασπούτιν εξέτασε ο καθηγητής Κοσορότοφ. Όπως αναφέραμε δεν υπήρχε ίχνος δηλητηρίου σ’ αυτή. Αντίθετα υπήρχαν τρία τραύματα από σφαίρες, που προέρχονταν από περίστροφα διαφορετικού διαμετρήματος.
Η γέφυρα Petrovsky απ' όπου ρίχτηκε το πτώμα του Ρασπούτιν στον ποταμό Νέβα
«Η πρώτη διαπέρασε την αριστερή πλευρά του στήθους και εξήλθε από το στομάχι και το ήπαρ. Η δεύτερη εισήλθε στη δεξιά πλευρά της πλάτης και εξήλθε από τον νεφρό». Η μοιραία σφαίρα όμως ήταν η τρίτη: «Πέτυχε το θύμα στο μέτωπο και διαπέρασε τον εγκέφαλό του». Οι τρεις, σίγουρα παρόντες, το μοιραίο για τον Ρασπούτιν βράδυ στο παλάτι Μόικα είχαν από ένα πιστόλι Browning (οι Γιουσούποφ και Παβλόβιτς) και ένα Savage (ο Πουρίσκοβιτς).
Ο Felix Yusupov
Οι βαλλιστικοί εμπειρογνώμονες συμφωνούν σήμερα ότι οι εκδορές γύρω από το τραύμα του Ρασπούτιν προέρχονται από σφαίρα μολύβδου, χωρίς περίβλημα, που προήλθε από πυροβολισμό εξ επαφής. Όλα τα στοιχεία παραπέμπουν στο ότι η σφαίρα προερχόταν από βρετανικό περίστροφο 455 Webbey. Το όπλο αυτό ανήκε στον Όσβαλντ Ρέινερ…
Η εμπλοκή του Ρέινερ στη δολοφονία Ρασπούτιν και η παραλίγο διπλωματική σύγκρουση Ρωσίας-Βρετανίας
Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή ο Ρέινερ ήταν παρών στο Μόικα και αυτός που έριξε τη χαριστική βολή στον Ρασπούτιν. Ο Γιουσούποφ αναφέρει ότι συνάντησε τον Ρέινερ την επομένη της δολοφονίας του Ρασπούτιν: «Είδα τον φίλο μου Όσβαλντ Ρέινερ… Είχε ακούσει για τη συνωμοσία μας και είχε έρθει για να μάθει εξελίξεις». Ο Ρέινερ είπε αργότερα στην οικογένειά του, συγκεκριμένα στον ξάδερφό του Ρόουζ Τζόουνς, ότι ήταν παρών εκείνο το βράδυ στο ανάκτορο των Γιουσούποφ, κάτι που περιλήφθηκε και στην νεκρολογία του. Ο ίδιος όμως πριν πεθάνει έκαψε όλα τα αρχεία του, ενώ και το πόρισμα του Κοσορότοφ χάθηκε και τα στοιχεία που παραθέσαμε προέρχονται από μεταγενέστερες αναφορές του. Πάντως, ο Ρέινερ φαίνεται ότι μπήκε από νωρίς στο στόχαστρο των ρωσικών Αρχών. Ένας συνάδελφός του γράφει: «Έχουν ήδη τεθεί κάποια ενοχλητικά ερωτήματα σχετικά με την ευρύτερη ανάμειξή του. Ο Ρέινερ έχει να λογοδοτήσει για πολλά».
Σάμιουελ Χόαρ, ο επικεφαλής της βρετανικής υπηρεσίας πληροφοριών στην Πετρούπολη
Οι φήμες για βρετανική εμπλοκή έφτασαν στ’ αφτιά του τσάρου, ο οποίος κάλεσε τον Βρετανό πρέσβη για να μάθει αν ο Ρέινερ ήταν αναμεμειγμένος στη δολοφονία. Ο πρέσβης αρνήθηκε ότι έχει κάποια γνώση για το θέμα. Το ίδιο και ο σερ Σάμιουελ Χόαρ, ο επικεφαλής του βρετανικού γραφείου κατασκοπείας στην Πετρούπολη: «Πρόκειται για εξωφρενική κατηγορία, τόσο απίστευτη που καταντά παιδαριώδης». Βέβαια ο Χόαρ έμαθε σχεδόν αμέσως για τη δολοφονία του Ρασπούτιν και δεν εξήγησε πώς τηλεγράφησε στο Λονδίνο την είδηση της δολοφονίας του, πριν καν βρεθεί η σορός του σατανικού κληρικού στον παγωμένο Νέβα.
Ο … προικισμένος Ρασπούτιν
Έχουμε αναφέρει και στο προηγούμενο άρθρο μας για τον Ρασπούτιν ότι είχε αμέτρητες ερωμένες λόγω των … προσόντων του. Το μόριό του απασχόλησε περισσότερο τους οπαδούς του μετά τη δολοφονία του, απ’ ότι ο θάνατός του. Πίστευαν ότι αποτελούσε θρησκευτικό κατάλοιπο και είχε τη δύναμη να παρέχει γονιμότητα! Πάντως ο Κοσορότοφ είπε ότι αν και το πτώμα του Ρασπούτιν είχε υποστεί αρκετές φθορές, αρκετές από τις οποίες ήταν μεταθανάτιες, το πέος του παρέμενε άθικτο. Ένας Αμερικανός συλλέκτης (σημ: τι αντικείμενα υπήρχαν άραγε στη συλλογή του;), ο Michael Augustine ισχυρίστηκε το 1994 ότι αγόρασε το μόριο του Ρασπούτιν, κατά την εκποίηση της περιουσίας της κόρης του Μαρίας. Ωστόσο, αποδείχτηκε ότι το … συλλεκτικό αντικείμενο ήταν ένα αγγούρι της θάλασσας!
Ο Ρασπούτιν με οπαδούς του
Από το 2004 υποτίθεται ότι υπάρχει στο «Μουσείο Ρωσικής Ερωτικής» στην Αγία Πετρούπολη το πέος του Ρασπούτιν, το οποίο ο ιδιοκτήτης του Μουσείου ισχυρίζεται ότι το αγόρασε για 8.000 δολάρια. Το μήκος του είναι 12-13 ίντσες (1 ίντσα – 2,54 cm). Για να μην παιδεύεστε, οι πολλαπλασιασμοί δίνουν αποτελέσματα 30,48 (εκατοστά) και 33,02 (εκατοστά)…John Holmes, για όσους κατάλαβαν…
Επίλογος
Ο δαιμόνιος Ρασπούτιν, που πέρασε λίγο καιρό στο Άγιο Όρος πέτυχε θεραπεύοντας (;) τον αιμορροφιλικό γιο του τσάρου Νικολάου και της συζύγου του Αλεξάνδρας να κερδίσει την εύνοιά τους, να επηρεάσει σημαντικά την πολιτική τους και να αποκτήσει χιλιάδες φανατικούς θαυμαστές και ακόλουθους, οι οποίοι ουσιαστικά όμως διαλύθηκαν μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Οι Βρετανοί πιθανότατα είχαν ανάμειξη στον θάνατό του.
Ρασπούτιν και Ρέινερ
Ο Ρέινερ το 1918 στάλθηκε στη Στοκχόλμη, το 1919 στο Βλαδιβοστόκ, ενώ το 1920 εγκατέλειψε τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και έγινε ανταποκριτής της «Herald Tribune» στη Φινλανδία…
Πηγές: WIKIPEDIA (άρθρα για Rasputin και Rayner) και ΤΖΑΪΛΣ ΜΙΛΤΟΝ, «ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΤΑΚΗ, 5η ΕΚΔΟΣΗ, 2021