Γιώργος Μαργαρίτης: Από το «Κελί 33» στο Παλλάς

Ο αυθεντικός λαϊκός τραγουδιστής από το Πετρωτό Τρικάλων μιλάει για όλα χωρίς φόβο και πάθος. Για τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ του ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, τη συνεργασία του με τη Ρένη Πιττακή στην παράσταση «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» στο «Παλλάς»,
τα παλάτια στα οποία έχει τραγουδήσει, τα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας, τη φυλακή και τον τζόγο 

Ο Γιώργος Μαργαρίτης δεν είναι μόνο ένας μεγάλος τραγουδιστής με γνήσια λαϊκή φωνή, αλλά κι ένας άνθρωπος με ιδιοσυγκρασία η οποία δίνει το δικό της ιδιαίτερο τέμπο όχι μόνο στις ερμηνείες αλλά και στα λεγόμενά του. Η συζήτηση μαζί του σου δίνει τη μοναδική απόλαυση της ντόμπρας και καθάριας κουβέντας, αφού ο λόγος του είναι ευθύς και λιτός, χωρίς περιττά τερτίπια, τα οποία συνήθως έχουν μοναδικό σκοπό να χαϊδέψουν αυτιά. Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι στην πιο ώριμη ερμηνευτική του φάση.


Ολο το κάστ της παράστασης «Ο αγαπητικός της Βοσκοπούλας» στο «Παλλάς»

Επιστρέφει στο «Παλλάς» με ένα ανατρεπτικό σχήμα, ενώ οσονούπω θα κυκλοφορήσει και η νέα του δισκογραφική δουλειά με τον τίτλο «Ομόνοια», στην οποία θα περιλαμβάνονται όλες οι μεγάλες του επιτυχίες σε νέες εκτελέσεις.

- Κάνεις μια νέα μεγάλη επιστροφή, αλλά αυτή φορά με φασαρία. Τόσο με τη θεατρική σου εμφάνιση στον «Αγαπητικό της βοσκοπούλας», με ένα καστ κλασικών ηθοποιών στο «Παλλάς», όσο και με τη συμμετοχή σου ως τραγουδιστής στο Φεστιβάλ Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ.

Και όχι μόνο. Εχω κάνει ήδη τρεις εμφανίσεις στην ΚΝΕ. Από τη νεολαία παίρνω δύναμη, είναι το μέλλον μας.

- Οταν όμως επιλέγεις τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, αυτό υποδηλώνει και τα πιστεύω σου.

Ο καθένας μας κάπου ρίχνει την ψήφο του. Είμαι ένας τραγουδιστής βγαλμένος από τον λαό και δίνω το «παρών» σε όποιον με καλεί, αρκεί να μπορώ. Δεν με έχουν καλέσει κάπου αλλού. Θεωρώ ότι η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και η ΚΝΕ βλέπουν και δουλεύουν καλύτερα από τους άλλους. Κάνουν ανοίγματα και αυτό είναι κάτι το καινούριο. Ολοι οι άλλοι έχουν μείνει πίσω. Τελείωσε το πίσω, το κατεστημένο. Αν μένεις στα ίδια, βαλτώνεις. Σε αυτούς, όμως, βλέπω ότι τα αυτιά τους ακούνε, τα μάτια τους βλέπουν και τα χέρια τους κουνιούνται.

- Γράφτηκε Τσίπρας + Μαργαρίτης=crazy love for ever.

Μια χαρά είναι ο Αλέξης Τσίπρας, είναι ο πιο νέος πολιτικός αρχηγός. Συντάσσομαι με ανθρώπους και με πολιτικούς που βλέπουν έστω και λίγο το αύριο. Από κει και πέρα δεν είναι και θεοί. Ας κουνήσουμε τα χέρια μας κι εμείς λίγο.

- Εγινε μεγάλη συζήτηση στα social media για το ότι έκανες «σκυλάδικο» το φεστιβάλ του ΣΥΡΙΖΑ, αφού μέχρι σήμερα προτιμούσαν έντεχνους καλλιτέχνες.

Αν τα τραγούδια του Τσιτσάνη και του Θεοδωράκη που ερμήνευσα είναι σκυλάδικα, τότε τι να πω; Σίγουρα δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλο τον κόσμο. Αλλά ποιος είναι ο έντεχνος; Αυτός που τραγουδάει έντεχνα καψούρικα με έναν άλλο, πλάγιο τρόπο; Εμείς λέμε την αλήθεια. Τα τραγούδια τα δικά μου, του Τσιτσάνη, του Παπαϊωάννου, του Καζαντζίδη είναι αληθινά τραγούδια. Δεν μου αρέσει να καταδικάζω κανέναν, αλλά οι «έντεχνοι» τι ακριβώς ερμηνεύουν;

Πρόκειται για κοινωνικά τραγούδια;

Τους εντεχνοτραγουδιστές, όπως θέλουν να αυτοαποκαλούνται, τους αγαπώ και τους εκτιμώ. Μάλιστα αυτό τον καιρό δουλεύω κι έναν δίσκο ο οποίος επιχειρεί να γεφυρώσει τις δύο πλευρές. Οι έντεχνοι λέγονταν ελαφρολαϊκοί εκείνα τα χρόνια. Τώρα έβαλαν την ετικέτα «έντεχνοι» γιατί δεν τα πήγαιναν καλά με τους λαϊκούς τραγουδιστές. Το ίδιο πράγμα υπηρετούμε. Οι λαϊκοί τραγουδιστές ζούμε όλα τα χρόνια βάζοντας την ταμπέλα μας σε κάποιο μαγαζί και ο κόσμος έρχεται να μας ακούσει. Αυτοί δεν έβγαλαν έτσι τα χρήματά τους. Δεν βάλανε την ταμπέλα τους πουθενά, την έβαλαν στο συρτάρι του υπουργείου Πολιτισμού.

Από εκεί τα παίρνουν οι περισσότεροι. Μαγκιά είναι να βάλεις την ταμπέλα σου σε ένα μαγαζί. Να αφήσουν κάτω το υπουργείο Πολιτισμού όλοι τους. Οι μεγάλοι τραγουδιστές έχουν φύγει χωρίς να πάρουν ένα ευρώ από το υπουργείο Πολιτισμού, οι μικροί τα πήραν. Υπάρχουν βέβαια και μεγάλοι συνθέτες που τους χρωστάμε. Για μένα όλοι αυτοί είναι ελαφρολαϊκοί. Πάντως, η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και η ΚΝΕ δεν παίζονται. Επαθα πλάκα με την αγάπη που μου δώσανε απλόχερα.

- Είναι μεγάλη ανατροπή για τα σημερινά δεδομένα η συμμετοχή σου στην κλασική ελληνική ιστορία αγάπης «Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας» που ανεβαίνει στο «Παλλάς» σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια.

Με τις εμπειρίες που έχω δεν μου λέει τίποτα που πάω στο «Παλλάς». Ξέρεις σε πόσα «παλάτια» έχω τραγουδήσει; Η «Νεράιδα» ή το «Playboy» δεν ήταν παλάτια τότε; Αυτό που είναι παλάτι στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι το έργο και οι εξαιρετικοί ηθοποιοί που το πλαισιώνουν. Το «Παλλάς», από την άλλη, είναι το καλύτερο στολίδι στην Αθήνα. Το έργο είναι κλασικό, το έχουν κατά καιρούς ανεβάσει καταξιωμένοι ηθοποιοί, τώρα παίζεται από τη δυνατή ομάδα του Πέτρου Ζούλια και όπως βλέπω είναι εξαιρετικό.

- Δέχτηκες αμέσως;

Στην αρχή είχα τις αμφιβολίες μου γιατί δεν ξέρω από θέατρο αλλά μόνο από τραγούδια. Το πώς θα φτιαχνόταν, το πόσο ωραία θα ήταν η σκηνοθεσία δεν το γνώριζα. Μόλις όμως είδα τι έφτιαξε ο Πέτρος Ζούλιας είπα: «Μόνο πενήντα μέρες θα παίξουμε;».

- Εχουν γραφτεί πολλά για το τι δουλειά έχουν μαζί στη σκηνή η Ρένη Πιττακή με τον Γιώργο Μαργαρίτη.

Μόνο η Ρένη Πιττακή έχει δουλειά μαζί μου; (γέλια) Η αλήθεια είναι ότι έχω ζήσει άλλα πράγματα και θα ήμουν πιο κοντά στον Κώστα Βουτσά. Τώρα όμως είμαι κι εδώ. Ολος ο κόσμος αγαπά και εκτιμά τη Ρένη Πιττακή. Είναι κάτι διαφορετικό για μένα και χαίρομαι. Μου αρέσουν οι εναλλαγές στις δουλειές. Βαριέμαι τα ίδια και τα ίδια. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω την Ελένη Κούρκουλα και τον Διονύση Παναγιωτάκη, οι οποίοι με ώθησαν να συμμετάσχω σε αυτό το έργο.

- Θα σε δούμε και σε ρόλο ηθοποιού;

Οχι, δεν θα υποδυθώ κάποιον ρόλο, αλλά θα ερμηνεύσω πολύ ωραία τραγούδια του θεατρικού έργου. Αυτό, όμως, που φοβάμαι είναι μήπως ο κόσμος που θα έρθει να με δει μου ζητά να ερμηνεύσω τραγούδια δικά μου. Πολλοί με βρίσκουν στον δρόμο και μου λένε: «Θέλω πρώτο τραπέζι» ή «Θα έχει ουίσκι, ε;».

- Σε αγχώνει η παράσταση;

Εχω άγχος όπως σε κάθε πρεμιέρα. Αν δεν έχεις άγχος, δεν είσαι καλλιτέχνης. Εχουμε ψώνιο με αυτό που κάνουμε και όσοι δεν το έχουν πάνε γρήγορα στο σπίτι τους.


«Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ και η ΚΝΕ δεν παίζονται. Επαθα πλάκα με την αγάπη που μου δώσανε απλόχερα» λέει ο Γιώργος Μαργαρίτης που δεν τον ενόχλησε η ατάκα
«Τσίπρας + Μαργαρίτης= crazy love for ever»

- Τι νέο ετοιμάζεις;

Εδώ κι έναν χρόνο έχω πάρει 50 τραγούδια από τη δισκογραφία μου και έχω κάνει επανεκτέλεσή τους. Θα κυκλοφορήσουν με τον τίτλο «Τα τραγούδια της Ομόνοιας» κοντά στα Χριστούγεννα. Επέλεξα αυτό τον τίτλο γιατί στην εποχή μου πολλοί τραγουδιστές έγιναν γνωστοί από την Ομόνοια, αφού εκεί ήταν οι μικρές δισκογραφικές εταιρείες, τα δισκοπωλεία, τα ηλεκτρονικά καταστήματα. Από την Ομόνοια βγήκα κι εγώ, από μια μικρή εταιρεία, και μετά μετακόμισα σε μια μεγάλη δισκογραφική.

- Ολα αυτά τα χρόνια της καριέρας σου έβγαλες χρήματα;

Πήρα δύο σπιτάκια κι έβαλα τα παιδιά μου μέσα. Χρήματα δεν έβγαλα, γιατί εκείνες τις εποχές δεν παίρναμε πολλά, οπότε δεν έμεναν.

- Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σου όλα αυτά τα χρόνια;

Η χειρότερη εποχή που έζησα ήταν η δικτατορία. Απαγορευόταν να βγούμε τρία άτομα μαζί μετά τις οχτώ. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να μην μπορείς να πεις τη γνώμη σου ελεύθερα. Ηταν σαν να σου είχαν ράψει το στόμα. Θυμάμαι, είχα πάει ένα βράδυ σε ένα σπίτι για να τραγουδήσω και μου ζήτησαν Μίκη Θεοδωράκη. Με το που αρχίζω με αρπάζει ένα χέρι. Ανάμεσα στους καλεσμένους ήταν ένας χωροφύλακας. Μου λέει: «Τι τραγουδάς, δεν ξέρεις ότι απαγορεύεται;». Εκανα ότι δεν το γνώριζα. Εκέινη τη φορά σώθηκα. Υπήρξαν όμως άλλες που δεν τα κατάφερα. Ετρωγα ξύλο για επτά μέρες, μπήκα στον Κορυδαλλό, αλλά ευτυχώς για λίγο. Δεν θέλω, όμως, να τα θυμάμαι αυτά. Το «απαγορεύεται» με τρελαίνει και είμαι γεννημένος 25 Μαρτίου. Τυχαίο; Δεν νομίζω...

- Εχεις δηλώσει ότι ήσουν άνθρωπος με πάθη.

Είχα πολλά πάθη. Επαιζα τζόγο, αλλά πριν κάνω οικογένεια. Μαζεύτηκα μετά. Τότε είχα τρεις κρυψώνες στη λεωφόρο Βουλιαγμένης και έκρυβα χρήματα κάτω από μεγάλες πέτρες για τις δύσκολες στιγμές. Εχω περάσει, όμως, και καλά στη ζωή μου.

- Πότε ένας καλλιτέχνης αποσύρεται από την ενεργό δράση;

Αν νιώσει κουρασμένος, αν τα έχει δώσει όλα ή αν είναι άρρωστος. Η διαφορά μου με άλλους τραγουδιστές είναι ότι δεν τα έδωσα όλα όταν μπορούσα. Γιατί ήμουν σε δισκογραφικές εταιρείες που δεν με είχαν πιστέψει όσο έπρεπε. Οπότε τα δίνω τώρα.