Θεσσαλονικιά η καλύτερη νέα επιστήμονας στον κόσμο

Εχοντας αναδειχθεί σε σκαπανέα στον τομέα των εναλλακτικών μεθόδων μεταμόσχευσης οργάνων, η Ελένη Αντωνιάδου δικαιούται απολύτως τέτοιου είδους τιμές: ήδη από το 2009, και ενώ έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιατρική Πληροφορική, σε συνεργασία με μια συμφοιτήτριά της επινόησε μια εντελώς καινοτόμο ιατρική συσκευή - και μαζί ένα σχέδιο μάρκετινγκ για την εμπορική της αξιοποίηση. Η Αντωνιάδου υπέγραψε έτσι την ολοκληρωμένη μελέτη της για την τεχνητή τραχεία, μια ιδέα τόσο προωθημένη ώστε η επιστημονική κοινότητα εξεπλάγη, δυσπιστώντας κατ’ αρχάς ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να υπάρξει. Σύντομα όμως η πρακτική χρήση της πρωτότυπης συσκευής σε έναν πραγματικό ασθενή ήρθε να διαλύσει κάθε επιφύλαξη. Ενας 36χρονος Βρετανός που έπασχε από καρκίνο σε πολύ προχωρημένο στάδιο ζήτησε από την επιστημονική ομάδα στην οποία ανήκε τότε η Ελένη Αντωνιάδου να δοκιμάσει τη συσκευή στον δικό του οργανισμό. Το πρώτο βραβείο που είχε αποσπάσει η τεχνητή τραχεία σε διαγωνισμό του University College of London φυσικά είχε συμβολική μόνο αξία μπροστά στη ζωή που κέρδισε εκείνος ο πρώτος εθελοντής ασθενής μετά τη μεταμόσχευση του τεχνητού οργάνου, η οποία χωρίς τη συσκευή της Αντωνιάδου απλώς δεν θα ήταν εφικτή.  Υστερα από μια τόσο εντυπωσιακή είσοδο στον χώρο της εφαρμοσμένης επιστήμης, ίσως οι εννέα υποτροφίες, τα τρία ερευνητικά προγράμματα και η ένταξή της στην Ακαδημία της Αμερικανικής Εταιρείας Διαστήματος, της περίφημης NASA, να μοιάζουν αυτονόητοι σταθμοί στη σχεδόν απίστευτη ακαδημαϊκή πορεία της Ελένης Αντωνιάδου.

Από τη Λαμία στη NASA

Η ειρωνεία είναι ότι οι επιτυχίες για την Ελένη άρχισαν από την αποτυχία της να εισαχθεί στην Οδοντιατρική, κάτι που αποτελούσε βασικό στόχο της ως μαθήτριας του λυκείου. Η ενασχόλησή της με τον αθλητισμό -βολεϊμπολίστρια του Ηρακλή- ή τη μουσική, στην οποία είχε φτάσει σε ανώτερα πτυχία ήδη από την παιδική της ηλικία, δεν θα μπορούσε να καλύψει τις φιλοδοξίες της. Ετσι, η Ελένη Αντωνιάδου το 2004 βρέθηκε να φοιτά στο νεοσύστατο τότε Τμήμα Πληροφορικής με Εφαρμογές στη Βιοϊατρική του Πανεπιστημίου Στερεάς Ελλάδας. Μετά το πτυχίο της από τη συγκεκριμένη σχολή ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στη Βρετανία - και μια πρώτη εφεύρεση: ένας καθόλα λειτουργικός φορητός καρδιογράφος.
Μετά τα απολύτως ελάχιστα μαθήματα αεροπλοΐας στο εξωτερικό και μια άδεια κυβερνήτη αεροσκάφους, γράφει πλέον το όνομά της και με κάποιο τρόπο ήταν έτοιμη για το επόμενο μεγάλο βήμα: πέρσι, ανάμεσα σε 1.200 υποψηφίους, η Ελένη έγινε αποδεκτή από τη NASA για ανώτερες σπουδές και ερευνητική εργασία στην Ακαδημία της. Εχοντας εγκατασταθεί στις ΗΠΑ, μετακινείται ανάμεσα στο Σικάγο και την Καλιφόρνια, καθώς στο μεν Πανεπιστήμιο του Ιλινόις εργάζεται στη διδακτορική της διατριβή, ενώ στα εργαστήρια της NASA, στον Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Αρη, πειραματίζεται με τη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων οργάνων, όπως αρτηρίες, δέρμα, αφτιά κ.ά. Χάρη στις δυνατότητες που παρέχονται από τη NASA η Ελένη Αντωνιάδου και οι συνάδελφοι ερευνητές της είναι σε θέση να πειραματίζονται με την παραγωγή ιστών σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας, δηλαδή ακριβώς σαν να βρίσκονταν στο διαστημικό περιβάλλον. Απαλλαγμένη από τη βαρυτική έλξη, η διαδικασία της σύστασης ιστών επιταχύνεται δραστικά, γεγονός που αλλάζει άρδην τα δεδομένα του συγκεκριμένου εγχειρήματος.

Ανθρωπιστικό έργο

Εκτός των άλλων ενδιαφερόντων της, η Ελένη Αντωνιάδου φροντίζει να ταξιδεύει τουλάχιστον για έναν μήνα τον χρόνο σε περιοχές του πλανήτη όπου η ανθρωπιστική βοήθεια και η ιατρική περίθαλψη αποτελούν επείγουσα ανάγκη, ιδιαίτερα σε μέρη όπως η Ουγκάντα ή το Περού όπου παιδιά πέφτουν θύματα του φρικτού εμπορίου ανθρώπινων οργάνων. Ως επιστήμων που, με τον δικό της τρόπο, ειδικεύεται στις μεταμοσχεύσεις, η Ελένη Αντωνιάδου δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένη σχετικά με το πρόβλημα - αν και αυτό που κυρίως την ωθεί να συμμετέχει είναι η διάθεσή της να απαλύνει τον πόνο των αθώων.