Εβελίνα Νικόλιζα: «Παλιά κορόιδευα τα talent shows»

Κάθε συνέντευξη είναι ξεχωριστή. Η συνέντευξη, όμως, μιας φίλης σου, την οποία τυχαίνει να γνωρίζεις από 10 ετών, είναι σίγουρα κατηγορία από μόνη της. Ήταν η πρώτη φορά που έπαιρνα συνέντευξη από κάποιον, για τον οποίο γνώριζα τόσα πολλά. Και μπορεί οι περισσότεροι που διαβάζετε αυτές τις γραμμές να γνωρίσατε την Εβελίνα από τα blind auditions του The Voice, όπου τραγούδησε μπροστά στην «πλάτη» τεσσάρων κριτών, όμως, σαν ειρωνεία της τύχης, η πρώτη φορά που την άκουσα να τραγουδά, πριν από δεκαπέντε και βάλε χρόνια, είχε κάτι πολύ κοινό: σε ένα εργαστήρι ζωγραφικής, όπου και είπαμε για πρώτη φορά «γεια», η δασκάλα μας, γοητευμένη από τη φωνή της, της ζήτησε να μας πει ένα τραγούδι. Ντρεπόταν τόσο πολύ να τραγουδήσει, που, για να νιώσει λίγο πιο άνετα και να το κάνει, η δασκάλα πρότεινε να γυρίσει η Εβελίνα την πλάτη της ώστε να μη μας κοιτά. Η μετριοφροσύνη της, όμως, αυτή δεν σταμάτησε στα μαθητικά θρανία. Μεγαλώνοντας, συνέχισε να διατηρεί πολύ χαμηλό προφίλ σε σχέση με το ταλέντο της και, ακόμη και όταν περνούσαμε ατελείωτα βράδια στο σπίτι της, δεν εξέφρασε ποτέ, ούτε σε εμάς τους κολλητούς της, κομπασμούς για τις ικανότητές της. «Θα ακουστεί κλισέ, αλλά πιστεύω ότι η ημιμάθεια είναι κακό πράγμα. Οπότε, ακριβώς επειδή ακόμη μαθαίνω, έχοντας πολλά πράγματα μπροστά μου να ζήσω, νομίζω ότι θα ήταν χαζό να παινεύομαι για κάτι που δεν κατέχω 100%» μου λέει η Εβελίνα, η οποία, εκτός από τη χορωδία του Σπύρου Λάμπρου, στην οποία συμμετείχε ως παιδί, δάνεισε τη φωνή της στην κινηματογραφική κόρη της Άριελ στο ομώνυμο σίκουελ της ταινίας κινουμένων σχεδίων της Disney, καθώς και στη σειρά Το Διάλειμμα, όπου την ακούγαμε από τα χείλη της Γκρέτσεν. Εκτός από τους φαν της Disney, είχαμε και οι συμμαθητές της στο σχολείο την ευκαιρία να ακούσουμε τη φωνή της. Στο λύκειο, πριν από την έναρξη των σχολικών διακοπών, διοργανώνονταν πάντα συναυλίες, όπου η Εβελίνα ερμήνευε μερικά τραγούδια. Δεν ήταν το μόνο παιδί που τραγουδούσε, αλλά ήταν εκείνη για την οποία όλοι μετά συζητούσαν στους διαδρόμους.



«Ήθελα πάντα να γίνω τραγουδίστρια, αλλά το κατέπνιγα, επειδή η ιδέα δεν άρεσε στον πατέρα μου» λέει η Εβελίνα, τα μάτια της οποίας γεμίζουν ενθουσιασμό περιγράφοντάς μου πως, όταν η επίσης τραγουδίστρια μητέρα της, Μπέσσυ Αργυράκη, έκανε πρόβα με τους μουσικούς της στο σπίτι, εκείνη παρακαλουθούσε εκστασιασμένη. «Σκεφτόμουν “αυτή ξέρει να παίζει πιάνο” ή “εκείνος παίζει τόσο ωραία κιθάρα!” και τρελαινόμουν!» αναφέρει ανατρέχοντας στις αναμνήσεις της, από τις οποίες όμως ξεχωρίζει μία. «Ήμουν 10 χρόνων και επιστρέφαμε με τη μητέρα μου από την Επίδαυρο με το αυτοκίνητο. Της είπα ότι θέλω να μου μάθει να κάνω δεύτερη φωνή. Μου απάντησε ότι είμαι μικρή και ότι είναι δύσκολο. Είχα τέτοιο πείσμα να μάθω, που φτάνοντας στην Αθήνα νομίζω ότι τελικά τα είχα καταφέρει».

Τελειώνοντας το σχολείο, η Εβελίνα δήλωσε στον πατέρα της, Λευτέρη Νικόλιζα, ότι επιθυμεί να ασχοληθεί με το τραγούδι, κάτι που δεν του άρεσε σαν ιδέα (όπως έχει δηλώσει και η ίδια η Μπέσσυ Αργυράκη, όταν παντρεύτηκαν, της είχε ζητήσει να σταματήσει το τραγούδι, κάτι όμως που εκείνη δεν κατάφερε να κάνει). «Ακολούθησαν διάφορες σκέψεις για σπουδές στην αρχιτεκτονική ή στις δημόσιες σχέσεις ή το μάρκετινγκ, οι οποίες ναυάγησαν η μία μετά την άλλη, για να βρεθώ τελικά να σπουδάζω υποκριτική, κάτι που με γοήτευε εξίσου πολύ. Στο μεταξύ, ήθελα να αποκτήσω το δικό μου “πορτοφόλι” και έτσι άρχισα να ψάχνω για δουλειά. Δούλεψα σε ρεσεψιόν κομμωτηρίου, σερβιτόρα σε καφέ στην Επίδαυρο, πωλήτρια σε μαγαζί με χριστουγεννιάτικα και μπαργούμαν. Η τελευταία ήταν και η δουλειά που είχε για μένα περισσότερο ενδιαφέρον από τις υπόλοιπες. Μου άρεσε πολύ να παρατηρώ τον κόσμο και τις συμπεριφορές του το βράδυ».



Όσο κάναμε παρέα, την είχα ρωτήσει πώς και δεν είχε λάβει μέρος σε κάποιο από τα talent shows που πέρασαν από την ελληνική τηλεόραση, για να πάρω την απάντηση ότι δεν της άρεσαν. «Παλιά κορόιδευα πολύ τα talent shows. Τα έβλεπα φανατικά, αλλά έλεγα ότι δεν θα πάω. Ίσως δεν ήμουν έτοιμη να διαχειριστώ κάτι τέτοιο. Επίσης, ίσως να φοβόμουν και την αντιμετώπιση από το κοινό. Νομίζω ότι κάποιες φορές οι άνθρωποι είμαστε λίγο φυγόπονοι. Δεν θέλουμε να ακούσουμε την απόρριψη, ότι “δεν κάνουμε”, πονάει αυτό. Δήλωσα συμμετοχή, όμως, γιατί ήθελα να προχωρήσω, αλλά και γιατί μου φαίνεται ξεχωριστό σαν show. Μου αρέσει γιατί είναι talent show μεν, αλλά πολιτισμένο». Γιατί, όμως, πιστεύει ότι ο κόσμος έχει τόσο μεγάλη επιθυμία να μπει σε ένα talent show; «Υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση ότι η δουλειά του τραγουδιστή έχει πολλά χρήματα. Και όντως, μπορεί κάποτε να είχε. Τώρα πια δεν έχει όμως. Βλέπουν στην τηλεόραση τραγουδιστές, με όμορφα ρούχα και μαλλιά, και θαμπώνονται. Δυστυχώς, όπως όλα τα επαγγέλματα, έτσι κι αυτό έχει πολλές δυσκολίες. Επίσης, δεν έχει αργίες. Δεν έχει “κρύωσα και σήμερα δεν θα δουλέψω”» μου λέει η Εβελίνα, για να τη ρωτήσω αν έχει δει τέτοια «θαμπωμένα» παιδιά στο The Voice. «Σίγουρα κάποια τέτοια παιδιά μπορεί να είχαν δηλώσει συμμετοχή, αλλά αυτοί που πέρασαν τελικά στις audition νομίζω ότι το θέλουν πραγματικά και έχουν δουλέψει σκληρά για αυτό. Το δικό μου όνειρο δεν είναι να γίνω πασίγνωστη και να μιλάει ο κόσμος για τα προσωπικά μου. Θέλω να καταφέρω να γίνω γνωστή στον καλλιτεχνικό χώρο, ώστε να κάνω δουλειές με αξιόλογους ανθρώπους. Να υπάρχει κόσμος που εκτιμά αυτό που κάνω και να του αρέσει να είναι μαζί μου. Επίσης, θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να συνδυάσω το τραγούδι με την υποκριτική. Η ιδέα ενός μιούζικαλ με ενθουσιάζει». Όσο για τα παραπανίσια κιλά της, δεν πτοείται. «Δεν είμαι από τους ανθρώπους που νιώθουν πολύ άνετα με τα κιλά τους και ιδανικά θέλω να τα χάσω, ωστόσο δεν μπορώ να πω ότι θα καθίσω σπίτι μου γι ’αυτόν το λόγο και θα βάλω τη ζωή μου σε παύση. Προσπαθώ να τα χάσω, αν και συχνά χαλάω τη δίαιτα!» παραδέχεται γελώντας.



Όπως συνέβη και με άλλους συμμετέχοντες, που είτε βρίσκονταν στο ευρύτερο κοινωνικό ή επαγγελματικό κύκλο των κριτών, είτε κατάγονταν από μουσική οικογένεια, έτσι και στην περίπτωση της Εβελίνας, που είναι κόρη τραγουδίστριας, κάποιοι έσπευσαν να μιλήσουν για ένα στημένο talent show. «Πραγματικά, δεν πιστεύω ότι είναι στημένο» λέει η Εβελίνα. «Ζούμε στην Ελλάδα, όπου ο κόσμος είναι πολύ μικρός και όλοι είμαστε μακρινοί συγγενείς. Το να συναντηθούν στο πλατό ένας κριτής με ένα διαγωνιζόμενο, που έχει τύχει να διασταυρωθούν οι δρόμοι τους στο παρελθόν, π.χ., δεν κάνει το παιχνίδι στημένο. Επίσης, πολλοί πιστεύουν ότι, επειδή η μητέρα μου είναι τραγουδίστρια, αυτό μου ανοίγει πόρτες. Ότι έχει γνωριμίες που θα με βοηθήσουν σε κάποια δουλειά. Ακόμη και έτσι να ήταν, το τραγούδι απαιτεί κάποιες ικανότητες, που αν δεν τις πληροίς, σύντομα θα σου δείξουν την εξώπορτα. Κανένας μαγαζάτορας δεν θα με κρατήσει επειδή είναι φίλος της μαμάς μου» υποστηρίζει η Εβελίνα. «Μία φορά, ωστόσο, της είχα ζητήσει να μου βρει δουλειά. Ήταν τότε που έψαχνα να εργαστώ ως μπαργούμαν» ομολογεί η Εβελίνα.







Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.