Βάσια Παναγοπούλου: «Δεν έχω ταλέντο στο γάμο»

Η Βάσια Παναγοπούλου τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιείται αποκλειστικά στο Χυτήριο και όλες τις σκέψεις της απασχολεί το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, που είναι και το αγαπημένο της έργο. Στα δύο χρόνια της σιωπής της, είδε τη ζωή της να κινδυνεύει από φανατικούς εξαιτίας των επεισοδίων για την παράσταση Corpus Christi, αλλά και να πέφτει η «αυλαία» στον εξάχρονο γάμο της με τον παραγωγό Φάνη Συναδινό. Πώς τα θυμάται όλα αυτά;

Τα δύο τελευταία χρόνια δεν εμφανίζεσαι συχνά σε εκπομπές. Γιατί;
Μου αρέσει να μιλάω όταν υπάρχει λόγος να το κάνω. Δεν έχω πάθει φοβία, ούτε νιώθω απέχθεια.

Σου έχουν συμπεριφερθεί με καλό τρόπο τα Μέσα;
Δεν θεωρώ ότι θα μπορούσα να έχω παράπονο από την προβολή που μου έχει γίνει. Αντιθέτως. Κάποιες φορές, μάλιστα, ένιωσα έως και ενοχλημένη από την υπερπροβολή, σε θέματα όμως που δεν αφορούσαν τη δουλειά μου.

Αναφέρεσαι στο πρόσφατο διαζύγιό σου;
Ναι. Υπάρχουν στιγμές που δεν είναι για να τις μοιράζε- σαι με όλο τον κόσμο. Ξέρω, βεβαίως, ότι, αν είσαι πρόσωπο εκτεθειμένο στη δημοσιότητα, δεν μπορείς να το διεκδικείς αυτό. Δεν είναι ούτε εύκολο ούτε μπορούν να το καταλάβουν όλοι.

Δεν έκανες καμία δήλωση τότε, παρότι είχε γίνει «είδηση» ο χωρισμός σου.
Αυτό είναι αλήθεια. Γράφτηκε παντού ότι χώρισα, χωρίς –τουλάχιστον από τη δική μου τη μεριά– να είναι επιβεβαιωμένο. Μου φάνηκε… παλαβό. Σκέφτηκα «Πώς έγινε αυτό;». Και η ανησυχία μου είχε να κάνει με τα παιδιά μου, που είναι μικρά και ενδεχομένως θα αντιμετώπιζαν ερωτήσεις από τους συμμαθητές τους. Από εκεί και πέρα, όποιος νομίζει ότι τον αφορά είναι σε επίπεδο κουτσομπολιού και αυτού του είδους η προβολή δεν είναι του χαρακτήρα μου.



Πρωτοσέλιδο, την ίδια χρονιά, είχε γίνει και το Corpus Christi. Μετάνιωσες τελικά για εκείνη την παράσταση;
Όχι βέβαια! Είναι ένα θεατρικό έργο και, όπως έχουμε το δικαίωμα να πηγαίνουμε στο βιβλιοπωλείο και να αγοράζουμε ένα βιβλίο, έτσι μπορούμε να επιλέγουμε ποια ταινία ή παράσταση θα δούμε. Το Corpus Christi δεν παίχτηκε σε ανοιχτό χώρο ή χωρίς εισιτήριο. Παίχτηκε σε θέατρο, όπου ο θεατής ερχόταν συνειδητά και πλήρωνε το εισιτήριό του. Κι αν δεν του άρεσε η παράσταση, είχε το δικαίωμα και τη δυνατότητα να φύγει. Εγώ αυτό θεωρώ ότι είναι πολιτισμός.

Και οι αντιδράσεις που υπήρξαν;
Ήταν απίστευτη και ακραία καφρίλα.

Φοβήθηκες για τη ζωή σου;
Ναι. Κι εγώ και όλοι όσοι πολιορκούμασταν εκείνες τις μέρες στο Χυτήριο. Κυρίως, όμως, στενοχωρήθηκα. Κατάλαβα ότι δεν είχα συνειδητοποιήσει ποια είναι πλέον η ελληνική πραγματικότητα. Η πολιορκία κράτησε πολλές μέρες. Ο συγγραφέας του έργου, Terrence McNally, είχε πει για τα επεισόδια: «Άλλο θέατρο δεν θα είχε αντέξει τόσο. Ποτέ δεν περίμενα ότι ένα έργο που μιλάει για την αγάπη θα δημιουργούσε τόσο μίσος». Το θέατρο ουσιαστικά δεν μπορούσε να λειτουργήσει και η οικονομική καταστροφή που προέκυψε από όλο αυτό ήταν τεράστια! Δυστυχώς, αυτό που συνέβη στο Χυτήριο ήταν μόνο η αρχή. Κι αν κάτι μου έκανε πάρα πολύ μεγάλη εντύπωση, αυτό ήταν ότι τα επεισόδια έγιναν μεν είδηση στα δελτία, αλλά ουδείς ασχολήθηκε με το τι ακριβώς συνέβη.

Δηλαδή;
Πώς κάποιοι αποφάσισαν ότι δεν θα παιχτεί μια θεατρική παράσταση; Γιατί αυτό ήταν η πρώτη πράξη μιας εντελώς φασιστικής συμπεριφοράς, που αργότερα είδαμε να εφαρμόζεται τόσο με την αποδοχή άλλων περιστατικών όσο και στα εκλογικά αποτελέσματα. Κι αν με ρωτούσες τι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να με οδηγήσει στο να φύγω από τη χώρα, η απάντησή μου θα ήταν «αυτή ακριβώς η κατάσταση».

Η πολιτική σε απασχολεί;
Ναι, αλλά στα πλαίσια της τέχνης μου.

Θα κατέβαινες στην κεντρική πολιτική σκηνή;
Θα έπρεπε να εμπνευστώ πολύ. Η πολιτική συγκυρία που βιώνουμε είναι απογοητευτική. Είναι ένα μάθημα συμβιβασμού. Δεν μπορεί, όμως, το ηθικό δίδαγμα να είναι «πώς θα συμβιβαστούμε καλύτερα, με τις λιγότερες απώλειες…».
vasia panagopoulou paidia

Τι άλλο απασχολεί μια γυναίκα της ηλικίας σου;
Τα παιδιά μου. Η κόρη μου, η Έμμα, είναι πια μεγάλη και έχει βρει το δρόμο της. Ζει στην Αμερική και ασχολείται με τη σκηνοθεσία. Τα δύο μου αγόρια είναι 7,5 και 9,5 ετών. Με αφορά ο κόσμος στον οποίο θα μεγαλώσουν. Θα ήθελα οι άνθρωποι να παλεύουν για τα ιδανικά τους και να μην τους στερείται η ελπίδα. Δεν γίνεται ο Έλληνας, που ήταν «έξω καρδιά», να είναι καταθλιμμένος και σκυφτός. Αυτή θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη ζημιά που έχουμε υποστεί. Όλα τα υπόλοιπα παλεύονται.

Ένα ακόμη παιδί θα το σκεφτόσουν;
Όχι βέβαια!

Αν ερωτευόσουν πολύ;
Όχι. Αργότερα, όμως, όταν μεγαλώσουν οι γιοι μου, θα ήθελα να υιοθετήσω ένα παιδί.

Σ’ έναν ακόμη γάμο θα προχωρούσες;
Η αλήθεια είναι πως, αφού σκέφτηκα και μελέτησα προσεκτικά το θέμα, διαπίστωσα ότι δεν έχω καθόλου ταλέντο στο γάμο. Κάνω λάθη, που στη συνέχεια μου δημιουργούν απογοήτευση και θλίψη, γιατί κανένας μας βεβαίως δεν παντρεύεται θεωρώντας ότι κάποια στιγμή θα χωρίσει. Για τους φίλους είμαι πολύ καλή στο να τους συμβουλεύω, αλλά για τον εαυτό μου είμαι κακή, πολύ κακή.

Σε ένα νέο έρωτα είσαι ανοιχτή;
Ποιος το ξέρει; Μπορεί. Πάντως, τώρα δεν είμαι ερωτευμένη και δεν μου λείπει καθόλου.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.