Η ξέφρενη ζωή και ο γενναίος θάνατος του Γιώργου Πολίτη

«Ημουν ο τελευταίος που τον είδε προτού μπει στην Εντατική. Ξέρετε, του άρεσε πολύ η θάλασσα. Χρησιμοποιούσε μάλιστα μια φράση στις δύσκολες στιγμές. "Αδελφέ, είμαι ακόμα εν πλω, μόνο που έχει μποφόρ εννιαράκι", μου είπε στο νοσοκομείο, εννοώντας ότι στη ζωή είμαστε εν πλω. Τον αγκάλιασα και τον φίλησα. Λίγο μετά ο Γιώργος μάς αποχαιρέτησε», θυμάται ο Αντύπας.



Για χρόνια η εγχώρια επιχειρηματική ελίτ γλεντούσε στα μπουζούκια, άσχετα αν ποτέ δεν ήθελε να παραδεχτεί επί της ουσίας αυτόν τον λαϊκό τρόπο διασκέδασης. Οι γόνοι των επιφανών οικογενειών περισσότερο ήθελαν να αντιγράψουν έναν τρόπο ζωής που ποτέ τους δεν γνώρισαν και φυσικά δεν κατανοούσαν. Ηταν μια μόδα που επέβαλε ο Αριστοτέλης Ωνάσης και τη μαϊμούδισαν τα νεόπλουτα τζάκια, ουσιαστικά σνομπάροντάς την, παρά υιοθετώντας ή προσπαθώντας να την κατανοήσουν. Με τον Γιώργο Πολίτη, όμως, το πράγμα ήταν τελείως διαφορετικό. Ο ίδιος ποτέ δεν απαρνήθηκε τη λαϊκές του ρίζες. Ακόμα κι όταν κατόρθωσε να είναι ένας πραγματικά πολύ πλούσιος άνθρωπος, δεν θέλησε να προσποιηθεί κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά ήταν. Ενα παιδί που μεγάλωσε στην Τρίπολη και στα πρώτα χρόνια της ζωής του έζησε στους Αγίους Αναργύρους της Δυτικής Αττικής. Ακόμα κι όταν έπλεε στο χρήμα και είχε σχέσεις με τους ισχυρούς αυτού του τόπου, ακόμα κι όταν έμενε στην Εκάλη ή στη Μύκονο, στιγμή δεν ξεχνούσε την περιοχή όπου μεγάλωσε και στην οποία διατηρούσε την επιχειρηματική του βάση, φροντίζοντας μάλιστα πάντα να κάνει δωρεές. «Ο Γιώργος τα αγαπούσε τα δυτικά προάστια. Ενιωθε άνετα μόνο με τον λαϊκό κόσμο κι ας είχε πλούτη. Επί της ουσίας ποτέ δεν εγκατέλειψε τους Αγίους Αναργύρους», λέει ο Αντύπας.


                

Πολυτεχνίτης για το μεροκάματο

Γεννημένος το 1960, ο Γιώργος Πολίτης δεν βρήκε τη ζωή του από την αρχή στρωμένη με ροδοπέταλα. Επρεπε να παλέψει σκληρά για να τα καταφέρει. Ξεκίνησε από δουλειές του ποδαριού: έγινε πλασιέ εγκυκλοπαιδειών και πολλές φορές πουλούσε την πραμάτεια του ακόμα και στα φανάρια των δρόμων. Δούλεψε ως τεχνίτης και τελικά τον κέρδισε η ηχοληψία. Μάλιστα εργάστηκε κοντά στον γνωστό ηχολήπτη της εποχής και προσωπικό συνεργάτη του Τόλη Βοσκόπουλου, τον Φουσκόπουλο. Ομως κι εκεί δεν κάθισε πολύ. Ανήσυχο πνεύμα ανέκαθεν, έψαχνε να βρει τον δικό του δρόμο. Κάποτε μάλιστα δούλεψε σε νυχτερινό μαγαζί ως σερβιτόρος και είδε τον μεγάλο επιχειρηματία της εποχής Φίλιππο Βρυώνη να χαλάει τεράστια ποσά σε πιάτα και λουλούδια. «Με τι ασχολείται αυτός και έχει τόσα χρήματα;», ρώτησε έναν συνάδελφό του σερβιτόρο για να πάρει την απάντηση: «Εχει το μονοπώλιο στην υπαίθρια διαφήμιση». Αυτό ήταν. Από τότε ο Γιώργος Πολίτης έψαχνε τρόπο να μιμηθεί τον άνθρωπο που σκορπούσε τα χιλιάρικα στο μαγαζί όπου εκείνος έβγαζε μεροκάματο. Ταξίδεψε μέχρι τις ΗΠΑ για να μάθει πώς γίνεται η δουλειά του επονομαζόμενου outdoor, δηλαδή της διαφήμισης σε ανοιχτούς χώρους. Ετσι στα μέσα της δεκαετίας του ’80 γύρισε με μια επαναστατική ιδέα. Τη δημιουργία διαφημιστικών πινακίδων στις ταράτσες πολυκατοικιών. Μπορεί η δουλειά να κινούνταν στο όριο της νομιμότητας, καθώς δεν υπήρχε θεσμικό πλαίσιο, όμως στη χρυσή δεκαετία της χώρας, την περίοδο της «αλλαγής», όπου ό,τι κι αν έκανε κάποιος πετύχαινε, ο Γιώργος Πολίτης βγήκε κερδισμένος. Η αρχή έγινε με διαφημίσεις νυχτερινών κέντρων. Ολοι οι αστέρες της εποχής και οι διαφημίσεις για τα μαγαζιά τους είχαν περίοπτη θέση στα πάνελ του. Ο ίδιος είχε να το λέει πως από τις διαφημίσεις του έγιναν γνωστοί εκατοντάδες σημερινοί διάσημοι καλλιτέχνες. Και όσο φυσικά διαφήμιζε, άλλο τόσο κέρδιζε το παιδί από τους Αγίους Αναργύρους. Κέρδιζε χρήματα αλλά και εκτίμηση από τον κόσμο που πραγματικά αγαπούσε: αυτόν της νύχτας και των μπουζουκιών.



Ο μεγάλος ανταγωνιστής

Ο Φίλιππος Βρυώνης, μεγάλου μεγέθους επιχειρηματίας της εποχής, με την εταιρεία του ΑΛΜΑ ΑΤΕΡΜΩΝ και διατηρώντας εξαιρετικές σχέσεις ακόμα και με τον ίδιο τον Ανδρέα Παπανδρέου (η αδελφή του είχε παντρευτεί τον τότε στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού Μιχάλη Ζιάγκα), στην αρχή δεν έδωσε και τόσο μεγάλη σημασία στον «πιτσιρικά», όπως τον αποκαλούσαν, ανταγωνιστή του Γιώργο Πολίτη. Αλλά και ο τελευταίος απέφευγε να χτυπά δουλειές του μεγάλου παίκτη της διαφήμισης για να μην προκαλέσει.
«Ο Γιώργος ήταν ωραίος. Ερχόταν δηλαδή και σου έλεγε: βάλε 10 πινακίδες στον Βρυώνη, δώσε όμως δύο και σ’ εμένα. Ετσι κατόρθωσε να κερδίσει τη συμπάθεια της αγοράς, καθώς δεν έδειξε στιγμή τάση μικρομεγαλισμού», μας λέει άνθρωπος που δούλευε στον χώρο της διαφήμισης εκείνη την εποχή. Σύντομα η Master Media κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην αγορά, με τον Φίλιππο Βρυώνη πάντα πρώτο, αλλά όχι με τόσο μεγάλη διαφορά όσο στο παρελθόν. Οι αγαθές σχέσεις των δύο businessmen θα διαταραχθούν σε μεγάλο βαθμό, ωστόσο θα υπάρξει μια μορφή συνεννόησης, τόσο λόγω του κιμπάρικου χαρακτήρα του Πολίτη, όσο και των επιδέξιων χειρισμών του ανιψιού και δεξιού χεριού του αφεντικού της ΑΛΜΑ, Νικόλα Παπανικόλα.

Ο επαγγελματικός θρίαμβος

Μέχρι που η αρρώστια του Γιώργου Πολίτη δημιουργεί φήμες για μικρό χρονικό περιθώριο ζωής του. «Το 2001 διαγνώστηκε στον Γιώργο μια μορφή καρκίνου, όμοια με αυτήν του Στιβ Τζομπς. Ολοι έλεγαν ότι θα ζήσει το πολύ 6 μήνες. Ωστόσο εκείνος τους διέψευσε. Εζησε με μεγάλες δυσκολίες, αλλά πάντα με τεράστιο κέφι για ζωή, άλλα 13 χρόνια», αναφέρει άνθρωπος που τον γνώριζε πολύ καλά. Το οξύμωρο στην όλη υπόθεση είναι πως, ενώ όλοι τον είχαν έτοιμο για «φευγιό», τελικά αυτός που «έφυγε» πρώτος ήταν ο Νικόλας Παπανικόλας, εντελώς αιφνιδιαστικά, δημιουργώντας νέο πλαίσιο στον ανταγωνισμό Βρυώνη και Πολίτη.


Σύντομα ο Πολίτης έφτασε σε θέσεις διαφημιστικών πλαισίων αυτές του Βρυώνη, με αποτέλεσμα ο τελευταίος να μην αντέξει τον ανταγωνισμό και σε συνδυασμό με μια εξαιρετική συμφωνία με τον ελβετικό κολοσσό Affichage, να πουλήσει την εταιρεία του και να αποχωρήσει. Μετά από σειρά δικαστικών περιπετειών των Ελβετών και της οικογένειας Βρυώνη (οι πρώτοι καταγγέλλουν εξαπάτησή τους κατά το deal), οι θέσεις διαφήμισης της Affichage θα περάσουν στα χέρια της Master Media. Συνεργασία θα υπάρξει από τη μεριά Πολίτη και με τον Χρήστο Κοπελούζο και την εταιρεία Remedy. Ο Γιώργος Πολίτης ήταν θριαμβευτής.
Ωστόσο αυτό δεν του αρκούσε. Το μεγάλο του μεράκι ήταν η μουσική. «Θυμάμαι που στα πάρτι που έδινε του άρεσε στο τέλος να αναλαμβάνει ρόλο dj. Αυτό τον ξεκούραζε. Ισως επειδή του θύμιζε από πού ξεκίνησε», λέει γνωστός διαφημιστής. Κάπως έτσι, μετά τα «Μαμούνια» στην αρχή της λεωφόρου Βουλιαγμένης θα αγοράσει και τους λαϊκούς ραδιοφωνικούς σταθμούς Sfera και Derti ως φόρο τιμής στο τραγούδι, ενώ στον ίδιο ανήκουν και το σημερινό «Club 22» και το «Ντέρτι Club» στη Γλυφάδα, το οποίο είναι το μοναδικό νυχτερινό κέντρο που δουλεύει επτά ημέρες την εβδομάδα σπάζοντας κάθε ρεκόρ επιτυχίας. «Τι να θυμηθώ, ρε παιδί μου. Παρά τη δύσκολη αρρώστια του, παρά τις διαρκείς επεμβάσεις και θεραπείες, ο ίδιος είχε τόσο κέφι για ζωή που ερχόταν στα κέντρα ακόμα και με ορούς στα χέρια», θυμάται ο Αντύπας. Το ίδιο μας λέει επιχειρηματίας φίλος του: «Τον θυμάμαι να βγαίνει για ποτό στη Μύκονο με το αναπηρικό καροτσάκι ή με πατερίτσες. Κι αυτό δεν το λέω για να τον υποτιμήσω. Το αντίθετο. Ποτέ του δεν έκρυψε το πρόβλημά του. Ποτέ δεν ένιωσε μειονεκτικά. Ηταν αδάμαστος. Μετά την περιπέτεια της υγείας του γνώριζε πως ζούσε στην κόψη του ξυραφιού. Για τον ίδιο η κάθε ημέρα ήταν γιορτή. Είχε φοβερό κέφι και διάθεση να ζήσει».
Η προσπάθειά του να κρατηθεί στη ζωή σαφώς τον ταλαιπώρησε πολύ. Εφτασε μέχρι του σημείου να πειραματιστεί με νέα φάρμακα και έκανε θεραπείες με νέα πρωτόκολλα στη Σουηδία. «Δεν υπάρχει μέρος του σώματός μου που να μην έχει τρυπηθεί. Ομως τώρα πάμε στα μπουζούκια», έλεγε στις παρέες του, δίνοντας ο ίδιος κουράγιο στους φίλους του που πικραίνονταν από την πορεία της υγείας του.

Η αγάπη του για τον Ολυμπιακό

Πολλοί θυμούνται τον Γιώργο Πολίτη να πηγαίνει με την κατακόκκινη 599 GTB Ferrari του στο γήπεδο παρά την επιβαρημένη κατάσταση της υγείας του. Παρκάροντας σε ειδικό για τον ίδιο χώρο, με το κόκκινο -για να είναι ασορτί με την ομάδα- καροτσάκι ή τις πατερίτσες του δεν παρέλειπε ποτέ να πάει να πανηγυρίσει για τη μεγάλη του αγάπη, τον Ολυμπιακό. Ο ίδιος, φανατικός οπαδός του Θρύλου, διατηρούσε σουίτα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης», ενώ το τελευταίο παιχνίδι που πήγε ήταν αυτό της φιέστας για την κατάκτηση του Πρωταθλήματος με τον Απόλλωνα Αθηνών. Τέτοια μάλιστα ήταν η λατρεία του για την ομάδα του Μεγάλου Λιμανιού ώστε είχε ζητήσει να στολιστεί το φέρετρό του -όπως και έγινε- τριγύρω με κόκκινα κασκόλ της ομάδας. Μια άλλη του αγάπη ήταν τα αυτοκίνητα αλλά και οι έξι μηχανές Harley-Davidson που διέθετε στη συλλογή του. Επίσης είχε μεγάλη λατρεία στη θάλασσα την οποία όργωνε με το 33μετρο Technema Posillipo yacht του. Ομως πάνω απ’ όλα έβαζε τη νύχτα και το τραγούδι, με αγαπημένους του φίλους και τραγουδιστές τον Αντύπα, τον Σταμάτη Γονίδη και τον Βασίλη Καρρά. Ελάχιστοι, για παράδειγμα, γνωρίζουν πως ο ίδιος έγραψε τους στίχους του τραγουδιού του Αντύπα «Το ερώτημα είναι», ενώ βαθιά συγκινημένος ο τραγουδιστής ήδη ετοιμάζει ένα τραγούδι ειδικά αφιερωμένο στον κολλητό του φίλο. Η πιο πρόσφατη μεγάλη του αγάπη υπήρξε ο Πάνος Κιάμος, ο οποίος μαζί με τους Λευτέρη Πανταζή, Θάνο Πετρέλη, Αντύπα, Νίκο Βέρτη, Νίκο Μακρόπουλο, Καίτη Γαρμπή, Χρήστο Χολίδη, Γιώργο Τσαλίκη, Νίκο Βουρλιώτη κ.ά. δεν έλειψε από την κηδεία του. Παράλληλα στο τελευταίο κατευόδιο παραβρέθηκε και ο πρόεδρος του Ολυμπιακού Βαγγέλης Μαρινάκης αλλά και ο Ηλίας Μαροσούλης, οι Θανάσης και Νίκος Πριόβολος, ο Τάκης Γιγουρτάκης με τον γιο του κ.ά. Ως φόρο τιμής και σε μια πολύ συγκινητική στιγμή, όλες οι διαφημιστικές πινακίδες και τα πλαίσια στον δρόμο προς το νεκροταφείο είχαν στολιστεί με λουλούδια φέροντας την επιγραφή «καλό ταξίδι».

Του την έδιναν οι δήθεν

Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί ήταν η φιλανθρωπία του Γιώργου Πολίτη. «Είχε μια μπέσα πρωτόγνωρη», λένε όσοι τον γνώρισαν, ενώ πολλοί δεν παραλείπουν να αναφερθούν και στους ανθρώπους που κυριολεκτικά «προίκισε» με τα χρήματά του. «Κανένας από τους γύρω του δεν έχασε από αυτόν. Ηταν άνθρωπος του πεζοδρομίου, με την καλή όμως έννοια. Τον εκνεύριζε το δήθεν», μας λέει φίλος του επιχειρηματίας. Ο ίδιος μάλιστα θυμάται πως όταν κάποτε ένας γνωστός μάνατζερ ξεκίνησε να διαφημίζει τον πλούτο του, ο Γιώργος Πολίτης «τα πήρε» και του επιτέθηκε. Με τον χαρακτηριστικό του τρόπο τον ρώτησε: «Παιχτούρα, πόσα χρόνια είναι που είσαι πλούσιος;». Ο συνομιλητής του αιφνιδιάστηκε και τον ρώτησε τι εννοεί. Ο Πολίτης επέμεινε: «Ρε μάγκα, αν αύριο σταματήσεις να δουλεύεις, για πόσα χρόνια μπορείς να συντηρείς σκάφη, γκόμενες, σπίτια κ.λπ.;». Και του απαντά ο μάνατζερ: «Για πέντε-έξι τουλάχιστον». Και παίρνει την απάντηση: «Ε, τότε, παιχταράκο μου, πάρε τον… πούλο. Μπατιράκι είσαι και μην κορδώνεσαι».
Επίσης εποχή έχουν αφήσει οι πλάκες που έκανε, καθώς διακρινόταν από μια συνεχή τάση για πειράγματα. Προτού παντρευτεί, παρέα με κάποιες στενές του φίλες στο σπίτι του στο Πουλί της Μυκόνου, αποφασίζει με τον μπάτλερ του να στήσουν μια φάρσα. Κάπως έτσι ξεκινάει να τον καλεί να φέρνει ποτά. Μία, δύο, τρεις, τέσσερις φορές, ο μπάτλερ δείχνει να αδιαφορεί επιδεικτικά, ώσπου ο Πολίτης δήθεν εκνευρισμένος σηκώνει ένα όπλο και τον… πυροβολεί! «Ακόμα γελάνε στη Μύκονο με την αντίδραση των φιλενάδων του επιχειρηματία, οι οποίες πιστεύοντας πως επρόκειτο για πραγματική δολοφονία κόντεψαν να πέσουν στη θάλασσα για να σωθούν», λέει στενός φίλος της τότε περιόδου.
Πάλι στα νιάτα του και πριν παντρευτεί γνωρίζει στο αεροπλάνο μια όμορφη αεροσυνοδό. Λάτρης του ποδόγυρου αποφασίζει να πιάσει κουβέντα μαζί της. «Και πόσα παίρνεις εδώ;», τη ρωτάει. Αυτή του λέει το ποσό και ξαφνικά ο ίδιος της προτείνει αμοιβή πέντε φορές πάνω για να δουλέψει για τον ίδιο. Η ίδια δέχεται, γνωρίζοντας φυσικά και το ερωτικό του ενδιαφέρον. Οταν λοιπόν αργότερα την προσκαλεί στο σκάφος του για να περάσουν ένα Σαββατοκύριακο, του αποκαλύπτει πως θα φέρει μαζί της έναν φίλο, τον Πέτρο. Ζοχαδιασμένος τότε ο ίδιος καθώς τα σχέδιά του έδειχναν να ακυρώνονται, δέχεται τελικά. Οταν όμως δεν βλέπει κάποιον να τη συνοδεύει παρά μόνο μια βαλίτσα, τη ρωτάει πού είναι τελικά ο φίλος της ο Πέτρος. Και τότε αυτή παιχνιδιάρικα του απαντά πως απλά επρόκειτο για ένα «ερωτικό βοήθημα» που το είχε ονοματίσει έτσι. Ε, από τότε και για πολλά χρόνια κάθε Πέτρου και Παύλου, ο χωρατατζής επιχειρηματίας έστελνε στην καλλονή φίλη του ένα δώρο «για τον φιλαράκο της».

Ανθρωπος της παρέας

Εκανε παρέα με όλους και είχε το χάρισμα της επικοινωνίας. Συντηρούσε μάλιστα πολλές οικογένειες από τα δυτικά προάστια, ενώ σε ένα άγνωστο στιγμιότυπο της πορείας του είχε φτάσει να ιδρύσει μέχρι και δισκογραφική λαϊκή εταιρεία προκειμένου να στηρίξει και να προωθήσει φίλους του καλλιτέχνες. Το ίδιο έκανε και με τον γνωστό εκδότη Πέτρο Κωστόπουλο, του οποίου τον ραδιοφωνικό σταθμό Nitro πήρε όταν αυτός έκλεισε, δίνοντάς του μάλιστα και αρκετά χρήματα σε μια δύσκολη προσωπική περίοδο για τον εκδότη. Προς το τέλος της ζωής του απέκτησε μια ειδική σχέση με το Μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου στην Αίγινα και εκεί έκανε πολλές δωρεές. «Εβρισκε τη γαλήνη στην Αίγινα. Ηταν το δεύτερο σπίτι του. Θεωρούσε τον Αγιο Νεκτάριο προστάτη του, ενώ του άρεσε να πηγαίνει με το σκάφος του στο νησί και να προσκυνάει. Ηθελε να ζήσει πάρα πολύ. Μου έλεγε πως δεν το βάζει κάτω με τίποτα», λέει ο Αντύπας. Μάλιστα το γραφείο του ήταν γεμάτο εικόνες. Ο ίδιος πάντως εκφράζει και ένα παράπονο, καθώς αρκετοί φίλοι του επιχειρηματίες δεν του στάθηκαν στις τελευταίες στιγμές του όπως θα έπρεπε. «Ο Τάκης ο Γιγουρτάκης επειδή είχε τον δικό του καημό με το παιδί του που χάθηκε στάθηκε δίπλα του. Πολλοί άλλοι, όμως, τον ξέχασαν. Ποιον, τον Γιώργο που είχε φίλους όλους τους μεγάλους επιχειρηματίες. Φίλους είχε πολλούς. Φίλους καρδιάς, όμως, ελάχιστους», μας λέει. Το τελευταίο Πάσχα του ο Γιώργος Πολίτης το πέρασε στην Υδρα, εμφανώς αδύναμος και πεσμένος.
Ο Γιώργος Πολίτης ήταν ένας άνθρωπος που αγάπησε τη ζωή και φυσικά τις γυναίκες. Από τον πρώτο του γάμο με τη Νανά Σέργη απέκτησε έναν γιο, τον 27χρονο σήμερα Χάρη. Αυτός θεωρείται και ο συνεχιστής της επιχείρησης του πατέρα του καθώς είναι ένα πολύ άξιο παιδί με αγάπη για την εταιρεία, ο οποίος εδώ και καιρό έχει κάνει τη δική του επιτυχία με το site www.cheapis.gr. «Εδώ και δύο χρόνια ο Χάρης έχει αναλάβει καθήκοντα. Ο πατέρας του τον καμάρωνε πάρα πολύ», μας λέει ο Αντύπας. Δεν είναι τυχαίο ότι μετά τον θάνατο του Γιώργου Πολίτη στάλθηκε ένα μήνυμα σε όλους τους συνεργάτες και φίλους του. Οτι το κινητό του τηλέφωνο περνάει πλέον στον γιο του, το νέο ισχυρό πρόσωπο του γκρουπ. Παράλληλα από τη δεύτερη σύζυγό του, την Ελληνοαυστραλέζα Ντόρα, ο επιχειρηματίας απέκτησε δύο κορίτσια, τη Σοφία και την Τζωρτζίνα, που είναι σήμερα 13 ετών. Σημαντικό ρόλο στον όμιλο Master Media κατέχει και ο ανιψιός του Θάνος Ανδρικόπουλος, ένα παιδί που ακόμα και φυσιογνωμικά του μοιάζει και τον οποίο ο Γιώργος Πολίτης σχεδόν είχε υιοθετήσει, τουλάχιστον επαγγελματικά.