Μιχάλης Καμπουράκης: Στην πασαρέλα με το ακόντιό του

Είναι μέσα Φλεβάρη. Το κρύο είναι σχεδόν τσουχτερό. Κι όμως, ο -θεόρατος στην όψη- Μιχάλης Καμπουράκης έρχεται στο ραντεβού μας με αθλητική βερμούδα. «Δεν κρυώνω ποτέ», λέει απαντώντας στο ξαφνιασμένο βλέμμα μου. Το 25χρονο μοντέλο έχει μόλις επιστρέψει από τη Νέα Υόρκη, όπου ταξίδεψε δις αυτό τον μήνα για δουλειά, ενώ σκέφτεται σοβαρά τους επόμενους μήνες να δοκιμάσει την τύχη του στην αγορά της Ινδίας.

Πριν καλά-καλά καθίσουμε, δεν εμφανίζει στο τραπέζι -ως είθισται- φαρδύ πλατύ το κινητό τηλέφωνό του, αλλά το σημειωματάριό του και ένα αντίτυπο της «Πολιτείας» του Πλάτωνα. Την ίδια στιγμή σχεδόν ακαριαία αποχωρίζεται τη μακρυμάνικη μπλούζα του και μένει με ένα λιτό tank top. Ο Μ. Καμπουράκης είναι εντυπωσιακά γυμνασμένος. «Δεν φταίω εγώ. Είμαι μυώδης από τη φύση μου», απαντά όταν από περιέργεια τον ρωτώ αν έχει δοκιμάσει ποτέ συμπληρώματα διατροφής. «Ούτε όταν έκανα πρωταθλητισμό στον ακοντισμό δεν δοκίμασα φάρμακα, τότε που οι προπονήσεις κρατούσαν οκτώ ώρες την ημέρα».



«Δεν φταίω εγώ. Είμαι μυώδης από τη φύση μου. Ούτε όταν έκανα πρωταθλητισμό στον ακοντισμό δεν δοκίμασα φάρμακα, τότε που οι προπονήσεις κρατούσαν οκτώ ώρες την ημέρα. Στο Madwalk θυμάμαι όλοι μιλούσαν για το πόσο τεράστια φαίνονταν τα πόδια μου»

Αλλά να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Μιχάλης γεννήθηκε στην Κάλυμνο. Ψέματα.  Ο Μιχάλης γεννήθηκε στη Ρόδο, αφού τα νερά της μητέρας του έσπασαν πάνω στο καΐκι του πατέρα του με το οποίο είχαν βγει να ψαρέψουν, όπως μου περιγράφει. Μεγάλωσε σε μια κλασική, ελληνική πυρηνική οικογένεια ως ο μικρότερος από τις τρεις αδελφές του. Ο πατέρας του σφουγγαράς, η μητέρα του μοδίστρα. «Πάντα ήθελα να φύγω από την Κάλυμνο ή -για να το πω πιο σωστά- πάντα ήθελα να έρθω στην Αθήνα», αφηγείται.

Η επαφή με το πρώτο πρακτορείο

Οπερ και εγένετο όταν πέρασε στο πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Παντείου Πανεπιστημίου. Τα φοιτητικά χρόνια του είχαν πάρτυ με καλεσμένους καμιά 500αριά άτομα, όπως ανακαλεί, λευκές νύχτες και ατελείωτες προπονήσεις στο ακόντιο, στο αθλητικό κέντρο του Αγίου Κοσμά.  «Πώς προέκυψε το μόντελινγκ; Ημασταν σε μια παραλία και ένας φίλος μου είπε ότι άκουσε από έναν γνωστό του πως κάποιο πρακτορείο αναζητούσε νέα, φρέσκα ανδρικά πρόσωπα. Σκέφτηκα “γιατί όχι;”».

Με συνοπτικές διαδικασίες ο Μιχάλης βρέθηκε στο πρώτο πρακτορείο του. Λίγους μήνες αργότερα όλοι αναρωτιούνταν για το όνομα του νεοφώτιστου «ακατέργαστου» μοντέλου με το πυκνό μούσι και τη μάλλον vintage τριχοφυΐα, το οποίο ο Απόστολος Μητρόπουλος ανέβασε στην πασαρέλα του Madwalk - «θυμάμαι όλοι μιλούσαν για το πόσο τεράστια φαίνονταν τα πόδια μου», λέει γελώντας. Από τις πρώτες δουλειές του ήταν η φωτογράφησή του με φουστανέλα από τον Βέλγο φωτογράφο Κιμ ντε Μολενάερ, η οποία μου εξηγεί πως πραγματοποιήθηκε σε μια ταράτσα στα Πετράλωνα. Τότε είχε μούσι έξι μηνών, ατίθασα μαλλιά και 20 κιλά παραπάνω. 



Στο book του πλέον περιλαμβάνονται πασαρέλες στην Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου (Bikkembergs και Ports 1961), άπειρα κάστινγκ -ανάμεσά τους και μια option για τον Armani-, καθώς και πλήθος φωτογραφήσεων -ντυμένος, μα και ημίγυμνος- από φωτογράφους όπως ο Νεοϋορκέζος Ρικ Ντέι

Ολα τα αποχωρίστηκε όταν αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο Μιλάνο. «Μάζεψα τα πράγματά μου και έφυγα. Δεν ήξερα κανέναν και τίποτα. Απλά πήγα αποφασισμένος να δοκιμαστώ». Απ’ ό,τι φαίνεται σήμερα, το εννοούσε.  Στο book του πλέον περιλαμβάνονται πασαρέλες στην Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου (Bikkembergs και Ports 1961), άπειρα κάστινγκ -ανάμεσά τους και μια option για τον Armani-, καθώς και πλήθος φωτογραφήσεων -ντυμένος, μα και ημίγυμνος- από φωτογράφους όπως ο Νεοϋορκέζος Ρικ Ντέι. «Εχω απόλυτη πειθαρχία, νιώθω άνετος με το σώμα μου, είμαι χαμαιλέων στη δουλειά. Μπορώ να μεταμορφώνομαι».

Η εικόνα του επιβεβαιώνει του λόγου του αληθές. Τα μαλλιά που βλέπετε στις φωτογραφίες έχουν δώσει τη θέση τους σε ένα αυστηρό, κοντό κούρεμα και το μούσι του έχει κοντύνει εντυπωσιακά. «Αυτό που βλέπεις είναι το αγαπημένο μου κούρεμα. Το έχω ονομάσει “Playmobil”. Είναι το πιο εύκολο και άνετο. Τώρα που ήμουν στο Μιλάνο και πήγα στο πρακτορείο μου έπαθαν σοκ. Σχεδόν δεν με αναγνώριζαν», λέει, ενώ λίγο προτού τον αφήσω προκειμένου να πάει για τη δεύτερη προπόνηση της ημέρας στο γυμναστήριο παρέα με το τάμπλετ του πάνω στον διάδρομο, αφού «ο χρόνος δεν περνάει αλλιώς», μου λέει πως είναι έτοιμος να δοκιμάσει την τύχη του στην άγνωστη και αχαρτογράφητη για εκείνον αγορά της Ινδίας. Αλλωστε ως γιος σφουγγαρά έχει μάθει παιδιόθεν να βουτά στα βαθιά.