Σταμάτης Γαρδέλης: «Προσπαθώ να υποτάξω τα πάθη μου»

Απόγευμα Τρίτης. Μόλις έχει ολοκληρωθεί η φωτογράφιση του Σταμάτη Γαρδέλη, και εκείνος με ανεβασμένη διάθεση μπαίνει πίσω από το μπαρ του Clumsies, βάζει δύο ποτήρια λικέρ, προσφέροντάς μου το ένα. Ο ηθοποιός που συμμετέχει στο Your Face Sounds Familiar διανύει μια πολύ όμορφη περίοδο. «Για μένα είναι ένα εκπληκτικό σόου, που έχει και κάποια ψήγματα reality, με φοβερό ενδιαφέρον στη διαδικασία, στις αλλαγές, αλλά και στη βαθμολογία της κριτικής επιτροπής. Ήταν από τις λίγες εκπομπές που παρακολουθούσα με ενδιαφέρον και τώρα έχω τη χαρά να συμμετέχω. Απολαμβάνω πολύ αυτό το παιχνίδι. Ο κόσμος μέσα από τις μεταμορφώσεις ψυχαγωγείται και ξεχνάει για λίγο τα προβλήματά του» λέει στο People.

Για έναν ηθοποιό είναι πιο εύκολες οι μεταμορφώσεις; «Ως ηθοποιοί, κάνουμε προσεγγίσεις χαρακτήρων, που σου αφήνουν ένα ανοιχτό πλαίσιο ώστε να πλάσεις τον ήρωα που υποδύεσαι. Εδώ, στο παιχνίδι, έχουμε να υποδυθούμε έναν πολύ συγκεκριμένο χαρακτήρα με συγκεκριμένες κινήσεις. Καλείσαι να διοχετεύσεις την ενέργειά σου πάνω σε συγκεκριμένο “σκίτσο” και να το χρωματίσεις. Προσωπικά, με δυσκόλεψε πολύ η μεταμόρφωσή μου σε Αγάθωνα, εξαιτίας του περιορισμού στις κινήσεις του. Ενώ το τραγούδι που ερμήνευε είχε ένταση, ορμή, ο καλλιτέχνης καθόταν ακίνητος. Η όποια ένταση δινόταν μόνο μέσα από τα μάτια του» αναφέρει.

Ο Σταμάτης δεν μπαίνει στη διαδικασία να ασχοληθεί με την κριτική που δέχεται ύστερα από κάθε μεταμφίεσή του. «Πραγματικά, πέρα από τη γνώμη των κριτών, δεν με απασχολούν τα σχόλια που ακούγονται ή γράφονται, παρόλο που ο απόηχος φτάνει στ' αυτιά μου. Όμως, με κολάκευσε ιδιαίτερα το γεγονός πως ο Stan, που τον είχα υποδυθεί πριν από μερικές βδομάδες, με πήρε τηλέφωνο και με ευχαρίστησε, καθώς μίλησα δημόσια για εκείνον. Τον θεωρώ πολύ ταλαντούχο. Χρειαζόμαστε νέους δημιουργούς και πρέπει να τους βοηθάμε και να τους υποστηρίζουμε. Ως μεγαλύτερος ηλικιακά –αν και αισθάνομαι πολύ νέος μέσα μου– νιώθω την ανάγκη να υποστηρίξω τη νέα γενιά γιατί είναι η συνέχειά μας. Κι εγώ ήμουν κάποτε στη θέση των νέων παιδιών και στην αρχή της διαδρομής μου βίωσα την αμφισβήτηση, αλλά κατάφερα να το ξεπεράσω» σχολιάζει.

Η αναγνώριση για τον Σταμάτη Γαρδέλη  ήρθε πολύ νωρίς. Απόφοιτος της δραματικής σχολής του Ωδείου Αθηνών, στεκόταν στην ουρά ανάμεσα σε 400 υποψηφίους διεκδικώντας ένα ρόλο στην ταινία «Τα τσακάλια» του Γιάννη Δαλιανίδη. Τελικά πήρε τον πρωταγωνιστικό και έτσι ξεκίνησαν όλα. «Η γρήγορη αναγνώριση με βοήθησε, αλλά ταυτόχρονα δυσκόλεψε τα πράγματα. Το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Ο πήχης ανέβηκε ψηλά από την αρχή και ξύπνησε τόσο την αμφισβήτηση στο πρόσωπό μου όσο και τον ανταγωνισμό. Είναι εντελώς διαφορετικό να χτίζεις μια καριέρα μεθοδικά, από το να κάνεις ένα «μπαμ» και να πρέπει συνεχώς να αποδεικνύεις πως αξίζεις όλο αυτό που σου συμβαίνει» εξηγεί.

Μέσα στην 35ετή επαγγελματική του διαδρομή υπήρξε περίοδος που έχασε τον εαυτό του; «Όχι! Επιδίωκα πολλές φορές να “βρίσκομαι” με τον εαυτό μου. Απολαμβάνω τη μοναξιά, δεν με φοβίζει. Αν θέλεις να επικοινωνήσεις ουσιαστικά με τους άλλους ανθρώπους, θα πρέπει πρώτα να κάνεις δουλειά με τον εαυτό σου. Τις ώρες της μοναξιάς μπορείς να κάνεις την αυτοκριτική σου, να δεις τα λάθη σου και να βελτιωθείς ως άνθρωπος. Εγώ προσπαθώ να μη φέρομαι παρορμητικά» δηλώνει.

Από παλαιότερη συνέντευξή μας θυμάμαι πως στον Σταμάτη Γαρδέλη δεν αρέσει να μιλάει για τη δεκαετία του ’80, η οποία τον ανέδειξε. «Δεν γίνεται να αποποιηθώ ένα παρελθόν, το οποίο λατρεύω και είναι η προίκα μου. Όμως, ζω στο σήμερα, που είναι μια συναρπαστική εποχή. Ζεις πιο ελεύθερα κι έχεις μεγαλύτερες δυνατότητες στην επικοινωνία, αρκεί να τη διαχειρίζεσαι σωστά» ξεκαθαρίζει.

Ποια είναι η σχέση του με το χρόνο; «Εμείς τον καθορίζουμε. Έχω διαπιστώσει πια πως τα πράγματα είναι μετρήσιμα. Μπαίνουμε σε ένα χρονικό όριο. Ζεις δημιουργικά, έχεις την ένταση και την ορμή της ζωής, γεύεσαι τους καρπούς της δημιουργίας σου, πληρώνεις το τίμημα των σφαλμάτων σου, αλλά όλα αυτά σε μια περιορισμένη χρονική κλίμακα. Δεν με τρομάζει ο χρόνος. Είμαι συμβιβασμένος, εξάλλου δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά» αναφέρει.

Λάθη έχει κάνει; «Έχω ζήσει πολλές εμπειρίες στη ζωή μου και έχω κάνει ακρότητες. Πλέον προσπαθώ να υποτάξω τα πάθη μου. Για παράδειγμα, δεν ήθελα να είμαι δέσμιος του τσιγάρου, γι’ αυτό πριν από 10 χρόνια έκοψα το κάπνισμα. Πάντως, χρειάζεται κάποιες φορές να ξεφεύγεις. Μου αρέσει, π.χ., το ποτό κι αυτό το νεφελώδες πράγμα που σου προκαλεί, αλλά και η ευκολία που σου δίνει  στην επικοινωνία».

Ο Σταμάτης Γαρδέλης έχει δύο γιους: τον 23χρονο Διονύση, που σπουδάζει στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης, και τον 22χρονο Νικόλα, που εργάζεται στον εκδοτικό οίκο Φίλντισι που ανήκει στη μητέρα του. Πώς είναι ο Σταμάτης ως μπαμπάς; «Εξακολουθώ να είμαι χαζομπαμπάς. Καμαρώνω για τα παιδιά μου και τις επιλογές που έχουν κάνει. Δεν νομίζω πως είμαι αυστηρός μαζί τους. Είμαι ένας σύγχρονος μπαμπάς, απολαμβάνω να κάνω μαζί τους συζητήσεις. Θυμάμαι πως από μικρά που ήταν καθόμασταν οι τρεις μας και φτιάχναμε τα δικά μας παραμύθια» εξομολογείται με ένα πλατύ χαμόγελο.

Πώς βίωσαν οι γιοι του την αναγνωρισιμότητα του μπαμπά τους; «Έχω προστατεύσει τα παιδιά μου από τη δημοσιότητα και εξακολουθώ να το κάνω. Η οικογένειά μου είναι κάτι πολύ προσωπικό και το κρατάω μονάχα για μένα» εξηγεί.

Ο έρωτας παίζει πάντα σημαντικό ρόλο στη ζωή του ηθοποιού. «Ο έρωτας με τη δύναμη της έλξης και της επικοινωνίας είναι το ελιξίριο της ζωής. Χωρίς έρωτα δεν μπορείς να ζήσεις. Είναι η κινητήριος δύναμή μας».

Ύστερα από το διαζύγιο με τη μητέρα των παιδιών του, ο Σταμάτης δεν επιδίωξε να ανέβει ξανά τα σκαλιά της εκκλησίας. «Δεν σκέφτομαι το γάμο, ωστόσο η ζωή μου είναι τακτοποιημένη. Έχω μια σχέση που μετράει δέκα χρόνια και περνάμε πολύ ωραία με τη σύντροφό μου. Μάλιστα, μόλις τελειώσουμε τη συνέντευξη, θα τη συναντήσω» μου λέει.

Θεωρεί τον εαυτό του δύσκολο σύντροφο; «Δεν θα έλεγα πως είμαι από τα πιο εύκολα άτομα. Έχω τις ιδιοτροπίες μου, τις παραξενιές μου και θέλω να είναι όλα τα πράγματα σε απόλυτη τάξη. Η ακαταστασία μπορεί να με διαλύσει. Με τρελαίνει αν ένα φλιτζάνι είναι άπλυτο στο νεροχύτη, ενώ κάθε πρωί που θα σηκωθώ στρώνω το κρεβάτι μου. Ίσως να είναι χαρακτηριστικό και του Ταύρου, αλλά είναι γεγονός πως μου αρέσει πολύ η τάξη».

Διαβάστε  περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.