Aντίο, Τζένη…

Η Τζένη Βάνου τραγουδούσε από πολύ μικρή, έχοντας πάντα δίπλα της ένα ραδιοφωνάκι, και ανήκε στην παιδική χορωδία Ελληνίδων, όταν ακόμα την έλεγαν Ευγενία Βραχνού. Εκεί την άκουσε για πρώτη φορά ο Μίμης Πλέσσας, πριν ακόμη γίνει η τραγουδιστική του μούσα, και της είπε: «Συνέχισε να τραγουδάς, γιατί τραγουδάς σαν αηδόνι. Έλα να με βρεις για να δώσεις εξετάσεις στη ραδιοφωνία». Πέρασαν τρία χρόνια για να συναντηθούν ξανά, στα Ταλέντα του Γιώργου Οικονομίδη, όπου ο Μίμης Πλέσσας έπαιζε πιάνο. Τότε γνώρισε τον Γεράσιμο Λαβράνο, που έγινε «νονός» της και της έδωσε το όνομα Τζένη Βάνου. «Το Ευγενία το κάνουμε Τζένη, αλλά το Χι και το Ρο στο επίθετο δεν είναι εύηχα. Τα βγάζουμε και αλλάζουμε τον τόνο» της είπε και τότε γεννήθηκε η Τζένη Βάνου. Και τι δεν τραγούδησε! Κώστα Καπνίση, Τάκη Μωράκη, Κώστα Γιαννίδη και κυρίως Μίμη Πλέσσα, που την έβαλε πρώτος και τραγούδησε με τη μεγάλη ορχήστρα του ΕΙΡ, αλλά και σε φεστιβάλ, διεθνή και εγχώρια.



Τραγούδια-ορόσημα σημάδεψαν την πρώτη περίοδο της καριέρας της («Η σκλάβα», «Σ’ αγαπώ», «Τώρα» κ.ά.) αλλά και τη δεύτερη, εκεί γύρω στο ’80, όταν, με τη βοήθεια του Τόλη Βοσκόπουλου, κάνει στροφή σε πιο λαϊκά τραγούδια («Σε βλέπω στο ποτήρι μου», «Αν είναι η αγάπη αμαρτία», «Χίλιες βραδιές» κ.ά.). Τη δεκαετία του ’60 συμμετείχε σε πολλές ελληνικές ταινίες, αλλά και σε θεατρικές παραστάσεις. Η προσωπική της ζωή πέρασε από σαράντα κύματα, τα παιδικά της χρόνια δεν ήθελε να τα θυμάται, φοβόταν πολύ τον πατέρα της και αφοσιώθηκε στη γιαγιά της, που ήταν η αδυναμία της. Παντρεύτηκε το 1964 και απόκτησε δύο παιδιά, τον Μιχάλη και την Αθηνά. Το 1969, αφού γέννησε το γιο της, έφυγε για την Αμερική. Όπως αποκάλυψε χρόνια μετά, ο σύζυγός της την κακοποιούσε, αλλά εκείνη έκανε υπομονή, γιατί ήθελε πολύ να αποκτήσει και δεύτερο παιδί. Όπως έχει αναφέρει, ο άντρας της τη χτυπούσε ακόμα κι όταν ήταν έγκυος στην κόρη τους. Μετά τη γέννηση του Μιχάλη, χώρισε από το σύζυγό της, επέστρεψε στην Ελλάδα και ανέλαβε την ανατροφή των παιδιών. Μάλιστα, μίλησε για την κακοποίηση δημόσια, προτρέποντας κι άλλες γυναίκες στη θέση της να μη φοβηθούν να ζητήσουν βοήθεια. Τα τελευταία χρόνια διατηρούσε μίνι μάρκετ στη Νέα Σμύρνη μαζί με το γιο της. Η φωνή της θα μας κρατάει σκλάβους της, όπως «Η σκλάβα» που μας χάρισε και μας σφράγισε για πάντα...

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.