Το διπλό φονικό στο Πανεπιστήμιο Κρήτης το 1990

Οι μαζικές δολοφονίες σε σχολεία και πανεπιστήμια είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται έντονα σε άλλες χώρες - κυρίως στις ΗΠΑ. Για τη χώρα μας όμως η είσοδος ενός οπλισμένου φοιτητή στον χώρο του Πανεπιστημίου Κρήτης και η δολοφονία δύο καθηγητών μαζί με τον τραυματισμό αρκετών ακόμα ανθρώπων ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Και προκάλεσε τεράστια αίσθηση σε όλη την Ελλάδα που μάθαινε έκπληκτη όσα φοβερά είχαν συμβεί εκείνο το απόγευμα της 27ης Νοεμβρίου του 1990.
*
Πρόκειται για ένα από τα εγκλήματα που παρουσιάζονται στο βιβλίο «100 εγκλήματα στην Ελλάδα» που έχει κυκλοφορήσει μαζί με το ΘΕΜΑ της Κυριακής.

Κεντρικά πρόσωπα του δράματος ήταν οι δύο καθηγητές, ο Βασίλης Ξανθόπουλος και ο Στέφανος Πνευματικός, ενώ ο υπεύθυνος γι’ αυτό το μακελειό ήταν ο 32χρονος μεταπτυχιακός φοιτητής Γιώργος Πετροδασκαλάκης. Το βιογραφικό των καθηγητών, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, ήταν ήδη σπουδαίο, έχοντας καταξιωθεί στον επιστημονικό τους τομέα και αφήνοντας υποσχέσεις για πολλά και σημαντικά πράγματα στο μέλλον. Ο Βασίλης Ξανθόπουλος είχε γεννηθεί στη Δράμα στις 8 Απριλίου του 1951 και ήδη από τα μαθητικά του χρόνια είχε ξεχωρίσει για τις ικανότητές του στα μαθηματικά, έχοντας πάρει και το πρώτο βραβείο στον υψηλού κύρους διαγωνισμό της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας. Είχε μπει πρώτος στο τμήμα Μαθηματικών της Θεσσαλονίκης, όπου και αποφοίτησε με βαθμό «άριστα». Στη συνέχεια πήγε για μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου, όπου το 1978 κατάφερε να πάρει το διδακτορικό του στη Φυσική, ενώ δίδαξε σε αρκετά πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Το 1983 γίνεται καθηγητής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Κρήτης, όπου και αναλαμβάνει πρόεδρος το 1987. Στην ερευνητική του πορεία είχε πολλές και σημαντικές συνεργασίες, έγραψε πάνω από 50 ερευνητικές εργασίες και είχε εκδώσει και ένα βιβλίο.
*
Ο Στέφανος Πνευματικός είχε γεννηθεί στις 28 Ιουνίου του 1957 στον Πειραιά. Σπούδασε στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου της Αθήνας και μετά έκανε μεταπτυχιακό στη Γαλλία, όπου και ανακηρύχθηκε διδάκτορας, με σημαντικό και βραβευμένο ερευνητικό έργο. Υπήρξε καθηγητής στο διάσημο Ερευνητικό Κέντρο του Λος Άλαμος στις ΗΠΑ, με δεκάδες δημοσιεύσεις και διαλέξεις στα πιο σημαντικά πανεπιστήμια του κόσμου. Επέστρεψε στην Ελλάδα όπου και ανέπτυξε σημαντική ακαδημαϊκή -και όχι μόνο- δράση, έχοντας και αυτός ως έδρα το Πανεπιστήμιο της Κρήτης, όπου απολάμβανε την απεριόριστη εκτίμηση όχι μόνο των φοιτητών του που συνέρρεαν από όλα τα μέρη του κόσμου αλλά και όλου του επιστημονικού χώρου των Φυσικών Επιστημών. Όλα όμως έμελλε να τελειώσουν τόσο για τον ίδιο όσο και για τον Βασίλη Ξανθόπουλο εκείνο το απόγευμα του Νοεμβρίου του 1990. Επρόκειτο για μία συνηθισμένη και γενικά ήσυχη ημέρα, με τους φοιτητές να παρακολουθούν στο αμφιθέατρο ένα μάθημα για υπολογιστές. Μεταξύ των φοιτητών ήταν και ο 32χρονος Γιώργος Πετροδασκαλάκης, ο οποίος συμμετείχε στο μάθημα δείχνοντας ότι βρίσκεται σε μία μάλλον χαλαρή διάθεση, κάνοντας αστεία με τους συμφοιτητές του. Κάποια στιγμή σηκώθηκε και βγήκε από την αίθουσα χωρίς κανείς να υποψιαστεί το τι θα επακολουθούσε.
*
Μετά από λίγα λεπτά, και εντελώς ξαφνικά, ο Πετροδασκαλάκης μπαίνει και πάλι στην αίθουσα κρατώντας στα χέρια του μία καραμπίνα. Και χωρίς να πει τίποτα ανοίγει πυρ εναντίον των δύο καθηγητών, οι οποίοι σωριάζονται αιμόφυρτοι στο πάτωμα. Από τους πυροβολισμούς τραυματίστηκε στο χέρι ένας ακόμα καθηγητής, ο Σωτήρης Περσίδης, που είχε σπεύσει να προστατεύσει τους δύο συναδέλφους τους, ενώ από σκάγια τραυματίστηκαν ελαφρά ο καθηγητής Θωμάς Ευθυμιόπουλος και η φοιτήτρια Εύα Σταθάκη. Επικράτησε απίστευτος πανικός, με τους φοιτητές να τρέχουν να σωθούν και κάποιους να προσπαθούν να βοηθήσουν τους καθηγητές, με αποτέλεσμα ο Πετροδασκαλάκης να καταφέρει να διαφύγει, και αφού επιβιβάστηκε σε ένα αυτοκίνητο εξαφανίστηκε προς άγνωστη κατεύθυνση. Οι δύο καθηγητές έχασαν ακαριαία τη ζωή τους, έχοντας μεγάλα διαμπερή τραύματα στον θώρακα και την καρδιά.
*
Αφού συνήλθαν από το σοκ, οι παρευρισκόμενοι στο μακελειό ειδοποίησαν την Αστυνομία που έφθασε στον χώρο του αμφιθεάτρου και αμέσως ξεκίνησαν το ανθρωποκυνηγητό για την εύρεση του Πετροδασκαλάκη. Παρά την τεράστια κινητοποίηση που έγινε σε όλη την Κρήτη, οι έρευνες δεν απέφεραν κάποιο αποτέλεσμα, με τον φονιά να είναι άφαντος. Μάλιστα, το υπουργείο Δημόσιας Τάξης τον είχε επικηρύξει με το ποσό των 10.000.000 δραχμών. Ο επίλογος γράφτηκε αρκετούς μήνες αργότερα, στις 9 Ιουλίου του 1991, όταν ένας περαστικός βοσκός βρήκε ένα πτώμα να κρέμεται σε ένα δέντρο, σε απόμερο σημείο, σε υψόμετρο 1.500 μέτρων, λίγο μακριά από το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος, στα όρια μεταξύ των Νομών Ηρακλείου και Λασιθίου. Ο ιατροδικαστής επιβεβαίωσε ότι ήταν ο Πετροδασκαλάκης και στη γνωμάτευσή του υποστήριξε ότι είχε αυτοκτονήσει με απαγχονισμό λίγες ημέρες μετά από τη διάπραξη του εγκλήματος στο αμφιθέατρο του πανεπιστημίου.
*
Ο θάνατός του πρόσθεσε ένα ακόμα μυστήριο στην υπόθεση σε ό,τι αφορά τα κίνητρα της πράξης του. Οι πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στις εφημερίδες της εποχής υποστήριζαν ότι δεν είχε κανέναν λόγο να βάλει στο στόχαστρο τους συγκεκριμένους καθηγητές, οι οποίοι μάλιστα τον είχαν βοηθήσει ώστε να πάρει υποτροφία και να κάνει το μεταπτυχιακό του. Όπως αποκαλύφθηκε, είχε προσχεδιάσει το έγκλημα και τον τρόπο διαφυγής του, αφού μία μέρα πριν είχε νοικιάσει ένα γρήγορο αυτοκίνητο από το Ηράκλειο, ενώ και τα φυσίγγια που χρησιμοποίησε ήταν με μεγάλες βολίδες για κυνήγι αγριογούρουνου, κάτι που δείχνει ξεκάθαρα ότι ήθελε να σκοτώσει. Από έρευνες που έγιναν φάνηκε εκ των υστέρων ότι αντιμετώπιζε κάποια ψυχολογικά προβλήματα, ενώ άνθρωποι που τον είχαν γνωρίσει τον χαρακτήριζαν ως μοναχικό και με ιδιαιτερότητες, χωρίς όμως να δείχνει ότι θα έφθανε σε αυτό το σημείο. Την εποχή εκείνη, ως πιθανότερη εκδοχή για το μακελειό στο αμφιθέατρο ήταν το ότι ο Πετροδασκαλάκης, αν και εξαιρετικός φοιτητής, δεν είχε περάσει το μάθημα της Κβαντικής και αυτό όπλισε το χέρι του. Διάφορες άλλες εκδοχές που ακούστηκαν παρέμειναν στον χώρο των εικασιών, με μόνη απτή όσο και τραγική συνέπεια την απώλεια δύο λαμπρών επιστημόνων που είχαν μπροστά τους μεγάλη και σημαντική ακαδημαϊκή διαδρομή με παγκόσμια ακτινοβολία.

Εγκλήματα που συγκλόνισαν

Η «δράκαινα» της Μάνης, η πρώτη Ελληνίδα serial killer

Ζάκυνθος, 1958: Η 19χρονη «φαρμακεύτρια» που σκότωσε πατέρα και αδερφό με προτροπή του παππού της