Ευγενία Δημητροπούλου: «Δεν πλησιάζει η ώρα για τον δικό μου γάμο»

Η πρωταγωνίστρια της ταινίας Η Ρόζα της Σμύρνης που παρουσιάστηκε σε avant premiere στο Παλλάς και βγαίνει στις αίθουσες σε λίγες ημέρες, η Ευγενία Δημητροπούλου κάνει τη δική της ενδοσκόπηση στο people και μιλά για σχέσεις, «πρίγκιπες», αλλά και αυτό που μπορεί να την κάνει έξαλλη.

Δείχνεις ευάλωτη, ένα κορίτσι, που το παίρνει ο άνεμος. Πόσο απέχεις από την πρώτη εντύπωση;
Είμαι και κοντά και μακριά. Όσο μεγαλώνω οχυρώνομαι περισσότερο και πατάω πιο γερά στα πόδια μου. Επίσης είμαι ένας άνθρωπος, που δύσκολα θα δεχτώ το «δεν γίνεται». Πηγαίνω στον στόχο. Έχω πείσμα, τσαγανό, δύναμη και  χαίρομαι που αυτά τα στοιχεία τα βλέπουν και άλλοι και μου εμπιστεύονται πλέον ρόλους που έχουν κάποια ανατροπή και δεν στέκονται μόνο στην εικόνα.

Οι άντρες γοητεύονται από την εικόνα της… απροστάτευτης Ευγενίας;
Δεν επιζητώ την προστασία των άλλων όμως επειδή και εμένα μου αρέσει να φροντίζω τον άλλον συχνά εισπράττω ένα νοιάξιμο και όταν αυτό συμβαίνει είναι γλυκό…

Πότε μεταμορφώνεσαι σε… αγριόγατα;
Δεν αντέχω το ψέμα, αλλά το χειρότερο είναι όταν κάποιος μου προσάπτει κάτι που δεν είμαι τότε γίνομαι έξαλλη! Παραδέχομαι τα λάθη μου αλλά δεν μπορώ την αδικία…

Στην ταινία ένα νυφικό βαμμένο με αίμα είναι η αρχή μιας αδιέξοδης ερωτικής ιστορίας. Οι μεγάλοι έρωτες δεν έχουν happy end;
Είμαι αισιόδοξα απαισιόδοξη. Όλα στη ζωή κάνουν κύκλο και θαυμάζω τους ανθρώπους που κάνουν ένα τεράστιο κύκλο. Σκοπός είναι να απολαμβάνεις τον κύκλο είτε φορέσεις νυφικό είτε όχι. O γάμος δεν είναι κατάληξη αλλά ένα άλλο level, που θέλει δουλειά. Συγκινούμαι  βλέπoντας ζευγάρια ηλικιωμένων. Είμαι χαζορομαντική!

Οι ήρωες της ταινίας «σφραγίζονται» από τις αναμνήσεις. Tο παρελθόν έχει ρόλο στο παρόν σου ή είναι κλειδωμένο σε ένα κουτάκι;
Στα δύσκολα μπορεί οι αναμνήσεις να δράσουν σαν … σφηνάκια τονωτικής ένεσης αλλά  δεν θα πω «τι ωραία που ήταν τότε..» Μου αρέσει να κρατώ επαφές με ανθρώπους από το παρελθόν μου…

Με τον ίδιο τρόπο φέρεσαι στους πρώην συντρόφους σου;
Μικρότερη ήμουν αρνητική σε αυτό. Τώρα το βλέπω διαφορετικά… Είναι άνθρωποι, που έχω εκτιμήσει και αγαπήσει, θέλω να είναι καλά και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να πιούμε έναν καφέ…

Στο παραμύθι της ζωής σου έχεις φιλήσει «βάτραχο», που παρέμεινε «βάτραχος» και δεν έγινε πρίγκιπας;
Δεν έχω φιλήσει βάτραχο ίσως γιατί στα μάτια μου ήταν πρίγκηπας από την αρχή.

Προέρχεσαι από μια δεμένη οικογένεια αυτό ανεβάζει τον πήχη στις προσωπικές σου επιλογές;
Έχω ένα αίσθημα ευθύνης, αν η οικογένεια που ίσως, δημιουργήσω θα είναι σαν αυτή που μεγάλωσα… Οι γονείς μου πέρασαν δυσκολίες, έκαναν θυσίες και κατάφεραν και μεγάλωσαν τρία παιδιά, χωρίς να έχουν βοήθεια και τους θαυμάζω πολύ!

Τα νυφικά σε «κυνηγούν»  (Πρόβα νυφικού,  Άννα Καρένινα, Το Νησί) και τώρα το νυφικό της Ρόζας. Το κάρμα σου στέλνει κάποιο μήνυμα;
Εχω φορέσει τόσα νυφικά που ξέρω τα πάντα όμως δεν πλησιάζει η ώρα για τον δικό μου γάμο. Καταλαβαίνω εκείνες που θέλουν να γίνουν οι πρωταγωνίστριες του γάμου τους αλλά εμένα δεν μου λέει τίποτα. Πιστεύω στον Θεό και στην ευλογία. Αν παντρευτώ, θα κάνω έναν κλειστό γάμο με λίγους φίλους. Αυτό που με νοιάζει είναι να νιώθεις σύμπνοια με κάποιον άνθρωπο. Η συνεννόηση για κοινό αγώνα.

Ο Άλκις Κούρκουλος εχει πει σε συνέντευξη του ότι «ο έρωτας είναι εγωκεντρικό και κτητικό συναίσθημα»
Εγώ το βλέπω διαφορετικά. Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη. Ο έρωτας είναι αυτός που ενώ μπορεί να έχεις κοιμηθεί τρεις ώρες σου δίνει τρομερή δύναμη να μπορείς να γυρίσεις όλο τον κόσμο.

Μια φωτογραφία, από την κινηματογραφική πρεμιέρα του Άλκι, όπου ποζάρεις με εκείνον και την οικογένεια του έκανε κάποιους να μιλήσουν για το πρώτο δημόσιο βήμα επισημοποίησης της σχέσης σας
Δεν έχει καμμιά σχέση με επισημοποίηση. Έχω γνωρίσει την μητέρα του, όλα τα αδέρφια του τη Μελίτα, την Εριέττα και τον Φίλιππο. Είναι εξαιρετικοί τους ξέρω καιρό και έχω μόνο καλά να πω για αυτούς. Επίσης η κυρία Λάτση είναι ευγενέστατη. Φυσικά δεν έχω καθημερνή επαφή αλλά τους εκτιμώ όλους πολύ!

Ταινίες με τον Νίκο Κούρκουλο παρακολουθείς;
Φυσικά! Βγήκα στο θέατρο πριν από δέκα χρόνια, ήταν 2006 όταν ύστερα από τρεις οντισιόν με διάλεξαν για να παίξω στο έργο Ερρίκος Δ’ του Πιραντέλλο … Μετά την επιλογή μου πήγα στο Εθνικό Θέατρο να υπογράψω την πρόσληψη μου. Ξέρεις ποιος ήταν πρώτος μου εργοδότης; ο Νίκος Κούρκουλος που ήταν διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου. Αργότερα ήρθε στην παράσταση και μου είπε καλά λόγια που τα κρατάω για εμένα. Ήμουν ένα παιδί και εκείνος ένας μύθος!

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.