Σοφία Κουρτίδου: «Για να είσαι καλλιτέχνης στην Ελλάδα χρειάζεσαι πτυχίο Ψυχολογίας»

«Στο Λύκειο τα παιδιά έκαναν διαγωνισμό για το τι χωράει στα μαλλιά μου χωρίς να φαίνεται και έβαζαν ακόμα και κουτάκια από χυμούς. Οσο για το πανεπιστήμιο, οι συμφοιτητές μου τσακώνονταν για το ποιος θα καθίσει στο έδρανο πίσω μου ώστε να αντιγράφει χωρίς να τον βλέπουν οι επιτηρητές»

«Μου αρέσει που θα προβάλλω τα κωμικά μου στοιχεία και θα αυτοσαρκάζομαι. Δεν με ενδιαφέρει η εικόνα μου. Το καλοκαίρι μέσα από την εκπομπή “ΠΕΔΕΣ” έβγαλα ένα τραγούδι για την κυτταρίτιδα. Μέσα από αυτό ήθελα να κάνω την αποδόμηση των γυναικείων προτύπων που προβάλλονται από τα Μέσα. Για μένα κάθε σώμα είναι όμορφο μέσα από τη διαφορετικότητά του»

Τραγουδοποιός, ερμηνεύτρια, αλλά και κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας, η Σοφία Κουρτίδου εντυπωσίασε με την εμφάνιση και τη μεταμόρφωσή της σε Νατάσσα Μποφίλιου στο πρώτο σόου του «Your Face Sounds Familiar». Η διαδρομή της από την Αλεξανδρούπολη, τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα δεν σηματοδοτεί μόνο τις μετακομίσεις της στον χώρο, καθώς όσο πιο νότια κατεβαίνει τόσο περισσότερο ανεβαίνει σε δημοτικότητα και καλλιτεχνική αναγνώριση.



- Ησουν μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις του πρώτου ΥFSF. Παρ’ όλα αυτά, θεωρείς ότι αδικήθηκες στη βαθμολογία;

Το μοναδικό πράγμα που δεν είχα στο μυαλό μου ήταν η βαθμολογία. Ενιωσα τόσο καλά με την ερμηνεία μου ώστε δεν με ενδιέφερε τίποτε άλλο - ακόμη και αν ήμουν τελευταία. Ενιωσα τέλεια. Το ποιος θα βγει πρώτος είναι υποκειμενικό, διότι είναι άλλο το κριτήριο του τηλεθεατή και άλλο των κριτών μας. Δεν μπορείς να συγκρίνεις δύο μεταμφιέσεις, όπως π.χ. τη δική μου με εκείνη του Λευτέρη Ελευθερίου που υποδύθηκε τον Σάκη Ρουβά. Για άλλους λόγους ήταν όμορφο το ένα και για άλλους το άλλο.

- Είναι αλήθεια ότι την επομένη του σόου σε πήρε τηλέφωνο η Νατάσσα Μποφίλιου; Χάρηκε πολύ με την ερμηνεία μου. Είπε ότι σε κάποιες στιγμές η ομοιότητα ήταν τρομακτική και ότι ένιωσε πολύ περίεργα. Ακουσα πολύ όμορφα πράγματα, αλλά δεν έχει νόημα να τα κοινοποιήσω, δεν είναι σωστό. Πάντως, είμαι πολύ χαρούμενη.

- Αλήθεια, πώς αποφάσισες να συμμετέχεις στο ΥFSF; Εύκολα. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ, αλλά όταν μου έγινε η πρόταση δεν έκανα δεύτερη σκέψη. Μπορεί μουσικά να κάνω εναλλακτικά πράγματα, αλλά γενικά δεν μου αρέσουν τα προκάτ. Ειδικά στη μουσική δεν υπάρχουν είδη και όρια, υπάρχουν μόνο καλά και λιγότερο καλά τραγούδια. Είναι βλακώδες και αστείο να χωρίζουμε τη μουσική σε είδη για να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Η μουσική είναι μία για να μας ενώνει και να βιώνουμε τα συναισθήματά μας. Το «Your Face Sounds Familiar» για μένα είναι μια ευκαιρία να τραγουδήσω διαφορετικά είδη και περιμένω να «τσαλακωθώ». Μου αρέσει που θα προβάλω τα κωμικά μου στοιχεία και θα αυτοσαρκάζομαι. Δεν με ενδιαφέρει η εικόνα μου. Το καλοκαίρι μέσα από την εκπομπή «ΠΕΔΕΣ» έβγαλα ένα τραγούδι για την κυτταρίτιδα. Μέσα από αυτό ήθελα να κάνω την αποδόμηση των γυναικείων προτύπων που προβάλλονται από τα Μέσα. Για μένα κάθε σώμα είναι όμορφο μέσα από τη διαφορετικότητά του.



- Δημιουργώντας ένα ανάλαφρο τραγούδι όπως η «Κυτταρίτιδα», δεν σε κάνει να φαίνεσαι λιγότερο σοβαρή; Δεν έχω καμία ανασφάλεια. Αν κάποιος είναι σίγουρος για τα πράγματα που θέλει να κάνει, δεν τον απασχολεί το πώς θα τα εισπράξει κάποιος τρίτος. Για εμένα το χιουμοριστικό τραγούδι είναι ένας τρόπος να μιλήσω για ένα πολύ σοβαρό θέμα. Μιλάω ανοιχτά για το πρόβλημα, π.χ., της παχυσαρκίας διότι έχω η ίδια αυξομειώσεις βάρους. Από την άλλη, δεν με ενδιαφέρει να έχω τέλεια εικόνα. Τώρα κάνω διατροφή και γυμναστική και με νοιάζει να έχω υγιές σώμα. Πολλές γυναίκες έχουν πρόβλημα - και αυτό θέλω να προβάλλω μέσα από την εμπειρία μου και μέσω της μουσικής μου.

- Οταν πάτησες το κουμπί για να δεις σε ποιον θα μεταμορφωθείς είπες ότι θέλεις κάποιον με πολλά μαλλιά. Γενικά, έχεις πρόβλημα με τα μαλλιά σου; Τα μαλλιά μου δεν χωράνε κάτω από τις περούκες, γενικότερα όμως πάντα άκουγα σχόλια για τα μαλλιά μου και πάντα αντιμετώπιζα το όλο ζήτημα σαν αστείο. Από το Δημοτικό κυκλοφορούσαν διάφορα πειράγματα, ιδιαίτερα όταν η μητέρα μου έκανε τα μαλλιά μου πλεξούδα και οι συμμαθητές μου έλεγαν ότι μοιάζουν με τσουρέκι. Δίκιο είχαν. Στο Λύκειο τα παιδιά έκαναν διαγωνισμό για το τι χωράει στα μαλλιά μου χωρίς να φαίνεται και έβαζαν ακόμα και κουτάκια από χυμούς. Οσο για το πανεπιστήμιο, οι συμφοιτητές μου τσακώνονταν για το ποιος θα καθίσει στο έδρανο πίσω μου ώστε να αντιγράφει χωρίς να τον βλέπουν οι επιτηρητές. Ποτέ όμως δεν είχα πρόβλημα, το διασκέδαζα και το διακωμωδούσα. Δεν θα ξεχάσω αυτό που συνέβη κάποιες Απόκριες, όταν με είχε πλησιάσει μια κοπέλα και μου είπε πόσο καταπληκτική περούκα φοράω. Αλλά ξέρω ότι τα μαλλιά μου δεν είναι ό,τι πιο συνηθισμένο υπάρχει.



- Τι γεύση σού άφησε η τηλεοπτική συμμετοχή σου στους «ΠΕΔΕΣ» του ALPHA; Πολύ θετική γιατί έκανα κάτι διαφορετικό: έμαθα να λειτουργώ υπό πίεση, να γράφω δύσκολα κείμενα και φυσικά αποκόμισα την εμπειρία της τηλεόρασης.

- Είναι αλήθεια ότι δεν υπήρχε σωστή χημεία ανάμεσα στους παρουσιαστές; Δεν ξέρω τι φάνηκε, αλλά ήμασταν άνθρωποι που δεν γνωριζόμασταν μεταξύ μας προηγουμένως και δεν είναι εύκολο να δέσει μια ομάδα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Θέλει χρόνο. Αλλά δεν είχαμε κανένα πρόβλημα μεταξύ μας.

- Είναι μύθος ή πραγματικότητα ότι είχατε κακές σχέσεις με την Ελένη Τσολάκη; Είναι αστείο. Είμαστε δύο διαφορετικές γυναίκες και εξαρχής δεν υπήρχε κανένα πρόβλημα γιατί πάντα θέλαμε να κάνουμε διαφορετικά πράγματα. Χαίρομαι διότι η καθεμία κάνει τα πράγματα που θέλει. Εχω μιλήσει τηλεφωνικά με την Ελένη και ουδέποτε υπήρξε ανταγωνισμός μεταξύ μας. Στο παρελθόν έχω δουλέψει με δύσκολους συνεργάτες, ποτέ όμως δεν είχα πρόβλημα, γιατί δεν ήμουν ανταγωνιστική.

- Μετά την αναγνωρισιμότητα που κέρδισες από τους «ΠΕΔΕΣ» ένιωθες κάπως σαν να βγήκες έξω από τα νερά σου; Οχι, διότι το να γίνω διάσημη δεν είναι αυτοσκοπός στη ζωή μου. Οταν μάλιστα έχεις την αναγνωρισιμότητα ως σκοπό δεν θα πετύχεις γιατί δεν θα είσαι γνήσιος. Η αναγνωρισιμότητα ήρθε σιγά-σιγά. Δούλευα με τον Αγάθωνα από 17 ετών στη Θεσσαλονίκη, παράλληλα με τις σπουδές μου. Εζησα μια τρομερή εμπειρία μαζί του, έμαθα τη ρεμπέτικη μουσική και ήταν η πρώτη μου επαγγελματική εμπλοκή με τη μουσική. Οταν κυκλοφόρησε το πρώτο μου CD, το «Περιπαθώς και Ρουφηχτά», ξεχώρισε το «Δανεικά ιδανικά». Χάρη σε αυτό η Ελεονώρα Ζουγανέλη μού έκανε πρόταση συνεργασίας και έτσι τραγούδησα μαζί της στο «Gazoo», μαζί με τον Θανάση Αλευρά. Κατόπιν συμμετείχα, με πρωταγωνιστικό ρόλο μάλιστα, στο μιούζικαλ «Fame» και ύστερα από αυτό ήρθαν οι «ΠΕΔΕΣ». Ολα έγιναν με αργά και σταθερά βήματα.



- Πόσο σε έχουν βοηθήσει στη δουλειά σου ως μουσικού οι σπουδές Ψυχολογίας; Πολύ, διότι για να είναι καλλιτέχνης κάποιος στην Ελλάδα το λιγότερο που χρειάζεται για να τα βγάλει πέρα είναι πτυχίο Ψυχολογίας. Δεν είναι εύκολα τα πράγματα την εποχή που διανύουμε, αλλά οι σπουδές μου στην Ψυχολογία με βοήθησαν να έχω ευρεία αντίληψη των ανθρώπινων σχέσεων. Η Ψυχολογία, επίσης, είναι ένα χρήσιμο στιχουργικό εργαλείο στα χέρια μου, διότι γράφω και πρέπει να βλέπω τα πράγματα από όλες τις πλευρές, εφόσον ο καθένας έχει δίκιο από την πλευρά του.

- Πότε μπήκε η μουσική στη ζωή σου; Από τη Β’ Δημοτικού η δασκάλα μου είχε καταλάβει πως έχω καλή φωνή και με έβαζε να τραγουδάω στη χορωδία και στις σχολικές γιορτές. Κατόπιν έπεισα τους γονείς μου να με γράψουν σε ωδείο. Εμαθα κλασική κιθάρα, έκανα σπουδές Φωνητικής και τώρα διδάσκω, μια και έχω teaching diploma στο σύγχρονο τραγούδι. Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι θα ασχοληθώ με τη μουσική.

- Ηταν δηλαδή κάτι σαν παιδικό σου όνειρο;  Ναι, αυτός ήταν ανέκαθεν ο στόχος μου. Ως μαθήτρια ήμουν «φυτό», είχα υψηλούς βαθμούς, αλλά είχα πάντα το θάρρος της γνώμης μου, με αποτέλεσμα να τρώω και αποβολές. Πέρασα με υποτροφία στην Ψυχολογία, αλλά με ενδιέφερε ως γνώση ζωής και δεν είχα σκοπό να γίνω επαγγελματίας ψυχολόγος. Στο μυαλό μου είχα το σχέδιο να τελειώσω τις σπουδές στα τέσσερα χρόνια και μετά να κατέβω στην Αθήνα να κυνηγήσω το όνειρό μου, τη μουσική.

- Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα; Κατέβηκα στα 21 μου ολομόναχη στην Αθήνα, χωρίς να έχω δουλειά και να ξέρω κάποιον, σαν τον σύγχρονο Βασιλάκη Καΐλα. Ηταν δύσκολα, γιατί δεν είχα φίλους, οικογένεια, ούτε λεφτά. Είχα έρθει με κάποιες οικονομίες που είχα κάνει από τις δουλειές μου στη Θεσσαλονίκη. Στην αρχή είχα προτάσεις για ρεμπέτικα, ήθελα όμως να ξεφύγω ώστε να παρουσιάσω στον κόσμο αυτά που ήθελα εγώ, γι’ αυτό και είχα πει «όχι» σε μερικές δουλειές. Τυχαία με άκουσε η Λιζέτα Καλημέρη και έτσι ξεκίνησα να τραγουδάω στην Αθήνα. Δεν κρύβω όμως ότι είχα βάλει ένα χρονικό περιθώριο πέντε ετών. Αν δεν πετύχαινα μέσα σε αυτό το διάστημα, θα τα παράταγα.

- Προσωπική ζωή έχεις; Είσαι ερωτευμένη; Ναι, είμαι ερωτευμένη και είμαι σε μια σχέση. Αλλά δεν θέλω να το συζητήσω.

- Τι αναζητάς σε μια σχέση; Είναι πολύ όμορφο να βρίσκονται δύο άνθρωποι με ολοκληρωμένη προσωπικότητα και να γίνονται μια γροθιά, να σκέφτονται ο ένας τον άλλο. Αυτό είναι η επιτυχία μιας σχέσης.

- Εχεις ζήσει τον μεγάλο έρωτα; Βεβαίως - και έχω κλάψει πολύ διότι γενικά είμαι ευσυγκίνητη. Είμαι άνθρωπος που βιώνω τα συναισθήματά μου στα άκρα. Και σαν μικρό παιδί χαίρομαι με το παραμικρό και κλαίω πολύ εύκολα.