Το hot δίδυμο στον νέο Πίτερ Παν

Χιου Τζάκμαν: One Man Show 


Λίγο καιρό πριν αφήσει τα αδαμάντινα νύχια του να ξεκουραστούν, ο κινηματογραφικός Γούλβεριν αποφάσισε να ταξιδέψει στη χώρα του ονείρου. Μαζί με τη σκιά του και το επιβλητικό αναγεννησιακό κοστούμι του, ο Χιου Τζάκμαν μεταμορφώθηκε στον πιο εντυπωσιακό Μαυρογένη που έχετε δει ποτέ για την ταινία «Pan», η οποία αφηγείται τα πρώτα χρόνια του Πίτερ Παν

Η συζήτησή μας με τον σούπερ σταρ δεν θα μπορούσε παρά να ξεκινήσει με το νέο κοστούμι που του επέβαλε ο ρόλος του Μαυρογένη στην ταινία «Pan», ένα εντυπωσιακό αφενός outfit αλλά ιδιαίτερα ασφυκτικό στις σκηνές δράσης, όπως και ο ίδιος ο Χιου Τζάκμαν επιβεβαιώνει: «Δεν ήταν ιδιαίτερα βολικό όταν έπρεπε να γυρίσουμε σκηνές δράσης αλλά με το που έκλεινα και το τελευταίο κουμπί σταματούσα να είμαι ο Χιου Τζάκμαν και μεταμορφωνόμουν στον ήρωα. Τα κοστούμια ειδικά σε αυτή την ταινία έχουν πολύ σημαντικό ρόλο».

- Οταν ακούμε για τον Μαυρογένη έχουμε τελείως διαφορετική εικόνα στο μυαλό μας. Ο δικός σας είναι σαν να έχει ξεφύγει από graphic novel.
  Εμένα μου θυμίζει κάτι αναγεννησιακό από Μαρία Αντουανέτα μέσα στα μαύρα υφάσματά του, τις περούκες και τα κοσμήματα. Η αλήθεια είναι ότι ούτε κι εγώ τον είχα έτσι στο μυαλό μου, αλλά ύστερα από αρκετές συζητήσεις με τον σκηνοθέτη συμφωνήσαμε ότι ο κόσμος του Πίτερ Παν δεν έπρεπε να είναι αυτός που μας έχει μείνει στο μυαλό από παλιότερες ταινίες.

- Συμμετείχατε κι εσείς σ’ αυτό τον σχεδιασμό;
Ναι, αλλά με τον αντίθετο τρόπο. Οταν συνάντησα τον Τζο (σ.σ.: Ράιτ) είχα στο μυαλό μου εικόνες βγαλμένες από τα βιβλία που διάβαζα στα παιδιά μου, με έναν τρομακτικό πειρατή που έβαζε φωτιά στη γενειάδα του για να τρομάζει τον κόσμο. Επέμεινα πολύ στις απόψεις μου να μοιάζω με τον κλασικό Μαυρογένη μέχρι που είδα μια σειρά από φωτογραφίες που είχε μαζέψει ο Τζο από διάφορες φυλές ανά τον κόσμο. Ολοι οι άνθρωποι στις φωτογραφίες ήταν σαν να είχαν βγει από παραμύθι και έμοιαζαν τελείως ταιριαστοί με το περιβάλλον που θέλαμε να στήσουμε. 

- Τι σας συνδέει με τον μύθο του Πίτερ Παν;
  Ο,τι συνδέει και τους περισσότερους ηθοποιούς: η επιθυμία να μη μεγαλώσουμε ποτέ, να είμαστε παραδείγματα προς μίμηση, να πετάμε. Το να πετάς σου δίνει τη μεγαλύτερη ελευθερία. Από παιδί ονειρευόμουν ότι κάποια μέρα θα μπορούσα να πετάξω, να αποδράσω από την καθημερινότητα... και αυτό με μάγευε. 

- Δεν σας τρομάζουν τα ύψη;
Καθόλου...

- Ούτε... τα βάθη; Ούτε. Μου αρέσει πολύ να κολυμπάω...

- Αν μπορούσατε να πετάξετε ή να ζήσετε ένα μέρος της ζωής σας κάτω από τη θάλασσα, τι θα επιλέγατε; Δύσκολη απάντηση: αγαπάω πολύ τη θάλασσα και θα ήθελα να μπορούσα να ζήσω και να αναπνέω κάτω από το νερό. Θεωρώ όμως τη ζωή στον βυθό επικίνδυνη. Στον αέρα άντε να πέσεις από κάνα αεροπλάνο την ώρα που πετάς.

- Εχετε δοκιμάσει ελεύθερη πτώση;
Φυσικά. Ηταν τα 40 πιο όμορφα λεπτά της ζωής μου: αυτή η αίσθηση ελευθερίας, η θέα του τοπίου, η έλξη από την απομακρυσμένη προς εσένα γη είναι ένα μοναδικό αίσθημα ελευθερίας. Μεταξύ της ζωής στον βυθό και της δυνατότητας να πετάω, διαλέγω το δεύτερο.

- Θα θέλατε να μοιραστείτε κάποια ανάλογη κατάσταση που ίσως δεν την έχετε πολύ καθαρή στη μνήμη σας, αλλά κατά τη γνώμη σας αξίζει να την ξαναζήσετε;
Δεν ξέρω τι να απαντήσω. Ισως κάποιες νύχτες στο κολέγιο όπου μετά τις κραιπάλες που κάναμε δεν θυμόμουν και πολλά το επόμενο πρωινό. Νομίζω πως εκείνες οι βραδιές ήταν υπέροχες και αξίζει να τις θυμηθώ με κάποιον τρόπο ξανά. 

- Πώς αισθανθήκατε που επιστρέψατε στο θεατρικό σανίδι στο είδος από το οποίο ξεκινήσατε την καριέρα σας;
Ηταν μια πολύ δυνατή εμπειρία γιατί πρώτα από όλα δεν θεωρώ τον εαυτό μου τραγουδιστή αλλά ηθοποιό. Οι αντιδράσεις του κόσμου με την ολοκλήρωση κάθε συναυλίας με έκανε να ανακαλέσω μερικές στιγμές όπως όταν έπαιζα στο «Οκλαχόμα», στο «Αγόρι από το Οζ» ή στα γυρίσματα της ταινίας «Οι Αθλιοι». Κάθε φορά προτού ανέβω στη σκηνή φοβόμουν ότι δεν θα μπορούσα να τα καταφέρω, λίγες νότες αργότερα όμως ήμουν ήδη up-tempo και δεν ήθελα να κατέβω από τη σκηνή.

- Σύντομα θα σας δούμε σε ένα ακόμα μιούζικαλ - ίσως το μοναδικό τα τελευταία 30 χρόνια που γράφτηκε για τον κινηματογράφο και ανέλαβε την παραγωγή του μεγάλο στούντιο. Μιλάω βέβαια για τον «Καλύτερο Showman στη Γη».
Αυτή η ταινία είναι στοίχημα για μένα γιατί δεν είναι ένα τυπικό μιούζικαλ που αφηγείται μια ερωτική ιστορία. Είναι η βιογραφία του P. T. Barnum ο οποίος δημιούργησε το περιοδεύον τσίρκο και προάγγελος των εντυπωσιακών θεαμάτων τύπου μιούζικαλ που ακολούθησαν. Προσωπικά δεν γνώριζα πολλά για τη ζωή του, αλλά μετά την έρευνά μου και συναντήσεις με ανθρώπους του τσίρκου κατάλαβα την προσφορά του και δέχτηκα αυτόν τον ρόλο ως δώρο.
 Περιμένω με πολλή αγωνία να δω την ταινία. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο μοντάζ.

- Υστερα από αυτή τη συνεργασία αισθάνεστε «Ο καλύτερος showman στη Γη»; Προσωπικά έχω την αίσθηση ότι είστε και το γνωρίζετε. Με κολακεύεις και σε ευχαριστώ για το κομπλιμέντο. 

-Αληθεύει ότι έχετε ελληνικές ρίζες;
Ισχύει. Οι παππούδες και ο θείος μου μεγάλωσαν στην Κωνσταντινούπολη και μετανάστευσαν στη συνέχεια στην Αυστραλία.

- Οπότε ανήκετε στους Ελληνες της Πόλης.
Η ιστορία είναι κάπως μπερδεμένη. Οι συγγενείς μου μεγάλωσαν και εργάστηκαν στην Κωνσταντινούπολη, στην Τράπεζα της Ελλάδος ή σε τραπεζικό οργανισμό από την Αθήνα με έδρα την Τουρκία. Είναι κάπως μπερδεμένο. Νομίζω πως έχω ελληνικές και τούρκικες ρίζες. Είναι κάποιος συνδυασμός. 

- Πρόσφατα βρεθήκατε στην Τουρκία και την Ελλάδα. Ξύπνησε κάτι από το DNA σας;
Στην Τουρκία βρέθηκα πιο πρόσφατα και αισθάνθηκα πολύ κοντά στους ανθρώπους της Κωνσταντινούπολης. Μου θύμιζαν τους Αυστραλούς γιατί είναι πολύ θερμοί, συναισθηματικοί, εκφραστικοί και γλεντζέδες. Ηταν ένα πολύ όμορφο ταξίδι.

- Από τη λίγο πιο παλιά επίσκεψή σας στην Ελλάδα έχετε ανάλογα συναισθήματα;
Στην Ελλάδα έχω έρθει δύο φορές και μου άρεσαν πάρα πολύ η ενέργεια, ο κόσμος, η θάλασσα. Θέλω πολύ να ξανάρθω. Αν πετούσα, θα ερχόμουν αμέσως τώρα και θα προσγειωνόμουν σε ένα νησί.

- Δεν χρειάζεται να πετάτε για να έρθετε πάντως.
Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι. (γέλια) Σύντομα θα ξανάρθω. Το υπόσχομαι! 




Ρούνεϊ Μάρα: Η Τάιγκερ Λίλι τής πάει πολύ



Στο «Pan» υποδύεται την Τάιγκερ Λίλι και, όπως μας είπε, αυτή η περιπέτειά της θα της μείνει αξέχαστη  

Ως «το κορίτσι με το τατουάζ» μάγεψε κοινό και κριτικούς. Η επιβράβευση δεν άργησε, ούτε και η υποψηφιότητα για Οσκαρ. Το γεμάτο ευαισθησία βλέμμα της, το βαθύ αδιαπέραστο μπλε και οι σταθερά διεσταλμένες κόρες των ματιών της τη βοήθησαν να μετατραπεί στο πιο ονειρικό πλάσμα που θα δείτε αυτή τη χρονιά στον κινηματογράφο.

- Τα παραμύθια πάντα σηματοδοτούσαν την παιδική δημιουργικότητα. Πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς παραμύθια ή μύθους;
Χωρίς παραμύθια τα παιδιά δεν θα είχαν φαντασία και η ιστορία μας θα είχε σταματήσει στη Λίθινη Εποχή. 

- Σχεδόν κάθε δεκαετία ένας «Πίτερ Παν» εμφανίζεται στον κινηματογράφο. Για ποιον λόγο πιστεύεις πως συμβαίνει αυτό;
Δεν νομίζω να υπάρχουν τόσο πολλοί Πίτερ Παν στον κινηματογράφο. Εγώ θυμάμαι μόνο τρεις. Πιστεύω πως αυτό συμβαίνει γιατί τα παιδιά πάντα ονειρεύονται ότι πετάνε όταν θέλουν να ξεφύγουν από καταστάσεις όπου αισθάνονται άβολα. Το ίδιο συμβαίνει και στους μεγαλύτερους ανθρώπους. 

- Πώς αισθάνεσαι που ήσουν μέλος σε αυτή τη νέα μεταφορά του θρυλικού χαρακτήρα; Είμαι πολύ χαρούμενη. Ηθελα να υποδυθώ μια ηρωίδα που τα παιδιά θα αγαπούσαν από την πρώτη στιγμή.

- Η Τάιγκερ Λίλι στο βιβλίο έχει μια ελαφρώς διαφορετική ιστορία. Θεωρείς πως είναι καλό να αλλάζουν τα βασικά στοιχεία ενός παραμυθιού;
Στη συγκεκριμένη ταινία, παρά τις όποιες αλλαγές, η ιστορία είναι εμπνευσμένη από το παραμύθι και όχι μεταφορά του παραμυθιού. Είναι σαν μια διαφορετική ανάγνωση, οπότε δεν θεωρώ κακό το ότι υπάρχουν αλλαγές.

- Τα κοστούμια της ταινίας είναι μέρος αυτού του φανταστικού κόσμου. Πώς αισθάνθηκες όταν πρωτοφόρεσες αυτή την τόσο χαρακτηριστική περούκα;
 Εξαντλήθηκα. Πρέπει να είχα πει: «Σκατά... πώς θα βγάλω τόσες ώρες γύρισμα με αυτό το πράγμα στο κεφάλι μου;». Μαζί με το μακιγιάζ όμως ήταν σαν να είχα μεταμορφωθεί σε κάτι άλλο, οπότε με τον καιρό το ξεπέρασα και η περούκα έγινε κομμάτι της ηρωίδας μου. Τότε σταμάτησε να με βαραίνει... 

- Θεωρείς πως η Τάιγκερ Λίλι είναι προέκταση της ηρωίδας σου στο «Κορίτσι με το τατουάζ», που όμως εδώ είναι και role model και για καλά κορίτσια;
Ποτέ μου δεν το σκέφτηκα έτσι. Εχει πλάκα το σκεπτικό σου αλλά σε καμία περίπτωση δεν μοιάζουν. (το σκέφτεται.) Οχι, μοιάζουν σε κάτι... και οι δύο τα σπάνε! (γέλια)