Μπριζίτ Μπαρντό:O θεός έπλασε τη γυναίκα που έστειλε τους άντρες στην κόλαση

Η  Μπριζίτ Μπαρντό. Επονομαζόμενη Β.Β., δηλαδή μπεμπέ, τουτέστιν «μωρό». Το πλάσμα με τους πολλούς εραστές. Τους πολλούς γάμους. Τις πολλές απόπειρες αυτοκτονίας. Τα πολλά ζώα. Κατοικίδια, εννοείται. Και τις περισσότερες καταδίκες από την Ανεξάρτητη Αρχή εναντίον των φυλετικών διακρίσεων, καθότι μεγάλη θαυμάστρια της Ακροδεξιάς.
Οταν οι καμπύλες της σχηματίστηκαν στο στυλ κουκλάρας, η μητέρα της άρχισε το σπρώξιμο προς τη δόξα και το χρήμα. Η Μπε Μπε μόλις είχε πατήσει τα 15. Ηταν το τέλος του ’40. Ηταν η μεταπολεμική αφαγία. Ηταν η ραγδαία άνοδος του american dream. Ηταν αυτά τα βρεγμένα, ανασηκωμένα, ροδοκόκκινα, λαχταριστά χείλη της. Ηταν τα σφριγηλά, χυμώδη στήθη. Ηταν οι τέλειες αναλογίες. Ηταν τα επιφωνήματα, η ζαλάδα, τα σφυρίγματα που προκαλούσε στο πέρασμά της. Ψιτ, αγόρια, η Μπριζίτ!

ΕΝΑ: ΟΙ ΠΑΙΔΑΡΑΔΕΣ

Αργότερα, πολύ αργότερα, απ’ αυτά τα ανασηκωμένα, λαχταριστά χειλάκια κατρακύλησε ομολογία ειλικρινής: «Μου αρέσουν οι ωραίοι νέοι». Προφανώς εννοούσε τους παιδαράδες με τις άφθονες γραμμώσεις. Οπως οι ναυαγοσώστες. Αυτούς, ντε, που αρέσουν σε πλήθος θηλυκών. Και συνέχισε: «Αν μπορώ να τους πάρω, why not?». Σωστό το κορίτσι. Πολύ σωστό.

Τότε λοιπόν η μαμάκα της, ως κλασική καπάτσα Παριζιάνα, κατάφερε να τη σπρώξει προς το modeling. Τον προθάλαμο της μεγάλης οθόνης. Κάπως έτσι είδε τη φωτογραφία της σε κάποιο τεύχος του «Elle». Oh, mon Dieu!, είπε και λιποθύμησε. Κατά διαβολική σύμπτωση εκείνη την εποχή ένας εικοσάχρονος τυπάς που έμεινε στην Ιστορία όχι τόσο για τις ταινίες του όσο για τα ταραγμένα «κρεβάτια» του, έπεσε κι αυτός πάνω στην ίδια φωτογραφία. Και είπε περίπου ότι «αυτός ο θεομ... θα γίνει δικός μου». Και έγινε. Και αλλεπάλληλες σεισμικές δονήσεις πολλών Ρίχτερ προκάλεσε. Και το ειδύλλιο σε σκάνδαλο μεγατόνων κατέληξε.

Ο Ροζέ Βαντίμ (1928-2000) -ο τυπάς που λέγαμε- καιροφυλακτούσε το θήραμά του όπως οι κτηνοτρόφοι τα κοτσύφια. Καιροφυλακτούσε περιμένοντας την ενηλικίωση αυτού του «θεομ...» που μόνο η εικόνα της του προκαλούσε κάταγμα στο κρανίο. Φυσικά του κάτω κεφαλιού. Τελικά δεν άντεξε. Και όρμησε. Και την όργωσε. Αλλά δεν τη χόρτασε. Ετσι ο Ροζέ -τι Ροζέ, που από το πολύ κοκό το πρόσωπό του είχε καταλήξει μπλε μαρέν- αποφασίζει να νυμφευθεί την Μπαρντό. Εκείνη μόλις 17 ετών. Εκείνος 23. Η μαμά ούτε που ν' ακούσει για γάμο και κουτσούβελα. «Βρε παλιοθήλυκο, ντιπ μυαλό δεν έχεις; Φύγε από τον μαλάκα και πέσε με τα μούτρα στη δουλειά. Να δεις που στο τέλος θα σε στεφανωθεί ο πρίγκιπας του Μονακό».

ΔΥΟ: ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

Τελικώς δεν κατάφερε τον πρίγκιπα του Μονακό. Την πρόλαβε η Γκρέις Κέλι. Βρε την Αμερικανίδα τη μυξοπαρθένα. Κατάφερε όμως να την κοπανήσει από τους εξαγριωμένους γονείς της. Και ως φυγάς παρέα με τον Ροζέ να κρύβονται από χωρίου εις χωρίον. Κατάφερε να τον παντρευτεί. Κατάφερε να λάμψει σε μια ασήμαντη ταινία με τον θρυλικό τίτλο «Et Dieu Créa La Femme» (Και ο Θεός έπλασε τη γυναίκα). Κατάφερε να βγάλει τα μάτια της και εκείνος τα δικά του με τον συμπρωταγωνιστή της Ζαν Λουί Τρεντινιάν. Και έναν χρόνο μετά, κάπου το 1957, κατάφερε να πάρει διαζύγιο από τον Ροζέ Βαντίμ. Ηταν μόλις 23 και είχε διαπράξει τα πάντα. Να κλεφτεί. Να παντρευτεί. Να χωρίσει. Να ξενοκοιμηθεί. Να διαπρέψει. Να απασχολεί τον Τύπο επί καθημερινής βάσεως. Και να αποκτήσει λεφτά με ουρά.
Κάπου εκεί εκστόμισε τη φράση «είμαι νέα, είμαι όμορφη, είμαι πλούσια, είμαι δυστυχισμένη». Πώς αυτό; Μα λόγω του αστερισμού της, που λέει και η Λίτσα η Πατέρα. Αμπωτη και παλίρροια. Τη μια στιγμή με ευφορία, την άλλη κατάθλιψη και θανατίλα. Ετσι, κόβει τις φλέβες της. Αφού προηγουμένως αδειάζει ένα φιαλίδιο με υπνωτικά χάπια. Ηταν μόλις 26 χρονών. Αν είναι δυνατόν!

Στο μεταξύ, μέσα στην ατελείωτη λαλακία που την έδερνε, επαναλαμβάνει για δεύτερη φορά το ίδιο σφάλμα. Αυτά παθαίνουν τα άμυαλα κοριτσάκια που δεν ακούν τη μαμάκα τους. Παντρεύεται τον Ζακ Σαμιέ. Εναν κάποιον ασήμαντο ηθοποιό που το έπαιζε ζωγράφος. Αποτέλεσμα; Δεύτερο διαζύγιο πριν καν κλείσει τα 30. Αυτό ήταν. Η απόπειρα λειτούργησε ως στροφή 180 μοιρών. Και η Μπε Μπε αρχίζει να το παίζει σοβαρή. Δηλαδή σοβαρές ταινίες με σοβαρούς εραστές.

Ενας εξ αυτών των σοβαρών, ο Ζαν Λικ Γκοντάρ. Κοντός. Μύωπας. Φαλακρός. Ομως θεός. Ο «επαναστάτης» του γαλλικού σινεμά. Ο εφευρέτης της Nouvelle Vague. Με ταινίες δυσνόητες για το πλήθος των θεατών. So what? Ο Ζαν Λικ, λοιπόν, όπως ο γκρίζος λύκος που οσφρίζεται από μακριά, διπλαρώνει το «θεομ…», που εκ πρώτης όψεως είναι το αντίθετο απ’ αυτόν. Ελαφρόμυαλη, αχόρταγη, μικροαστή και εντελώς δεξιών πεποιθήσεων. So what? Τη διπλαρώνει και την απενοχοποιεί. Στους απανταχού κουλτουριάρηδες της Γης. Ως πρωταγωνίστρια της ταινίας του «Le Mepris» (Η Περιφρόνηση). Τόση ήταν η τρέλα του γι’ αυτήν που ο φακός σαν φαλλός «έγλειφε» κάθε σπιθαμή του θεόγυμνου κορμιού της!

ΤΡΙΑ: SEX KITTEN

Και να ’ταν μόνο αυτός; Εδώ σου λένε οι παλιοί της κινηματογραφικής πιάτσας ότι στην άλλη όχθη του Ατλαντικού οι άντρες επιδίδονταν σε μαζικό αυνανισμό. Της είχαν μάλιστα κολλήσει το παρατσούκλι «sex kitten» (γατούλα του σεξ). Και φανταστείτε ότι το 1965 γυρίστηκε αμερικανική ταινία με τίτλο «Dear Brigitte» και πρωταγωνιστή τον Τζίμι Στιούαρτ, όπου η Μπε Μπε εμφανίζεται μόλις σε μία σκηνή. Τόση και τέτοια μαζική υστερία.
Η συνέχεια ακόμα πιο συναρπαστική. Γιατί επακολουθεί έρωτας σφοδρός με τον Σερζ Γκενσμπούρ, που για χάρη της εμπνεύστηκε το άσμα «Β.Β.» (ο συνθέτης του «Je t’ aime moi non plus»). Γιατί η φεμινίστρια Σιμόν Ντε Μπουβουάρ, προφανώς από ασυγκράτητο φθόνο, εξαπολύει μύδρους του τύπου «Αυτό το ξεδιάντροπο, ανήθικο πλουσιοκόριτσο». Γιατί μόλις στα 32 παντρεύεται ξανά. Αυτή τη φορά τον ζάπλουτο Γερμανό Γκίντερ Γκρας, με τον οποίο αλληλοξεζουμίστηκαν. Εκείνος σεξουαλικά, εκείνη το πορτοφόλι. Και γιατί μόλις στα 35 εγκαταλείπει οριστικά την οθόνη. Pourquoi? Εκείνη είπε «για να με θυμούνται οι άντρες όπως ήμουν νέα». Εγώ λέω επειδή η πολλή ομορφιά την άδειασε από ταλέντο.

Εκτοτε και μέχρι σήμερα -που εντός του 2014 θα πατήσει τα ογδόντα (ζωή να ’χει)- επιδίδεται σε δύο πράγματα: Προστασία Ζώων. Ενας σκοπός που της έχει αφαιρέσει κάμποσα εκατομμύρια. Και μαζί με τα ζώα, προστασία της καθαρότητας της γαλλικής φυλής. Σαν να λέμε Χρυσαυγίτισσα.
Οσο για τα υπόλοιπα, παλιά μου τέχνη κόσκινο. Αφού από καιρού εις καιρόν εξακολουθεί να κόβει τις φλέβες της και να καταπίνει υπνωτικά χάπια. Και αφού παραμένει πιστή στο σπορ του γάμου. Με τέταρτο σύζυγο κάποιον Μπερνάρ Ντ’ Ορμάλ (ή κάπως έτσι), πρώην σύμβουλο του καρα-ακροδεξιού κόμματος του Εθνικού Μετώπου. Οπως λέει και η παροιμία, «τον αράπη κι αν τον πλύνεις το σαπούνι σου χαλάς»!