Κωνσταντίνος Λούλης: Γιατί ντρέπομαι που είμαι Ελληνας

Πριν από πέντε χρόνια στο γλέντι του γάμου του με την 20χρονη Αννα από την Ουκρανία φόρεσε με υπερηφάνεια τσαρούχια για να χορέψει. Σήμερα δηλώνει ότι ντρέπεται που είναι Ελληνας, καθώς το κράτος αρνείται να δώσει ελληνική υπηκοότητα στη σύζυγό του

Ο λόγος για τον 58χρονο σήμερα Κωνσταντίνο Λούλη, τον μπίζνεσμαν που τόλμησε στην Ελλάδα της κρίσης και της παγκόσμιας αμφισβήτησης να δηλώσει «ντρέπομαι που είμαι Ελληνας», σπάζοντας τα… σύνορα με μοναδικό κριτήριο την αγάπη και τον έρωτά του για τα γαλάζια, ουκρανικά μάτια της 25χρονης συζύγου του. Αυτός που αμφισβήτησε την πατρίδα του παρά το γεγονός πως στον δεύτερο γάμο του στην Ουκρανία με υπερηφάνεια βολιώτικη φόρεσε τα τσαρούχια του χορεύοντας έναν αντρίκιο τσάμικο. Πριν από λίγο καιρό, λοιπόν, ο Κωνσταντίνος Λούλης, απογοητευμένος με την κατάσταση στη χώρα αλλά και από τις αργοπορίες στην έκδοση των χαρτιών της συζύγου του, αναφώνησε δημοσίως: «Ντρέπομαι που είμαι Ελληνας!». Οι φίλοι του έσπευσαν να αποδώσουν τη ρήση αυτή στην οργή που αισθάνεται λόγω της κατάντιας της εγχώριας πολιτικής, μια και ο ίδιος προέρχεται από, βολιώτικο πολιτικό τζάκι. Ωστόσο όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα ξέρουν πως ο θυμός του κορυφαίου επιχειρηματία σχετίζεται με τη γραφειοκρατία που εμποδίζει τη γυναίκα του να γίνει Ευρωπαία πολίτης. Μια γραφειοκρατία που συμπεριφέρεται σε αλλοδαπούς σαν να πρόκειται για πολίτες β’ κατηγορίας, αγνοώντας φυσικά πως η Αννίτα Λούλη είναι πλέον σύζυγος εκατομμυριούχου, ενός ανθρώπου με μεγάλες πολιτικές άκρες, ο οποίος σήμερα όμως έχει θυμώσει πολύ.

Η «Κανέλλη» και ο «Κασιδιάρης»

Από το 2008, οπότε το ζευγάρι ενώθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου στο Κίεβο, σε έναν χολιγουντιανών προδιαγραφών γάμο, στρατηγική επιλογή του βιομηχάνου ήταν να απομακρυνθεί από τον δημόσιο βίο. Υστερα από ένα επώδυνο διαζύγιο με την επί 27 χρόνια πρώτη του σύζυγο, ο ίδιος θέλησε να γευτεί το νέκταρ της αγάπης μιας πανύψηλης Ουκρανής καλλονής που τον κοιτούσε κυριολεκτικά στα μάτια και την οποία γνώρισε όταν εκείνη είχε έρθει στην Ελλάδα ως φοιτήτρια με υποτροφία μόλις 250 ευρώ. Ο έρωτας τον κυρίευσε και αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης ήταν να οδηγηθεί στα σκαλιά της εκκλησίας παρά τις αντιρρήσεις του γιου του, Νίκου, αλλά και του κοινωνικού του περίγυρου. Για τον λόγο αυτό από το 2008 ο Κωνσταντίνος Λούλης έχει κόψει τις παλιές παρέες και βγαίνει πλέον με άλλους φίλους, οι οποίοι, ως πιο ανοιχτόμυαλοι, τον αποδέχονται έτσι όπως ακριβώς είναι. Τον περισσότερο χρόνο του μάλιστα τον περνάει παρέα με τη σύντροφό του στο τεράστιο κτήμα του στον Βόλο, ζώντας παρέα με τα αρνάκια του. Οντας χιουμορίστας, ονομάτισε δύο από τα πιο… άτακτα αρνάκια του «Κανέλλη» και «Κασιδιάρη». Προφανώς, όμως, λόγω της γυναίκας του που έγινε μετανάστρια εξαιτίας του έρωτα ο ίδιος θα κινείται σε γραμμή πιο διεθνιστική από τον Ηλία Κασιδιάρη.

Παράλληλα, σε μια σπάνια δημόσια εμφάνισή του ο επιχειρηματίας παραβρέθηκε πριν από δύο εβδομάδες στην παρουσίαση της Μονής Βατοπεδίου για την έκδοση ειδικού αφιερώματος στο ξενοδοχείο «Caravel», πιστοποιώντας πως μπορεί να έχουν παρέλθει άνω των 20 ετών από την περίοδο που υπήρξε διοικητής του Αγίου Ορους, όμως ο ίδιος παραμένει πιστός προσκυνητής τιμώντας τις παλιές του σχέσεις και φιλίες. Βέβαια όλα αυτά τα «ανέμελα» δεν σημαίνουν πως ο ίδιος ο επιχειρηματίας δεν συνεχίζει με την ίδια μαχητικότητα να κάνει business σε Ελλάδα και εξωτερικό, αν και διάφορες φήμες κάνουν λόγο για ενδιαφέρον που επιδεικνύει εσχάτως και για την πολιτική. Ηδη μεγάλο μέρος των δραστηριοτήτων του γκρουπ των Μύλων Λούλη έχει περάσει στον γιο του Νίκο, ο οποίος είναι και ο υπεύθυνος για το πρόσφατο deal με τον αραβικό όμιλο Al Dahra Agriculture. Οι Αραβες απέκτησαν το 10% των μετοχών με στόχο να βοηθηθεί ο ελληνικός όμιλος να επεκταθεί στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή. Στόχος του επιχειρηματία είναι να προχωρήσει σε αύξηση των εξαγωγών του, από 5% που είναι σήμερα στο 25% μέσα στα επόμενα χρόνια, μέσω της κοινοπραξίας με τους Αραβες. Πάντως ο κ. Νίκος Λούλης δείχνει ολοένα περισσότερο πως είναι πλασμένος για τη δουλειά, καθώς έκλεισε προσωπικά τη συμφωνία σε συνάντηση που είχε στο Αμπού Ντάμπι με τον αντιπρόεδρο της Al Dahra, τον κ. Χαντίμ Αλ Νταρέι.

Μυλωνάδες και πολιτικοί

Η ιστορία της οικογένειας Λούλη ξεκινάει το 1782 από την Ηπειρο. Στην αρχή η οικογένεια έγινε πιο γνωστή για τις σχέσεις της με την πολιτική. Και αυτό διότι οι Λούληδες εκτός από μυλωνάδες «παρήγαγαν» και πολιτικούς. Οι Γιώργος και Αλκιβιάδης Λούλης ήταν βουλευτές και διατηρούσαν στενές σχέσεις τόσο με τον Ελευθέριο Βενιζέλο όσο και με τον Γεώργιο Παπανδρέου. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ο Γιώργος Λούλης διαδέχτηκε τον Γ. Καρτάλη, όταν ο δεύτερος πέθανε στα τέλη της δεκαετίας του 1950, και αναδείχθηκε βουλευτής Μαγνησίας σε τρεις διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις τη δεκαετία του 1960. Αυτή την παράδοση θέλησε να ακολουθήσει κάποια στιγμή και ο Κώστας Λούλης, ο οποίος κατέβηκε ως υποψήφιος βουλευτής χωρίς να εκλεγεί. Το 1990, επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη έγινε διοικητής του Αγίου Ορους λόγω των άριστων σχέσεών του με τον τότε πρωθυπουργό. Επίσης διετέλεσε και εκδότης αγοράζοντας την εφημερίδα της Μαγνησίας «Θεσσαλία», όμως σύντομα έφυγε από τον χώρο. Ο πρώτος επιχειρηματικός σταθμός της οικογένειας ήταν τα Γιάννενα, όπου φτιάχνουν μύλο και την πρώτη τράπεζα της περιοχής.

Το 1912 η περιουσία τους καταστρέφεται και ένα από τα αγόρια της οικογένειας Λούλη, ο Κώστας, βρίσκεται εξόριστος στη Σκόπελο. Το 1914 κάνουν το επόμενο βήμα. Αγοράζουν μερίδιο στον μύλο Ι. Ξύδης - Ν. Χατζηνίκος και το 1917 αυτός περνάει στην κυριότητα των αδελφών Λούλη. Σύντομα μάλιστα εξελίσσεται στον μεγαλύτερο μύλο της περιοχής. Την ίδια χρονιά αποκτούν και το 25% των Μύλων Αλλατίνη στη Θεσσαλονίκη. Στο διάστημα της Κατοχής, αλλά και μετά την Απελευθέρωση, ο Αλκιβιάδης Λούλης έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στα πολιτικά πράγματα, αφού διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ, πρόεδρος της Εθνικής Αλληλεγγύης, καθώς και γενικός διοικητής Ηπείρου. Ωστόσο μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού εξορίστηκε και γενικότερα ταλαιπωρήθηκε. Παρά ταύτα, η επιχείρηση το 1945 επαναλειτούργησε και στις 24 Οκτωβρίου του 1951 εισήχθη στο Χρηματιστήριο. Το 1954 ο Κ. Λούλης αποχωρεί και αναλαμβάνει ο νεότερος των εννέα αδελφών, ο Γεώργιος Λούλης, ο οποίος παραμένει στο τιμόνι της εταιρείας έως και το 1961, όταν εκλέγεται πρώτος βουλευτής Μαγνησίας με την Ενωση Κέντρου - πέθανε εκτοπισμένος το 1971 στη Σίφνο. Στη διοίκηση της εταιρείας την προεδρία αναλαμβάνει ο Νίκος Κωνσταντίνου Λούλης.



Στο γλέντι του γάμου του στην Ουκρανία φόρεσε τσαρούχια και χόρεψε τσάμικο

Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο μύλος αποκτά νέο μηχανολογικό εξοπλισμό και το 1975, όταν ο Νίκος Λούλης απεβίωσε, τη θέση του γενικού διευθυντή αναλαμβάνει ο τότε 19χρονος Κωνσταντίνος Λούλης. Τρία χρόνια αργότερα, είναι έτοιμος ο νέος μύλος στη βιομηχανική περιοχή του Βόλου, δυναμικότητας 180 τόνων ανά 24ωρο. Εως και το 1985 οι επενδύσεις είναι συνεχείς και η δυναμικότητα του εργοστασίου φθάνει στους 700 τόνους ανά 24ωρο. Το 1987 ο κ. Κωνσταντίνος Λούλης γίνεται απόλυτος κυρίαρχος της εταιρείας, συγκεντρώνοντας το 99,9% των μετοχών, μια κίνηση που τον έφερε απέναντι στην υπόλοιπη οικογένειά του, με την οποία ακόμα και σήμερα δεν έχει καλές σχέσεις. Εναν χρόνο αργότερα, οι συνολικές αλέσεις σίτου την αναδεικνύουν σε δεύτερη εταιρεία του κλάδου της αλευροβιομηχανίας.