Paul Walker: Τέρμα γκάζι μέχρι το τέλος

Ο Χολιγουντιανός σταρ που σκοτώνεται σε αυτοκινητικό δυστύχημα, αυτόματα και χωρίς δεύτερη σκέψη, εγγράφεται στον ίδιο κατάλογο με τον Τζέιμς Ντιν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα νιάτα, η γοητεία, η διασημότητα, το πάθος για την ταχύτητα και το ρίσκο συνθέτουν το στερεότυπο προφίλ κάθε «Επαναστάτη χωρίς αιτία». Ανθρωποι που τα έχουν όλα, αλλά ταυτόχρονα αναζητούν επίμονα την αυτοκαταστροφή  τους. Στην πραγματικότητα, όμως, ίσχυε άραγε κάτι τέτοιο για τον Πολ Γουόκερ; Επασχε από το σύνδρομο Τζέιμς Ντιν; Χωρίς καμία αμφιβολία, ήταν ένας σταρ -με κάθε σεβασμό στη μνήμη και τις ικανότητές του- όχι πρώτης κατηγορίας, δεν ήταν επ’ ουδενί υποψήφιος για τους οσκαρικούς ρόλους, ούτε ανταγωνιζόταν τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις για να διαδεχτεί τον Ρόμπερτ Ντε νίρο ως ιερό τέρας της σύγχρονης υποκριτικής. Οι ταινίες της σειράς «Fast & Furious» στις οποίες διέπρεψε ο Πολ Γουόκερ είχαν σε ασύγκριτα μεγαλύτερη υπόληψη τα γκάζια, τα παντιλίκια και τις κόντρες με πειραγμένα αυτοκίνητα παρά το ψυχολογικό βάθος των χαρακτήρων.



Ο Πολ Γουόκερ δεν ήταν καν μια νέα εκδοχή του Στιβ ΜακΚουίν. Ηταν στ’ αλήθεια εθισμένος στην αδρεναλίνη, απολύτως συνειδητοποιημένος για το «κοντράδικο» είδος των φιλμ που τον έκαναν μέγα σταρ - και δεν έτρεφε αυταπάτες. Και ακριβώς επειδή ταυτόχρονα ήταν ένας ήπιος και χωρίς φανφάρες αντιστάρ, ένας Χολιγουντιανός ηθοποιός που δεν έπαιρνε πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του, υπήρξε ένας  «Επαναστάτης» - αλλά με αιτία. «Κάποιοι λένε ότι πρέπει να πηγαίνεις στα πάρτι, στα κλαμπ κ.λπ. Τους κοιτάζω καλά-καλά», είχε πει σε μια συνέντευξή του ο Πολ, «και τους λέω ‘‘δεν αξίζει να έχεις επαφές με αυτό τον κύκλο ανθρώπων. Δείτε τι έγινε με τον Ρίβερ Φίνιξ που πέθανε στα 23 του από τα ναρκωτικά. Εάν μπλεχτείς σε τέτοια πράγματα, καταστρέφεσαι. Το Χόλιγουντ είναι ένας σκουπιδότοπος’’». Ο Πολ Γουόκερ είχε σωματικά προσόντα και εμφάνιση μοντέλου, οι δυνατότητές του όμως και η προσωπική του ιστορία δεν θα μπορούσαν να τον περιορίσουν στο να στέκεται απλώς με ύφος αγέρωχο και να ποζάρει αιωνίως σαν ξανθός και γαλανομάτης γόης. Αλλωστε η υποκριτική και η showbiz είχαν μπει στη ζωή του από πολύ μικρή ηλικία, αφού ήδη από 2 ετών βρέθηκε να πρωταγωνιστεί σε διαφημίσεις για βρεφικές πάνες. Από τότε που θυμόταν τον εαυτό του ένιωθε τους προβολείς στραμμένους πάνω του σε πλήρη λάμψη και ίσως γι’ αυτό να απομυθοποίησε πλήρως την απατηλή γοητεία του Χόλιγουντ. Δεν αποκλείεται καθόλου όμως να θεωρούσε τον εαυτό του υπερβολικά αντισυμβατικό, ακόμη και στα όρια του νομικώς επιλήψιμου, γι’ αυτό και φρόντιζε να κρατά τη δημοσιότητα μακριά από την προσωπική του ζωή, ενώ φερόταν σαν να ήθελε να κρύψει κάτι… 

Το μυστήριο με τις γυναίκες του
H Τζασμίν Πίλτσαρντ-Γκόσνελ υπέστη νευρικό κλονισμό μόλις άκουσε ότι έχασε τον αγαπημένο της. Επίσης, είχε το θλιβερό καθήκον να ενημερώσει την κόρη του Πολ Γουόκερ, Μίντοου Ρέιν, για τον χαμό του πατέρα της. Η Τζασμίν είναι σήμερα 23 ετών και η Μίντοου Ρέιν 15. Ο Πολ Γουόκερ ήταν μόλις 40 όταν απανθρακώθηκε μέσα στην Porsche Carrera GT το περασμένο Σάββατο. Ο δεσμός του με την Τζασμίν είχε ξεκινήσει όταν εκείνη είχε μόλις κλείσει τα 16 της χρόνια και ο Πολ ήταν 33 ετών, επρόκειτο δηλαδή για μια σχέση οριακή ως προς το να θεωρηθεί νόμιμη. Ακόμη όμως και εάν ήταν τυπικά εντάξει, η υπόνοια της παιδοφιλίας κρεμόταν πάνω από το κεφάλι του τα τελευταία χρόνια, εφόσον αποτελούσε πρόκληση για τον αμερικανικό πουριτανισμό το γεγονός ότι η ερωμένη ενός σταρ ηλικια­κά ήταν πιο κοντά στην κόρη του παρά στον ίδιο. 

Παρ’ όλα αυτά, είναι πολύ χαρακτηριστικό για τη δημόσια παρουσία του Πολ Γουόκερ το γεγονός ότι στα άρθρα που άρχισαν να συντάσσονται μερικά λεπτά μετά την ανακοίνωση του θανάτου του οι δημοσιογράφοι βρέθηκαν εμφανώς σε σύγχυση καθώς δεν ήταν βέβαιοι για το ποια ήταν η τελευταία του σύντροφος. Κάποιοι έγραψαν ότι η Τζασμίν Πίλτσαρντ-Γκόσνελ ήταν μεν η επί χρόνια ερωμένη του, αλλά τον τελευταίο καιρό στο πλευρό του βρισκόταν μια καυτή Λατίνα, το μοντέλο-ηθοποιός Τζένεσις Ροντρίγκεζ. Προηγουμένως υποτίθεται -ή όντως είχε- συνδεθεί ερωτικά με μια σειρά από διάσημες και μη γυναίκες, όπως η Τζέσικα Αλμπα, η Ντενίζ Ρίτσαρντς, τα μοντέλα Ιζαμπέλ Γκούλαρτ, Αμάντα Πέιτζ, Τζέιμι Κινγκ, η ηθοποιός και μουσικός Κριστίνα Μίλιαν, ακόμη και η πορνοστάρ Αναΐς Αλεξάντερ. Καθώς όμως ο Πολ συντηρούσε την αίγλη του ως ένα από τα αινίγματα του Χόλιγουντ, εμφανιζόταν πάντοτε μόνος του στις εκάστοτε εκδηλώσεις -όσες δεν μπορούσε να αποφύγει- αναγκάζοντας όσους έγραφαν για την Τζένεσις Ροντρίγκεζ να αμφιβάλλουν. Φυσικά, υπάρχουν και εκείνοι που επιμένουν στο παιχνίδι του σπασμένου τηλεφώνου και πιστώνουν στον Πολ Γουόκερ μια ερωτική περιπέτεια με μια άλλη Ροντρίγκεζ. Σε αυτή την εκδοχή, η περί ης ο λόγος είναι η εξίσου καυτή Λατίνα συμπρωταγωνίστριά του σε κάποιες από τις ταινίες «Fast & Furious» Μισέλ Ροντρίγκεζ. Αλλά και πάλι, όπως και με την Τζένεσις, οι ειδικοί επί του χολιγουντιανού κουτσομπολιού στην πραγματικότητα βρίσκονται στο σκοτάδι, οπότε επανέρχονται στην παλιά καλή Τζασμίν. Αλλά και γύρω από αυτή, την επίσημη αγαπημένη, υπήρχαν επιφυλάξεις, αφού κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει τις φήμες που ήθελαν τον Πολ και την κατά 17 χρόνια νεότερή του σύντροφο είτε να ετοιμάζονταν να παντρευτούν, είτε να είχαν χωρίσει. Ο Πολ Γουόκερ είχε καταφέρει κάτι μοναδικό: να μπερδέψει οποιονδήποτε ασχολήθηκε με την ερωτική του ζωή.

Η Ελλάδα του Πολ Γουόκερ
Ο θάνατος του Πολ Γουόκερ, πέρα από οτιδήποτε άλλο, έδωσε αφορμή για μια υπενθύμιση της ξεχωριστής σχέσης που είχε με την Ελλάδα. Ο ίδιος είχε εξομολογηθεί σε συνέντευξή του στον συνεργάτη του «thema people», Γιώργο Σατσίδη: «Νιώθω την Ελλάδα σαν δικό μου τόπο. Η κόρη μου είναι κατά το ένα τέταρτο της καταγωγής της Ελληνίδα, από την πλευρά της μητέρας της, της Ρεμπέκα, η οποία έχει σουηδικές και ελληνικές ρίζες. Μάλιστα, το οικογενειακό της επίθετο είναι Σωτηρόπουλος. Προσωπικά έχω επισκεφτεί την Αθήνα κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων, τη Μύκονο και τη Σαντορίνη. Οι διακοπές μου στα ελληνικά νησιά ήταν μαγικές». H Ρεμπέκα Σωτήρος (όπως κατέληξε το «Σωτηροπούλου» μετά τον εξαμερικανισμό του) για την οποία μιλούσε ο Πολ Γουόκερ ήταν η σύντροφός του την περίοδο που ήταν απλώς ένας ωραίος και επίδοξος πλην εντελώς άσημος ηθοποιός. Οι δυο τους ήταν ζευγάρι το 1998-1999 και η σχέση τους άντεξε για λίγο καιρό μόνο αφότου γεννήθηκε η Μίντοου Ρέιν, στις 4 Νοεμβρίου του 1998. Οταν ο Πολ έγινε ξαφνικά πατέρας στα 25 του είχε τη σωφροσύνη να κοιτάξει καλά τον εαυτό του στον καθρέφτη. Αναρωτήθηκε αν ήταν διατεθειμένος να γίνει οικογενειάρχης ή να ζήσει όσο πιο έντονα ήθελε, μπορούσε και του άρμοζε. Το δίλημμά του ήταν αν έπρεπε να παντρευτεί τη Ρεμπέκα Σωτήρος ή να εξακολουθήσει να ρίχνει στο κρεβάτι του τις φίλες της. Επιλέγοντας την εντιμότητα από την υποκρισία, προς τιμήν του, επέλεξε το δεύτερο, μια απόφαση που δικαιολόγησε ως εξής: «Ηξερα καλά ποιος είμαι, ότι ήθελα να διασκεδάζω και να περνάω καλά με διάφορες γυναίκες. Κοιμόμουν με τις κολλητές της Ρεμπέκα, πιο κραυγαλέο απ’ αυτό δεν γίνεται. Ημουν ένα θηρίο, από τη μία ήθελα να είμαι με τη Ρεμπέκα και το παιδί, το επιθυμούσα με την καρδιά μου, το μυαλό μου όμως δεν με ακολουθούσε. Ενιωθα ένοχος, έπρεπε να συνέλθω και να δω τι μπορούσα να κάνω. Εκείνο που με ξεμπλόκαρε συναισθηματικά ήταν ότι τουλάχιστον κάλυπτα τις οικονομικές υποχρεώσεις, παρόλο που ψυχικά ήμουν αλλού.  Οταν κάνεις παιδιά γίνονται και αυτά μέρος του παιχνιδιού. Και είμαι ευγνώμων που απέκτησα τη Μίντοου Ρέιν στα 25 μου και όχι, π.χ., στα 20. Τώρα που είμαι 40 και εκείνη 15 ταιριάζουμε υπέροχα. Πέρασε όλη της τη ζωή μαζί με τη μητέρα της και τώρα θέλει να δημιουργήσει μια σχέση με τον μπαμπά της. Το πράγμα πάει πολύ καλά μέχρι στιγμής».

Μία από τις πλέον τραγικές πτυχές του πρόωρου χαμού του Πολ Γουόκερ είναι η οριστική και ανεπανόρθωτη πλέον διακοπή της προσπάθειας επανασύνδεσης με την κόρη του. Η Ρεμπέκα απομακρύνθηκε από τον Γουόκερ αμέσως μετά τον χωρισμό τους και μετακόμισε στη Χαβάη. Το 2011, όμως, η Μίντοου εξέφρασε την επιθυμία να ζήσει με τον πατέρα της και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του στην Καλιφόρνια. Ο Πολ όχι μόνο δεν δυσανασχέτησε γι’ αυτή την ανατροπή στη ζωή του, αλλά υποδέχτηκε την κόρη του σαν έναν καινούριο μεγάλο έρωτα. Οπως δήλωνε με ενθουσιασμό ο ίδιος λίγο προτού χάσει τη ζωή του, «για πολλά χρόνια ήμουν εντελώς απελπισμένος με την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί με την κόρη μου. Τώρα όμως που ζει μαζί μου μπορώ να πω ότι είναι η καλύτερη σύντροφος που είχα ποτέ. Το όλο πράγμα είναι σκέτη παράνοια, ποτέ δεν έχω ξαναζήσει κάτι τέτοιο στη ζωή μου. Ανέκαθεν ήμουν περαστικός. Ζούσα μόνος μου από τα 16 μου και δεν είχα δικό μου σπίτι έως ότου έφτασα τα 32. Κυριολεκτικά ζούσα περιφερόμενος με σακίδια και υπνόσακους για περισσότερο από 16 χρόνια».

Εχοντας κληρονομήσει το ελεύθερο, νομαδικό πνεύμα του Πολ, η Μίντοου φανταζόταν τον εαυτό της να ακολουθεί τον διάσημο πατέρα της ανά τον κόσμο. Ηταν μαζί με τον πατέρα της λίγα λεπτά πριν από τον θάνατό του, αφού τον είχε συνοδέψει στην εκδήλωση για τα θύματα του τυφώνα «Χαϊγιάν» στις Φιλιππίνες που είχε διοργανωθεί από τη Reach Out Worldwide, μια φιλανθρωπική οργάνωση που είχε ιδρύσει ο Πολ με τον Ρότζερ Ρόντας, τον οδηγό της κόκκινης Carrera GT που θα γινόταν το πύρινο φέρετρο και για τους δύο. Μαζί με τη διθέσια, πανάκριβη Porsche δεν χάθηκαν μόνο ο πατέρας της και ο κολλητός του, αλλά και το εφηβικό όνειρο του 15χρονου κοριτσιού με το παράξενο όνομα - το οποίο ακούγεται πλέον όλο και πιο μελαγχολικό: Meadow Rain, η Βροχή στο Λιβάδι. 

Το μυστικό που πήρε μαζί του
Ο αιφνίδιος θάνατος του Πολ Γουόκερ συγκλόνισε το Χόλιγουντ, κάτι που επιβεβαιώνεται από τα πάμπολλα σπαρακτικά μηνύματα που ανάρτησαν στα social media ομότεχνοι, συνάδελφοι και φίλοι του. Και όπως συμβαίνει συνήθως στις περιπτώσεις ξαφνικής απώλειας ενός δημόσιου προσώπου, το στοιχείο του μακάβριου αναδύεται μέσα από τις καταγεγραμμένες δηλώσεις του, οι οποίες αποκτούν προφητικό χαρακτήρα. «Θέλω να μου υποσχεθείς ότι δεν θα έχουμε άλλες κηδείες», είναι μια ατάκα από το «Fast & Furious 7». «Αλλη μία», ακούγεται να απαντά στον συμπρωταγωνιστή του ο Πολ Γουόκερ, ξεστομίζοντας μια ανατριχιαστική φράση που μοιάζει να αφορά στο δικό του τέλος… Και είναι βέβαιο ότι οι λέξεις που θα προκαλούν για πάντα πόνο και οδύνη στη Μίντοου Ρέιν θα είναι κυρίως αυτές που έλεγε ο ίδιος ο πατέρας της, όπως «είμαι κολλημένος με την ταχύτητα» ή «εάν κάποια ημέρα με σκοτώσει η ταχύτητα, μην κλάψεις για μένα. Σκέψου ότι εγώ χαμογελούσα». Ωστόσο, υπάρχει μια αποστροφή του Πολ Γουόκερ ακόμη πιο σκληρή από τις προηγούμενες, την οποία η Μίντοου Ρέιν θα δυσκολευτεί περισσότερο να αποκωδικοποιήσει: «Το αρχικό μου σχέδιο ήταν να δουλέψω ως τα 40 μου και κατόπιν να αναθεωρήσω τη ζωή μου - ακόμη και να στραφώ προς μια τελείως διαφορετική κατεύθυνση γενικώς». Αυτό δήλωνε τον προηγούμενο Αύγουστο ο Γουόκερ σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό «GQ» και μόνο ο ίδιος μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς εννοούσε. Η συμμετοχή του στα «Fast & Furious» τον έκανε εκατομμυριούχο, αφού χάρη στην ανέλπιστη επιτυχία της πρώτης ταινίας η ιδέα ενός σύγχρονου, μηχανοκίνητου παραμυθιού με φανταχτερά αυτοκίνητα που κοντράρονται και κυνηγιούνται χωρίς έλεος αποδείχτηκε χρυσωρυχείο. Τα συνολικά κέρδη από τα έξι πρώτα φιλμ της σειράς αγγίζουν τα 2,5 δισ. δολάρια και ο Γουόκερ έχει πρωταγωνιστήσει σε όλα πλην ενός, ενώ τα γυρίσματα για το «Fast & Furious 7» είχαν ολοκληρωθεί κατά το ήμισυ πριν από το δυστύχημα. Ο θάνατός του, πέρα από οτιδήποτε άλλο, έχει τεράστιο οικονομικό κόστος για την κινηματογραφική βιομηχανία - όχι μόνο ηθικό, αλλά και αμιγώς επιχειρηματικό.

Μεγάλο πάθος του η θάλασσα και οι καρχαρίες
Παρ’ όλα αυτά, το αίνιγμα παραμένει γύρω από το τι εννοούσε ο Πολ όταν έκανε λόγο για μια εναλλακτική καριέρα. Ποια θα μπορούσε να είναι η δραστηριότητα στην οποία θα αφοσιωνόταν μετά τα 40 του, μια ηλικία που ο ίδιος αντιμετώπιζε ως οριακή; Ο Γουόκερ φρόντισε να γεμίζει τη ζωή του με δουλειά και περιπέτεια. Οταν δεν οδηγούσε ο ίδιος στις επικίνδυνες σκηνές του «Fast & Furious», κολυμπούσε δίπλα σε καρχαρίες και συμμετείχε σε αποστολές μελέτης της υδρόβιας ζωής, κάτι που αποτελούσε ένα άλλο μεγάλο του πάθος, αφού ήρωας της προσωπικής του μυθολογίας ήταν ο Ζακ Ιβ Κουστό και θεωρούσε σπουδαία στιγμή στην καριέρα του τη συμμετοχή του σε ένα ντοκιμαντέρ του National Geographic γύρω από τον μεγάλο λευκό καρχαρία. Θα μπορούσε λοιπόν ο Γουόκερ να κάνει μια καινούρια καριέρα ως μελετητής, κινηματογραφιστής κ.λπ. της υδρόβιας ζωής; Το μόνο σίγουρο είναι ότι εάν το έκανε δεν θα είχε έλλειμμα αδρεναλίνης. Τα μηχανοκίνητα γκάζια ήταν ανέκαθεν μέρος της ζωής του, εφόσον παντού στο σπίτι της οικογένειας Γουόκερ υπήρχαν περιοδικά αυτοκινήτου - ιδιαίτερα ο παππούς του ήταν και αυτός εθισμένος στην ταχύτητα. Ο Πολ συχνά περηφανευόταν ότι ο παππούς του ήταν ο πρώτος άνθρωπος που είχε υπερβεί τα 250 χλμ./ώρα με ένα Ford Falcon τη δεκαετία του ’60. 

Η εμπλοκή του σε αγώνες αυτοκινήτου και στον κόσμο της ταχύτητας, με έναν παράξενο τρόπο, τον οδήγησε στη φιλανθρωπική δράση. Ο Πολ Γουόκερ εντάχθηκε στην ομάδα Always Evolving του Ρότζερ Ρόντας και έτρεχαν μαζί σε διάφορους τοπικούς αγώνες αυτοκινήτων σε πίστες της Καλιφόρνια. Ο Ρόντας ήταν επίσης οικονομικός σύμβουλος του Γουόκερ, αλλά και συνιδρυτής του φιλανθρωπικού οργανισμού Reach Out Worldwide, ο οποίος είχε τη φιλοδοξία να παρέχει αμέσως όπου χρειαζόταν ανθρωπιστική βοήθεια. Ο Πολ ήταν το μεγαλύτερο από τα πέντε παιδιά μιας οικογένειας με ισχυρή θρησκευτική πίστη, ο ίδιος μάλιστα είχε ανατραφεί με τις αξίες των Μορμόνων, οπότε ενδεχομένως εκεί θα μπορούσε να εντοπιστεί η διάθεσή του για ευεργεσίες και την ανακούφιση των αναξιο­παθούντων του κόσμου. Παράλληλα, όμως, το γεγονός ότι ο πατέρας του ασχολούνταν επαγγελματικά με τις εκκενώσεις βόθρων ενώ η μητέρα του ήταν μανεκέν, αν δεν δημιούργησε μεγάλες αντιφάσεις στο μυαλό του, σίγουρα τον δίδαξε δύο τελείως διαφορετικές όψεις της ζωής - μια ζωή η οποία διακόπηκε βίαια και για λόγους που παραμένουν μέχρι στιγμής άγνωστοι ως προς τις λεπτομέρειες και μάλλον άδοξα, εφόσον δεν οδηγούσε ο ίδιος όπως ο Τζέιμς Ντιν. Ο Γουόκερ ήταν 40 ετών, ο Ντιν μόνο 24 και δύσκολα θα μπορούσε να είχε κατακτήσει τη μετριοφροσύνη και τον ρεαλισμό που έκαναν τον Πολ Γουόκερ να δηλώνει: «Την ίδια στιγμή που θα αρχίσουμε να το παίζουμε σπουδαίοι έχουμε τελειώσει. Παίζουμε στο ‘‘Fast & Furious’’. Απλά πράγματα και με αυτά ταυτίζεται το κοινό. Δεν θέλουμε να πάρουμε τον εαυτό μας στα σοβαρά».