Η πιο ευφυής απάτη στήθηκε από έναν δικό μας στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και πήρε παγκόσμια αναγνώριση!
Αντιγράφω από ένα ρεπορτάζ της εφημερίδας ΠΑΤΡΙΣ (1933):
Όπως το κύμα του ψύχους, της γρίπης, της ανηθικότητας κλπ. Έτσι έχουμε τώρα το κύμα των απατεώνων.
Και ναι μεν το αστυνομικό δελτίο αναφέρει συνοπτικά το όλον θέμα, δεν χρονοτριβεί όμως, στις λεπτομέρειες.
Κακό αυτό! Διότι έτσι μας στερεί της όλης ¨μηχανής¨, που έχει και όλη τη νοστιμάδα.
Γι’ αυτό κάναμε κάτι καλύτερο. Επισκεφθήκαμε τις φυλακές, γνωρίσαμε από κοντά τον διασημότερο κρατούμενο, και σας παρουσιάζουμε τη περίεργη απάτη που σχεδίασε, διατηρώντας βεβαίως την ανωνυμία του.
***
Είναι ομογενής. Στη κυριολεξία. Θα ανήκε ασφαλώς και στην ειδικότερη κατηγορία των ζάπλουτων Ελλήνων του εξωτερικού, αν δεν κατάφερνε να συλληφθεί. Έδρα του ήταν η Αίγυπτος. Εκεί έδρασε, συνελήφθη, καταδικάστηκε και μεταφέρθηκε στην Ελλάδα, όπου εκτίει τη ποινή του.
Οι απάτες του; Όλες ομοιόμορφες. Στερεοτύπως οι ίδιες. Πλην τόσο έξυπνες!
Μας τις αφηγήθηκε ο ίδιος. Οι απατεώνες, ξέρετε, κολακεύονται τρομερά με το να διηγούνται τους άθλους τους...
Πουλούσε λίρες. Λίρες αιγυπτιακές. Όχι ψεύτικες. Ούτε αληθινές. Και ακριβώς σε τούτο συνίστατο η απάτη του! Τις παρουσίαζε ως κίβδηλες. Είχε μία ωραία πέτσινη σάκα. Μέσα δέκα χιλιάδες μεταξωτά χαρτονομίσματα της μίας λίρας το καθένα.
¨Σταμπάριζε¨ τα θύματά του, μεταξύ των πελατών της Αιγυπτιακής Τράπεζας. Τα πλησίαζε και τους έλεγε μυστηριωδώς στο αυτί:
-Έχω... κίβδηλες λίρες!
Το θύμα αναπηδούσε. Η πρώτη του κίνηση ήταν να απομακρυνθεί. Ο άλλος τον γράπωνε από το μανίκι. Τέλος με τα πολλά του έβαζε μια λίρα στο χέρι. Τον κατάφερνε και τον οδηγούσε στο ταμείο, όπου ο ίδιος έδινε τη λίρα για αλλαγή και έλεγε:
-Κοιτάξτε, κύριε ταμία. Μου είπαν, πως η λίρα αυτή είναι... κίβδηλη.
Ο ταμίας, έπαιρνε τη λίρα, την εξέταζε καλά-καλά, και βεβαίωνε:
-Η λίρα είναι... αυθεντική.
-Μου την αλλάζετε;
Του την άλλαζε.
Η πρώτη λογική σκέψη του θύματος ήταν να πιστέψει, ότι μόνο εκείνη η λίρα ήταν πραγματική, ενώ οι άλλες μέσα στη σάκα χονδροειδώς κίβδηλοι.
Μετά από πολλές πιέσεις, γινόταν και δεύτερο πείραμα. Το θύμα έπαιρνε από την τσάντα μία οποιαδήποτε λίρα στην τύχη και την παρουσίαζε στον ταμία.
-Είναι αυθεντική και αυτή;
-Μάλιστα!
Ήταν!. Να μη σας τα πολυλογώ, όταν το θύμα πειθότανε ότι οι λίρες ήσαν πιστότατα... κίβδηλες, τις αγόραζε αντί... χιλίων μόνο λιρών. Υπό ένα όρο: να φύγει αμέσως από την Αλεξάνδρεια και να πάει να τις αλλάξει στο Κάιρο... Η σάκα με το κλειδί της παραδίδονταν στο σταθμό και στο σκαλάκι ακριβώς του τραίνου, για να πεισθεί τάχα ο άλλος ότι το θύμα θα έφευγε...
***
Στο πρώτο διάμεσο σταθμό, πλήθος αστυνομικοί εισορμούν στο βαγόνι της πρώτης θέσης και ψάχνουν να βρουν τί; Μια σάκα, τέτοια, τέτοια... Κάποτε μπαίνουν και στο διαμέρισμα του ανθρώπου, ο οποίος φυσικά μένει κόκαλο. Βρίσκουν τη σάκα!
-Τίνος είναι αυτή;
Ασφαλώς δεν θα ομολογήσει ο άλλος ότι είναι δική του, εφόσον ξέρει τί τον περιμένει. Αν μάλιστα κανένας συνταξιδιώτης, τον υποδείξει στους αστυνομικούς το αρνείται με επιμονή...
Τελικά οι αστυνομικοί παίρνουν τη σάκα και φεύγουν. Το τραίνο συνεχίζει το δρόμο του.
Τί είχε συμβεί; Οι λίρες δεν ήσαν τελικά κίβδηλοι. Ήταν το κεφάλαιο της απάτης του απατεώνα. Μόλις παρέδωσε τη σάκα και ξεκίνησε το τραίνο, έτρεξε στον αστυνομικό σταθμό.
-Κύριοι, λησμόνησα στο τάδε τραίνο μία σάκα τέτοια και τέτοια, κλειδωμένη –είχε δεύτερο κλειδί- που περιέχει δέκα χιλιάδες λίρες.
Τηλεφωνούν αμέσως στο διάμεσο σταθμό, δίνουν τα χαρακτηριστικά της σάκας, η οποία και περιέρχεται πάλι στον απατεώνα. που κέρδισε χίλιες λίρας.
-Μετρήστε!
-Εν τάξει!
Έτσι έκανε τις δουλίτσες του ο ομογενής αυτός. Με μόνη την διαφορά ότι τις έκανε πάρα πολύ συχνά...
Τέλος, η Αστυνομία παραξενεύτηκε, τον παρακολούθησε και ανακάλυψε, το πώς το ίδιο πάντα πρόσωπο, έχανε διαρκώς 10.000 λίρες!
Τελικά τον έφαγε η απληστία του, αλλά του έμεινε η παγκόσμια δημοσιότητα!
***
Οι γιορτές έρχονται όλο και πιο κοντά, και ξεκινώντας με την Black Friday αρχίζει το πανηγύρι της αγοράς των δώρων για τους αγαπημένους σας. Ένα από τα πιο ευγενικά δώρα είναι ασφαλώς ένα βιβλίο και βέβαια γνωρίζετε την δική μου πρόταση. Το κείμενο που μόλις διαβάσατε είναι παρμένο μαζί με άλλα διδακτικά αλλά και ευτράπελα από αυτή την αναφορά στους ¨παστρικοχέρηδες¨ του Μεσοπολέμου!
Σημείωση: Η φωτογραφία δείχνει την πρόσοψη των φυλακών Αβέρωφ στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, όπου σήμερα ο Άρειος Πάγος και το Εφετείο.