«Με έχουν στοχοποιήσει»

Από την πρώτη μας επικοινωνία, περίπου τρεις μήνες πριν, μου εξήγησε ότι δεν θέλει να πει τίποτα πριν ξεκινήσει η εκπομπή της, ώστε να έχει δώσει τα πρώτα δείγματα δουλειάς. Στο τρίμηνο που μεσολάβησε τα σχόλια σε βάρος της κορυφώθηκαν. Κράτησε ωστόσο τη σιωπή της, όπως και τη συμφωνία μας. Λίγο μετά την πρεμιέρα της, το ραντεβού μας ήταν ήδη κλεισμένο και τα ερωτήματα που είχα να θέσω πολλά. Αρχής γενομένης από την ασταμάτητη -έως ανελέητη- κριτική που δέχτηκε από την ημέρα που ανακοινώθηκε η συνεργασία της με την ΕΡΤ.

- Περίμενες όλα αυτά τα σχόλια και κατά πόσο σε ενόχλησαν; Η κριτική, καλοπροαίρετη ή κακοπροαίρετη, είναι κάτι αναμενόμενο, ιδιαίτερα για έναν άνθρωπο που βρίσκεται στο ξεκίνημά του. Σίγουρα δεν είμαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία στην οποία έχει ασκηθεί κριτική στον χώρο της τηλεόρασης. Είναι άδικο, όμως, να με κρίνει κάποιος όχι λόγω της δουλειάς μου αλλά λόγω του ονόματός μου. Η αλήθεια είναι ότι με στεναχώρησαν πολύ όσα ειπώθηκαν ή γράφτηκαν πριν ακόμη προλάβει να βγει η εκπομπή στον αέρα ώστε να με δουν για να μπορέσουν να βγάλουν συμπεράσματα, αλλά έχω μάθει να αγωνίζομαι και να παλεύω.

- Νομίζω πως υπήρξαν δύο κατηγορίες σχολίων: αυτή που επικέντρωσε στο γεγονός ότι στην ΕΡΤ προσλαμβάνεται κόρη πολιτικού και αυτή που προχώρησε σε πιο προσωπικές επιθέσεις. Πώς αντιμετώπισες τη μεν και πώς τη δε; Και οι δύο κατηγορίες σχολίων και κριτικής δεν είχαν να κάνουν με τη δουλειά μου, αλλά με άλλες παραμέτρους που δεν είχαν καμία σχέση με τη δημοσιογραφική υπόστασή μου. Αναπτύχθηκε μια παραφιλολογία γύρω από το όνομά μου που δεν είχε σχέση με την πραγματικότητα. Απλώς κάποιοι πάτησαν πάνω στην ταμπέλα «κόρη πολιτικού» και εκμεταλλευόμενοι το λαϊκό αίσθημα της απαξίωσης που υπάρχει γύρω από τους πολιτικούς θέλησαν να με στοχοποιήσουν. Αισθάνομαι έτσι γιατί δεν μου έδωσαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν έστω και ένα λεπτό τηλεοπτικής μου παρουσίας πριν μου επιτεθούν. Αν σου πω ότι δεν στεναχωρήθηκα ή ότι δεν με άγγιξε καθόλου, θα ήταν ψέμα. Εκανα όμως υπομονή και συγκεντρώθηκα στη δουλειά μου.

- Διάβασα σε μια συνέντευξή σου τη δήλωση: «Η πολιτική, αλλά και οι πολιτικοί πρέπει να αλλάξουν». Επικαλέστηκες, μάλιστα, και μια φράση του Τολστόι: «Ολοι σκέφτονται να αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς δεν σκέφτεται να αλλάξει τον εαυτό του». Εφόσον σκέφτεσαι έτσι, δεν κρίνεις σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένες κάποιες από τις ενστάσεις που διατυπώθηκαν; Διότι πώς θα αλλάξει η πολιτική όταν μιας μορφής οικογενειοκρατία είτε συνεχίζεται είτε δείχνει να συνεχίζεται;

Δεν νομίζω ότι στη δική μου περίπτωση μπορούμε να μιλάμε για οικογενειοκρατία. Από τη στιγμή που μπήκα στο τμήμα Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του ΑΠΘ ξεκίνησα και να δουλεύω. Εργάζομαι από τα 18 μου χρόνια, στην αρχή ως μαθητευόμενη στην εφημερίδα «Μακεδονία» της Θεσσαλονίκης, όπου πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να μπω κανονικά στο μισθολόγιο. Είναι το επάγγελμα που αγαπώ από πολύ μικρή ηλικία. Τα τελευταία 10 χρόνια έχω  δουλέψει και σε ιδιωτικά και σε δημόσια μέσα ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης και τώρα μου δόθηκε μια μεγάλη ευκαιρία στη ΝΕΤ, την οποία θεωρώ ένα από τα καλύτερα κανάλια που διαθέτει αυτή τη στιγμή η ελληνική τηλεόραση.
Η πολιτική καριέρα του πατέρα μου είναι ένα εντελώς ξεχωριστό πράγμα. Είμαι πολύ περήφανη γι’ αυτόν και θεωρώ ότι όλα αυτά τα χρόνια σεβόταν πραγματικά τους ανθρώπους που τον εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους. Εγώ όμως δεν κάνω καριέρα στην πολιτική για να μπορεί κάποιος να με κατηγορήσει για οικογενειοκρατία. Ο πατέρας μου έχει αποσυρθεί από την πολιτική σκηνή εδώ και αρκετά χρόνια και δεν εμπλεκόταν ποτέ στις επαγγελματικές μου επιλογές. Εκτός των άλλων, θεωρώ ότι κανείς δεν μπορεί να σε επιβάλει σε έναν χώρο, και ειδικά σε αυτόν της τηλεόρασης, αν δεν κάνεις για τη δουλειά. Η τηλεόραση είναι ένα μέσο στο οποίο δεν μπορείς να κρυφτείς. Είμαι πλέον στην κρίση του κόσμου σε καθημερινή βάση κι αν δεν μπορέσω να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις, αυτό αργά ή γρήγορα θα φανεί. Το μόνο που μπορώ να πω προς το παρόν είναι ότι αισθάνομαι ευγνώμων γι’ αυτή τη μεγάλη ευκαιρία που μου δόθηκε και σκοπεύω να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να δικαιώσω τους ανθρώπους που με εμπιστεύθηκαν και πίστεψαν σε μένα.



- Φτάνουμε, λοιπόν, στη νέα εκπομπή, το «136». Πώς ήταν η εμπειρία των πρώτων ημερών και πώς αισθάνθηκες στην πρεμιέρα, που ήρθε ύστερα από τρεις αναβολές; Το «136» είναι ένα απογευματινό μαγκαζίνο, πολυθεματικό, με θέματα που δεν αφορούν μόνο την  επικαιρότητα. Εχουμε βάλει τον πήχη πολύ ψηλά, γι’ αυτό όλοι οι συντελεστές της εκπομπής, μπροστά και πίσω από τις κάμερες, εργαστήκαμε και εργαζόμαστε πολύ σκληρά ώστε να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα. Οι αναβολές ήταν κάτι που δεν αφήσαμε να μας επηρεάσει και να μας πτοήσει. Ηταν αναμενόμενο το άγχος να είναι αυξημένο, ειδικά την πρώτη μέρα! Το καλό είναι ότι προσπαθούμε να βγει κάτι δημιουργικό μέσα από αυτό.

- Εμεινες ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα και την προσωπική προσπάθειά σου; Δεν νομίζω να φτάσω ποτέ στο επίπεδο να είμαι ικανοποιημένη απολύτως από το αποτέλεσμα. Προς το παρόν τουλάχιστον, είμαι στο στάδιο που προσπαθώ να εντοπίσω τα λάθη και τις ελλείψεις μου για να βελτιωθώ. Είμαι από τη φύση μου τελειομανής σε ό,τι έχει να κάνει με τα επαγγελματικά μου. Θεωρώ πάντως ότι κάθε μέρα βελτιωνόμαστε όλο και περισσότερο και μέσα σε έναν μήνα θα έχει ρολάρει και η εκπομπή και θα έχουμε βρει όλοι οι συντελεστές τα πατήματά μας.

- Πώς σε αντιμετώπισαν οι συνάδελφοί σου στην ΕΡΤ;  Εκτός ελαχίστων περιπτώσεων, με επιφυλακτικότητα.

- Πέραν της δημοσιογραφίας, στη ζωή σου υπάρχει και η πολιτική, συγκεκριμένα ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Ασχολήθηκες πολύ νέα με τα κοινά κι εδώ πάλι προκύπτει ερώτηση σχετικά με τον πατέρα σου και το κατά πόσο η θέση του στην πολιτική επηρέασε τους προσανατολισμούς σου. Το γεγονός ότι έζησα σε ένα περιβάλλον με κυρίαρχο στοιχείο τις πολιτικές συζητήσεις, λόγω της ιδιότητας του πατέρα μου, νομίζω ότι πιο πολύ υποσυνείδητα με έσπρωξε προς τη δημοσιογραφία. Με έκανε να θέλω να ξέρω και την άλλη πλευρά. Η ενασχόληση με τα κοινά θεωρώ ότι είναι χρέος κάθε ενεργού πολίτη και δεν ήθελα να είμαι αμέτοχη σε θέματα που με αφορούσαν και είχαν να κάνουν με τον τρόπο που βίωνα την καθημερινότητα στην πόλη μου. Γι’ αυτό και ήμουν υποψήφια στις δημοτικές εκλογές σε μια διαφορετική εκλογική περιφέρεια από αυτή στην οποία παραδοσιακά εκλεγόταν ο πατέρας μου και ευχαριστώ πολύ τον κόσμο που με τίμησε με την ψήφο του. Η εμπλοκή μου στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν καθαρά δική μου επιλογή. Ο πατέρας μου, όταν του το ανακοίνωσα, ήταν πάρα πολύ επιφυλακτικός. Εξέφρασε μάλιστα και ένα είδος δυσαρέσκειας. Ηξερε όμως ότι είχα πάρει την απόφασή μου και από κει και πέρα ήταν ιδιαίτερα υποστηρικτικός. Οπως και όλη μου η οικογένεια.

- Αισθάνεσαι ότι το επώνυμό σου, δηλαδή η ιδιότητά του πατέρα σου, σε έχει υποχρεώσει σε επιπλέον προσπάθεια σε ό,τι κάνεις; Να πω καταρχήν ότι εγώ είμαι πολύ περήφανη για τον πατέρα μου και το όνομά μου. Καταλαβαίνω ότι με την απαξίωση που υπάρχει σήμερα για την πολιτική κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και καχύποπτοι, αλλά δεν πρέπει να βάζουμε όλους τους πολιτικούς στο ίδιο τσουβάλι. Σε ό,τι αφορά τα επαγγελματικά μου, έχω βρεθεί πολλές φορές σε θέση άμυνας και έχω δεχτεί κριτική λόγω του ονόματός μου και όχι λόγω της δουλειάς μου. Ολοι πρέπει να αποδεικνύουν την επαγγελματική τους επάρκεια στη δουλειά. Στη δική μου περίπτωση είναι πάντα πιο δύσκολο γιατί συναντάω αυτή την προκατάληψη πριν ακόμη ξεκινήσω. Μικρότερη με πείραζε και με στεναχωρούσε. Μερικές φορές έμπαινα στη διαδικασία ακόμη και να απολογούμαι. Πλέον, όμως,  έχω μάθει να το αποδέχομαι και να συγκεντρώνομαι αποκλειστικά στη δουλειά μου. Θεωρώ ότι με βοηθάει να γίνομαι καλύτερη. Αργά ή γρήγορα φαίνεται τι αξίζει ο καθένας από μας - ειδικά σε ένα μέσο όπως η τηλεόραση, όπου εκτίθεσαι με αυτό τον τρόπο.



- Μια υποψηφιότητα για τη Βουλή είναι ένα ορατό ενδεχόμενο στο μέλλον; Η μετάβαση στην κεντρική πολιτική σκηνή τη δεδομένη χρονική περίοδο είναι κάτι που δεν σκέφτομαι. Η δημοσιογραφία και η τηλεοπτική μου παρουσία στη ΝΕΤ είναι κάτι που με γεμίζει απόλυτα. Δεν αποκλείω βέβαια τίποτα στο μέλλον, γιατί η πολιτική, όπως φαίνεται, είναι μικρόβιο και δεν γλιτώνεις εύκολα.

- Τι κάνει έναν νέο άνθρωπο να στρέφεται στην πολιτική σήμερα, σε μια εποχή που αυτή έχει κριθεί εκ του αποτελέσματος αναξιόπιστη; Πιστεύω ότι θα είναι ευτύχημα για τη χώρα να ασχολούνται με την πολιτική όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι που έχουν διάθεση να προσφέρουν, που δεν έχουν γαλουχηθεί με τις πολιτικές αντιλήψεις του παρελθόντος και έχουν εντελώς διαφορετική προσέγγιση. Εύχομαι στο μέλλον να κατέβει αισθητά ο μέσος όρος ηλικίας στη Βουλή.

- Κάτι που θέλω να ρωτήσω από την πρώτη στιγμή που σε είδα είναι πόσο ψηλή είσαι; Είμαι 1,77.

- Γυμνάζεσαι, ακολουθείς υγιεινό τρόπο ζωής και διατροφής ή δεν ασχολείσαι με τέτοια πράγματα; Η αλήθεια είναι ότι συνήθιζα να γυμνάζομαι όταν είχα περισσότερο ελεύθερο χρόνο γιατί ήταν για μένα μέσο εκτόνωσης. Από τότε που ήρθα στην Αθήνα προσπαθώ να πηγαίνω δύο φορές την εβδομάδα για Pilates, αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω ότι είμαι πάντα συνεπής. Είμαι ανάλογα με τα φεγγάρια μου. Μπορεί κάποια περίοδο να ακολουθώ πιστά συγκεκριμένο πρόγραμμα διατροφής και γυμναστικής και άλλες περιόδους να τρώω ό,τι θέλω και να ξεχνιέμαι με το γυμναστήριο. Τώρα μάλλον ζω μια τέτοια περίοδο.



- Πόσο διαφορετική βρίσκεις τη ζωή στην Αθήνα; Τι σου αρέσει και τι σε ενοχλεί περισσότερο; Προσαρμόστηκα σχετικά γρήγορα στην Αθήνα και σ’ αυτό με βοήθησαν συγκεκριμένα πρόσωπα και φίλοι, αλλά και κάποιοι συνεργάτες που με στηρίζουν και είναι δίπλα μου. Αυτό που με ενοχλεί είναι κάτι που ακούς σίγουρα από τους περισσότερους Θεσσαλονικείς: οι αποστάσεις! Ηρθα πάντως πολύ συνειδητοποιημένα στην Αθήνα για επαγγελματικούς λόγους και από τη στιγμή που κάνω κάτι που μου αρέσει και αγαπάω δεν θα άφηνα τίποτα να σταθεί εμπόδιο! Ούτε καν τις αποστάσεις.

- Ποια θα ήταν για σένα η τέλεια παραμονή Πρωτοχρονιάς και τι ονειρεύεσαι να σου φέρει ο νέος χρόνος; Απλώς θα ήθελα να είμαι με ανθρώπους που αγαπάω. Και το μόνο που θέλω να μου φέρει ο καινούριος χρόνος είναι υγεία για μένα και τους αγαπημένους μου και καθαρό μυαλό - για να μπορέσω να αντιμετωπίσω όλα τα υπόλοιπα.