Εγκλήματα που συγκλόνισαν: Οι παιδοκτόνοι της Σπάρτης

Μία συγκλονιστική υπόθεση που με πολλές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το πώς μία οικογένεια έθαψε ζωντανά (κυριολεκτικά) δύο από τα τέσσερα παιδιά της. Στο τρομερό αυτό έγκλημα ήταν μπλεγμένοι ο Βασίλης Τάκος και η γυναίκα του Χρυσούλα, 58 και 42 χρονών αντίστοιχα. Η οικογένεια ζούσε στο χωριό Ξηροκάμπι, λίγο έξω από τη Σπάρτη, με τον πατέρα να έχει πολλές δοσοληψίες με την Αστυνομία (είχε κάνει και 12 χρόνια φυλακή για υπόθεση ναρκωτικών) και τη μητέρα ψυχικά άρρωστη να μπαινοβγαίνει στα ψυχιατρικά ιδρύματα.
*
Πρόκειται για ένα από τα εγκλήματα που παρουσιάζονται στο βιβλίο «100 εγκλήματα στην Ελλάδα» που έχει κυκλοφορήσει μαζί με το ΘΕΜΑ της Κυριακής.

Ο Τάκος ήταν ένα ιδιαίτερα προβληματικό άτομο, που κακοποιούσε τη γυναίκα του και τα παιδιά του. Δύο από αυτά, ένα κοριτσάκι 5 μηνών και ένα αγοράκι 19 μηνών, εξαφανίστηκαν αιφνιδιαστικά από τη ζωή της οικογένειας. Για το πρώτο χάθηκαν τα ίχνη του το 1979 και το δεύτερο το 1982. Σε όσους τους ρωτούσαν για τα παιδιά, ο Τάκος έβρισκε διάφορες δικαιολογίες, ότι ήταν φιλάσθενα και τα είχαν δώσει για υιοθεσία, άλλοτε σε τσιγγάνους άλλοτε σε Ελληνοαμερικάνους, ότι το ένα από αυτά είχε πεθάνει από μηνιγγίτιδα στο Παίδων και το είχαν θάψει στην Αθήνα, ή ότι τα είχαν στείλει σε ίδρυμα στη Σπάρτη γιατί ήταν άρρωστα και δεν θα ζούσαν. Γενικά έπεφτε σε αντιφάσεις, όμως η κλειστή κοινωνία του χωριού δεν είχε τους τρόπους και τα μέσα να ψάξει παραπάνω το φριχτό μυστικό που έκρυβε ο «νταής» Τάκος πίσω από την εξαφάνιση των δύο παιδιών.
*
Στις αρχές του 1983 αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι των αποκαλύψεων, όταν η μητέρα της Χρυσούλας την επισκέπτεται στην κλινική που είχε μπει για να γεννήσει το τέταρτο παιδί της και εκεί μαθαίνει ότι ο Τάκος έχει θάψει τα δύο άφαντα παιδιά τους στο κατώγι του σπιτιού τους. Και μάλιστα τα έβαλε μέσα στο χώμα ενώ είχαν ακόμα τις αισθήσεις τους, ζωντανά! Η μητέρα της Χρυσούλας, η Βασιλική Δημητρακάκη, την 1η Μαρτίου του 1983 κάνει την καταγγελία στο Τμήμα Ασφαλείας της Σπάρτης, άνδρες του οποίου σπεύδουν στο σπίτι του ζευγαριού και προσπαθούν να εξακριβώσουν την αλήθεια όσων καταγγέλθηκαν.
*
Ο Τάκος στις καταθέσεις του είπε πάλι τις ίδιες δικαιολογίες, όμως μετά από αρκετή πίεση από τους άνδρες της Αστυνομίας, τελικά «έσπασε» και αποκάλυψε όσα φριχτά είχαν γίνει. Θεωρώντας ότι το κοριτσάκι ήταν καταδικασμένο από μηνιγγίτιδα, αποφάσισε να απαλλαγεί από αυτό και μετά από διχογνωμία με τη γυναίκα του για το πού θα ξεφορτώνονταν το πτώμα, τελικά κατέληξαν στο να ανοίξουν έναν λάκκο στο κατώγι και να το θάψουν εκεί. Το ίδιο έκαναν και με το δεύτερο παιδί, το οποίο το έθαψαν το 1982 λίγο πιο δίπλα από την αβάπτιστη αδελφούλα του, «για να έχει το ένα το άλλο παρέα», όπως δήλωσε αργότερα.
*
Τις επόμενες ημέρες ορίστηκε η διαδικασία της αναπαράστασης, με τους αστυνομικούς και όλο το χωριό να βρίσκονται μπροστά σε μία εικόνα ασύλληπτης αγριότητας. Το αγοράκι βρέθηκε μπρούμυτα θαμμένο στο χώμα, με τον ιατροδικαστή να υποστηρίζει ότι με βάση τα ευρήματα είχε ταφεί ζωντανό. Και μάλιστα φαινόταν ότι είχε προσπαθήσει να σκάψει το χώμα με το οποίο το είχε σκεπάσει ο πατέρας του. Ο Τάκος παραδέχθηκε ότι είχε χτυπήσει αλύπητα το μικρό αγόρι, προκαλώντας του σοβαρά τραύματα, και το έβαλε στον λάκκο ενώ ακόμα εκείνο σφάδαζε από τους πόνους. Λίγο πιο δίπλα βρέθηκε και το σημείο που είχε θαφτεί λίγα χρόνια νωρίτερα το μωρό κοριτσάκι. Ο Τάκος στην αναπαράσταση ήταν ψυχρός και απαθής, επιμένοντας ότι τα έθαψε γιατί τα λυπήθηκε και πως τα λύτρωσε από τη μίζερη ζωή τους που θα είχαν, καθώς ήταν –όπως έλεγε ο ίδιος– «αρρωστιάρικα».
*

Η δίκη του έγινε στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Κυπαρισσίας το οποίο τον καταδίκασε δις εις θάνατον, ενώ η σύζυγός του αθωώθηκε. Η ποινή επικυρώθηκε και σε δεύτερο βαθμό από το Μικτό Ορκωτό Εφετείο του Ναυπλίου. Η υπόθεση των παιδοκτόνων από τη Σπάρτη έχει παραμείνει στα χρονικά ως ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα παιδοκτονίας. Και δείχνει ανάγλυφα την εικόνα μιας άλλης Ελλάδας, ιδίως της επαρχίας της, όπου ο κοινωνικός στιγματισμός των ψυχικά διαταραγμένων ανθρώπων οδηγούσε –και οδηγεί– σε ακόμα χειρότερες συνέπειες.

Εγκλήματα που συγκλόνισαν

Η «δράκαινα» της Μάνης, η πρώτη Ελληνίδα serial killer

Ζάκυνθος, 1958: Η 19χρονη «φαρμακεύτρια» που σκότωσε πατέρα και αδερφό με προτροπή του παππού της