Ο Χρήστος Δάντης ροκάρει στο «The Voice»

O Χρήστος Δάντης μοιάζει να έχει αποκτήσει επιτέλους αυτό που αναζητούσε χρόνια. Στην προσωπική του ζωή, με τον τέταρτο γάμο του, βρήκε την πολυπόθητη οικογενειακή γαλήνη, η οποία εκφράζεται κάθε φορά που αναφέρεται στη γυναίκα του και στα παιδιά του, με τη γλυκύτητα να πλημμυρίζει τα λόγια και το πρόσωπό του. Μιλάει χωρίς υπεκφυγές για τη σημερινή θέση της ελληνικής μουσικής στην Ευρώπη και απαντάει με ειλικρίνεια για ποιον λόγο απομακρύνθηκε από τα φώτα της δημοσιότητας.

- Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τον Αντώνη Ρέμο ως βοηθός στο «The Voice»; Με τον Αντώνη κάνουμε παρέα από το 1994. Είμαστε φίλοι και έχουμε περάσει πολλά μαζί. Είναι εξαιρετικός άνθρωπος και καταπληκτικός τραγουδιστής. Εχουμε μια σχέση αλληλοεκτίμησης και νομίζω ότι κάνουμε καλό δίδυμο αφού αλληλοσυμπληρωνόμαστε. Ο Αντώνης έχει δουλέψει πολύ, έχει συνεργαστεί με πολλούς, μεγάλους και καταξιωμένους καλλιτέχνες. Γνωρίζει πώς κινούνται οι τραγουδιστές και ξέρει πώς να διαχειρίζεται ένα τραγούδι. Εχει επίσης πολύ έμπειρο αυτί. Αναμφισβήτητα είναι από τους καλύτερους στη δουλειά αυτή. Εγώ, από την πλευρά μου, έχω ασχοληθεί με την παραγωγή και την ενορχήστρωση.

- Ποιος coach πιστεύεις ότι θα βρεθεί στη θέση του νικητή φέτος; Ολοι έχουν ξεχωριστούς ανθρώπους και δυνατές ομάδες. Ωστόσο, θεωρώ ότι τις περισσότερες πιθανότητες τις έχει ο Αντώνης Ρέμος, αν και πιστεύω ότι ίσως κινδυνέψει από τη Δέσποινα. 

- Πώς κρίνεις τη συμμετοχή του Γιάννη Γιοκαρίνη στην ομάδα του Μιχάλη και τους υπόλοιπους φετινούς βοηθούς των coaches; Ο Γιάννης είναι ένας άνθρωπος που έχει παίξει τα πάντα και παντού, από το πατάρι ενός σκυλάδικου μέχρι το πιο γνήσιο ροκ εν ρολ στέκι. Ξέρει τη δουλειά, είναι μουσικός, συνθέτης και έχει διακριθεί στο παρελθόν. Ο Γιάννης Βαρδής που είναι με τη Δέσποινα Βανδή αλλά και ο Γιώργος Παπαδόπουλος που είναι με τη Μελίνα Ασλανίδου είναι επίσης εξαιρετικοί. Τον Γιάννη τον γνωρίζω από παιδί, έχει ζήσει τη δημιουργία πολλών τραγουδιών από τη γέννησή τους δίπλα στον πατέρα του, ενώ εδώ και πολλά χρόνια ήταν το δεξί χέρι του Αντώνη. Ο Γιάννης έχει κάποια κρυφά χαρίσματα, τα οποία δεν έχει εκδηλώσει ακόμα. Είναι μεγάλο το βάρος του ονόματος του πατέρα του και θα αργήσει να απαλλαγεί από αυτό. Ευτυχώς, είναι ακόμα μικρός. Οσο για τον Γιώργο Παπαδόπουλο, είναι ένας διακεκριμένος συνθέτης και θα έχει μεγάλη πορεία στο τραγούδι.

- Μετά το «Fame Story ΙΙ» -κατά τη διάρκεια του οποίου είχες εκφράσει αρκετές διαφωνίες- πώς πήρες την απόφαση να πεις το «ναι» στο «The Voice ΙΙ»; Ναι, συμμετείχα στο «Fame Story», αλλά είχα διαφωνίες στο κομμάτι της προβολής της προσωπικής ζωής των παικτών. Το «The Voice» είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Εχει να κάνει μόνο με τη φωνή του καλλιτέχνη και όχι με την εμφάνιση, αφού καθ’ όλη τη διάρκεια της επιλογής των τραγουδιστών οι coaches δεν τους βλέπουν. Η δουλειά μας πρέπει να επιστρέψει στην ουσία της -το τι ακούγεται από το στόμα και την ψυχή του τραγουδιστή- και όχι να μένουμε μόνο στο επιφανειακό φαίνεσθαι. Εχουν παραγίνει τα σχόλια του τύπου «φανταστικός τραγουδιστής με υπέροχο κορμί».

- Θεωρείς ότι είχες υπερεκτεθεί; Νομίζω ότι αποσύρθηκα την κατάλληλη στιγμή για να μην υπερεκτεθώ. Δεν θεωρώ ότι έκανα κάποιο λάθος στη διαχείριση της εικόνας μου. Δεν έδωσα καμία είδηση στα μίντια, δεν κάλεσα κανέναν παπαράτσι. Και δεν κάνω κάτι διαφορετικό από αυτά που κάνουν οι άνθρωποι σε μια γειτονιά. Βεβαίως, λίγοι άνθρωποι έχουν το θάρρος να κάνουν ανατροπές στη ζωή τους γιατί εγκλωβίζονται στην καθημερινότητά τους. Είχα την πολυτέλεια και ο Θεός με ευλόγησε να κάνω το παιχνίδι μου, τη μουσική, δουλειά. Αυτό με βοήθησε να ορίσω και τη ζωή μου με αυτόν τον τρόπο. Δεν εγκλωβίζομαι και δεν φυλακίζομαι εύκολα.

Με τον Αντώνη Ρέμο στα backstage του «The Voice»

- Η αποστασιοποίησή σου από τα μίντια θεωρείς πως σε ζημίωσε επαγγελματικά; Αντιθέτως μου έκανε καλό σε καλλιτεχνικό και επαγγελματικό επίπεδο γιατί μου έδωσε τον χρόνο να σκεφτώ, δεν με ζόρισε και έτσι κινήθηκα στους χώρους όπου ήθελα, σε μουσικές σκηνές ή ακόμα και σε καφέ. Χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι έχω μετανιώσει που πήγα σε μεγάλες πίστες. Μπορούσα να το κάνω, άλλοι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα. Βεβαίως, μπερδεύτηκε ο κόσμος. Το έντεχνο και το mainstream μπερδεύουν τον κόσμο. Υπάρχουν άνθρωποι που με πιάνουν στον δρόμο και μου λένε ότι εξαφανίστηκα. Τους εξηγώ ότι είμαι εδώ, απλώς αυτό που κάνω πλέον αφορά άλλον κόσμο. Αυτά που κάνω δεν απευθύνονται στους ανθρώπους που βλέπουν τηλεόραση ή ακούν ραδιόφωνο. Είναι για πιο εναλλακτικούς. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι περιφρονώ τον υπόλοιπο κόσμο. Τώρα ετοιμάζω κάτι μουσικά στο οποίο θα μοιράζεται η δουλειά μου και στις δύο κατηγορίες. Το πραγματικό mainstream αυτή τη στιγμή είναι ο Μάλαμας και ο Χαρούλης. Απλώς δεν παίζονται στην τηλεόραση. Πιο πολύ κόσμο θα έχουν αυτοί σε μια συναυλία από κάποιον άλλον που προβάλλεται στην τηλεόραση. Οι εταιρείες ασχολούνται με μια μόδα των 80s-90s, που θυμίζει το glam της εποχής και το «Στούντιο 54», ενώ υπάρχει κόσμος που θέλει να ακούσει πραγματική μουσική. Και αντί να κοιτάξουν πώς θα έχουν τον Μάλαμα στην εταιρεία τους, επενδύουν σε κάτι μέτριο αλλά λαμπερό.

- Μήπως το κάνουν γιατί έτσι έχουν συνηθίσει; Εχει να κάνει με τους ανθρώπους που δουλεύουν στις εταιρείες. Εχουν άλλη οπτική, αν και ευτυχώς δεν έχω παράπονο από τις εταιρείες μου.

- Σε τι επίπεδο θα έλεγες ότι βρίσκεται η ελληνική μουσική σήμερα; Η mainstream ελληνική μουσική κάποια στιγμή ήταν σε πολύ καλό σημείο, αλλά άρχισε να εκπορνεύεται από τότε που εμείς αρχίσαμε να αντιγράφουμε τους Βούλγαρους, ενώ αρχικά αυτοί αντέγραφαν εμάς. Η έντεχνη λαϊκή και ροκ μουσική είναι σε πολύ καλό σημείο. Η εναλλακτική μουσική παίζει πραγματική μπάλα. Η Νατάσσα Μποφίλιου, η Ελεωνόρα Ζουγανέλη, οι VIC, ο Μαραβέγιας κάνουν sold out στις εμφανίσεις τους. Αυτοί είναι το πραγματικό mainstream και καλύτεροι σε μουσικό επίπεδο από τα υπόλοιπα Βαλκάνια, ενώ παίζουμε στο ίδιο επίπεδο με πολλούς  Ευρωπαίους. Η Πάολα στο λαϊκό τραγούδι κάνει πολύ καλά τη δουλειά της. Να την κράξουμε επειδή είναι το νούμερο 1; Είναι άνανδρο. Ο Αντώνης Ρέμος, ο Μαζώ κάνουν καλή μουσική. Από τα νέα παιδιά ο Δήμος Αναστασιάδης, ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ο Γιώργος Σαμπάνης γράφουν ωραία μουσική. Απλώς δεν ξέρουμε ακόμα τον τρόπο να διαχειριστούμε τα νέα μέσα. Είμαστε σε διαδικασία εκμάθησης, όπως και οι δισκογραφικές εταιρείες.

- Ποια ήταν η πιο δύσκολη επαγγελματική σου στιγμή; Μου έχει στοιχίσει πολύ ότι με κατηγόρησαν ως κλέφτη για το τραγούδι της Eurovision «My Number One». Αλλά επειδή δεν έχει τελειώσει ακόμα η υπόθεση, δεν μπορώ να αναφερθώ σε αυτό το θέμα και να επεκταθώ. Τώρα θα πάει στον Αρειο Πάγο, αν και κέρδισα το Εφετείο. Μετά από αυτή τη δικαστική περιπέτεια, εμφανίστηκαν και άλλοι δέκα να ψάχνουν να βρουν μια φράση που τους θυμίζει κάτι. Ασε που ειπώθηκε πως υπάρχω στο μουσικό στερέωμα γιατί είμαι στα κυκλώματα. Ποτέ δεν ήμουν στα κυκλώματα. Εχω παραμείνει άνθρωπος της γειτονιάς και ζω ακόμα στην Καισαριανή. Το μυαλό μου είναι εκεί. Δεν έφυγε ποτέ. Δεν θεώρησα τον εαυτό μου πολίτη της Νέας Υόρκης. Είμαι ταπεινός, γεννήθηκα στην Καισαριανή και ζω κάπου στο κέντρο. Οι περισσότεροι την πάτησαν σε αυτό το κομμάτι. Σταμάτησαν να τρώνε μεσημεριανό σε ταβέρνες και επέλεγαν τη «Μεγάλη Βρεταννία» και τα trendy all day bars και restaurants.

- Η δικαστική σου περιπέτεια σου έκανε κακό επαγγελματικά; Πάρα πολύ γιατί δημιούργησε μια δυσπιστία γύρω από τη δουλειά μου. Παράλληλα, με κλόνισε ως άνθρωπο. Νομίζω όμως ότι το έργο μου κρίνεται μέσα στον χρόνο και συνεχίζω.

Με τη σύζυγό του Τζένη Βουτσίνου

- Μουσικά, σε τι φάση σε συναντάμε; Είμαι σε πολύ δημιουργική φάση, ετοιμάζω τη νέα μου δισκογραφική δουλειά με τίτλο «Το τσουβάλι», η οποία θα κυκλοφορήσει στα τέλη Μαΐου από την Power Pop Music. Πρόκειται για ένα grunge λαϊκό δίσκο, σε δική μου μουσική και στίχους Βασίλη Γιαννόπουλου.

- Τι ακριβώς συνέβη με τον Μιχάλη Χατζηγιάννη και δημιουργήθηκε ένταση; Δεν είπα κάτι κακό γι’ αυτόν. Δήλωσα ότι είναι εξαιρετικός δημιουργός, του βγάζω το καπέλο, αλλά δεν ψαρώνω με τη φωνή του. Θα ψαρώσω με τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Ιαν Γκίλαν, τον Γιώργο Νταλάρα. Δεν είπα κάτι άσχημο.

- Μετά από χρόνια σε βλέπω ήρεμο και χαλαρό. Εχω τακτοποιήσει πολλά στη ζωή μου. Περνάω μια πολύ όμορφη οικογενειακή ζωή γιατί βρήκα τον άνθρωπό μου. Από την άλλη, είναι επίσης και πολύ έντονη γιατί τα δύο από τα τρία μου παιδιά είναι πολύ μικρά και το μεγάλο μου είναι στην εφηβεία. Ασχολούμαι πολύ με τα παιδιά μου.

- Πώς νιώθεις που μετά από χρόνια έγινες ξανά πατέρας; Στο πρώτο μου παιδί ούτε να αλλάξω πάνα δεν μπορούσα γιατί φοβόμουν. Εφτασε δύο ετών για να το κάνω. Με τα δυο μου παιδιά τώρα είμαι μεγαλύτερος, έχω την εμπειρία από τον γιο μου και είναι πιο εύκολο. Οι άντρες είμαστε λίγο μαμούχαλοι. Αφού για να δώσω Depon στα παιδιά θα ρωτήσω την Τζένη πέντε φορές, μην τυχόν και κάνω λάθος.

- Πώς αποφάσισες να παντρευτείς για τέταρτη φορά με την Τζένη Βουτσίνου; Η Τζένη είναι ένας τρυφερός άνθρωπος, έχει την εξυπνάδα να σου «δώσει πρόβλημα» για να έχεις, προκειμένου να μην ασχολείσαι με τα δικά σου. Να αποφορτίζεσαι. Και από την άλλη, διαθέτει την ικανότητα να σε επαναφέρει στην πραγματικότητα και να μη σε αφήνει να ίπτασαι. Εξάλλου, στην ηλικία των 44 ετών νιώθω πως ισορρόπησα. Συνειδητοποίησα τι θέλω πραγματικά και ωρίμασα. Εκανα έναν απολογισμό, είδα τα λάθη, ξεχώρισα τις σωστές κινήσεις και συνόψισα όσα δεν έχω κάνει. Με την Τζένη είμαι πολύ καλά, πάρα πολύ καλά.