Στο κρεβάτι με τη Lady

Η ζωή της Αντζελας Δημητρίου είναι σχεδόν μυθιστορηματική και η ίδια θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η πρωταγωνίστρια ενός περιπετειώδους ρομάντζου, μιας αμερικανικής σαπουνόπερας ίσως, αφού έχει όλα τα συστατικά ενός πικάντικου στόρι, με συνεχείς ανατροπές, λάμψη, δόξα, παθιασμένες σχέσεις, δημόσιες αντιπαραθέσεις, ανηφόρες και κατηφόρες, κωμικές σκηνές και δράματα. Η Lady της πίστας είναι πάνω απ’ όλα αυθεντική και μέσα στην κρεβατοκάμαρά της είναι απλώς μια γυναίκα που θέλει να αγαπήσει και να αγαπηθεί.

- Πρώτη φορά μπαίνει ο φωτογραφικός φακός στην κρεβατοκάμαρά σου. Κάθε φορά που ξαπλώνω στο κρεβάτι μου σκέφτομαι διάφορα πράγματα, πόσο καλά ή άσχημα έχω περάσει στη ζωή μου, ότι έχω μείνει μόνη μου. Πολλές φορές μάλιστα είναι τέτοια η ένταση που δεν μπορώ να κοιμηθώ.

- Τι σε στενοχωρεί; Ηθελα να έχω μια συντροφιά στο κρεβάτι μου, μια ζεστή αγκαλιά. Θα μου πεις, «το έζησες, το έχεις περάσει». Δεν αρνούμαι ότι πέρασα ωραία, αλλά μου λείπει. Ερχονται στιγμές που μπορεί να κλαίω, να λέω «γιατί είσαι μόνη σου...». Ισως είναι το τίμημα της δόξας, ίσως επιλογή μου, ίσως το ότι σέβομαι την οικογένειά μου που υπάρχει ήδη μες στο σπίτι, την κόρη μου και τον γαμπρό μου. Δεν θα μπορούσε ποτέ να μπει ο οποιοσδήποτε παρά μόνο αν ήταν ο άνδρας μου.

- Νιώθεις μοναξιά; Οχι απλώς μοναξιά. Υπάρχουν στιγμές που νιώθω σαν να μην υπάρχω. Ακόμα και την ανάσα του ανθρώπου μου να άκουγα την ώρα που κοιμάται θα με έκανε ευτυχισμένη.

- Πόσο καιρό είσαι μόνη σου ; Εναν χρόνο.

- Ηταν δύσκολος αυτός ο χρόνος για σένα; Ναι. Ο σύντροφός σου δεν είναι μόνο για το κρεβάτι. Το σεξ κρατά μία ώρα, μετά αν δεν έχεις να πεις κάτι με έναν άνθρωπο, αν δεν τον αισθάνεσαι κοντά σου, είσαι στο μηδέν. Την επικοινωνία και την επαφή αναζητάς ουσιαστικά.

- Ενώ είσαι δοτικός άνθρωπος γιατί θεωρείς ότι ναυαγούσαν οι σχέσεις σου; Βίωσα πολύ έντονα την απουσία του πατέρα μου. Με όποιον σύντροφο δημιουργούσα σχέση πάντοτε είχα το πρότυπο του πατέρα μου απέναντί του. Ηθελα ν’ ακουμπήσω στον ώμο του, να στηριχτώ πάνω του, παρόλο που αντιμετώπιζα τη ζωή ως άνδρας και γυναίκα μαζί. Ηθελα όμως για τον σύντροφό μου να είμαι η γυναίκα, το θηλυκό. Δεν επιθυμούσα να είμαι ο άνδρας, αλλά μια χαδιάρα γατούλα. Οι σύντροφοί μου έβλεπαν ότι έχω ανάγκη από στοργή και το εκμεταλλευόντουσαν. Είμαι πολύ δοτική στις σχέσεις μου... Ανατολίτισσα. Θέλω να περιποιηθώ τον άνδρα, να του μαγειρέψω, να του κάνω τα μασάζ του, να περάσει ωραία, να μην τον στεναχωρήσω, να μην τον κερατώσω ποτέ. Οπως κι αν ήταν ο σύντροφός μου, με κοιλιακούς, αδύνατος ή χοντρός, η προσωπικότητά του και το χιούμορ του ήταν για μένα το πρόσωπό του. Ηθελα να νιώθω ασφάλεια. Πάντα δυστυχώς μου γύριζε πίσω σαν μπούμερανγκ. Εβλεπαν μία γυναίκα δυναμική η οποία ήταν μόνη της, στερήθηκε τον πατέρα της, μεγάλωσε τα παιδιά της μόνη της, ξεκίνησε από το μηδέν την καριέρα της και έφτασε ψηλά - μία γυναίκα που είναι αυθόρμητη, παρορμητική, ευαίσθητη. Ολο αυτά τα στοιχεία μαζί δεν συμβαδίζουν. Τους έφερνα αντιμέτωπους με μία γυναίκα που έκανε για 100. Τους μπέρδευα.

- Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που έκανε σύντροφός σου; Με απάτησε. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απ’ αυτό. Είσαι με έναν άνθρωπο που τον φροντίζεις, είσαι δίπλα του με αγάπη και σε αντιμετωπίζει κατά τέτοιο τρόπο. Τον συγκεκριμένο σύντροφο δεν τον ήξερε πριν από τη σχέση μας ούτε η ίδια η μητέρα του. Τον έκανα γνωστό, τον έμαθε όλος ο κόσμος, έδινε συνεντεύξεις σε τηλεοράσεις, περιοδικά εφημερίδες και ξαφνικά έμαθα ότι με απάτησε με μία λουλουδού του ελέους! Δεν έχω τίποτα με την οποιαδήποτε δουλειά κάθε γυναίκας. Αλλά σκέψου ότι είσαι με μία σταρ, έχεις μία γυναίκα με προσωπικότητα δίπλα σου, δεν μπορείς να την υποτιμάς.

- Μιλάς για τον Τρούπη. Δεν θέλω να πω όνομα. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται. Δεν ήταν ωραίο πράγμα ούτε για το παιδί μου.

- Πώς ήσουν ψυχολογικά;  Χάλια. Επαθα μεγάλη ζημιά. Τρελάθηκα. Δεν το περίμενα. Κάτι με έτρωγε μέσα μου, αλλά έλεγα «αποκλείεται». Εκανε περίεργες κινήσεις. Εφευγε νωρίς από το σπίτι με την αιτιολογία ότι και καλά πάει στο Μπουρνάζι για καφέ. Επαθα σοκ όταν συνέβη.

- Πώς το διαχειρίστηκες; Ξέσπασα. Εσπασα όλο το σπίτι, τα πιάτα, τα ποτήρια, ό,τι υπήρχε. Συνέβη μάλιστα τις γιορτινές ημέρες των Χριστουγέννων. Δεν θέλω να μιλώ όμως άλλο γι’ αυτό. Μου κάνει κακό.

- Νιώθω ότι πονάς ακόμα... Δεν μ’ άρεσε. Ξέρεις ποιο είναι το πιο ωραίο πράγμα; Πες στον άνθρωπο σου: «Δεν σε γουστάρω πια». Να σου απαντήσω: «Στο καλό». Θα σου άρεσε, ρε μάγκα, να σου το έκανα εγώ, και να μάθαινες ότι έκανα σεξ με το γκαρσόνι της δουλειάς μου; Δεν νομίζω ότι θα του άρεσε. Δεν ήταν για μία φορά ώστε να πω «θα τον συγχωρέσω». Αν και δεν πιστεύω στη συγχώρεση. Δεν είχαμε παιδιά ώστε να σκεφτώ ότι δεν πρέπει να χωρίσω. Εδώ χώρισα με τον Νικολούζο ενώ ήμουν έξι μηνών έγκυος στην Ολγα γιατί τον έπιασα με άλλη. Τον βρήκα στο σκάφος του με τη φίλη του να του φτιάχνει τις κουρτίνες. Δεν ήξερε πώς να με αντιμετωπίσει. Τον έφτυσα καταπρόσωπο και έφυγα. Επειτα ήρθε γονατιστός απέναντί μου ζητώντας συγγνώμη. Αν και τον συγχώρεσα, συνέχισε την ίδια τακτική.

- Ηταν τραυματικό, θεωρείς, για την κόρη σου το ότι δεν μεγάλωσε με την παρουσία του πατέρα της; Θεωρώ πως ήταν πολύ μεγάλο τραύμα, αλλά από την άλλη δεν της έλειψε ποτέ τίποτα από μένα. Πάντα προσπαθούσα να περάσω στην Ολγα, όταν ήταν μικρή, ότι ο μπαμπάς της ήταν παρών. Στα γενέθλιά της, στη γιορτή της, τα Χριστούγεννα, το Πάσχα, της έδινα πάντοτε ένα δεύτερο δώρο λέγοντάς της ότι είναι από τον μπαμπά. Επειτα, κατά τα χρόνια του σχολείου, της έλεγα: «Τι στεναχωριέσαι; Εχεις εμένα. Από τη μέση και πάνω είμαι ο πατέρας σου, από τη μέση και κάτω η μητέρα σου».

- Δεν μιλά η Ολγα με τον μπαμπά της σήμερα; Οχι. Εγώ έχω να μιλήσω μαζί του 6 χρόνια και ούτε θέλω να το πράξω. Ας είναι καλά με τα άλλα του παιδιά. Ο Θεός βλέπει. Κάποια στιγμή θα του φέρει μπροστά του τη ζωή του. Δεν μπορείς να έχεις τα τρία σου παιδιά κοντά και το ένα ξεχωριστά. Πιστεύω ότι δεν πονάει, δεν αγαπάει το παιδί του. Ισως να μην το αγάπησε ποτέ. Ισως να μην το ήθελε ποτέ.

- Ηταν δύσκολο σε επίπεδο κοινωνίας, τη δεκαετία του ’80, να κρατήσεις το παιδί σου μόνη σου χωρίς να παντρευτείς; Η κοινωνία το χειροκρότησε. Πολλές γυναίκες μού έλεγαν τότε: «Σε θαυμάζουμε... Θέλουμε να σου μοιάσουμε». Τους απαντούσα πάντοτε: «Ποτέ μην πείτε άσχημη λέξη στο παιδί σας για τον πατέρα του».

- Η μητέρα σου σού μίλησε ποτέ άσχημα για τον πατέρα σου; Σε ρωτώ γιατί ανέφερες πως και όταν ήσουν εσύ παιδί ήταν απών ο πατέρας σου. Η μητέρα μου ήταν άλλος άνθρωπος. Ηταν από τις σκληρές γυναίκες. Το χάδι και η λέξη «σ’ αγαπάω» δεν βγαίνει εύκολα από το στόμα της. Ολοι οι Αρβανίτες είναι πολύ σκληροί σαν χαρακτήρες.

- Δεν σου εξέφρασε με λόγια την αγάπη της; Η μητέρα μου ήταν σκληρή και προστατευτική συνάμα απέναντί μου. Δεν ήθελε να κάνω αυτό το επάγγελμα. Ηθελε να σπουδάσω και να γίνω γιατρός ή δικηγόρος. Δεν είχα φυσικά ούτε την επικύρωση των συγγενών. Υπήρχε η άποψη τότε ότι οι τραγουδίστριες είναι πόρνες, ότι δεν είσαι καλό παιδί όταν βγαίνεις στη νύχτα. Από το 1980 που έκανα το πρώτο μου βινίλιο και μετά τη συμμετοχή μου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης άρχισα να ακούγομαι, να περνάω σε άλλη φάση. Τότε άρχισε να αλλάζει η συμπεριφορά τους. Τα πρώτα χρόνια δούλεψα σε πολλά μικρά κέντρα χωρίς φωτισμούς, όπου και ό,τι μπορείς να φανταστείς. Δούλεψα στα λεγόμενα ταβερνομάγαζα αλλά και στα σκυλάδικα.

- Βίωσες το να απειλείται η ζωή ενός ανθρώπου στα λεγόμενα σκυλάδικα; Ημουν παρούσα στην ιστορία του Κοεμτζή. Τραγουδούσαμε μαζί με τους Γιώργο Μπουλουγουρά, Γιώργο Χατζηαντωνίου και Τάκη Αθανασιάδη. Ο τελευταίος τραγούδαγε, θυμάμαι, τις «Βεργούλες». Ενας πελάτης κοίταξε τη γυναίκα του Κοεμτζή. Πήρε το μαχαίρι από την κουζίνα. Εκοψε το αυτί του μετρ και ξεκοίλιασε τον άλλο. Εγώ ήμουν πιτσιρίκι. Χώθηκα πίσω από τα ντραμς. Εζησα όλο αυτόν τον τρόμο. Φοβήθηκα πάρα πολύ. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ.

- Απειλήθηκε άλλη φορά η ζωή σου; Οχι. Καταρχήν δεν είχα ποτέ στη ζωή μου προστασία. Μόνο ένα διάστημα μου είχε βάλει ο κύριος Κακέτσης, γιατί ήθελε να βγάλει προς τα έξω ότι αυτή είναι lady, ντίβα και πρέπει να κυκλοφορεί με την προστασία της, με τον σοφέρ. Συνέβη λοιπόν μόνο το 1994. Εχω ζήσει όμως και θάνατο ανθρώπου πάνω στην πίστα. Χόρευε ένας πελάτης και έφυγε από ανακοπή. Επεσε στα πόδια μας.

- Είναι μεγάλη ανατροπή πάντως ότι κατάφερες να ξεφύγεις από τα λεγόμενα σκυλάδικα κάνοντας μια εξαιρετικά μεγάλη καριέρα. Το δικό μου ξεκίνημα ήταν στο «Χρυσό βαρέλι». Δούλεψα με την Μπέλλου και τον Τσιτσάνη και την Αλεξάνδρα. Γνώρισα τη Γιώτα Γιάννα, που θαυμάζω ακόμα για τη μαγκιά της και τη δύναμη με την οποία βγαίνει στη σκηνή.

-Τι σου έλεγε η Μπέλλου; Η Σωτηρία με έπαιρνε στα γόνατά της. Θυμάμαι, της έλεγε ο συχωρεμένος ο Τσιτσάνης: «Ασε το κοριτσάκι. Μην το πειράζεις! Φύγε από το κοριτσάκι».

- Της άρεσες; Οπωσδήποτε.

- Σε φλέρταρε; Ναι. Φλέρταρε ούτως ή άλλως όλες τις κοπέλες. Με κρατούσε στα πόδια της και μου έλεγε «τι ταλέντο που είσαι, τι ωραία που χορεύεις» - γιατί χόρευα και belly dance. Ο Τσιτσάνης έπινε κρασί χύμα δίπλα της και της έλεγε: «Ε! Μακριά από το κορίτσι».

- Αλλες γυναίκες έτυχε να σε φλερτάρουν στη ζωή σου; Πολλές γυναίκες με φλέρταραν. Τις κάνω φίλες μου. Βγάζω από το μυαλό τους την πονηρή σκέψη. Δεν έχω πρόβλημα με τους γκέι, με τους bi. Δεν με ενδιαφέρει τι κάνει καθένας στο κρεβάτι του. Με ενδιαφέρει μόνο η ψυχή. Δεν θέλω να είναι ένας άνθρωπος π...της στην ψυχή. Και αυτό δεν έχει να κάνει με τα φύλα ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις.