Θανάσης Παπάζογλου: Αυτός είναι ο Έλληνας David Beckham

Αν δεν γινόταν ποδοσφαιριστής, μια καριέρα στο μό­ντελινγκ πιθανότατα θα την είχε στο τσεπάκι του. Έχει καταγάλανα μάτια που σε μαγνητίζουν, φυσικά ξανθά μαλλιά που θυμίζουν Καλιφορνέζο σέρφερ, εκτυφλωτικό χαμόγελο και 1,93 μ. ύψος. Ο Θανάσης Παπάζογλου, που αγωνίζεται στη θέση του επιθετικού στον Ατρόμητο Αθη­νών, είναι σίγουρα ένας από τους πιο hot Έλληνες αθλη­τές σήμερα, αλλά εκείνος δεν νιώθει καθόλου sex symbol. Προτιμά να ζει πολύ πειθαρχημένα, προσπαθεί να εξελίσσεται στο γήπεδο και παραμένει ερωτευμένος με τη Star Hellas 2012, Βασιλική Τσιρογιάννη. Περιέργως, μοιά­ζει να αδιαφορεί φανερά για τα γυναικεία βλέμματα – όπως αυτά που έπεσαν αυτόματα επάνω του όταν μπήκε στο χώρο όπου είχαμε ραντεβού. «Είμαι απλός άνθρωπος. Σίγουρα ό,τι έχει να κάνει με φήμη τραβάει στην Ελλάδα, αλλά είναι κάτι το οποίο το συνηθίζεις. Βλέπω πολλούς ποδοσφαιριστές που χρησιμοποιούν το ποδόσφαιρο για να φαίνονται. Και συνήθως είναι αυτοί που δεν προχω­ράνε. Για να είσαι επαγγελματίας, πρέπει να κάνεις πολ­λές θυσίες, από μικρή ηλικία. Ξεκίνησα από τα 14. Δεν μπορείς να ακολουθείς παντού τους φίλους σου, δεν μπο­ρείς να βγαίνεις πολύ, ούτε να κάνεις ατελείωτες διακο­πές. Ευχαριστιέμαι, όμως, τη δουλειά μου, οπότε δεν το σκέφτομαι σαν κάτι κακό. Στην ουσία έχω κάνει επάγ­γελμα το χόμπι μου κι ευχαριστώ τον Θεό για αυτό» λέει ο Θανάσης, που μέχρι στιγμής έχει παίξει μόνο σε ελλη­νικές ομάδες, αλλά θα ήθελε να φύγει στο εξωτερικό. «Είναι κάτι που επιδιώκω» ομολογεί.



Πράγματι κάνει μια χαμηλών τόνων ζωή, καθώς η σχέση του με τη Βασιλική Τσιρογιάννη σπανιότατα απα­σχολεί τα Μέσα, παρά το γεγονός πως είναι ζευγάρι εδώ και τριάμισι χρόνια. «Τον πρώτο χρόνο μέναμε μαζί στη Θεσσαλονίκη και μετά υπέγραψα με τον ΟΦΗ και πήγα στην Κρήτη, αλλά η Βασιλική ερχόταν συχνά και έμενε μαζί μου. Μια σωστή σχέση σε κρατά προσγειωμένο και σου κάνει καλό. Τώρα μένουμε μαζί στην Αθήνα. Η συγκατοίκηση αλλάζει τα δεδομένα. Έχεις έναν άνθρωπο στο σπίτι, είναι η παρέα σου, κοιμάστε και ξυπνάτε μαζί. Είμαστε σαν παντρεμένο ζευ­γάρι πια. Θέλαμε και οι δύο να συγκα­τοικήσουμε και γι’ αυτό περνάμε τέλεια. Δεν ξέρουμε αν και πότε θα παντρευτούμε. Είναι κάτι που σκε­φτόμαστε και οι δύο, αλλά δεν το συ­ζητάμε προς το παρόν. Αν φύγω στο εξωτερικό,πάντως, θα την πάρω μαζί μου τη Βασιλική» λέει, ενώ μέσα από τα λόγια του φαίνεται ερωτευμένος και ευτυχισμένος στο πλευρό της. Στους δύο χωράει τρίτος; «Αν είναι πολύ γλυκός, χωράει!». Αναφέρεται στο σκυλάκι του, τη Zira, που είναι η μεγάλη του αδυναμία και δεν την αποχωρίζεται ποτέ. «Είναι το “παιδί” μου. Πάντα είχα τρέλα με τα σκυλιά. Όταν την είδα, την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά! Δεν το έχω σαν βά­ρος το σκυλί, είναι παντού μαζί μου. Για ό,τι αγαπάς πάντα βρίσκεις λύ­σεις» αναφέρει.

Όταν έρθει η σωστή στιγμή, ο γά­μος και η οικογένεια είναι μια εξέλιξη στη ζωή του που θα την καλοδεχτεί. Αν έκανε γιο και ήθελε να γίνει ποδο­σφαιριστής, θα τον προέτρεπε; «Και βέβαια! Θα τον πάω σε ακαδημία, για να δούμε αν είναι καλός. Όλα αυτά που μαθαίνεις στο ποδόσφαιρο είναι τρομερές εμπειρίες που πρέπει να ζήσεις για να καταλάβεις. Είναι το πιο όμορφο άθλημα στον κόσμο».

Αναρωτιέμαι πόσο εύκολο είναι για ένα νέο και ωραίο άντρα, σε ένα επάγ­γελμα όπως το δικό του, να αντιστέ­κεται στο γυναικείο φλερτ. «Κοίτα, αν δίνεις δικαιώματα, ναι, θα σε φλερτά­ρουν. Αλλά εγώ έχω επιλέξει το Facebook μου να είναι τελείως προ­σωπικό και δεν μου στέλνουν μηνύ­ματα. Έχω μόνο 200 φίλους που τους ξέρω έναν – έναν. Ποτέ δεν έχω ξεκι­νήσει συζήτηση με κοπέλα ή με κά­ποιον άλλο, δεν απαντάω στα μηνύματα». Γενικά δεν μπαίνει σε συζητήσεις μέσα από τα social media. «Έχουν στείλει μήνυμα ακόμα και για να με βρίσουν, αλλά δεν απάντησα. Όποιος θέλει να μου πει κάτι, είτε καλό είτε κακό, να μου το πει κατά πρόσωπο. Έχω ακούσει πολλά από την κερκίδα κι έχω διαβάσει διάφορα σχόλια, αλλά δεν έχει έρθει κανένας να μου πει κάτι μπροστά μου. Αυτό για μένα λέει πολλά».

Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 10 ετών σε Ακαδημία της Θεσσαλονί­κης. «Όταν με ρωτούσαν τι θέλω να γίνω, έλεγα “ποδοσφαιριστής” και όλοι γελούσαν. Για να αποκτήσεις μια σταδιοδρομία, πέρα από το ταλέντο, χρειάζεται τύχη, προσπάθεια και σί­γουρα παίζουν ρόλο οι συγκυρίες. Πρέπει να γίνει η αρχή και μετά, με την προσπάθεια και το ταλέντο σου, να εξελιχθείς. Η δική μου κομβική στιγμή ήταν στα 19 μου, όταν ήρθε ο Ντούσαν Μπάγεβιτς στον Άρη. Μου έδωσε την ευκαιρία να παίξω, την άρ­παξα από τα μαλλιά, πέτυχα δύο πολύ ωραία γκολ σε ένα σημαντικό αγώνα κι έτσι ακούστηκε το όνομά μου. Οι γονείς μου ήθελαν να πάω στα σίγουρα, δηλαδή να σπουδάσω, αλλά δεν είχα στο μυαλό μου το σχο­λείο, δεν με τραβούσε. Αν γυρνούσα, όμως, το χρόνο πίσω, θα το άλλαζα αυτό. Το σχολείο είναι κάτι πολύ ση­μαντικό. Σε κάνει καλύτερο άνθρωπο και οι γνώσεις που αποκτάς σου δί­νουν μεγάλη ευχέρεια για να μιλάς» ομολογεί.

Όσο για τον άνθρωπο που του έχει σταθεί περισσότερο σε όλα του τα βήματα είναι ο πατέρας του. «Είναι δίπλα μου σε όποια απόφαση κι αν πάρω, γιατί μου έχει εμπιστοσύνη. Λατρεύω την οικογένειά μου και τα δύο μου αδέλφια, τους έχω τρομερή αδυναμία και μου λείπουν πολύ» ομολογεί. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη, απ’ όπου έφυγε στα 24 του για να πάει στην Κρήτη, στον ΟΦΗ. «Η Θεσσαλονίκη και η Κρήτη είναι τα δύο μέρη που λα­τρεύω» λέει.



Ο Θανάσης έχει στο βιογραφικό του και μια σπάνια μετεγγραφή. Αγω­νίστηκε για τρία χρόνια με τη φανέλα του Άρη κι αμέσως μετά με τον αιώ­νιο αντίπαλο του Άρη, τον ΠΑΟΚ. «Νιώθω ότι με αγάπησαν οι φίλαθλοι και των δύο ομάδων. Βέβαια, έχουν συμβεί και άσχημα πράγματα. Έχει τύχει να με κοιτάνε στραβά ή να ακούσω περίεργους ψιθύρους και σχόλια. Ποτέ δεν έδωσα από μόνος μου αφορμές. Σίγουρα δεν είναι εύ­κολο να πηγαίνεις από τον Άρη στον ΠΑΟΚ. Το παίρνουν κάπως γιατί έφυγες από εκεί και πήγες στους άλ­λους και το αντίθετο. Αλλά έτσι είναι οι επαγγελματίες. Δεν θέλω να προ­καλώ. Δεν βάζω γκολ για να πικράνω την άλλη ομάδα, είναι απλά η δουλειά μου. Δεν θα πάω να πανηγυρίσω έξαλλα μπροστά στην κερκίδα. Έτυχε να σκοράρω εις βάρος του ΠΑΟΚ με τον ΟΦΗ και να μην πανηγυρίσω το γκολ για να μην προκαλέσω» παρα­δέχεται. Όσο για το μεγαλύτερο στόχο που έχει βάλει στην καριέρα του; «Να γίνω μέλος της Εθνικής Ομάδας Αντρών. Έχω παίξει σε όλες τις εθνικές μικρός και δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το να ιδρώνεις τη φανέλα με το εθνόσημο» απαντά με σιγουριά.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.