Ανέτ Μπένινγκ: 30 χρόνια στην πρώτη γραμμή

Σύζυγος του Γουόρεν Μπίτι από το 1992 μέχρι σήμερα. Κουνιάδα με την πολυβραβευμένη ηθοποιό και συγγραφέα Σίρλεϊ ΜακΛέιν. Μητέρα τεσσάρων παιδιών, όσες και οι υποψηφιό­τητές της για Οσκαρ. Αυτά ως προς τη βασική συγγενική συνδεσμολογία της Ανέτ. Που όμως καθόλου δεν έχει να κάνει με τη μαχητικότητα μιας σταρ που φροντίζει να ανανεώνει και να αναβαθμίζει την καριέρα της εδώ και 30 χρόνια. Το 2010, ακριβώς 7 χρόνια μετά την τρίτη της υποψηφιότητα για Οσκαρ, η Ανέτ Μπένινγκ έδειξε ότι το ταλέντο δεν χάνεται στον χρόνο - το ακριβώς αντίθετο ισχύει στην περίπτωσή της.  Με την ερμηνεία της στην ανεξάρτητη παραγωγή με τίτλο «Τα παιδιά είναι εντάξει» είχε κερδίσει το στοίχημα της επανόδου της στη λίστα των διάσημων ταλαντούχων και αειθαλών ηθοποιών. Ισως αυτή η μαχητικότητα για τη ζωή να ήταν και ο σημαντικότερος λόγος που την ώθησε να αρπάξει την ευκαιρία και να υποδυθεί την Μαίρη Σινκλέρ, τη γυναίκα που με τη στάση της λειτούργησε ως εφαλτήριο επαναπροσδιορισμού της ζωής ενός ξεπεσμένου ροκ σταρ στο «Τίποτα δεν τελειώνει κύριε Κόλινς», ταινία η οποία βασίζεται στην αληθινή ιστορία του Στιβ Τίλστον. Ποιος είναι, όμως, ο κύριος Τίλστον; Ο Στιβ, ένας εξηντάρης και βάλε τραγουδιστής, έλαβε με περίπου 40 χρόνια καθυστέρηση μια προσωπική επιστολή από τον Τζον Λένον με την οποία τον ενθάρρυνε να συνεχίσει δημιουργικά την καλλιτεχνική του αναζήτηση ως νεαρός ροκάς. Αυτό το γράμμα γίνεται η αφορμή για μια εσωτερική ενδοσκόπηση και επαναπροσδιορισμό όλων όσα έκανε μέχρι τότε στη ζωή του (ναρκωτικά, one night stands κ.λπ.). Αν και έχει 20 ηχογραφημένα άλμπουμ στο ενεργητικό του, ο σχεδόν άσημος για τη μεγαλύτερη μερίδα του ελληνικού κοινού τραγουδιστής ενέπνευσε τη δημιουργία του Ντάνι Κόλινς, τον χαρακτήρα που υποδύεται αριστοτεχνικά ο Αλ Πατσίνο.

«Είμαι ενθουσιασμένη που συνεργάζομαι με τον Αλ Πατσίνο υποδυόμενη μια φυσιολογική γυναίκα που δουλεύει σε ξενοδοχείο ως μάνατζερ», λέει η Ανέτ Μπένινγκ.

Ως Μαίρη Σινκλέρ στην ταινία «Τίποτα δεν τελειώνει κύριε Κόλινς» με συμπρωταγωνιστή τον Αλ Πατσίνο

Κλείσιμο

- Να φανταστώ ότι υπάρχει κάποιο ρομάντζο μεταξύ της ηρωίδας σας και του Αλ Πατσίνο;

Ο ρομαντισμός πρωταγωνιστεί στην κοινή ιστορία της ηρωίδας μου και του χαρακτήρα του Αλ Πατσίνο. Ολα όσα διαδραματίζονται ενθαρρύνουν την προσφορά, τις δεύτερες ευκαιρίες στον εαυτό μας και στους γύρω μας. Οσα συμβαίνουν σε προτρέπουν να βρεις τον εαυτό σου, να ζητήσεις συγγνώμη, να συνεχίσεις τη ζωή σου διορθώνοντας τα λάθη σου. Χαίρομαι γι’ αυτή τη συνεργασία. Ο Πατσίνο είναι ένας σπουδαίος ηθοποιός.

- Κάτι που θαυμάζω σε σας είναι η ικανότητά σας να μπαίνετε εύκολα σε μια άλλη κατάσταση, όπου σταματάτε να υποδύεστε τον χαρακτήρα και τελικά μεταμορφώνεστε στον χαρακτήρα. Πόσο εύκολο είναι αυτό; Είμαι απίστευτα ικανοποιημένη αν όντως μπορώ να δώσω αυτή την αίσθηση στον θεατή, καθώς αυτό είναι το αποτέλεσμα που ως ηθοποιός προσπαθώ να πετύχω όλα αυτά τα χρόνια. Κάποτε διάβασα ένα άρθρο σχετικά με τους Ιάπωνες ηθοποιούς, το οποίο έλεγε ότι όταν πρέπει να παίξουν έναν ρόλο στον οποίο έχουν χάσει κάποιο κοντινό τους πρόσωπο, προσλαμβάνουν έναν ηθοποιό να παίξει το άτομο που έχουν χάσει. Αυτό από μόνο του είναι μια τρομερή διαδικασία εμβάθυνσης σε έναν ρόλο που με συγκλόνισε και με έκανε να θέλω να γίνω αυτό που κάνω και όχι απλώς να το κάνω. Βέβαια, μεγάλη σημασία έχει και ο ρόλος που θα επιλέξεις, ή, καλύτερα, που θα σε επιλέξει και αν υπάρχει κάτι μέσα του που να συνδέεται με εσένα προκειμένου να υπάρξει η ένωση και η τελική ταύτιση.

- Αν επιλέγατε μια ηθοποιό να σας υποδυθεί για μια μέρα, τι οδηγίες θα της δίνατε; Νομίζω ότι θα άλλαζα λίγο τον χαρακτήρα μου, δίνοντας οδηγίες σχετικά με το πώς θα ήθελα να είμαι και όχι με το πώς είμαι. Μάλλον θα της έλεγα να σταματήσει να σκέφτεται το παρόν και το μέλλον, να χαλαρώσει και να απολαύσει τη στιγμή. Να νιώσει πώς είναι να είσαι παρούσα στη στιγμή που ζεις χωρίς άγχος για οτιδήποτε άλλο. Αυτό μάλλον είναι κάτι που μου λείπει.



- Οταν υποδύεστε διαφορετικούς χαρακτήρες -με τις δικές τους ιδιαιτερότητες και φοβίες- μένει κάτι στο τέλος που να φοβάστε ως άνθρωπος; Πέρα από το κομμάτι της υποκριτικής, ως άνθρωπος έχω περάσει πολλές τρομακτικές καταστάσεις. Εζησα έναν μεγάλο σεισμό στο Λος Αντζελες που, παρότι δεν προξένησε κάποια ζημιά σε μένα και την οικογένειά μου, μας στοίχισε το σπίτι μας. Αυτό από μόνο του είναι τρομακτικό αν το σκεφτείς. Ομως δεν φοβάμαι τίποτα περισσότερο από το να πάθουν κάτι κακό τα παιδιά μου.

- Ενα από τα συναισθήματα που έχετε εξερευνήσει καλά μέσα από τους ρόλους σας είναι αυτό της αγάπης. Αν κάποιος σας ρωτούσε τι είναι η αγάπη, τι ορισμό θα δίνατε; Είναι μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην ολοκλήρωση και την απώλεια. Νομίζω ότι είναι ένας συνεχόμενος κύκλος αυτών των δύο καταστάσεων, όπου από τη μια νιώθεις ότι πετάς στα σύννεφα και ότι τα έχεις όλα και από την άλλη έχεις ξαφνικά την αίσθηση ότι ανά πάσα στιγμή όλα μπορεί να χαθούν, όπως και το άτομο που νιώθεις ότι προκαλεί αυτή την ολοκλήρωση. Και φυσικά αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με την αγάπη ανάμεσα σε δύο συντρόφους, αλλά με όλους τους ανθρώπους που θεωρώ δικούς μου.

- Υπάρχουν θεωρητικοί που υποστηρίζουν ότι σχεδόν όλες οι ιστορίες που ήταν να ειπωθούν έχουν ήδη ειπωθεί και πως ό,τι βλέπουμε στον κινηματογράφο είναι μια επανάληψη όσων έχουμε δει με κάποιες αλλαγές. Τι πιστεύετε γι’ αυτό; Κάθε μέρα ζούμε καταστάσεις που μοιάζουν, αλλά ένας σχεδόν ασήμαντος παράγοντας μπορεί να τις μετατρέψει σε κάτι καινούριο. Και έτσι μαθαίνουμε μέσα από αυτές. Είναι αλήθεια ότι ο πυρήνας των ιστοριών είναι κοινός, αλλά πάντα κάτι αλλάζει και δίνει κάτι καινούριο. Ισως όχι για όλους μας, αλλά πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι που βλέποντας μια ταινία που, για παράδειγμα, μιλάει για την αγάπη, μπορεί να βρουν κάποια στοιχεία που δεν υπήρχαν σε μια άλλη και να ταυτιστούν με αυτά. Και φυσικά υπάρχει και μια θεωρία που θέλει τον κινηματογράφο να είναι ένα μέσο που δείχνει στον κόσμο τα προβλήματά του ώστε να τα αντιμετωπίσει και να τα λύσει. Δυστυχώς, ακόμα έχουμε πολλά προβλήματα άλυτα σε όλες τις κοινωνίες.



Με τον σύζυγό της Γουόρεν Μπίτι 

- Πέρα από το ταλέντο στην υποκριτική, τι άλλα κρυφά χαρίσματα έχετε; Σε ευχαριστώ πολύ για το κομπλιμέντο. Δεν νομίζω ότι έχω κάποιο κρυφό χάρισμα. Ολη η ενέργεια την οποία θα μπορούσα να αξιοποιήσω σε κάτι άλλο πέρα από τη δουλειά μου διοχετεύεται στα παιδιά μου, τα οποία είναι και ολόκληρος ο κόσμος μου. Το να είμαι εκεί και να τα παρατηρώ να μεγαλώνουν και να αποκτούν νέες εμπειρίες είναι κρυφό ταλέντο, το οποίο μάλλον  έχει κάθε γονιός.

- Αν μπορούσες να περιγράψεις τον εαυτό σου μέσα από μια εικόνα, ποια θα ήταν αυτή; Η εικόνα της θάλασσας στο σημείο όπου στον ορίζοντα ενώνεται με τον ουρανό. Θυμάμαι σαν παιδί που στο καράβι έβλεπα συχνά αυτή την εικόνα και ήταν φορές που το φως έδινε το ίδιο ακριβώς χρώμα στη θάλασσα και τον ουρανό, με αποτέλεσμα να μην μπορείς να διακρίνεις τη διαφορά. Αυτό το ατελείωτο μπλε που έφευγε προς κάθε κατεύθυνση είναι -νομίζω- το ομορφότερο πράγμα που έχω δει και ένα τεράστιο κομμάτι του εαυτού μου.