Μπρούνο Μπρεγκέ: Πώς «εξαφανίστηκε» ο υπολοχαγός του Κάρλος

Γεννημένος στις 29 Μαΐου του 1950 και μεγαλωμένος σε μια αστική οικογένεια στην Ελβετία, ο Μπρούνο Μπρεγκέ επέλεξε να εισέλθει στον χώρο της τρομοκρατίας, χωρίς μέχρι σήμερα να έχει αποσαφηνιστεί το πως, με ποιους ήρθε σε επαφή και ποιοι τον έστειλαν στο Ισραήλ.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι το 1970 και σε ηλικία είκοσι ετών, ο νεαρός Ελβετός εισχωρεί στο «Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης» και ετοιμάζεται για το πρώτο του χτύπημα.

Δεν θα το πραγματοποιήσει ποτέ, αφού η Μοσάντ που τον παρακολουθεί τον συλλαμβάνει στις 23 Ιουνίου του 1970, λίγο πριν φτάσει στην Χάϊφα. Στην έρευνα που κάνουν στο αυτοκίνητό του οι Ισραηλινοί πράκτορες ανακαλύπτουν δύο κιλά εκρηκτικά, με τα οποία ο Μπρεγκέ σκόπευε να χτυπήσει εγκαταστάσεις στο λιμάνι της πόλης.

Παρά τις συνεχείς ανακρίσεις ο Μπρεγκέ αρνείται ότι έχει οποιαδήποτε σχέση με το «Λαϊκό μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης».

Το 1971 δικάζεται και καταδικάζεται σε δεκαπέντε χρόνια φυλάκισης, από τα οποία θα εκτίσει μόνο τα έξι. Αιτία; Οι κινητοποιήσεις υπέρ του που λαμβάνουν χώρα στην Ευρώπη αλλά και μια διεθνής επιτροπή που συστήνεται για την απελευθέρωσή του.

Μέλη της μεταξύ άλλων είναι ο Ζαν Πολ Σαρτρ, η Σιμόν Ντε Μποβουάρ, ο Νοάμ Τσόμσκι και ο Αλμπέρτο Μοράβια.
Οι Ισραηλινοί τον αφήνουν ελεύθερο στις 24 Ιουλίου του 1977 και τον απελαύνουν την ίδια ημέρα από την χώρα ως persona non grata.

Επιστρέφει στην Ευρώπη-θα ενταχθεί αρχικά στην τρομοκρατική οργάνωση Primea Linea που συνεργαζόταν στενά με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες-εκεί όπου θα γνωρίσει από κοντά τον «Κάρλος το τσακάλι» ο οποίος θα τον εντάξει στην ομάδα του και θα εκτιμήσει τόσο τις ικανότητές του, ώστε θα τον χρίσει υπολοχαγό του. 

Τα χτυπήματα

Η πρώτη του αποστολή το 1981, είναι η βομβιστική επίθεση στα κεντρικά του Radio Free Europe στο Μόναχο, ενός ραδιοφωνικού σταθμού Αμερικανικών συμφερόντων.
Ένα χρόνο μετά φτάνει μαζί με την Μαγκνταλένα Κοπ-μέλος και αυτή της ομάδας του Κάρλος-φτάνουν στο Παρίσι έχοντας αναλάβει νέα αποστολή.

Αυτή την φορά όμως δεν είναι προσεχτικός. Οι καινούργιες πινακίδες στο παλιό αυτοκίνητο με το οποίο ταξίδευαν, προκαλούν την προσοχή της Αστυνομίας.
Όταν το εντοπίζει σε υπόγειο γκαράζ, μια ομάδα περιμένει τους ιδιοκτήτες του και όταν έρχονται τους συλλαμβάνει, όχι όμως χωρίς αντίδραση.

Ο Μπρεγκέ τραβάει πιστόλι και πυροβολεί, αλλά το όπλο μπλοκάρει ενώ στην έρευνα που ακολουθεί, οι αρχές ανακαλύπτουν στο πορτ-μπαγκάζ του αυτοκινήτου, δύο φιάλες υγραερίου, δύο κιλά εκρηκτικών με χρονοδιακόπτη και δύο χειροβομβίδες.
Η φυλάκισή τους θα προκαλέσει ένα πογκρόμ εκδίκησης από τον Κάρλος που απαιτεί την απελευθέρωσή τους από την Γαλλική κυβέρνηση.

Μετά από μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων, το «Τσακάλι» στέλνει επιστολή στο Γάλλο Υπουργό Δικαιοσύνης Γκαστόν Ντεφέρ ζητώντας του να αφήσει ελεύθερους τους δύο συντρόφους του.

Ο Μπρεγκέ θα βγει από την φυλακή το 1985 και θα φύγει για την Δαμασκό της Συρίας, προκειμένου να συναντηθεί με τον Κάρλος που έχει καταφύγει εκεί.

Έχει αποφασίσει να παρατήσει την ένοπλη δράση και να αποστασιοποιηθεί ολοκληρωτικά από τον «μέντορά» του, ξεκινώντας μια άλλη ζωή.

Ο Ελβετός στέλνεται πίσω, η ταυτότητά του κρατείται στο λογιστήριο του σκάφους και οι μαρτυρίες κάνουν λόγο για βόλτες του Μπρεγκέ στα σαλόνια του σκάφους, μέχρι την στιγμή που το πλοίο προσεγγίζει το λιμάνι της Ηγουμενίτσας.

Χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 2011 σύμφωνα με e-mail που διέρρευσε από τα Wikileaks το οποίο έλαβε ο αντιπρόεδρος της Stratfor  από ισραηλινό φίλο του- τα σενάρια κάνουν λόγο για στέλεχος της Μοσάντ σε επιτελική θέση από την οποία όμως έχει αποχωρήσει-η επιχείρηση απαγωγής του Μπρεγκέ είχε σχεδιαστεί πολύ προσεχτικά από τους Ισραηλινούς.

Οι τελευταίοι παρόλο που δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο στο e-mail φαίνεται ότι ήξεραν πολύ καλά τις κινήσεις του Μπρεγκέ στην Ελλάδα και την κατάλληλη στιγμή χτύπησαν!

Η εντολή της απαγωγής φέρεται να δόθηκε από το αρχηγείο της Μοσάντ στο Τελ-Αβίδ σε ελικόπτερο γεμάτο με άνδρες της ομάδας Σαγερότ Ματκάλ, της επίλεκτης αντιτρομοκρατικής μονάδας του Ισραηλινού στρατού. 

Πρόκειται για την ελίτ των Ισραηλινών κομάντο, από τις τάξεις της οποίας έχουν περάσει ονόματα θρύλοι όπως ο πρώην Υπουργός Άμυνας του Ισραήλ Εχούντ Μπαράκ. 

Η διαταγή που είχαν ήταν να αποσπάσουν ζωντανό τον Μπρεγκέ πριν το «Λατώ» δέσει στην Ηγουμενίτσα, εκεί όπου τον περίμενε ήδη κλιμάκιο πρακτόρων της ΚΥΠ και η επιχείρηση διήρκησε σύμφωνα με τους καλά γνωρίζοντες, δέκα περίπου λεπτά.

Παραμένει άγνωστο αν το πολεμικό πλοίο που συμμετείχε στην επιχείρηση ήταν του ΝΑΤΟ η του Ισραήλ, αν και σύμφωνα με τον αποστολέα του e-mail στον αντιπρόεδρο της Stratfor  ήταν Ισραηλινό.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι από εκείνο το βράδυ, ο Μπρούνο Μπρεγκέ εξαφανίστηκε από προσώπου γης, με μια απαγωγή κομμένη και ραμμένη για τα μέτρα της Μοσάντ, η οποία φυσικά δεν ενημέρωσε κανέναν, ούτε κατόπιν εορτής.          
 
«Τον πήραν δεκαεπτά λεπτά, πριν την άφιξη του πλοίου στο λιμάνι» γράφει ο ισραηλινός στον φίλο του Φρεντ Μπάρτον, τονίζοντας του ότι δεν υπήρχε καμία εμπλοκή του ΝΑΤΟ 
Κανείς δεν ξαναείδε τον Μπρούνο Μπρεγκέ από εκείνο το βράδυ  και στα χρόνια που ακολούθησαν ακούστηκαν πάρα πολλά. Γράφτηκε ότι ο Ελβετός εκτελέστηκε από πρώην συντρόφους του, όταν αποφάσισε να αφήσει πίσω του τον κύκλο του αίματος, ενώ τον Ιούνιο του 1997 σε ιστοσελίδα που ασχολείται με θέματα τρομοκρατίας και μυστικών υπηρεσιών αναρτήθηκε ένα κείμενο, που προκάλεσε κι άλλα ερωτηματικά.
Σύμφωνα με αυτό ο Μπρούνο Μπρεγκέ ήταν ζωντανός και επιτηρούμενος αυστηρά σε μυστική φυλακή της CIA κάπου στη Βουδαπέστη, από πράκτορες των Γάλλων και των Ούγγρων.

Ο Ισραηλινός πληροφοριοδότης ενστερνίζεται την τελευταία άποψη γράφοντας: «μετά την παράδοση του Μπρούνο από τους Ισραηλινούς στους Αμερικανούς σε ένα φιλικό λιμάνι, μεταφέρθηκε στην Ουγγαρία. Μόλις έμαθα ότι ο Μπρούνο έφυγε από τη Βουδαπέστη με νέα ταυτότητα στα τέλη του 1997. Αν είναι αλήθεια ότι έφυγε για την Κούβα και είναι ακόμα ζωντανός θα πρέπει να είναι 62 ετών σήμερα» τονίζει στο e-mail του 2011.   
Στην Ελλάδα πάντως χρειάστηκε να περάσουν πάνω από δύο μήνες για να κινητοποιηθούν οι αρχές μετά την απαγωγή του, την εμπλοκή της οικογένειάς του και τα δημοσιεύματα, ενώ η ταυτότητά του παρέμεινε στο Λατώ μέχρι τον Ιανουάριο του 1996.

Ήταν το τελευταίο προσωπικό αντικείμενο του Ελβετού «υπολοχαγού» του Κάρλος, που παραμένει εξαφανισμένος, πιθανόν για πάντα, πληρώνοντας το τίμημα της εμπλοκής του στον κόσμο της τρομοκρατίας πολύ ακριβά, αν είναι ακόμα ζωντανός.