Γιάννης Βούρος: «Μπορεί να ξανασυλληφΘώ»

Τον τελευταίο χρόνο ζει στη Θεσσαλονίκη, καθώς έχει αναλάβει τα καθήκοντα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Γεγονός που τον χαροποιεί και ηθικά το απολαμβάνει, αφού οι Πέρσες, που ανέβηκαν από την κεντρική σκηνή του θεάτρου και περιοδεύουν ανά την Ελλάδα, εισέπραξαν τα θετικότερα σχόλια κριτικών και κοινού, με τα εισιτήρια να γίνονται sold out. Για τον 59χρονο ηθοποιό η εποχή που υπήρξε είδωλο των κοριτσιών (στο γάμο του με την Άννα Αδριανού κατόρθωσε να μπει στην εκκλησία περισώζοντας με κόπο το μισό του σακάκι απ’ τις θαυμάστριες!) έχει περάσει.



Αλλά δεν τον απασχολεί. «Είναι ωραίο να το ζεις, όμως αλίμονο αν μείνεις μόνο σε αυτά!» λέει στο People. Ωστόσο, θυμάται με συγκίνηση τα χρόνια που υπήρξε αθλητής της ΑΕΚ, πολιτικός ρεπόρτερ κατόπιν και τώρα πρωταγωνιστής, μεταφραστής, συγγραφέας, σκηνοθέτης και παραγωγός σπουδαίων θεατρικών έργων και κάπου ανάμεσα, το 2009, βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ. Κι απ’ την άλλη, ο Γιάννης μπαμπάς και το πρώτο «επώνυμο» τεστ DNA αμφισβήτησης της κόρης που είχε αναγνωρίσει ως δική του. Πολλές ζωές σε μόλις μία…

Με ποια ιδιότητα θα συστηνόσουν σε κάποιον που δεν θα σε γνώριζε;
Δεν μου είναι πολύ εύκολο να αυτοπροσδιοριστώ. Άφηνα πάντα τους άλλους να ακουμπάνε πάνω μου τις προσδοκίες τους κι αναλόγως κατέθετα το δικό μου «οβολό», κάνοντας κάθε φορά το καλύτερο που μπορούσα.

Με την υποκριτική, το βιογραφικό σου γέμισε με ρόλους και έργα. Τι γενικό τίτλο θα έβαζες;
«Σε μόνιμη αναζήτηση». Κατάσταση που βιώνω ακόμα και σήμερα. Οτιδήποτε έχω κάνει στη ζωή μου είναι μέσα από αυτή την αναζήτηση.

Έχει και θαυμάστριες αυτό το «κεφάλαιο». Και γράμματα με καρδούλες, 
και δέματα με εσώρουχα…
Συνειδητοποίησα νωρίς αυτό που λέω την πρώτη μέρα που μπαίνω σε μια αίθουσα, προκειμένου να διδάξω: «Ποιος θέλει να γίνει ηθοποιός; Ποιος θέλει να γίνει γνωστός;». Η δημοτικότητα ποτέ δεν ήταν το ζητούμενό μου. Και όλα αυτά που λες ήταν μια εποχή που πέρασε.  Μετά άρχισε η αποδοχή ότι «ναι, δεν είναι μόνο το εξώφυλλο και η συνέντευξη ο Γιάννης, υπάρχει κι άλλου είδους επαφή με το αντικείμενο». Αν υπήρξε καλή ή κακή επαφή, ας το κρίνει η ιστορία.

Είσαι από εκείνους στους οποίους οι άλλοι ακουμπούν εύκολα;
Όχι. Επιλέγω να περνάω μόνος την όποια ταραχή και τον πόνο μου. Αυτό πιθανόν να απομακρύνει κάποιους από μένα. Γενικά είμαι μοναχικό άτομο και τις περισσότερες φορές μονήρης.



Έγινε εντονότερο αυτό απ’ όταν ανέλαβες την καλλιτεχνική διεύθυνση του ΚΘΒΕ;
Μοιραία έγινε. Αν επιλέξω να κάνω παρέα με κάποιους και στην επόμενη διανομή δεν είναι μέσα, ίσως αρχίσει η παραφιλολογία: «Κάνει παρέα μ’ αυτόν και δεν τον έβαλε να δουλέψει;». Ή το αντίθετο: «E, βέβαια, στον κολλητό του δεν θα έδινε ρόλο;». Συνεπώς, το μοναχικό και το αποστασιοποιημένο του βίου μου έχει ενταθεί τους τελευταίους δεκατέσσερις μήνες.

Σε αυτό το διάστημα κινδύνευσες να μπεις στη φυλακή για χρέη του ΚΘΒΕ προς το ΙΚΑ.
Και ανά πάσα στιγμή κινδυνεύω να ξανασυλληφθώ. Τα χρέη, μέχρι σήμερα, διολίσθαιναν από τη μια διοίκηση στην άλλη, καθώς καμία δεν είχε σταθεί επί της ουσίας στο πρόβλημα. Η πρόεδρος του ΚΘΒΕ, Μένη Λυσαρίδου, κι εγώ, παράλληλα με την παραγωγή καλλιτεχνικού έργου, μπήκαμε στη λογική να δούμε τι έχει συμβεί, ερχόμενοι –για πρώτη φορά– σε επαφή με τους αρμόδιους φορείς, και παράλληλα να διεκδικήσουμε όσα χρωστούν η πολιτεία και διάφοροι φορείς στο Κρατικό, απ’ την επιστροφή του ΦΠΑ και άλλα, που δεν τα διεκδίκησε ποτέ κανείς. Αυτά φτάνουν τα 2,8 εκατομμύρια ευρώ.

Πόσα είναι τα χρέη προς το ΙΚΑ;
Περίπου 4,5-5 εκατομμύρια ευρώ. Με μειωμένη την επιχορήγηση, όσο κι αν εξορθολογίσουμε εμείς τα οικονομικά, η «τρύπα» θα μεγαλώνει λόγω των τόκων. Θεωρώ ότι πρέπει να υπάρξει μια γενναία πολιτική απόφαση και τα χρέη να διαγραφούν ή να κουρευτούν, όπως έγινε με το Μέγαρο Μουσικής. Φέτος κάναμε εισπράξεις 1.145.000 ευρώ, με μέση τιμή εισιτηρίου μόλις 9,70 ευρώ. Αυτό το ποσό θα ήταν στο ταμείο του Κρατικού αν κάποιος είχε διαγράψει τα χρέη του. Μέχρι και αν γίνει αυτό, μπορεί αύριο κιόλας να με ξανασυλλάβουν.



Τι σε ενοχλεί περισσότερο σε όλο αυτό;
Ότι στο πρόσωπο το δικό μου αποτυπώνεται η ανυποληψία του κράτους, οι σκουριασμένοι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί και τα βραδυφλεγή αντανακλαστικά του.

Αυτά τα λέει ο Γιάννης Βούρος, ο οποίος υπήρξε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ;

Ναι.

Το ΠΑΣΟΚ, ένα κόμμα τότε ισχυρής εξουσίας, τώρα συγκυβερνά, αλλά με πολύ χαμηλά ποσοστά. Τι πήγε «στραβά»;
Αυτό θα μπορούσε να είχε δύο αναγνώσεις: Το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε σε λάθος τόπο τη λάθος στιγμή ή το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε σε λάθος τόπο τη σωστή στιγμή. Όπως και με τα χρέη του ΚΘΒΕ, όλοι έβλεπαν αυτό που γινόταν, αλλά κανένας δεν έπαιρνε πρωτοβουλίες από το 2005 μέχρι και το 2008. Από τις αποφάσεις που έπρεπε να παρθούν βγήκα με τσαλακωμένη συνείδηση και ιδεολογία.

Ποια λάθη έγιναν;
Μεταξύ των δύο αναμετρήσεων του 2012 το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε να αποχωριστεί το έμβλημά του και το όνομά του. Ειδικά εκείνη την εποχή ήταν στο στόχαστρο, γιατί κανείς δεν είχε εισπράξει αυτό που το ΠΑΣΟΚ ανέλαβε σαν χρέος. Έλεγαν: «Το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να καταστρέψει τον κόσμο, να τον οδηγήσει στην απόγνωση». Αλλά κανένας δεν διαλέγει να είναι στο στόχαστρο ως ανυπόληπτος και καθημερινά υβριζόμενος.

Τι θα άλλαζε με μια άλλη ονομασία;
Θα περιφρουρούσε ένα ποσοστό ψήφων, από αυτούς που έβλεπαν μόνο τη βιτρίνα και όχι την ουσία.

Θα ήσουν ξανά υποψήφιος;
Μου προτάθηκε να κατέβω υποψήφιος δήμαρχος στη Νέα Φιλαδέλφεια. Αρνήθηκα. Θα θεωρούσα προδοτικό να αποχωρήσω από το ΚΘΒΕ έχοντας αναλάβει τα καθήκοντά μου μόλις 6-7 μήνες.

Στην Ελλάδα τού σήμερα, ποιο είναι το όραμά σου για τα παιδιά σου;
Να πορευτούν στη ζωή τους με αξιοπρέπεια, διαφάνεια και γενναιοδωρία. Να έχουν ένα χέρι απλωμένο για το διπλανό τους και με δικαιοσύνη ως «οικόσημό» τους.

Έχεις τρία ή δύο παιδιά;
Έχω τρία παιδιά, μαζί με τη Μαρία-Λουίζα. Αυτό δεν αλλάζει με κανένα τεστ DNA.

Έχεις επαφές μαζί της;
Όχι όπως θα θέλαμε, γιατί κι εκείνη έχει πολλή δουλειά. Τα τελευταία χρόνια δεν ταίριαξαν τα ωράριά μας, αλλά όταν μιλήσουμε στο τηλέφωνο και ζητήσει τη γνώμη μου για κάτι, η επαφή μας είναι ουσιαστική.

Θα ήταν αλλιώς οι σχέσεις σας, αν δεν είχατε προχωρήσει στο τεστ DNA;
Οι σχέσεις μας δεν άλλαξαν. Το τεστ έπρεπε να γίνει για συγκεκριμένους λόγους, τους οποίους ξέρουμε η Μαρία- Λουίζα και εγώ.

Σε αποκαλεί «μπαμπά» ή «Γιάννη»;
«Μπαμπά» βεβαίως.

Ο μεγαλύτερος γιος σου, ο Στέφανος, επέλεξε διαφορετικό επαγγελματικό δρόμο από εσένα.
Ο Στέφανος είναι 27 χρόνων και συνεργάζεται με δύο διαφημιστικές εταιρείες. Σπούδασε εδώ, έκανε μεταπτυχιακό στο Εδιμβούργο, πάλεψε με το βιογραφικό του πόρτα - πόρτα. Είχε το περιθώριο να εργαστεί στο γραφείο μου όσο ήμουν βουλευτής, αλλά και με το 67% ποσοστό της αναπηρίας του (έχει γεννηθεί με δυσμορφία στα δάχτυλα των άνω και κάτω άκρων) θα μπορούσε να είναι βολεμένος στο δημόσιο. Ή να είχε αυτοκίνητο με πινακίδες χωρίς δασμούς. Αλλά δεν είμαστε αυτής της νοοτροπίας. Κουβαλάμε τη σημαία της αξιοπρέπειας και του μάχιμου στη ζωή. Όχι του κηφήνα.

Και το τρίτο σου παιδί, ο Αλέξης;
Είναι 15 χρόνων. Θα πάει Γ’ Λυκείου. Είναι ο αθλητής της οικογένειας. Νομίζω ότι έχει γεννηθεί για τον αθλητισμό!

Θα προέτρεπες τα παιδιά σου να φύγουν από την Ελλάδα;
Αν τα παιδιά μου ήθελαν να φύγουν, δεν θα τα εμπόδιζα.

Εσύ θα έφευγες;
Κάποια στιγμή μού είχε περάσει απ’ το μυαλό να πάω στην Αφρική. Έχοντας τα ίδια εργαλεία στα χέρια μου, της ευτυχίας και της ηρεμίας, ναι, θα έφευγα.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορούν μαζί με το ΘΕΜΑ.