Μάνος Γαβράς: Ένας Έλληνας στην αμερικανική σειρά Glee

Φωτογραφήθηκε στην Ελλάδα. Μας μίλησε από την Αυστραλία και, μόλις μία μέρα μετά τη συνέντευξη, πέταξε εσπευσμένα για το Λος Άντζελες. Ένας ρόλος στο σίριαλ Glee τον περίμενε στα Paramount Studios, όπου έκανε τα πρώτα γυρίσματα. Αν και εκείνος δεν μας αποκάλυψε τίποτα, μάθαμε ότι ο χαρακτήρας που θα υποδυθεί θα επανέρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ενώ θα είναι ένα πρόσωπο πολύ κοντά στη Rachel, που θα της κάνει τη ζωή ευκολότερη. Στο τέλος Μαρτίου θα βρεθεί στη Νέα Υόρκη για τα καινούρια γυρίσματα του σίριαλ.

Γιατί επέλεξες να πας στην Αμερική και όχι στην Ευρώπη;
Όπως και τις περισσότερες αποφάσεις που πήρα στη ζωή, έτσι κι αυτή δεν την πήρα βάσει κάποιου σχεδίου. Ήθελα να φύγω και έφυγα. Στην Ευρώπη πήγα αργότερα, το 2009, για ένα μικρό διάστημα. Έχω ακόμη εκπροσώπηση στην Ευρώπη, αλλά, έτσι κι αλλιώς, όταν πρόκειται για casting μεγάλων παραγωγών, οι casting directors και οι παραγωγοί βλέπουν κόσμο και από Αμερική και από Αυστραλία ακόμα. Το Λος Άντζελες μπορεί να μην είναι η πιο ενδιαφέρουσα πόλη στον κόσμο, αλλά σε επίπεδο δουλειάς, στο χώρο μας τουλάχιστον, παραμένει το κέντρο των πραγμάτων και όντας εκεί κάποιος έχει περισσότερες ευκαιρίες σε ό,τι αφορά την τηλεόραση και το σινεμά.

Τι θα σε έκανε να τα παρατήσεις και να γυρίσεις πίσω;
Την πρώτη φορά που έφυγα από την Ελλάδα για τη Νέα Υόρκη δεν έγινε βάσει σχεδίου, αλλά επειδή το ζητούσε η καρδιά μου. Έτσι και τώρα, αν επέστρεφα αύριο στην Ελλάδα, θα ήταν επειδή πραγματικά θα το ζητούσε η καρδιά μου.

Ο Φιστίκιος ποιος είναι;

Ο Φιστίκιος ο Αιγινίτης είναι το βιβλίο μου, το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη. Το έγραψα το περασμένο καλοκαίρι στο Λος Άντζελες. Κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και την Κύπρο, ενώ σε ένα μήνα θα κυκλοφορήσει και στα αγγλικά στην Αμερική και τον Καναδά. Κάνω κάποιες επαφές για την προώθησή του και στην αυστραλέζικη αγορά, ενώ ταυτόχρονα γράφω και το δεύτερο βιβλίο του Φιστίκιου, που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του καλοκαιριού.

Πώς γεννήθηκε ο ήρωάς σου;
Ο Φιστίκιος είναι ένα σύγχρονο αρχαιόπουλο με φωνή και άποψη. Όταν το διαβάζει κανείς, έχει την αίσθηση ότι, παρόλο που διαδραματίζεται στην αρχαία Ελλάδα του 5ου αιώνα, ταυτόχρονα μιλάει για το σήμερα. Το μεγάλο δράμα του Φιστίκιου είναι ο ανεκπλήρωτος έρωτας με την Αφροδίτη, που είναι η ωραία της τάξης και που όχι μόνο δεν του δίνει σημασία, αλλά τον κοροϊδεύει, καθώς είναι ο πιο κοντός της τάξης, δεν έχει μπράτσα και δεν είναι αθληταράς, όπως τα άλλα παιδιά. Και ενώ όλα τού πάνε στραβά και συνεχώς αποτυγχάνει στο στόχο του, δεν το βάζει κάτω με τίποτε και στο τέλος πάντα βρίσκει τρόπο να βγει από πάνω. Όπως λέει και ο ίδιος, «Ήρωας δεν γεννιέται κανείς, γίνεται με το έτσι θέλω».



Στην Ελλάδα, όποιος ξεφεύγει από τον τομέα του, κάνοντας διαφορετικά πράγματα, δέχεται κριτική. Τέτοια περίπτωση είναι η Ζέτα Μακρυπούλια. Στην Αμερική συμβαίνει αυτό;
Ηθοποιός είναι κάποιος που όταν τον βλέπεις, είτε στην οθόνη είτε στο σανίδι, μπορεί μέσω του ρόλου που ερμηνεύει να κάνει το κοινό του να ψυχαγωγηθεί, να προβληματιστεί, να μάθει, να γελάσει, να το «αγγίξει». Για να γίνω συγκεκριμένος, θεωρώ ότι η Ζέτα ήταν εξαιρετική και πολύ classy στον τρόπο που παρουσίαζε το συγκεκριμένο show. Ας κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, λοιπόν, και όχι επί της θεωρίας. Σκεφτείτε την ηθοποιό Helen DeGeneris που παρουσιάζει το talk show Helen, πρώτο σε τηλεθέαση στην Αμερική, ή την Oprah Winfrey, τη Νο1 παρουσιάστρια της Αμερικής, που φέτος ήταν υποψήφια για βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου στα βραβεία του Σωματείου Ηθοποιών, για το ρόλο της στην ταινία The Butler, στην οποία εγώ και ο συνέταιρός μου συμμετείχαμε ως executive producers.

Πώς διαχειρίζεσαι το χρόνο σου;
Μου αρέσει να κάνω διαφορετικά πράγματα ταυτόχρονα, γιατί έτσι, τη στιγμή που έχω εστιάσει και δίνω την ενέργειά μου στο ένα, την ίδια στιγμή ξεκουράζομαι και αποσυμφορίζομαι από το άλλο, ώστε να επιστρέψω πάλι σε αυτό με φρέσκο μάτι και όρεξη. Γι’ αυτό και οι αγαπημένες μου διακοπές –που κάνω συχνά και για αρκετό διάστημα– είναι αυτές που συνδυάζονται με εργασία. Με αυτό τον τρόπο νιώθω παραγωγικός και όμορφα με τον εαυτό μου κι έτσι απολαμβάνω και τις διακοπές μου περισσότερο.

Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου με λίγες λέξεις;
Ταξιδιάρα ψυχή.

Θέλεις να κάνεις οικογένεια;
Υπάρχει στη σκέψη μου και είναι κάτι που σίγουρα θέλω να κάνω κάποια στιγμή στη ζωή μου.

Θα τρέξεις στους φίλους σου, όταν έχεις κάποιο πρόβλημα;
Έχω υπέροχους ανθρώπους γύρω μου, αλλά δεν είμαι άνθρωπος που με το παραμικρό θα απευθυνθώ στους φίλους μου. Συνήθως κάνω δουλειά με τον εαυτό μου, πριν μοιραστώ κάτι με τους φίλους μου. Μαζί με την οικογένειά μου οι φίλοι μου είναι ό,τι σημαντικότερο έχω στη ζωή μου. Ακόμη και τίποτε άλλο να μην πετύχω στη ζωή μου, θεωρώ ότι έχοντας αυτούς τους ανθρώπους νιώθω ήδη σαν χρυσός Ολυμπιονίκης. Και δεν το λέω ούτε με ποιητική διάθεση ούτε βαρύγδουπα. Το εννοώ απολύτως.




Υπάρχουν κάποιοι που θα πουν ότι ο Γαβράς έγινε παραγωγός για να παίζει στις ταινίες του.
Ο κόσμος πάντα θα βρει να πει κάτι. Δεν είναι εκεί το θέμα. Η παραγωγή μού αρέσει, γιατί μου δίνει τη δυνατότητα να είμαι ακόμα πιο δημιουργικός και να συμβάλλω σε περισσότερα κομμάτια μιας ταινίας, όπως το σενάριο, το casting, η επιλογή των συντελεστών, η διανομή, το οικονομικό κομμάτι. Από τη στιγμή που έχω εδώ και πολλά χρόνια ξεπεράσει αυτό που λέμε απλά το «ψώνιο» να βρίσκομαι μπροστά από την κάμερα και να με ξέρει ο κόσμος, αυτό που τώρα έχει μεγαλύτερη σημασία στη ζωή μου είναι σε τι projects και με ποιους δουλεύω και όχι αν είμαι μπροστά ή πίσω από την κάμερα.

Τι λείπει από τη ζωή σου αυτή τη στιγμή;
H οικογένειά μου, οι φίλοι μου στην Ελλάδα και η ίδια η Ελλάδα.

Ψηφίζεις στην Ελλάδα;
Έχω αρκετά χρόνια να ψηφίσω, καθώς, κάθε φορά που έχουμε εκλογές, τυχαίνει να είμαι στην Αμερική.

Έχεις παρακολουθήσει τις πολιτικές εξελίξεις τελευταία;
Έχω εικόνα τού τι συμβαίνει στην Ελλάδα. Θέλω να είμαι αισιόδοξος γενικά. Πιστεύω ότι μέσα από αυτή τη δύσκολη κατάσταση που ζει ο λαός μας γίνεται και μια είδους κάθαρση του συστήματος. Έτσι, ενώ δεν πρόκειται να είναι ολοκληρωτική, όταν επιτέλους βγούμε από αυτήν, τότε θα έχουν διορθωθεί και πολλά φαινόμενα και τακτικές στο κοινωνικο-πολιτικό μας σύστημα, που παλιότερα δεν φανταζόμασταν ποτέ ότι θα αλλάξουν ή και θα εξαλειφθούν.

Η γνώμη σου για το σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών;
Το τι σημαίνει ευτυχία για τον καθένα μας είναι καθαρά προσωπική επιλογή και πρέπει να σεβόμαστε ό,τι πρεσβεύει αυτή η επιλογή, να μην την κρίνουμε, από τη στιγμή βέβαια που δεν θίγει κάποιον ατομικά ή το σύνολο γενικότερα. Ο άνθρωπος δεν πρέπει να κρίνεται από το με ποιον κοιμάται στο κρεβάτι του, αλλά από το τι άνθρωπος είναι και τι ψυχή κουβαλάει.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.