Μαρία Μπεκατώρου: "Νιώθω ακόμα κορίτσι"

ΑΠΌ ΤΟΝ ΆΡΗ ΚΑΒΑΤΖΊΚΗ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΕΣ: ΟΛΥΜΠΊΑ ΚΡΑΣΑΓΆΚΗ

Τα τετριμμένα των θετικών vibes και της πιο ανοιχτόκαρδης περσόνας της ελληνικής τηλεόρασης ας τα αφήσουμε στην άκρη. Έτσι κι αλλιώς, ένα κορίτσι για χάιδεμα είναι η Μαρία Μπεκατώρου, αλλά, πέρα από το ότι είναι αξιαγάπητη, διαθέτει ένα όπλο σπάνιο στα «λημέρια» της ελληνικής showbiz. Κι αυτό λέγεται ισορροπία.

Ναι, της αρέσουν τα όμορφα φουστάνια και τα φτιαγμένα μαλλιά, αλλά μπορεί και χωρίς αυτά. Αδυνάτισε για το show, αλλά κόμπλεξ για το σώμα και το ύψος της δεν είχε ποτέ. Συζητάει με τις φίλες της για όμορφα αγόρια, αλλά στα μάτια της ο δικός της Αντώνης (σ.σ. Αλεβιζόπουλος) είναι ο ομορφότερος άντρας του κόσμου. Όταν τη συναναστρέφεσαι, διαπιστώνεις ακόμη περισσότερα γι’ αυτήν. Όπως ότι της αρέσει το καλό φαγητό και δεν το απαρνιέται, ότι ξέρει απέξω κι ανακατωτά στίχους από εκατοντάδες ξένα τραγούδια και ότι φυσικά νοιάζεται απεριόριστα για τη μητέρα της, Αννίτα, στην οποία τηλεφωνεί ανελλιπώς ρωτώντας τη «μανούλα μου, πες μου, είσαι καλά;».



Η παρουσία της 38άχρονης παρουσιάστριας στο τιμόνι του Your Face Sounds Familiar κέρδισε τις εντυπώσεις, ενώ η «οικογένεια» του ΑΝΤ1, απ’ ό,τι φαίνεται, έχει σκοπό να της διαθέσει προνομιούχο «δωμάτιο» στο κανάλι. «Ένιωσα πράγματι πιο δυνατή τηλεοπτικά μετά από αυτό το show, γιατί ήταν απαιτητικό. Είναι και θέμα συγκυριών καμιά φορά, των ανθρώπων που βρίσκονται στο πλατό, των συνεργατών... Ναι, ένιωσα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Όλοι τώρα με ρωτάνε τι θα κάνω μετά από αυτή τη μεγάλη επιτυχία. Ειλικρινά, δεν ξέρω. Εξάλλου, και το YFSF ξαφνικά έγινε. Πήγα δέκα μέρες πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα. Δεν κατάλαβα καλά καλά ότι θα ήμουν η κεντρική παρουσιάστρια. Δεν έχω κάνει καμία συζήτηση για το μετά. Θα ευχόμουν να ξαναγίνει το Your Face Sounds Familiar, όμως, και θα ήθελα να το παρουσιάσω και πάλι εγώ. Πέρασα ωραία, γέμισα ενέργεια και θα ήθελα να ξαναζήσω αυτή την εμπειρία» εξομολογείται η Μαρία στο People.

Αναρωτιέμαι αν έχει μπει καθόλου στη διαδικασία σύγκρισης του εαυτού της με τη Ζέτα Μακρυπούλια, καθώς οι δυο τους μοίρασαν τη σεζόν στα δύο σε ό,τι αφορά τη βραδινή τηλεοπτική διασκέδαση. «Δεν μπήκε στο μυαλό μου καμία σύγκριση. Ήταν διαφορετικά τα shows. Στο Dancing With the Stars υπήρχαν ανταγωνισμός και αποχωρήσεις. Σε εμάς υπήρχε περισσότερη πλάκα και χιούμορ. Πάντα, όταν με ρωτούσαν, έλεγα ότι μου αρέσει η Ζέτα. Σωστή και λαμπερή, όπως πρέπει. Κι εκείνη με στήριξε πολύ, ερχόταν στις πρόβες, τη γνώρισα καλύτερα και τη συμπάθησα πολύ. Εξαιρετικό κορίτσι». Και για τη φίλη της, Δούκισσα Νομικού, μόνο καλά λόγια έχει να πει η Μαρία. «Δεν υπάρχει ανταγωνισμός στη φιλία. Όταν έρχεται μια μεγάλη πρόταση, θα χαρείς με τη χαρά του άλλου. Δεν τέθηκε ποτέ ανάμεσά μας θέμα “γιατί εσύ κι όχι εγώ;”. Η Δούκισσα με βοήθησε από την αρχή. Ερχόταν στο πλατό, κάναμε πλάκα. Εμένα φίλες μου είναι και η Φαίη Σκορδά και η Μαρία Ηλιάκη και η Κατερίνα Καινούργιου. Αν δεν υπήρχαν φιλίες σε αυτόν το χώρο, δεν θα μπορούσα να επιβιώσω. Είναι ο χαρακτήρας μου τέτοιος. Θέλω να χαίρεται ο ένας με την επιτυχία του άλλου. Ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που πιστεύουν ότι οι φιλίες στη χαρά φαίνονται. Η ζήλια κάνει τους ανθρώπους να φέρονται παράλογα. Έχω νιώσει κι εγώ τον ανταγωνισμό από κάποιους που δεν το περίμενα. Δεν χαλιέμαι εγώ με αυτά, ξέρεις. Κλείνω την πόρτα και συνεχίζω».

Ένα από τα σενάρια που ακούστηκαν έντονα είναι ότι η Μαρία την επόμενη σεζόν θα αναλάβει την πρωινή ζώνη στον ΑΝΤ1. «Νιώθω μέλος της οικογένειας του ΑΝΤ1. Έχω αφουγκραστεί μια πολύ καλή διάθεση από πλευράς του καναλιού. Μέχρι εκεί. Και στο Art θα συνεχίσω. Με έχει στηρίξει στα εύκολα και στα δύσκολα. Πάντα θα θέλω, με όποιον τρόπο μπορώ, να βοηθάω και να στηρίζω το κανάλι που με ανέδειξε και μου δίνει δουλειά τόσα χρόνια. Είμαι σε μια φάση που μόλις τελείωσαν οι υποχρεώσεις μου, οι οποίες ήταν πολλές. Τώρα σκέφτομαι τον άντρα μου, τη μαμά μου, την Κεφαλλονιά μου. Δεν αγωνιώ για το τηλεοπτικό μου μέλλον. Νοιάζομαι μεν, αλλά δεν μου έγινε εμμονή». Επιμένω ρωτώντας την τι θα κάνει αν ο ΑΝΤ1 της προτείνει την πρωινή ζώνη του προγράμματος. Τι θα κάνει τότε με το Art; «Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα τα έβαζα κάτω και θα έπαιρνα μια απόφαση».



Η εικόνα της Μαρίας στο show ήταν υπέρ το δέον θηλυκή. Αστειευόμαστε και την ονομάζουμε εμφάνιση πιο «γκομενέ». «Δεν με είχατε συνηθίσει έτσι, αλλά υπάρχει αυτό το κομμάτι της κοκεταρίας μέσα μου. Όταν ήμουν πιο μικρή, ασχολιόμουν πιο πολύ, γιατί είχα περισσότερο χρόνο στη διάθεσή μου. Τώρα, επειδή υπάρχει πολύ έντονα το styling στην επαγγελματική μου ζωή, στην προσωπική μου είναι πιο αφημένα τα πράγματα. Όχι ότι δεν θέλω να αρέσω, αλλά είμαι εξίσου κοντά στην casual εικόνα μου. Στο show με έβλεπα στα μόνιτορ και έλεγα από μέσα μου “εγώ είμαι αυτή που βγαίνει τόσο λαμπερή;”».

Όλοι της λένε ότι έχει μείνει μισή και ότι αδυνάτισε πολύ. Κι όμως, μόνο πέ- ντε περιττά κιλά έφυγαν από πάνω της. «Αρχικά δεν είχα χρόνο για να φάω. Επειδή, όμως, μου άρεσε το αποτέλεσμα, το συντηρώ. Μέχρι να ξεκινήσει το show, έκανα δίαιτα. Αλλά μη νομίζεις, δεν θέλω να στερούμαι ούτε να ζυγίζομαι κάθε μέρα ούτε να τρώω σαν πουλάκι. Ποτέ δεν είχα κόμπλεξ με το σώμα μου. Έλεγα και συνεχίζω να λέω ότι αφού αρέσω στον άντρα μου, τελείωσε. Μου άρεσα και με λιγότερα κιλά, συντηρώ την εικόνα, αλλά χωρίς να στερούμαι ή να είμαι δυστυχισμένη που δεν τρώω. Πέντε κιλά ήταν όλα κι όλα, αλλά μου φάνηκαν πολύ. Μπήκα. Γυμναστική δεν κάνω ποτέ! Βαριέμαι. Τώρα το καλο- καίρι κολυμπάω λίγο. Έχουμε ένα διάδρομο στο σπίτι, που μου τον έκανε δώρο ο Αντώνης μου, γιατί του είχα πάρει τα αυτιά και τώρα τον έχουμε κάνει καλόγερο!» λέει γελώντας.

Με το σύζυγό της, Αντώνη Αλεβιζόπουλο, έχουν συμπληρώσει 14 χρόνια κοινής ζωής. Τα τελευταία έξι ως παντρεμένοι. Η δουλειά της δεν τους έκανε να χάσουν τις ισορροπίες τους. Κάποια στιγμή, όταν η Μαρία συμμετείχε στο Just the Two of Us, την έχασε. Δεν την έβλεπε αρκετά και παραπονέθηκε, αλλά σύντομα κατάλαβε ότι εκείνη το απολάμβανε και μαζί της άρχισε να το απολαμβάνει κι εκείνος. «Έχει ισορροπία ο Αντώνης. Με έβλεπε ευτυχισμένη και ήταν κι εκείνος ευτυχισμένος μαζί μου. Τώρα, είμαστε απόλυτα χαρούμενοι. Δεν έχει χαλάσει η ποιότητα της σχέσης μας. Άλλαξε μεν η καθημερινότητά μας, αλλά από τη στιγμή που μου αρέσει αυτό που κάνω, το σέβεται απόλυτα».

Η ζήλια χωράει ανάμεσά τους; «Δεν με ζηλεύει, δεν τον ζηλεύω. Υπάρχει ένα φυσιολογικό συναίσθημα τέτοιου είδους, ζήλιας εννοώ, το οποίο δεν είναι ούτε υπερβολικό ούτε εμμονικό. Είναι σαν αλατοπίπερο που νοστιμίζει τη σχέση μας, ένα μικρό “τσικ”, ίσα για να είμαστε ωραία. Δεν ξέρω αν με φλερτάρουν οι άντρες, δεν τα καταλαβαίνω εγώ αυτά. Νιώθω ότι οι άνθρωποι με πλησιάζουν, επειδή τους αρέσει η δουλειά μου».



Τελικά, ο Αντώνης της, όπως τον αποκαλεί, ήταν το λιμάνι, ο προορισμός, εκείνος που θα την έκανε να πει «έκλεισα ως γυναίκα»; «Ξέρει τι θέλει από τη ζωή και από μένα, ξέρουμε τι θέλουμε ο ένας από τον άλλον. Ναι, είναι το λιμάνι μου. Γι’ αυτό και παντρεύτηκα. Πιο μικρή, πίστευα ότι δεν θα βρω άνθρωπο να παντρευτώ. Είχα πει στις φίλες μου πως, όταν θα παντρευτώ, θέλω να τρέμουν τα πόδια μου από λαχτάρα για τον άντρα που θα πάρω. Και έτσι ήταν τελικά. Ήμουν πολύ συγκινημένη που με περίμενε στην εκκλησία, παρόλο που ζούσαμε μαζί ήδη ένα χρόνο πριν από το γάμο. Κι εγώ είχα αγόρια πριν από τον Αντώνη. Και μου άρεσε που κι εκείνος είχε εμπειρίες. Στα μάτια μου, ο Αντώνης είναι ο ωραιότερος άντρας του κόσμου. Έτσι νιώθω...».

Αναρωτιέμαι αν με τις φίλες της κάνουν τις κλασικές γυναικείες κουβέντες. Αν μιλάνε δηλαδή για άντρες, αν σχολιάζουν τα αγόρια που περνάνε δίπλα τους. «Φυσικά και λέμε για ωραίους άντρες. Και ο Αντώνης δεν θα λέει για ωραίες γυναίκες με τους φίλους του; Αλλά αυτά είναι έτσι, κουβέντες. Στην παραλία, θα κοιτάξει ένα ωραίο σώμα και θα καταλάβω ότι του αρέσει. Ε, και καμιά φορά του λέω “Έι!”. Δεν θα μου πει, όμως, “τι ωραία είναι αυτή που πέρασε!”. Κάτι τέτοιο θα με ξενέρωνε, δεν θα μου άρεσε καθόλου». Εκπλήξεις δεν υπάρχουν ανάμεσά τους. Ούτε πολλά λουλούδια και ρομαντικές ιστορίες. «Ο Αντώνης είναι βαρύς. Μου αρέσει, όμως, αυτό. Τα υπερβολικά ρομαντικά και τα πολλά λόγια δεν τα θέλω. Προτιμώ μετρημένα και όσα πρέπει, γιατί και τα πολλά δεν είναι πάντα καλά». Την απιστία δεν τη φοβάται «όχι γιατί έχω δέσει το γάιδαρό μου, αλλά γιατί ο άντρας μου δεν μου δίνει τέτοια δικαιώματα. Ούτε τον εαυτό μου φοβάμαι στο θέμα της απιστίας, γιατί είμαι άνθρωπος που δεν ψάχνω κάτι παραπάνω, όταν αυτό που έχω με κάνει ευτυχισμένη». Αν πάντως ερχόταν ποτέ αντιμέτωπη με κάτι ανάλογο, θα έφευγε. «Δεύτερη ευκαιρία δεν θα έδινα, γιατί είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι, αν γίνει μία φορά, θα ξαναγίνει. Όταν φτάσει ένας άντρας σε αυτό το σημείο, σημαίνει πως κάτι του λείπει από σένα».

Η διάθεσή της, που μοιάζει με σκανταλιάρικη ζαβολιά στη σχολική αυλή, με κάνει να τη ρωτήσω αν νιώθει γυναίκα-γυναίκα ή γυναίκα-κορίτσι. «Γυναίκα-κορίτσι. Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται και να συμπεριφέρεται όπως και πριν από δέκα χρόνια. Με μια ωραία τρέλα. Απλά τώρα δεν φοβάμαι όπως παλιά». Σε αυτή την κοριτσίστικη διάθεση, λοιπόν, νιώθει έτοιμη να γίνει μαμά; «Η μητρότητα δεν έχει σχέση με αυτή τη διάθεση, γιατί περνάνε τα χρόνια και κάποια στιγμή, βιολογικά πλέον, δεν μπορείς να κάνεις παιδί. Η αλήθεια είναι ότι με τον Αντώνη δεν έχουμε αποκτήσει ακόμη παιδί, γιατί περνάμε ωραία και μόνοι μας. Θέλουμε, αλλά περνάμε ωραία. Το έχουμε συζητήσει, εξάλλου, ότι αν δεν έρθει το παιδί, δεν θα καθορίσει αυτό το μέλλον της κοινής μας ζωής. Για μένα, αν δεν προκύψει ένα παιδί, δεν θα είναι και το τέλος του κόσμου. Για άλλες γυναίκες, βέβαια, μπορεί και να είναι. Το μήνυμα που προσωπικά θα ήθελα να περάσω στις γυναίκες είναι ότι αν ένα ζευγάρι είναι καλά και ευτυχισμένο και θέλει συνειδητά ένα παιδί που θα ολοκληρώσει την ευτυχία του, να κάνει ό,τι μπορεί –αλλά όχι τα πάντα!– για να το αποκτήσει. Με το “πάντα” εννοώ πολλές προσπάθειες, πολλά φάρμακα. Εγώ είμαι κατά όλων αυτών των ενεργειών. Υπάρχει και η υιοθεσία, αν κάποιοι θέλουν τόσο πολύ ένα παιδί. Αν και στις μέρες μας είναι πλέον πολύ δύσκολο μια γυναίκα να μην μπορεί να κάνει παιδί με την πρόοδο της επιστήμης. Υπάρχουν, ξέρεις, περιπτώσεις ζευγαριών που πιστεύουν ότι κάνοντας ένα παιδί θα σώσουν το γάμο τους. Και τελικά τον διαλύουν. Το παιδί φέρνει αλλαγές, που, όταν ένα ζευγάρι δεν είναι καλά στη σχέση του, μπορεί να χειροτερέψει την κατάσταση, αν όχι να τη διαλύσει» λέει η Μαρία στο People με απόλυτη σοβαρότητα στο βλέμμα της. Και συνεχίζει: «Δεν θέλω να παρεξηγηθούν τα λόγια μου. Φυσικά και πρέπει να κάνει μια γυναίκα εξωσωματική. Μιλάω, όμως, για την εμμονή, τη μία εξωσωματική μετά την άλλη για να μείνει έγκυος. Το σέβομαι, αλλά εγώ προσωπικά δεν θα το έκανα».



Μέσα σε μια χρονιά γεμάτη φώτα και επιτυχίες, υπήρξε και μια μεγάλη σκοτεινιά στη ζωή της Μαρίας, η απώλεια του πατέρα της. «Όσο κι αν προετοιμάζεσαι για κάτι τέτοιο, η στιγμή που θα συμβεί δεν μπορεί να βρει κανέναν έτοιμο. Απλά κάποιους τους βρίσκει πιο φιλοσοφημένους. Υπήρξε μια επιδείνωση στην υγεία του πατέρα μου το τελευταίο διάστημα, αλλά όσο ο άνθρωπός σου ζει ελπίζεις στο θαύμα. Το διάστημα μετά την απώλεια είναι δύσκολο. Είναι ο πόνος που έρχεται και φεύγει, που αγριεύει, που γίνεται γλυκός, είναι οι θύμησες, η νοσταλγία. Δεν σκέφτηκα ποτέ “γιατί να συμβεί σε μένα;”, αφού αυτή είναι η φυσιολογική κατάληξη της ζωής μας».

Η Μαρία βρίσκεται ήδη στην Κεφαλλονιά για διακοπές. Στο νησί της, εκεί όπου θα γυρνάει πάντα το μυαλό της. «Θυμάμαι πως κάθε Μεγάλη Παρασκευή παίρναμε τις κανίστρες, τα μεγάλα καλάθια, και πηγαίναμε στα σπίτια. Μαζεύαμε λουλούδια, τα κάναμε γιρλάντες και στολίζαμε τον Επιτάφιο. Στην πλατεία παίζαμε ώρες ατελείωτες, περίμενα να φτάσει η γιορτή μου και να έρθουν οι συγγενείς μου με γλυκά και δώρα. Θυμάμαι τις ατελείωτες βόλτες με τα ποδήλατα, που έτρωγα τούμπες και ακόμη έχω τα σημάδια στα πόδια μου». Μέχρι και τον πρώτο παιδικό της έρωτα θυμάται. «Σωτήρη τον έλεγαν. Ήμασταν μαζί στο νηπιαγωγείο. Καθόμασταν πάντα μαζί στο πούλμαν. Νομίζω ότι εγώ τον ήθελα πάντα πιο πολύ απ’ ό,τι εκείνος. Ο Σωτήρης τελικά έφυγε, δεν συνέχισε στο Δημοτικό μαζί μας».