Ο Στέλιος Διονυσίου κάνει reset στη ζωή του

Οποιος γνωρίζει τον Στέλιο Διονυσίου δεν θα μπορούσε να φανταστεί ποτέ ότι θα έπαιρνε μέρος σε μια εκπομπή όπως το «Just the 2 of us» και ότι θα αποδεχόταν την πρόκληση της συμμετοχής σε ένα μουσικοθεατρικό έργο όπως το «Πριν το χάραμα». Η αναμενόμενη απάντηση του παλιού Στέλιου θα ήταν «ποτέ». Ο νέος Στέλιος, όμως, είπε δις το μεγάλο ναι.

Ωριμος και κατασταλαγμένος, έχει εισέλθει σε μία από τις πιο δημιουργικότερες φάσεις της ζωής του και δεν διστάζει να δοκιμάσει τον εαυτό του ακόμα και σε κάτι τόσο άγνωστο σε αυτόν όπως είναι το θεατρικό σανίδι, απολαμβάνοντας κάθε στιγμή αυτής της πρωτόγνωρης εμπειρίας.

- Μετά το «Just the 2 of us», φέτος σε συναντάμε στο «Πριν το χάραμα» των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου στο θέατρο «Βέμπο». Είναι κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Τελευταία έχω αρχίσει να κάνω πράγματα που στο παρελθόν δεν θα μπορούσα καν να διανοηθώ. Περνάω όμως τόσο ωραία, το αγαπώ τόσο πολύ το θέατρο και δεν πίστευα ποτέ ότι θα μου έβγαινε τόσο αυθόρμητα. Οταν το καλοκαίρι μου έγινε η πρόταση από τον Μιχάλη Ρέππα, έβαλα τα γέλια.

Αλλά μετά το σκέφτηκα και είπα «γιατί όχι;». Αυτό, όμως, που δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτέ είναι ότι θα είχα τόσο μεγάλο ρόλο στην πρόζα. Νόμιζα ότι θα πήγαινα, θα έλεγα δέκα τραγούδια και αυτό ήταν. Αλλά τελικά έχω αναλάβει έναν μεγάλο πρωταγωνιστικό ρόλο με πολλά λόγια (γέλια).

- Πώς αισθάνεσαι, λοιπόν, ως ηθοποιός; Υπέροχα! Από την άλλη, δεν θέλω να λέω ότι μου ανοίγονται νέοι δρόμοι για καριέρα στην υποκριτική. Οι φίλοι μού λένε ότι με βλέπουν να λειτουργώ στη σκηνή με τον ίδιο τρόπο που λειτουργώ όταν είμαι σπίτι ή όταν βγαίνουμε έξω.

Κάπως σαν να υποδύομαι τον εαυτό μου. Νομίζω ότι το μυστικό είναι ότι δεν προσπαθώ να παίξω. Είναι αυθόρμητο και βγαίνει από μέσα μου. Υποδύομαι έναν τραγουδιστή από τη Θεσσαλονίκη στη μεταπολεμική περίοδο. Εκεί υποτίθεται ότι με ακούει ο Τσιτσάνης, με κατεβάζει στην Αθήνα, βγάζω έναν δίσκο και κάνω μεγάλη επιτυχία και -εν συνεχεία- μεγάλη καριέρα, ενώ τον ρόλο της γυναίκας μου έχει η Σοφία Βόσσου. Η παράσταση περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, πολλά τραγούδια του Τσιτσάνη, του Παπαϊωάννου και του Βαμβακάρη. Το έργο είναι δραματικό, αλλά έχει και χιουμοριστικές στιγμές.

- Και τηλεόραση έκανες και ηθοποιός έγινες. Φαντάζομαι ότι πλέον έχεις βγάλει τη λέξη «ποτέ» από το λεξιλόγιό σου. Τώρα πια ναι. Ποτέ μη λες ποτέ. Αλλωστε δεν γνωρίζεις τι σου επιφυλάσσει η επόμενη μέρα. Ημουν απόλυτος στο παρελθόν. Από την τηλεόραση σε βλέπει πολύς κόσμος και ακόμα κι όταν είσαι εξαφανισμένος σε θυμούνται ξανά. Κάποια νέα παιδιά ενδεχομένως να μη με ήξεραν καθόλου. Θεωρώ ότι η συμμετοχή μου στο «Just the 2 of us» μου έκανε μεγάλο καλό. Το καλοκαίρι βγήκαν πολλές δουλειές και σίγουρα βοήθησε το παιχνίδι. Τα πράγματα πάνε καλά. Και το πιο σημαντικό είναι ότι έχω όρεξη για δουλειά.

- Παλιά δεν είχες δηλαδή όρεξη για δουλειά; Τι άλλαξε τώρα; Στο παρελθόν ήμουν τεμπελάκος. Ξεκίνησα πολύ μικρός το τραγούδι και μέχρι τα 30 μου το μυαλό μου ήταν πάνω από το κεφάλι μου. Το τραγούδι δεν το είδα ποτέ σαν επάγγελμα αλλά σαν χόμπι. Ηταν κάτι που έκανα από μικρός και δεν το αντιμετώπιζα και τόσο σοβαρά τότε. Μπορεί να ζούσα από αυτό, το έβλεπα όμως τελείως διαφορετικά. Γι’ αυτό άλλωστε έκανα και πολλά λάθη. Λάθος επιλογές τραγουδιών, απορρίψεις καλών προτάσεων κ.λπ. Τώρα που είμαι 40, συνειδητοποίησα ότι μπορώ να κάνω πολλά πράγματα τα οποία δεν είχα καν επιχειρήσει στο παρελθόν. Νιώθω ότι έχω ωριμάσει ως άνθρωπος αλλά και ως τραγουδιστής. Ερμηνεύω καλύτερα τώρα. Από δω και πέρα θα ανοίξει ο δρόμος για να πω ωραία τραγούδια, να κάνω συνεργασίες τις οποίες θέλω πολύ και να αρχίσω να δίνω και την ψυχούλα μου. Πιστεύω ότι τώρα ξεκινάει μια δεύτερη καριέρα για μένα και νιώθω ότι βρίσκομαι στην πιο δημιουργική περίοδο της ζωής μου.

- Τι σε έκανε να ωριμάσεις; Φτάνεις σε μια ηλικία που αντιμετωπίζεις τη ζωή διαφορετικά. Ως τότε έβλεπα τη ζωή με έναν παιδιάστικο και ίσως ανεύθυνο τρόπο. Οταν όμως βλέπεις να μεγαλώνουν τα παιδιά σου -έχουν φτάσει πια 11 και 9 ετών- θες να εξασφαλίσεις το μέλλον τους. Να πηγαίνουν σε ένα καλό σχολείο και να μπορούν να κάνουν στίβο, μουσική ή ό,τι άλλο ενδεχομένως θέλουν ως εξωσχολική απασχόληση. Εφτασα, λοιπόν, σε μια ηλικία όπου έπρεπε να ωριμάσω. Θυμάμαι τις μέρες του παρελθόντος και απορώ. Από πού να ξεκινήσω; Από τον Παναθηναϊκό τον οποίο ακολουθούσα όπου και να έπαιζε και δεν πήγαινα στη δουλειά μου; Από τα βράδια που έβγαινα έξω με φίλους και έκανα πλάκες; Ημουν άνθρωπος του χαβαλέ, δεν έθετα στόχους στη δουλειά μου και δεν ήμουν σωστός ούτε με την οικογένειά μου.

Με τη γυναίκα του Μαριλίτα και τα παιδιά τους Στράτο και Στέλλα: «Εξακολουθούμε να ζούμε στο ίδιο σπίτι για να είμαι με τα παιδιά μου. Μέχρι τουλάχιστον κάποιος από τους δυο μας να βρει καινούριο σύντροφο. Σίγουρα τότε θα αλλάξουν τα πράγματα. Οι σχέσεις μας παραμένουν εξαιρετικές για το συμφέρον των παιδιών μας και πορευόμαστε πια σαν δυο καλά φιλαράκια», λέει ο Στέλιος Διονυσίου

- Τι συνέβη και χώρισες με τη σύζυγό σου, τη Μαριλίτα; Οταν γεννήθηκαν ο Στράτος και η Στέλλα ήμουν 28 και 30 αντίστοιχα. Το μυαλό μου ήταν πάνω από το κεφάλι μου. Φυσικά δεν το θεώρησα ποτέ λάθος και είμαι απόλυτα ευτυχισμένος που έχω τα παιδάκια μου. Αλλά μου γύρισε μπούμερανγκ. Εκείνη την περίοδο έκανα κάποιες επιχειρηματικές κινήσεις που δεν πήγαν καλά. Χρειάστηκε να βάλω βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύψω κάποια πράγματα και να μην έχω πρόβλημα στη μετέπειτα πορεία μου. Ταυτόχρονα ήρθε η κρίση. Δεν δουλεύαμε πολύ και το άγχος με κυρίευσε. Τότε δεν με χώραγε το σπίτι μου. Ηθελα να λείπω, να είμαι με τους φίλους μου, να ασχολούμαι με οτιδήποτε άλλο εκτός από το να συζητώ τα προβλήματά μου. Δηλαδή το πώς θα καλύψω μια επιταγή και πώς θα  αποπληρώσω το δάνειό μου. Ηθελα να μην υπάρχουν στη ζωή μου αυτά τα πράγματα. Ολα αυτά σε συνδυασμό με διάφορα άλλα οδηγούν μια σχέση στη διάλυση και έναν γάμο στο διαζύγιο.

- Εχετε ξεκινήσει τη διαδικασία του διαζυγίου; Οχι, ακόμα. Εξακολουθούμε να ζούμε στο ίδιο σπίτι για να είμαι με τα παιδιά μου. Μέχρι τουλάχιστον κάποιος από τους δυο μας να βρει καινούριο σύντροφο. Σίγουρα τότε θα αλλάξουν τα πράγματα και οι αποφάσεις θα πρέπει να παρθούν πολύ γρήγορα. Οι σχέσεις μας παραμένουν εξαιρετικές για το συμφέρον των παιδιών μας και πορευόμαστε πια σαν δυο καλά φιλαράκια.

- Θεωρείς ότι κληρονόμησες τα προτερήματα αλλά και τα ελαττώματα του πατέρα σου Στράτου; Τα ελαττώματα του πατέρα μου ήταν λίγα. Αν και ήμουν μικρός όταν έφυγε από τη ζωή, η σχέση μου μαζί του ήταν ιδανική. Παίζαμε μαζί, κάναμε πλάκες μεταξύ μας, ασχολούμασταν με τις ποδοσφαιρικές ομάδες και είχε πάντα ανοιχτή την αγκαλιά του. Η καλύτερη στιγμή της ζωής μου με τον Στράτο ήταν όταν σε μικρή ηλικία είχα τραγουδήσει μαζί του, όχι επαγγελματικά, στο «Στράτος». Μακάρι να έπαιρνα ακόμα και τα ελαττώματά του. Είμαι πολύ διαφορετικός άνθρωπος. Ο πατέρας μου ήταν νοικοκύρης. Ηθελε τάξη στο καμαρίνι και στην ντουλάπα του, εμένα και τα δύο είναι βομβαρδισμένο τοπίο. Επίσης, κοιτούσε στο μέλλον και από θέμα επενδύσεων αλλά και από την πλευρά της επόμενης κίνησης στη δουλειά του. Πάντοτε κοιτούσε το επόμενο βήμα. Βέβαια, ήταν άλλα τα χρόνια εκείνα, διότι σήμερα δεν μπορείς να κάνεις σχέδια για το μέλλον. Θα ήθελα να είμαι όπως ήταν ο πατέρας μου. Αλλά σήμερα είναι όλα διαφορετικά, έχει αλλάξει και η διασκέδαση. Παλιά οι γυναίκες ήταν περιποιημένες και όλοι πήγαιναν καλοντυμένοι στα μπουζούκια. Τώρα, έχω δει ανθρώπους να έρχονται στα μαγαζιά ακόμη και με σαγιονάρες. Ντύνονται λες και θα πάνε σινεμά ή στο λούνα παρκ. Δεν με ενοχλεί γιατί έχω προσαρμοστεί στη σημερινή εποχή. Καμιά φορά θυμάμαι τις παλιές εποχές και με πιάνει μια μικρή νοσταλγία.

Ο Στέλιος Διονυσίου εμφανίζεται στη μουσική παράσταση «Πριν το χάραμα» σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαθανασίου - Μιχάλη Ρέππα στο θέατρο «Βέμπο», δίπλα στους Σοφία Βόσσου, Κατερίνα Κούκα, Μπέττυ Μαγγίρα, Βάσω Λασκαράκη Αλέξανδρο Μπουρδούμη και Ορέστη Τζιόβα. (Καρόλου 18, Μεταξουργείο, τηλ.: 210 5221767) 

- Θεωρείς ότι αν ζούσε ο πατέρας σου θα ήταν καλύτερη η επαγγελματική σου πορεία; Ενδεχομένως, ναι. Στην καριέρα μου δεν είχα κάποιον άνθρωπο να με συμβουλεύει, αν εξαιρέσεις τον αδελφό μου Αγγελο. Και πολλές φορές δεν τον άκουσα γιατί κάποιοι μου έλεγαν ότι με ζηλεύει και θέλει το κακό μου. Αν και πάντοτε ήταν καλές οι σχέσεις μας και δεν ήρθαμε ποτέ σε ρήξη, κάποιοι ήθελαν να με βάλουν να μαλώσω μαζί του. Δεν έγινε βέβαια ποτέ, αλλά δεν τον άκουσα σε επιλογές τραγουδιών όταν έπρεπε και τώρα καταλαβαίνω ότι είχε δίκιο. Το έκανε για να με προφυλάξει και να με κάνει καλύτερο. Θεωρούσα, όμως, τότε ότι οι άλλοι έλεγαν το σωστό και όχι ο αδελφός μου.

- Τώρα ποιος είναι ο σύμβουλός σου; Ο εαυτός μου. Πιστεύω ότι έχω το κριτήριο, ότι με την εμπειρία των 18 ετών καριέρας μπορώ να κρίνω τι είναι καλό και τι όχι. Θα πάρω τη γνώμη του Αγγελου και κάποιων άλλων συγκεκριμένων ανθρώπων, αλλά εγώ θα αποφασίσω.

- Ετοιμάζεσαι να εμφανιστείς σε κάποιο κέντρο; Θα είμαι στο «Φαντασία» -το παλιό «Showcenter»- με τη Σοφία Βόσσου, την Ελντα Πανοπούλου, τους Going Through και μια ομάδα νέων παιδιών από τις 20 Δεκεμβρίου. Το πρώτο μέρος του προγράμματος θα είναι μια μουσική παράσταση με τραγούδια του παλιού ελληνικού κινηματογράφου αλλά και άλλα, ενώ το δεύτερο θα είναι διασκεδαστικό για να χορέψει και να τραγουδήσει ο κόσμος.