Χάρριετ Μητράκου: Δημιούργησε την πρωτη παιδική γκαλερί

Μια γκαλερί σύγχρονης τέχνης για πιτσιρίκια; Εδώ ούτε οι μεγάλοι δεν τις επισκέπτονται, ενώ στα μουσεία μας δεν βλέπεις συχνά παιδάκια, δυστυχώς. Και όμως, η Χάρριετ Μητράκου τολμάει να υλοποιήσει το όνειρό της με πολλή αγάπη για τα παιδιά, γνώση και κέφι, παρά τις αντίξοες οικονομικές συνθήκες.



Προερχόμενη από ένα οικογενειακό περιβάλλον δικαστών και δικηγόρων, και παρότι, όπως εξομολογείται, δεν είχε καμιά απολύτως κλίση ή αγάπη προς τη ζωγραφική και τις χειροτεχνίες, της έκανε πάντα τρομερή εντύπωση «όχι τόσο η εικόνα της τέχνης, αλλά η ατμόσφαιρα και ο “εξωτισμός” του ανθρώπου-καλλιτέχνη, που ήταν κάτι απομακρυσμένο για μένα, αλλά με τραβούσε σαν μαγνήτης!». Επιπλέον, είχε τη μεγάλη τύχη να έχει δασκάλα καλλιτεχνικών στο σχολείο για χρόνια μια ξεχωριστή προσωπικότητα της τέχνης, την Έπη Πρωτονοταρίου, την ιδρύτρια της θρυλικής γκαλερί Δεσμός. Και μπορεί η Χάρριετ να σπούδασε γλωσσολογία, αλλά η διπλωματική της εργασία είχε να κάνει με τον παιδαγωγικό ρόλο του μουσείου τέχνης στον 21ο αιώνα. Μελετώντας τα εκπαιδευτικά προγράμματα και τις δράσεις των μεγάλων μουσείων του εξωτερικού, διαπίστωσε την απουσία ανάλογης εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα. Της έκανε επίσης τεράστια εντύπωση που δεν έβλεπε κανένα παιδί σε γκαλερί και χώρους τέχνης στη χώρα μας, αφού τα πιτσιρίκια έχουν μεγάλες ερμηνευτικές ικανότητες. «Σκεφτόμουν συχνά ότι το 1919 o εμβληματικός καλλιτέχνης Marcel Duchamp ζωγράφισε με παιχνιδιάρικη διάθεση ένα μουστάκι πάνω στο έργο της Mόνα Λίζα και το 2013 δεν υπάρχει ούτε ένα παιδί θεατής σε μια έκθεση της underground ούτε ακόμα και της mainstream εικαστικής σκηνής». Έτσι, η Χάρριετ αποφάσισε να ιδρύσει το 2011 μια μη κερδοσκοπική εταιρεία, το Very Young Contemporary Art – VYCA, και να δημιουργήσει, χάρη στην εθελοντική συμμετοχή φίλων και συνεργατών και φυσικά του συζύγου της, γνωστού εικαστικού και καθηγητή της αρχιτεκτονικής, Γιώργου Γυπαράκη, διάφορες δράσεις. «Ο βασικός στόχος των εκπαιδευτικών δράσεων του VYCA είναι το παιδί να αποκτήσει θετικά συναισθήματα για τη σύγχρονη τέχνη, να εμπλακεί σε ένα είδος προσωπικής σχέσης με το καλλιτεχνικό έργο, να το αντιμετωπίζει σαν έναν καλό φίλο που του επιφυλάσσει συνεχώς εκπλήξεις και αξίζει να του αφιερώσει χρόνο» λέει. Όσο για ποιο λόγο είναι καλό να εξοικειώνεται το παιδί με την τέχνη... «Μα, η φαντασία είναι μέρος της νοημοσύνης μας, επομένως έχει ανάγκη εκπαίδευσης, όπως λέει και η φιλόσοφος Mary Warnock» απαντά η Χάρριετ. «Μέσα από την τέχνη και τη σωστή καθοδήγηση τα παιδιά μαθαίνουν να χρησιμοποιούν με διάφορους τρόπους τη φαντασία τους, δίνουν μορφή και σχήμα στα συναισθήματα και τις συγκινήσεις τους».

Πρόσφατα εγκαινιάστηκε το VYCA house. Ένα μικρό διαμέρισμα της δεκαετίας του ’60, σε έναν από τους πιο γραφικούς δρόμους του Κολωνακίου, την οδό Λουκιανού, φιλοξενεί σε ένα παιχνιδιάρικο, ευχάριστο περιβάλλον μια μικρής κλίμακας εκδοχή των «family art galleries» ή «family rooms» – μια «γκαλερί» έργων σύγχρονης τέχνης για παιδιά.



Το ένα δωμάτιο θα φιλοξενεί την κεντρική έκθεση με έργα σύγχρονων καλλιτεχνών και στο δεύτερο χώρο παρουσιάζονται έργα παιδιών και εφήβων, καθώς και ένα mini art shop με επιλεγμένα έργα τέχνης για το παιδικό και εφηβικό δωμάτιο, που προέρχονται κυρίως από δωρεές καλλιτεχνών και τη σειρά δώρων VYCA Collectibles.



Στο πλαίσιο κάθε έκθεσης λειτουργούν μια σειρά από θεματικά εικαστικά εργαστήρια για παιδιά 5-14 ετών, σε εξαιρετικά προσιτές τιμές, ενώ οι γονείς μπορούν είτε να αφήσουν τα παιδιά τους στο χώρο και να επιστρέψουν να τα πάρουν είτε να παραμείνουν και να διαβάσουν ένα βιβλίο πίνοντας καφέ και δοκιμάζοντας κάποιο από τα σπιτικά γλυκά μέχρι να ολοκληρωθεί το μάθημα.
Το VYCA δίνει βήμα και στους εφήβους για να εκφραστούν δημιουργικά, διοργανώνοντας Teens Νights.




Τα σχέδια της Χάρριετ είναι πολλά και πάντα σε συνεργασία με καλλιτεχνικές ομάδες και νέους εικαστικούς με εκπαιδευτική εμπειρία, ενώ υπάρχει στο πλάνο μια συνεργασία με τη «Διάβαση» του ΚΕΘΕΑ για τη δημιουργία ενός εικαστικού εργαστηρίου με θέμα τα light drawings του Πικάσο. Όσο για τα δικά της όνειρα, «Να μην το βάλω κάτω και να συνεχίσω αυτή την προσπάθεια με το ίδιο κέφι και δύναμη που νιώθω αυτή τη στιγμή! Και να με αξιώσει ο Θεός να γίνω κι εγώ μαμά!» θα πει αυθόρμητα. Για να προσθέσει: «Αν έβλεπα και έργα τέχνης αντί για αφίσες σε παιδικά δωμάτια, θα ένιωθα ακόμα πιο ικανοποιημένη!».

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.