Σαρακοστιανές διαπιστώσεις!

Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για νηστεία...

-Θα νηστέψεις;

-Βεβαίως! απάντησε ο καλός Χριστιανός. Η νηστεία διατάχτηκε από αυτούς που κανόνισαν τα της θρησκείας, για να έχει, εκτός από τον θρησκευτικό, και πρακτικό σκοπό: Την υγεία του σώματος, και ιδιαίτερα την ελάφρυνση του στομαχιού.

»Ύστερα από τις Διονυσιακές γιορτές και τα όργια της Αποκριάς οι άνθρωποι έπρεπε να συνέλθουν. Τις παλιές εποχές δεν υπήρχαν στομαχολόγοι και εντερολόγοι. Ερχότανε λοιπόν η Εκκλησία και επέβαλε την τάξη μέχρι το Πάσχα, όπου ο κόσμος ριχνότανε και πάλι στο φαί.

»Γεννιέται ο Χριστός, πρέπει να φάμε! Ανασταίνεται ο Χριστός πάλι φαί! Όλοι οι εορτασμοί έχουν σαν βάση το τσιμπούσι, το φόρτωμα του στομαχιού, και τέλος το γιατρό! Ας νηστέψουμε λοιπόν!...

Αυτά μου έλεγε λοιπόν ένας γνωστός, που συνάντησα στην αγορά, ενώ προφανώς είχε στρατέψει για την προμήθεια σαρακοστιανών. Ομιλητικότατος, συνέχισε το πρωινό του κήρυγμα:

-Η νηστεία είναι ένα είδος τιμωρίας της γεύσης. Υποτίθεται ότι πρέπει να ξεχάσουμε το σύστημα της καταβρόχθισης, και να συνέλθουμε λιγάκι.

»Εδώ που είμαστε όμως, μπροστά στο θαυμάσιο αυτό παντοπωλείο, ειλικρινά σου λέω. δεν βλέπω τίποτα για να ¨τιμωρήσω¨ ούτε το στομάχι μου, μα ούτε και τη γλώσσα μου.

»Στα παλιά παντοπωλεία δεν έβλεπες, τέτοια εποχή της κατάνυξης, θαύματα και πειρασμούς. Λίγα τουρσιά και ελίτσες συνοδευόμενα με τον απαραίτητο ταραμά. Ενώ τώρα, ιδού οι τενεκέδες με τους πειρασμούς, ιδού τα καλούδια της Οικουμένης...

Και από δίπλα τα μειδιάματα και οι συστάσεις των υπαλλήλων... Ποιόν πρόκειται να τιμωρήσουμε; Ποιος νηστεύει, και ποιος θα ελαφρωθεί;

«Το πορτοφόλι σου αγαπητέ» σκέφτηκα, ενώ τον έβλεπα να φορτώνεται με αστακό και γαρίδες του κουτιού, χαβιάρι μαύρο, μέλι, τριών ειδών τυριά, ακόμα και αυγοτάραχο... με τον περιχαρή μπακάλη να αθροίζει ένα συνταρακτικό ποσό...

Δεν άντεχα το θέαμα και αποφάσισα να τον αποχωριστώ στη λουκούλλεια έξοδό του. Αφήνοντας τέτοιες ¨στερήσεις¨ της νηστείας και της προσευχής για τους εκατομμυριούχους, σταμάτησα στο πρώτο κρεοπωλείο που βρήκα μπροστά μου και πήρα λίγο κιμά. «Και οι κεφτέδες μια χαρά είναι» σκέφτηκα...

Θωμάς Σιταράς, Αθηναιογράφος- Συγγραφέας, FB: Σιταράς Θωμάς