Michael Fassbender: «Αισθάνομαι προνομιούχος!»

Ένας από τους πιο προικισμένους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Ιρλανδός που εντυπωσίασε στα Hunger, Shame και Prometheus, επιστρέφει δυναμικά στις αίθουσες τόσο με το Ο Συνήγορος, όπου υποδύεται έναν άπληστο δικηγόρο που μπλέκει σε υπόθεση εμπορίας ναρκωτικών, αλλά και με το 12 Χρόνια Σκλάβος του μέντορά του, σκηνοθέτη Steve McQueen, που αναμένεται να του χαρίσει και την πρώτη οσκαρική υποψηφιότητα.

Πώς ήταν να είσαι μέρος ενός τόσο λαμπερού cast, όπως στο Ο Συνήγορος;
Ήταν απόλαυση να δουλεύω μαζί τους. Χάρηκα που είχα την ευκαιρία να παίξω ξανά με τον Brad Pitt. Ήμασταν μαζί και στο Inglourious Basterds, αλλά δεν είχαμε τόσα πράγματα κοινά. Ενώ αντίθετα στο 12 Xρόνια Σκλάβος μοιραζόμαστε μια σκηνή εννέα σελίδων. Αισθάνομαι πραγματικά προνομιούχος που είμαι σε αυτή τη θέση. Είναι άλλο πράγμα να προσπαθείς να έχεις δουλειά και να αρχίζεις να βγάζεις το ψωμί σου από αυτή κι εντελώς διαφορετικό το να σου δίνονται τέτοιες ευκαιρίες. Προφανώς είναι κάτι που ονειρευόμουν και έλπιζα να συμβεί, αλλά το να το καταφέρνεις είναι εντελώς τρελό.

Πώς ήταν να δουλεύεις μαζί με τσιτάχ;
Είναι τόσο όμορφα ζώα. Δεν φρίκαρα καθόλου μαζί τους. Ίσως επειδή αγαπάω τα ζώα. Δυστυχώς, δεν είχα σκηνές μαζί τους, όπως ο Javier και η Cameron. Έχω παίξει, όμως, σε μια ταινία, όπου αγκαλιάζω μια μαύρη αρκούδα 300 κιλών, με το κεφάλι της να είναι πάνω στο δικό μου, ενώ είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι.

Χρειάστηκε να εγκαταλείψεις κάποιο άλλο project προκειμένου να συμμετάσχεις, από τη στιγμή που, όπως είπε και 
ο σεναριογράφος (ο βραβευμένος με Πούλιτζερ συγγραφέας Cormac McCarthy), όλα έγιναν πολύ γρήγορα;

Όχι, γιατί είχα πάρει ένα χρόνο ρεπό. Από τον Ιούνιο του 2011 και μετά δεν είχα κάνει τίποτα μπροστά στην κάμερα μέχρι και το Μάιο του 2012, όταν ξεκίνησαν τα γυρίσματα του 12 Χρόνια Σκλάβος. Οπότε, όταν τα Χριστούγεννα του 2011 τελείωσα και με αυτά, πήρα δύο μήνες ρεπό. Έκλεισα το κινητό, ανέβηκα στη μηχανή και εξαφανίστηκα. Έκανα γύρω στα 8.000 χιλιόμετρα γυρίζοντας την Ευρώπη. Είναι κάτι που σκοπεύω να κάνω πάλι άμεσα. Ψάχνω ήδη να βρω το επόμενο ταξίδι.

Πλέον, έχεις επιστρέψει δυναμικά, γυρίζοντας τη μια ταινία πίσω από την άλλη.
Ναι, και δεν νομίζω να σταματήσω για αρκετό καιρό. Έχω διάφορα πράγματα που ετοιμάζω. Είπα στην Cameron (σ.σ. Diaz) «Έκανα έξι ταινίες και μετά έφυγα για ένα χρόνο». Εκείνη μου απάντησε: «Εγώ κάνω μόλις δύο ταινίες και μετά σταματώ για ένα χρόνο». Οπότε, έχω ακόμη πολύ χρόνο να αναπληρώσω.

Πώς αισθάνεσαι όταν, λόγω των πολλών επιλογών που έχεις πλέον, αναγκάζεσαι να πεις «όχι» σε πράγματα;
Είναι σίγουρα καλύτερο από την κόλαση του να περιμένεις να χτυπήσει το τηλέφωνο ή να σου έρθει ένα σενάριο στα χέρια. Κάτι που περνάνε πολλοί ηθοποιοί, ειδικά τα τελευταία χρόνια, που οι δουλειές είναι λιγότερες και οι πιθανότητες να κάνεις κάτι πολύ πιο μικρές. Όπως λέει και ο ατζέντης μου, «αυτά είναι τα καλά προβλήματα».

Πώς επιλέγεις τις ταινίες;
Με βάση το ένστικτό μου. Προφανώς αυτό δεν είναι αλάνθαστο, αλλά για μένα είναι απαραίτητο να ρισκάρω και να δοκιμάζω νέα πράγματα. Όπως, π.χ., το να κάνω μια κωμωδία. Μου αρέσουν πολύ, αλλά δεν είχα καμία πρόταση μέχρι τώρα. Υποθέτω ότι ο κόσμος με θεωρεί απλά πολύ έντονο και παράξενο.

Έχοντας δουλέψει με τον Tarantino 
και τον Steve McQueen, τι κοινά στοιχεία διακρίνεις;
Ότι και οι δύο είναι παθιασμένοι με αυτό που κάνουν, έχουν αυτοπεποίθηση και ξέρουν να επικοινωνούν πολύ καθαρά αυτό που θέλουν. Επίσης, ότι περιμένουν πολλά από κάθε συνεργάτη τους. Μου αρέσει αυτό, γιατί δημιουργεί ένα δυνατό εργασιακό περιβάλλον, όπου δεν υπάρχει καθόλου χώρος για τεμπελιά. Σιχαίνομαι την τεμπελιά σε οποιαδήποτε δουλειά. Θεωρώ ότι την κολλάς, ότι μεταδίδεται σαν ιός.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.