Γιώργος Αμυράς: «Δεν με πτοούν η σοβαροφάνεια και η ξινίλα»

«Νιώθω και είμαι πρωτάκι», λέει ο Γιώργος Αμυράς, που παίρνοντας ένα ποδήλατο πριν από λίγα χρόνια, κατάφερε και έφτασε με αυτό στη Βουλή. Την ημέρα της ορκωμοσίας συζητήθηκε για τις αυτάρεσκες selfies που έβγαζε, αλλά στη σημερινή συνέντευξη αποδεικνύει ότι έχει τεκμηριωμένη άποψη για πολλά. 

- Τι θες και μπλέκεις με την πολιτική, βρε Γιώργο; Μια χαρά δεν είναι η δημοσιογραφία; Από κει που είχες τον έλεγχο σε όλα, τώρα θα είσαι υπόλογος για όλα. Δεν σου κακοφαίνεται; Τα ίδια μου λέγανε και πριν από τέσσερα χρόνια, όταν διεκδίκησα τη δημαρχία της Αθήνας και, όπως βλέπεις, μυαλό δεν έβαλα! Δεν μου κακοφαίνεται να είμαι υπόλογος, μια ζωή αναλάμβανα επικίνδυνες αποστολές και κοντά σ’ αυτές, ευθύνες, υποχρεώσεις και λογοδοσία. Τη δημοσιογραφία πάντως δεν θα την εγκαταλείψω.

- Μα, τώρα θα κρίνεσαι για την κάθε σου κίνηση, την κάθε σου κουβέντα, την κάθε σου συναλλαγή. Ούτε μια τόση δα παράβαση στον δρόμο με το ποδήλατό σου δεν θα μπορείς να κάνεις. Δεν θα είναι πολύ περιοριστικό όλο αυτό για την ελευθερία σου, αν λάβει κανείς υπόψη την προσωπικότητά σου;

Μια που ανέφερες το ποδήλατο, ευκαιρία να πω στους «σύντροχους» ποδηλάτες που μας διαβάζουν μια κουβέντα: μην ανεβαίνετε στα πεζοδρόμια, μην περνάτε με κόκκινο, μην είστε επιθετικοί σε οδηγούς και πεζούς! Εννοείται πως αντιλαμβάνομαι ότι κάθε κίνηση και κάθε κουβέντα αποκτούν άλλη βαρύτητα τώρα. Φυσικά και θα υποστώ έναν αυτοπεριορισμό, αλλά όχι στα ουσιαστικά που με χαρακτηρίζουν, τα οποία δεν πρόκειται να αλλάξω  ο κόσμος να χαλάσει.  Συμφωνώ πάντως με την άποψη ότι οι πολιτικοί θα πρέπει να ελέγχονται πρώτοι και αυστηρά.

- Πώς είναι, λοιπόν, οι πρώτες σου μέρες στη Βουλή; Εχουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την πιο ωραία δουλειά που έκανες ποτέ στη ζωή σου, τότε που επέστρεφες νοικιασμένα αυτοκίνητα από τη Φλόριντα στη Νέα Υόρκη;

Κάθε δουλειά έχει τις χάρες της, αλλά σαν κι εκείνη καμιά! Οι πρώτες μου μέρες στη Βουλή έχουν μεγάλο ενδιαφέρον και πολλή, μα πάρα πολλή, μελέτη. Ανέλαβα τους τομείς Περιβάλλοντος και Ενέργειας που είναι σύνθετοι και μεγάλοι κι έχω πέσει με τα μούτρα στο διάβασμα γιατί θέλω να βγάλω ασπροπρόσωπο τον Θεοδωράκη και τους Ποταμίσιους.

- Νιώθεις, κατά κάποιον τρόπο, «πρωτάκι»; Περνάς ακόμη αναγνωριστική περίοδο του νέου σου περιβάλλοντος εργασίας - πού είναι το κάθε γραφείο, πώς είναι οι διαδικασίες κ.λπ.;

Και νιώθω και είμαι πρωτάκι. Ευτυχώς, έχω την πρότερη εμπειρία ως εκλεγμένος στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας, που ήταν μια μικρή Βουλή, κι αυτό με έχει βοηθήσει αρκετά. Τώρα οργανώνω το βουλευτικό γραφείο και αναζητώ καταρτισμένους και ικανούς συνεργάτες. Βρίσκομαι σε πολύ καλό δρόμο κι ας χάνομαι στους διαδρόμους και στα ασανσέρ του κτιρίου!

- Σε κάποια τηλεοπτικά πλάνα που σε πέτυχα δεν σε είδα να φοράς γραβάτα μέσα στη Βουλή. Τι έγινε; Ακολουθείς κι εσύ το νέο πολιτικό στυλ που είναι στη μόδα;

Ντύνομαι ανάλογα με την περίσταση και τη διάθεση. Χάρη στο οικογενειακό περιβάλλον, νομίζω ότι μπορώ να σταθώ και σε τσαντίρι και σε παλάτι. Για παράδειγμα, προτού εργαστώ στο «Μένουμε Ελλάδα» της ΕΡΤ φορούσα κοστούμι και γραβάτα σχεδόν καθημερινά λόγω της δουλειάς μου σε οικονομικές εφημερίδες. Μετά πέρασα στις βερμούδες λόγω ταξιδιωτικού ρεπορτάζ και τώρα επιλέγω τη μέση οδό.



- Το καλό πάντως του να είσαι βουλευτής είναι ότι δεν θα χρειαστεί να ξανασκεφτείς για το μεροκάματο με τόσο μεγάλη -σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη- βουλευτική αποζημίωση. Μη σου πω ότι θα βάλεις και λεφτά στην άκρη! Τι λες;

Η βουλευτική αποζημίωση είναι υψηλή και για τα δικά μου δεδομένα και για την τωρινή οικονομική κατάσταση. Εχοντας για χρόνια αγωνιστεί για το μεροκάματο, γνωρίζω από πρώτο χέρι πόσο δύσκολα βγαίνουν τα λεφτά. Εχω σκοπό να δημοσιεύω έσοδα-έξοδα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ώστε όλα να είναι διαυγή και όσα περισσεύουν θα αξιοποιούνται σε δράσεις κοινωνικού και περιβαλλοντικού χαρακτήρα.

- Αλήθεια, πώς αντέδρασες όταν έμαθες ότι τελικά εκλέγεσαι βουλευτής; Εκανες, για παράδειγμα, ένα πάρτυ για τους φίλους σου; Τηλεφώνησες στη μητέρα σου ουρλιάζοντας από ευτυχία; Είπες στον εαυτό σου «μπράβο μου!» πίνοντας ένα ποτήρι κρασί;

Ναι, τηλεφώνησα στη μάνα μου, αλλά δεν ούρλιαξα μην πάθει και καμιά καρδιά και τρέχουμε... Αυτό που έκανα ήταν να πάω με τους στενούς φίλους σ’ ένα ταβερνάκι στο Μοσχάτο όπου απολαύσαμε εβρίτικη κουζίνα και φρόντισα να εισπράξω ένα στοίχημα με έπαθλο μια παγωμένη βουτιά στη χειμωνιάτικη θάλασσα.

- Ξεκίνησαν κάποιοι να σου ζητάνε ρουσφέτια ακόμη και με ευγενικό τρόπο;
Οχι. Και ούτε νομίζω πως θα ζητήσει κανείς, γιατί ξέρουν ότι θα τους παραπέμψω στην έξοδο.

- Εχουν περάσει κάποιες μέρες και θέλω να μου πεις αν μετάνιωσες για την -έστω αυθόρμητη- selfie που έβγαλες την ημέρα της ορκωμοσίας στη Βουλή και προκάλεσε τόσες αντιδράσεις. Αναφέρω ενδεικτικά μόνο μία, αυτή της Ελενας Ακρίτα, η οποία μάλιστα πρόσφατα χαρακτηρίστηκε ως «το πιο επιδραστικό πρόσωπο του ελληνικού Facebook»: «Οι ενήλικοι άνθρωποι -μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου πάντα- δεν σαλιαρίζουν με την κάμερα του smartphone. To phone είναι smart. Αυτοί δεν είναι smart. Καθόλου smart. Δυστυχώς για αυτούς που τους ψήφισαν. Δυστυχέστερα για μας που δεν τους ψηφίσαμε - αλλά θα τους λουστούμε. Και μάλιστα σε τόσο κρίσιμες στιγμές...».

Ζούμε στο 2015 και δεν με πτοούν η σοβαροφάνεια και η ξινίλα, ούτε πρόκειται να αφυδατώσω τον αυθορμητισμό και τον ενθουσιασμό μου. Δεν θα γίνω ξύλινος και βαρετός. Εννοείται ότι η κριτική είναι πάντα καλοδεχούμενη κι εγώ καλός ακροατής της, εφόσον έχει κάτι ουσιαστικό να πει. Και μια μικρή λεπτομέρεια της selfie: τραβήχτηκε τρία τέταρτα προτού συγκροτηθεί σε σώμα η Βουλή, οι μισοί βουλευτές δεν είχαν καν μπει στην αίθουσα και οι άλλοι μισοί, απ’ όλα τα κόμματα, έβγαζαν φωτογραφίες με ένα μεγάλο χαμόγελο στο πρόσωπο - και τους χάρηκα πολύ!

- Ωστόσο, μία κίνηση όπως αυτή μπορεί να αλλοιώσει τη θετική εικόνα που πιθανόν έχει ο κόσμος για σένα, τον βραβευμένο δημοσιογράφο με τις 17 αγωγές και ποινικές διώξεις για αποκαλύψεις που έχει κάνει; Τον εναλλακτικό; Τον αντισυμβατικό;

Μάλλον την ενισχύει. Δεν κέρδισα την ψήφο και την εμπιστοσύνη των πολιτών παριστάνοντας κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαι, δηλαδή ένας απλός και ανοιχτόμυαλος τύπος.

- Είσαι έτοιμος να αναλάβεις μελλοντικά και κάποιο άλλο αξίωμα αν σου ζητηθεί; Ισως σε κάποιο υπουργείο;
 
Οχι, δεν είμαι έτοιμος για ένα τέτοιο υποθετικό ενδεχόμενο.

- Εντύπωση πάντως προκαλεί σε κάποιους που, ενώ μόλις πέρυσι ήσουν υποψήφιος με το ευρωψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας, κατέληξες φέτος στις εθνικές εκλογές με το Ποτάμι. Τι μεσολάβησε;

Είμαι λάτρης των συνεργασιών. Αν δείτε τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, σχεδόν το 90% από αυτές είναι συνεργασίας μεταξύ διαφορετικών κομμάτων που σε προηγούμενες εκλογές είχαν επιλέξει διαφορετικούς συμμάχους. Ελπίζω και εδώ κάποια στιγμή να αρχίσουμε να χτίζουμε πολιτικές συνεργασίες, αρκεί να βασίζονται σε τεκμηριωμένες γραπτές συμφωνίες, ανακοινώσιμες στους πολίτες προ των εκλογών. Αυτό επέλεξα να κάνω και στις δύο εκλογικές διαδικασίες, επιλέγοντας πάντα την πιο γόνιμη. Το Ποτάμι για μένα πάντως είναι το alter ego μου!

- Παραμένετε έτοιμοι, ως Ποτάμι, να συνεργαστείτε με τον ΣΥΡΙΖΑ αν χρειαστεί;
 
Το Ποτάμι είναι το κατεξοχήν κίνημα της συνεργασίας. Είμαστε έτοιμοι να βάλουμε πλάτη αν χρειαστεί ώστε να μην τεθεί σε κίνδυνο η ευρωπαϊκή θέση της χώρας. Ο Σταύρος Θεοδωράκης τις προάλλες κάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα να μη δειλιάσει μπροστά στις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η κοινωνία μας και να υπολογίζει στους 17 βουλευτές του Ποταμιού σε περίπτωση που τα βρει σκούρα με τις οξύθυμες συνιστώσες του κόμματός του οι οποίες εκφέρουν λόγο συντηρητικό και οπισθοδρομικό.
.
- Εχοντας εργαστεί στην ΕΡΤ, και με βάση τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης, ποια είναι η δική σου θέση στο συγκεκριμένο θέμα; Να διαλυθεί η ΝΕΡΙΤ και να επανασυσταθεί η ΕΡΤ;

Είτε κλείσουν τη ΝΕΡΙΤ και ξανανοίξουν την ΕΡΤ, είτε πράξουν κάτι διαφορετικό, αυτό που έχω να πω είναι ότι η στελέχωση του όποιου τηλεοπτικού φορέα προκύψει θα πρέπει να γίνει αποκλειστικά και μόνο μέσω ανοιχτών δημόσιων διαγωνισμών στους οποίους θα μπορούν να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνεργοι δημοσιογράφοι, τεχνικοί και διοικητικοί. Μιλώντας με ανθρώπους της κυβερνητικής πλειοψηφίας, έχω την αίσθηση ότι δεν θέλουν να επαναλάβουν τις άθλιες πρακτικές των προηγουμένων κυβερνήσεων με τους αβέρτα διορισμούς απ’ το παράθυρο. Εδώ είμαστε, βέβαια, να το διαπιστώσουμε.

- Είναι αλήθεια ότι ο μηνιαίος μισθός σου όταν παρουσίαζες το «Μένουμε Ελλάδα» ήταν μόλις 780 ευρώ καθαρά;

Πρωτοεργάστηκα στην ΕΡΤ το 2004 ως συμβασιούχος, η αμοιβή μου τότε ήταν 2.300 ευρώ καθαρά τον μήνα, δηλαδή λίγο παραπάνω απ’ ό,τι όριζε η συλλογική σύμβαση. Μετά πήγε στα 1.800, για να πέσει ακολούθως στα 780 ευρώ μηνιαίως, μετά την πρόσληψή μου μέσω του ανοιχτού δημόσιου διαγωνισμού της ΝΕΡΙΤ. Εννοείται πως παραιτήθηκα αμέσως όταν αποφάσισα να πολιτευτώ.

- Και δεν σε δυσαρεστούσε όταν άκουγες τους μισθούς που δίνονταν στα ιδιωτικά κανάλια ακόμη και σε ρεπόρτερ που πρωτοξεκινούσαν στη δουλειά;

Τα ιδιωτικά κανάλια καλά κάνουν και πληρώνουν, αν πληρώνουν, αυτά που κάποιος θα θεωρήσει πολλά ή λίγα. Εμένα πάντοτε με δυσαρεστούσε η υπερβολή, γι’ αυτό έλεγα δημοσίως -ακόμη και την περίοδο των παχιών αγελάδων- ότι ένας παρουσιαστής της δημόσιας τηλεόρασης δεν πρέπει να αμείβεται παραπάνω από έναν χειρουργό ή έναν δάσκαλο.

- Με το χέρι στην καρδιά θέλω να μου πεις, δεν θα σου λείψει το καλοκαίρι η Φολέγανδρος και εκείνο το κτήμα με τη σπηλιά, όπου συνήθιζες να απομονώνεσαι χωρίς ρεύμα, τηλέφωνο και νερό, με θέα δεκατέσσερα νησιά γύρω-γύρω;

Η Φολέγανδρος μου λείπει πάντα και τώρα που μου το θύμισες ακόμα περισσότερο. Λέω να πάω το Πάσχα και σας καλώ κι εσάς να έρθετε για να ζήσετε ένα ξεχωριστό πασχαλινό έθιμο. Επί δύο ημέρες οι ντόπιοι ανοίγουν τα σπίτια τους σε ξένους και γνωστούς, μπορείς να μπεις να τους γνωρίσεις, θα σε φιλέψουν υπέροχα γλυκά, μεζέδες και άφθονη ρακή και θα θαυμάσεις την εκπληκτική αρχιτεκτονική των σπιτιών. Θα μπεις σε αρχοντόσπιτα στη Χώρα με πειρατικά κατάρτια για δοκάρια στην οροφή, σε λαϊκά νησιώτικα σπίτια που ξεγελάνε τον βοριά και σε αγροτικές θεμωνιές, παρόμοιες με των αρχαίων παππούδων μας στο αγαπημένο μου χωριό, την Ανω Μεριά!