«Από τη χαρά μου αποκτώ υπερδυνάμεις!»

ΕΘα μπορούσες να την παρομοιάσεις με σοκολάτα γάλακτος, πιο γλυκιά από τη σκέτη - αλλά πάντα σοκολάτα. Οι εμφανίσεις της στο «Dancing with the stars» βοηθούν να ενισχυθεί ο μύθος τής κλασικά σέξι παρουσίας πίσω από την οποία βρίσκεις ένα κορίτσι που διαθέτει μαθηματικό μυαλό, ξέρει από πειθαρχία, αμφιβάλλει αν θα υπήρχε κοινό μέλλον για τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, αλλά πιστεύει σε αυτό που ζει τώρα και θέλει να το ζήσει στο μέγιστο… 

Βρίσκει χρόνο για να μιλήσουμε λίγο προτού ξεκινήσει ένα γύρισμα για το σημερινό «Dancing with the stars». Ο παρτενέρ της Ηλίας Μπούτσης αδημονεί, την πειράζει ή της κάνει κοπλιμέντα. Εκείνη γελάει και το γέλιο της είναι πραγματικό, γνήσιο. Ζητάω να ξεκινήσουμε τη συζήτηση με κάτι πολύ σοβαρό, δηλαδή τον έρωτα με τον χορογράφο της Βάνας Μπάρμπα, τον Θοδωρή Παναγάκο.

- Πώς εξελίσσεται αυτή η σχέση; Ξεκινήσαμε με μια πρόταση γάμου πριν ακόμα βγούμε το πρώτο ραντεβού, οπότε καταλαβαίνεις ότι μιλάμε για μια σχέση ανατρεπτική, έξω από τα καθιερωμένα! Χωρίς πλάκα, αυτό που συμβαίνει με τον Θοδωρή είναι ότι με πειράζει συχνά. Κάνουμε παρέα, γελάμε, είναι καταπληκτικός...
- Υποθέτω ότι αν είχατε πράγματι σχέση, δεν θα γίνονταν τα πράγματα έτσι όπως τα είδαμε. Φαντάζομαι ότι μπορεί να ήταν πιο ντροπαλός.
- Την ίδια ώρα, πάντως, βλέπουμε τον παρτενέρ σου να σε αποκαλεί με χαρακτηρισμούς που αιφνιδιάζουν, όπως «άλογο». Η αλήθεια είναι πως ο Ηλίας μιλάει πολύ με εικόνες και ήχους. Αυτά που μου λέει δείχνουν τη χημεία, την άνεση και την εξοικείωση που έχουν αναπτυχθεί μεταξύ μας. Είναι καταπληκτικός χορευτής και χορογράφος. Με κάνει να αισθάνομαι και να βγάζω πράγματα που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να βγάλω. Κι είμαστε ακόμα στην αρχή! Με ξεκλειδώνει κομμάτι-κομμάτι και αυτό μου αρέσει πάρα πολύ.

- Βλέπεις τον εαυτό σου μετά τα live; Βλέπουμε και την εμφάνιση στο live και στην πρόβα, γιατί ανακαλύψαμε πως βοηθάει πάρα πολύ να κάνεις τη σύγκριση, να βλέπεις το λάθος σου, ώστε να μπορείς να το διορθώνεις και να προχωράς παρακάτω.
- Δείχνεις πολύ αφοσιωμένη. Αυτό σημαίνει ότι έχεις βάλει στόχο την πρωτιά;  Δεν το κοιτάω με αυτή τη λογική, ούτε το φτάνω τόσο μακριά. Δουλεύω πάντα συγκεντρωμένη σε ό,τι κι αν κάνω, όπως όταν αφοσιώθηκα στις σπουδές μου στα Οικονομικά, γι’ αυτό και τέλειωσα με αριστείο. Ούτε το βλέπω τόσο ανταγωνιστικά με τους άλλους. Ανταγωνίζομαι πάντα τον εαυτό μου και προσπαθώ να βγάζω τη δική μου καλύτερη εκδοχή. Είναι φιλοσοφία ζωής, την οποία έχω από μικρή. Αυτό συμβαίνει και τώρα στο «Dancing». Ποτέ δεν φανταζόμουν τον εαυτό μου να ασχολείται με τον χορό, τώρα όμως που ήρθε η ευκαιρία, την αγκάλιασα. Αγκαλιάζω αυτό που ζω τώρα και θέλω να το ζήσω στο μέγιστο. Εχω υπάρξει πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου, δεν διασκέδαζα ό,τι έκανα. Αυτή τη στιγμή, όμως, ακόμα και τις ώρες που είμαι πτώμα από την κούραση, χαμογελάω σαν μικρό παιδί. Πραγματικά, το χαίρομαι και σκοπεύω να το χαίρομαι.
- Είπες ότι υπήρξες αυστηρή με τον εαυτό σου. Βγάζεις μια εικόνα αυστηρότητας και πειθαρχίας για την επίτευξη του στόχου, που έχει να κάνει με τις γερμανικές ρίζες σου; Δεν έχει καμία σχέση. Η μαμά μου, που είναι ο πιο σημαντικός άνθρωπος στη ζωή μου μαζί με την αδερφή μου, την οποία υπεραγαπώ, είναι μια τυπική Ελληνίδα μάνα, η οποία μας ενθάρρυνε να βάζουμε στόχους και να προσπαθούμε πάντα για κάτι παραπάνω. Μας έμαθε ότι όλα θέλουν υπομονή και επιμέλεια, ότι πρέπει να είμαστε συγκεντρωμένες, οργανωμένες και να μην εφησυχάζουμε. Η μαμά μου πάντα ήθελε για τα παιδιά της να σπουδάσουν. Εφόσον το είχε κάνει η ίδια, δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι δεν θα μας το προσφέρει.




- Κι έτσι βρέθηκες να σπουδάζεις Οικονομικά;  Οταν πήγαινα σχολείο, σκεφτόμουν ότι θα ήθελα να ασχοληθώ με την τηλεόραση. Οσο μεγάλωνα, όμως, φαινόταν καθαρά ότι η κλίση μου ήταν τα Μαθηματικά. Ηταν για μένα σαν παιχνιδάκι, σαν σταυρόλεξο. Η οικογένειά μου έλεγε να ακολουθούμε τα όνειρά μας, αλλά θεωρούσε ότι πρέπει να βάλεις πρώτα τις βάσεις, να καλλιεργήσεις τον εαυτό σου, ώστε να έχεις εναλλακτικές για να μην εγκλωβιστείς σε κάτι το οποίο δεν μπορείς να ξέρεις πού μπορεί να σε βγάλει.
- Οπότε η τηλεόραση παρέμενε πάντα στο μυαλό σου. Η αλήθεια είναι ότι, όταν σπούδαζα, αφοσιώθηκα απόλυτα στις σπουδές μου. Και όταν τελείωσα, η σκέψη της τηλεόρασης μου είχε φύγει λίγο από το μυαλό. Ηταν όμως η μητέρα μου που είπε να μην ξεχάσω τα όνειρά μου για να μη φτάσει κάποια στιγμή και μετανιώσω που δεν το προσπάθησα. Οπότε είπα να το προσπαθήσω και βλέποντας και κάνοντας.
- Οι μεγαλύτερες δυσκολίες ήρθαν στην αρχή ή αργότερα; Η τηλεόραση είναι μια συνεχόμενη δυσκολία. Η μεγάλη πρόκληση είναι ο εαυτός μας. Εκτίθεσαι διαρκώς, οπότε έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό. Θέλει μεγάλη δύναμη και γερό στομάχι. Παλιότερα έπαιρνα τα πράγματα πιο σοβαρά κι υπήρξαν στιγμές που περνούσα δύσκολα. Τώρα με βρίσκεις σε πολύ καλύτερη φάση. Πατάω πιο γερά στα πόδια μου, είμαι χαρούμενη και προσπαθώ να δίνω σημασία όχι σε όλα, αλλά σε αυτά που αξίζουν.
- Ποια ήταν η πιο χαρούμενη στιγμή μέχρι τώρα;  Εύχομαι να είναι η επόμενη που θα έρθει. Υπήρξαν πολλές στιγμές χαράς. Αγκαλιάζω το παρελθόν, αλλά δεν ζω σε αυτό. Ζω στο παρόν και ελπίζω στο αύριο.
- Τι ελπίζεις; Για την ακρίβεια, τι ονειρεύεσαι; Να είμαι ευτυχισμένη, να είναι καλά η οικογένειά μου, να μοιράζομαι τη ζωή μου με τον σωστό άνθρωπο και να έχω μια δουλειά που να με γεμίζει.
- Η δουλειά πόσο ρόλο παίζει στην ευτυχία σου;  Εκτός κι αν οι συνθήκες το επιβάλλουν, δεν είμαι άνθρωπος που κάθεται σπίτι του. Και δεν μιλάω μόνο για την τηλεόραση. Ποτέ δεν ξέρεις πώς σου τα φέρνει η ζωή. Χρειάζομαι την ασφάλεια της δουλειάς. Οσο για την ευτυχία, το θέμα είναι πού και πώς την αναζητάς. Αν ψάχνεις την ευτυχία λες και είναι βγαλμένη από μυθιστορήματα, δεν είναι τυχαίο ότι πρόκειται για μυθιστορήματα. Ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα είναι η απόλυτη ιστορία αγάπης γιατί δεν έμειναν μαζί. Αν έμεναν μαζί, μπορεί να κατέληγαν να γκρινιάζει ο ένας στον άλλον. Εγώ προσπαθώ και χαίρομαι την κάθε στιγμή που ζω. Είτε κάθομαι και βλέπω ταινία, είτε τρώω μια σοκολάτα, είτε πίνω καφέ με τη φίλη μου, είτε βγαίνω ραντεβού, είτε χορεύω στο «Dancing».
- Στο σόου, μέχρι τώρα, έχει υπάρξει κριτική που να σε έχει στενοχωρήσει; Γενικότερα, υπάρχουν στιγμές που δημιουργείται όχι μόνο σε σας αλλά και στα υπόλοιπα ζευγάρια αίσθημα αδικίας για χαμηλή βαθμολογία;  Μέχρι τώρα δεν το έχω αντιμετωπίσει έτσι. Θεωρώ ότι η κριτική επιτροπή είναι εκεί για να μας δείξει τον δρόμο, πώς να γίνουμε καλύτεροι. Οσο για τα υπόλοιπα ζευγάρια, δεν μπορώ να ξέρω πώς το αντιμετωπίζει ο καθένας. Μπορώ να πω ότι εκείνη τη στιγμή είμαστε όλοι σαν μικρά παιδιά! Θέλουμε να ακούσουμε μια καλή κουβέντα. Εγώ ένα μπράβο άκουσα κι έκανα σαν παιδάκι στο σχολείο που του έβαλαν καλό βαθμό. Ο μεγαλύτερος κριτής στο τέλος, όμως, είναι ο κόσμος, κι αυτό είναι το πιο σημαντικό.
- Πόσο εξαντλητικό είναι το καθημερινό πρόγραμμα; Κλαίω, αλλά και χαίρομαι τόσο πολύ με αυτό που κάνω! Αντέχω, επειδή όσο μεγάλη κι αν είναι η σωματική κούραση, η καλή ψυχολογία το αντισταθμίζει. Μπορεί σε άλλη φάση της ζωής μου να μην είχα τόση αντοχή. Αποκτώ υπερδυνάμεις από τη χαρά μου. Συνήθως μετά τα live δεν προλαβαίνω να κοιμηθώ παρά 2-3 ώρες, γιατί το πρωί έχω ραδιόφωνο και μετά γύρισμα ή πρόβα. Η μόνη μέρα που ξυπνάω χωρίς ξυπνητήρι είναι το Σάββατο και μπορώ να πω ότι το απολαμβάνω ιδιαίτερα. Κάτι άλλο καλό που συμβαίνει με τον χορό είναι ότι μπορείς να τρως άφοβα ό,τι θέλεις, γιατί είσαι συνέχεια σε εγρήγορση.
- Φαντάζομαι πως το ρίχνεις στις σοκολάτες. Η αλήθεια είναι πως έχω αδυναμία στη σοκολάτα γάλακτος.
- Είσαι από τους ανθρώπους που κλαίνε συχνά; Κλαίω, αλλά συνήθως τη στενοχώρια μου τη βγάζω σε δικούς μου ανθρώπους. Αλλού έχω μάθει να κρατάω τις άμυνές μου. Το περίεργο είναι ότι εκεί που θα κλάψω, εκεί θα αντλήσω δύναμη να ξανασηκωθώ και να προχωρήσω. Πιστεύω πως η στενοχώρια και η χαρά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Αν δεν μπορείς να ζήσεις το ένα, δεν θα καταφέρεις να ζήσεις ούτε το άλλο. Εχω μάθει να αγκαλιάζω το συναίσθημά μου, όποιο κι αν είναι.
- Η τελευταία φορά που έκλαψες; Ηταν από συγκίνηση. Ενα πολύ δικό μου πρόσωπο μου είπε κάποια πολύ καλά λόγια που με άγγιξαν.