Lina Orfanos: «Τραγουδώντας νικησα τον καρκίνο!»

H αγαπημένη φωνή του Μίκη Θεοδωράκη, η 32άχρονη Lina Orfanos, ζει και κάνει καριέρα στη Νέα Υόρκη. Κάθε βράδυ που ανεβαίνει στη σκηνή των μεγαλύτερων θεάτρων παγκοσμίως, επιμένει να το χαίρεται σαν να είναι η πρώτη της φορά. Ίσως γιατί σήμερα, ως αποδεδειγμένα η πιο σπάνια ιατρική περίπτωση, έχοντας δει το θάνατο κατάματα και έχοντάς τον νικήσει τρεις φορές, είναι αναγκασμένη να ζει με όγκο στον εγκέφαλο, αλλά με αισιοδοξία. Ακόμα κι αν ξέρει ότι ίσως να μην προλάβει να πραγματοποιήσει τις συναυλίες που έχει προγραμματίσει τον επόμενο μήνα για το νέο της άλμπουμ.

Πότε κατάλαβες ότι κάτι δεν πάει καλά με την υγεία σου;
Όλα ξεκίνησαν με μια ανεξήγητη πτώση στις επιδόσεις μου στο σχολείο, που συνοδεύτηκε από μια σειρά από περίεργα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένων κάποιων νευρολογικών προβλημάτων και πονοκεφάλων. Στη συνέχεια είχα κάποια προβλήματα ορμονικά και διατροφικά. Επίσης, υπέφερα από υπνηλία και μόνιμη εξάντληση. Όλα αυτά ήρθαν σταδιακά. Οι γιατροί άρχισαν να συναρμολογούν όλα τα κομμάτια του παζλ που οδηγούσαν εκεί... Για χρόνια ακόμη και οι καλύτεροι γιατροί στη Νέα Υόρκη αδυνατούσαν να καταλάβουν τι συμβαίνει με μένα.



Πώς διαχειρίστηκες όλη αυτή την κατάσταση;
Μερικές στιγμές από εκείνη την περίοδο τις έχω απωθήσει. Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα είναι τα πρόσωπα των δικών μου, που είχαν έντονη ανησυχία για μένα. Έχασα πολλούς φίλους εξαιτίας της φάσης που ζούσα και όλων αυτών των προβλημάτων στην υγεία μου, γιατί στην αρχή πολλοί πίστεψαν ότι προσπαθούσα να τραβήξω την προσοχή και ότι δεν είχα τίποτα.

Όταν διαγνώστηκε τελικά το πρόβλημα υγείας σου, πώς ένιωσες;
Περιέργως, ένιωσα ανακούφιση όταν διέγνωσαν τον όγκο στον εγκέφαλο. Υπήρξε επιτέλους μια εξήγηση. Αλλά ήμουν σίγουρη ότι θα πεθάνω κατά τη διάρκεια των χειρουργικών επεμβάσεων που έπρεπε να γίνουν – προσπάθησαν να αφαιρέσουν τον όγκο και υποβλήθηκα σε τρεις επεμβάσεις. Είχα πει στους γιατρούς ότι δεν ήθελα να ζήσω αν ήμουν εγκεφαλικά νεκρή.



Ποιο ήταν το χειρότερο σενάριο;
Ο όγκος στον εγκέφαλο ήταν στο μέγεθος ενός τεράστιου πορτοκαλιού και σε πολύ επικίνδυνη θέση, ακριβώς στη μέση του εγκεφάλου. Το σημείο όπου βρισκόταν ήταν τόσο επικίνδυνο, που η οποιαδήποτε επέμβαση θα μπορούσε να μου στερήσει τη ζωή. Έπειτα από 14 ώρες χειρουργείου από μια ομάδα 4 νευροχειρουργών, αφαιρέθηκε το 75% του όγκου. Ακόμα έχω στον εγκέφαλό μου το 25%, το οποίο όμως δεν έχει αναπτυχθεί τα τελευταία 15 χρόνια. Συνεχίζω, βέβαια, να έχω κάποια προβλήματα υγείας.



Ήταν τύχη που αυτός ο όγκος δεν επηρέασε τη δυνατότητά σου να τραγουδάς;
Είμαι τυχερή, γιατί ο όγκος που συνεχίζει να υπάρχει είναι στο αριστερό μέρος του εγκεφάλου, που έχει να κάνει με τη γλώσσα και τη λεκτική μνήμη. Αλλά η μουσική φαίνεται να βρίσκεται στο δεξί μέρος του εγκεφάλου.



Σε ποια ηλικία ανακάλυψες το ταλέντο σου στη μουσική;
Όταν ήμουν 7 χρόνων, έγινα δεκτή στην παιδική χορωδία της Metropolitan Opera. Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία για μένα. Έφυγα από τη Metropolitan Opera το 1992, σε ηλικία 12 χρόνων και ξεκίνησα να μελετώ θέατρο και τζαζ.



O κίνδυνος για τη ζωή σου συνεχίζει να υπάρχει σήμερα;
Η υγεία μου παραμένει σταθερή τα τελευταία χρόνια. Κάνω μια ετήσια εξέταση (MRI), ενώ το πρόβλημα που αντιμετωπίζω πλέον έχει να κάνει κυρίως με το μεταβολισμό και με το βάρος μου. Πάσχω από παχυσαρκία υποθαλάμου, εξαιτίας του όγκου που συνεχίζει να υπάρχει. Αυτό επηρεάζει και τη θερμοκρασία του σώματός μου. Έμαθα από τον Luciano Pavarotti ότι πρέπει να κρατάω ένα μαντίλι κάθε φορά που βρίσκομαι στη σκηνή.



Φοβάσαι ότι μπορεί ο εφιάλτης να επιστρέψει κάποια στιγμή;
Ναι, το φοβάμαι, αλλά ελπίζω για το καλύτερο. Ζω την κάθε μέρα σαν να μην προλαβαίνω το αύριο. Αυτό είναι και καλό και κακό. Ευτυχώς, η μουσική είναι ένας τρόπος που μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Πρόσφατα έδωσα κάποιες συναυλίες για παιδιά που πάσχουν από όγκους στον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Είμαι μία από τις τυχερές που διαγνώστηκαν με κάτι τέτοιο και πιστεύω ότι μπορώ να δώσω πίσω αυτό το καλό. Στο παρελθόν επίσης έκανα μουσικοθεραπεία με παιδιά στο ίδιο νοσοκομείο, στο οποίο είχε πρωτοδιαγνωστεί το πρόβλημα με την υγεία μου.



Ποιο είναι το μεγαλύτερο όνειρό σου;
Θα ήθελα να τραγουδήσω σε όλο τον κόσμο και να πάω σε μέρη που δεν έχω ξαναπάει, όπως η Λατινική Αμερική και η Ασία. Αλλά πάντα εύχομαι να επιστρέψω και να τραγουδήσω κάτω από το ελληνικό φεγγάρι.



Tι ετοιμάζεις αυτό τον καιρό;
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη για μια περιοδεία, που θα σημάνει την παγκόσμια πρεμιέρα μιας εκπληκτικής συλλογής τραγουδιών, τη σύνθεση των οποίων έχει κάνει ο Δημήτρης Μαραμής. Η συλλογή είναι στα ισπανικά και έχει τίτλο Ay Amor. Βασίζεται στην ποίηση του Λόρκα, του Πάμπλο Νερούδα και άλλων σημαντικών δημιουργών. Η περιοδεία θα είναι στις Ηνωμένες Πολιτείες και θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο. Το άλμπουμ θα κυκλοφορήσει στην Αμερική σε λίγες εβδομάδες και στην Ελλάδα το Νοέμβριο.



Πότε ήρθες στην Ελλάδα τελευταία φορά;
Επισκέφτηκα την Ελλάδα πέρσι, για να ηχογραφήσω τη συλλογή. Και ήταν μεγάλη τιμή για μένα που η Μαρία Φαραντούρη έκανε μια guest εμφάνιση και ηχογραφήσαμε ένα καταπληκτικό ποίημα του Λόρκα. Η Μαρία είναι μία από τις πιο υπέροχες φωνές στον κόσμο και για μένα ένας πολύτιμος μέντορας.

Η μουσική του Μίκη Θεοδωράκη πώς μπήκε στη ζωή σου;
O μπαμπάς μου έπαιζε στο σπίτι συνέχεια μουσικές του. Όταν η μητέρα μου ήταν έγκυος σε μένα, της έβαζε ακουστικά στην κοιλιά της παίζοντας Θεοδωράκη, Μπετόβεν και Μότσαρτ.



Πώς έγινε η πρώτη σου συνάντηση με το μεγάλο Έλληνα συνθέτη;
Tο 1995 γνώρισα για πρώτη φορά τον κύριο Θεοδωράκη. Ο μπαμπάς μου τον γνώριζε κι έτσι με σύστησε σε εκείνον. Τον επισκέφτηκα στο σπίτι του και έπαιξα κάποια κομμάτια του. Ήθελα να εκτελέσω τα κομμάτια τέλεια. Είχε ένα μοναδικό τρόπο να με ηρεμεί. Τον βλέπω κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ