Ένα άλυτο μυστήριο: Το τρίγωνο των Βερμούδων

Με αφορμή την εξαφάνιση ενός αεροπλάνου με 4 άτομα στο περιβόητο «Τρίγωνο των Βερμούδων» πριν λίγες μέρες, ήρθε πάλι στην επιφάνεια, το μυστήριο που συνδέεται με την περιοχή αυτή. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, δεκάδες πλοία και αεροπλάνα (κυρίως μετά το 1945), έχουν εξαφανιστεί εκεί κάτω από μυστηριώδεις, για κάποιους, συνθήκες. Υπάρχουν βέβαια άλλοι, όπως η Αμερικανική Ακτοφυλακή, που δηλώνουν κατηγορηματικά ότι δεν υπάρχει τίποτα απολύτως παράξενο στις εξαφανίσεις αυτές.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ ΒΕΡΜΟΥΔΩΝ

Ο όρος «Τρίγωνο των Βερμούδων» (“Bermuda Triangle”), χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1964, από τον Αμερικανό δημοσιογράφο και συγγραφέα Vincent Gaddis στο άρθρο του «Το φονικό Τρίγωνο των Βερμούδων», όπου κατέγραφε μυστηριώδεις εξαφανίσεις στην περιοχή.
Το τρίγωνο των Βερμούδων, είναι μια περιοχή του δυτικού Ατλαντικού Ωκεανού. Εκτείνεται περίπου, ανάμεσα στις 250 – 400 (Βόρειο Πλάτος) και 550 – 850 (Δυτικό Μήκος). Στις τρεις κορυφές του Τριγώνου αυτού, βρίσκονται οι Βερμούδες, το Μαϊάμι και το Πουέρτο Ρίκο. Κάθε πλευρά του Τριγώνου, έχει μήκος, περίπου, 1.000 ναυτικά μίλια και το ύψος του είναι γύρω στα 886 ναυτικά μίλια (θυμίζουμε ότι 1 ναυτικό μίλι = 1.852 μέτρα). Περισσότερες από 100 υποθέσεις εξαφανίσεων πλοίων και αεροπλάνων στην περιοχή, παραμένουν ως σήμερα ανεξιχνίαστες.

ΑΠΟ ΤΗ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΜΒΟΥ ΩΣ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ

Ο Χριστόφορος Κολόμβος, στο πρώτο του ταξίδι στην Αμερική, Έπλευσε στο Τρίγωνο των Βερμούδων με την καραβέλα «Santa Maria». Ανέφερε ότι στην περιοχή εκείνη είδε παράξενα φώτα στον ουρανό και οι πυξίδες του πλοίου του συμπεριφέρονταν περίεργα.
Δέκα χρόνια αργότερα, που επέστρεψε με έναν ολόκληρο στόλο, έχασε δώδεκα πλοία σ’ ένα σφοδρό τυφώνα. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Βερμούδες, που είχαν αποκτήσει το προσωνύμιο «Τα νησιά του Διαβόλου» (γι’ αυτό συχνά και το τρίγωνο των Βερμούδων, αναφέρεται και σαν «Τρίγωνο του Διαβόλου»), κατοικήθηκαν γα πρώτη φορά, μετά από εκατό και πλέον χρόνια. 
Οι Βερμούδες, ανακαλύφθηκαν από τον Ισπανό Χουάν Μπερμούδεθ, πιθανότατα το 1503, σύμφωνα με Γάλλο χαρτογράφο του 17ου αιώνα.
Το 1609, το βρετανικό πλοίο «Sea Venture», με κυβερνήτη τον ναύαρχο Sir George Somers, προσάραξε στα νησιά, αφού πρώτα προσέκρουσε σ’ ένα κοντινό ύφαλο. Τον επόμενο χρόνο, ο ναύαρχος πέθανε στις Βερμούδες και οι σύντροφοί του, έδωσαν στα νησιά το όνομα Σόμερς, που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα ως δεύτερη ονομασία τους. 
Το 1612, 60 Άγγλοι άποικοι στάλθηκαν στις Βερμούδες για εγκατάσταση. Το 1616, ένας ινδιάνος και ένας νέγρος, στάλθηκαν εκεί ως σκλάβοι. Σύντομα, οι σκλάβοι έγιναν τόσο πολλοί, που ξεπερνούσαν κατά πολύ τους «ελεύθερους» κατοίκους των Βερμούδων. Το απάνθρωπο καθεστώς της δουλείας, καταργήθηκε το 1834 σε όλη την βρετανική αυτοκρατορία, οπότε όλοι οι σκλάβοι απελευθερώθηκαν.
Ως τα τέλη του 18ου αιώνα, πολλά πλοία βυθίστηκαν στο Τρίγωνο των Βερμούδων, αλλά υποστηρίχθηκε ότι «έπεσαν» σε σφοδρές θύελλες.




1800: Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ

Ωστόσο, το πρώτο πλοίο που θεωρείται ότι χάθηκε κάτω από ανεξήγητες συνθήκες και χωρίς ν’ αφήσει ίχνη στο Τρίγωνο των Βερμούδων, ήταν το αμερικανικό πολεμικό πλοίο «Pickering», το οποίο εξαφανίστηκε το 1800. Την ίδια περίπου εποχή (Σεπτέμβριος 1800), εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και το αμερικανικό πολεμικό πλοίο «Insurgent».
Το γνωστότερο απ’ όλα τα μυστηριώδη περιστατικά που συνδέονται με το «Τρίγωνο των Βερμούδων», είναι εκείνο του πλοίου «Mary Celeste», ενός μικρού φορτηγού πλοίου με πανιά, που βρέθηκε να πλέει ακυβέρνητο το 1872 κοντά στις Αζόρες. Το πλοίο βρέθηκε ακέραιο, τα πράγματα του πληρώματος και το φορτίο στη θέση τους. Υπήρχαν κάποιες μικρές ζημιές στα ξάρτια και στα πανιά, το αμπάρι είχε πλημμυρίσει και η σωσίβια λέμβος έλειπε. Πιθανότατα, το πλήρωμα φοβούμενο ότι το πλοίο θα βυθιστεί, εγκατέλειψε το «Mary Celeste» και επιβιβάστηκε σε μια υπερφορτωμένη σωσίβια λέμβο…


Αναφέρουμε ακόμα μερικές ακόμα περιπτώσεις πλοίων που εξαφανίστηκαν στο Τρίγωνο των Βερμούδων.
Το καΐκι «Spray», εξαφανίστηκε το 1909.Καπετάνιος του, ήταν ο Joshua Slocum, ο πρώτος άνθρωπος που έκανε τον περίπλου του κόσμου ολομόναχος. Το «Spray», εξαφανίστηκε μαζί με τον 65χρονο, τότε, Slocum, μετά από μια στάση στο Μαϊάμι για ανεφοδιασμό.
Το αμερικάνικο «καρβουνιάρικο» Cyclops, είχε μήκος 165 μέτρα, βάρος 17.500 τόνους και πλήρωμα 300 άνδρες. Μετέφερε μεταλλεύματα, και εξαφανίστηκε στη διάρκεια ενός ταξιδιού από τα νησιά Μπαρμπάντος προς τις Η.Π.Α. (1918). Ήταν το πρώτο πλοίο με ασύρματο που εξαφανίστηκε. Ποτέ όμως δεν εξέπεμψε σήμα κινδύνου.
Η σκούνα «Caroll A. Deering,»  απέπλευσε από το Ρίο ντε Τζανέιρο χωρίς φορτίο, για να επιστρέψει στο Νόρφολκ της Βιρτζίνια. Αρκετές μέρες αργότερα, το πλήρωμα ενός φαρόπλοιου, το είδε να ταξιδεύει με ανοιχτά πανιά. Ένας από τους ναύτες του «Carol A. Deering», φώναξε ότι είχαν χάσει και τις δύο άγκυρες. Δύο μέρες αργότερα, το πλοίο βρέθηκε να έχει προσαράξει σε μια ακτή, με τα πανιά ανοιχτά και τις σωσίβιες λέμβους στις θέσεις τους. Το πλήρωμά του όμως, το οποίο να σημειώσουμε ότι το είχαν δει από το φαρόπλοιο, εξαφανίστηκε και ποτέ δεν το ξαναείδε κανείς. Το μυστηριώδες αυτό περιστατικό, έγινε το 1921.
Το φορτηγό πλοίο «Marine Sulphur Queen» απέπλευσε (1963), από το Τέξας με θειάφι. Καθώς δεν έστελνε σήματα με τον ασύρματο, ξεκίνησαν έρευνες για τον εντοπισμό του, χωρίς αποτέλεσμα. Βρέθηκαν μόνο ένα σωσίβιο, μια σειρήνα ομίχλης και μερικά ακόμη μικροαντικείμενα.
Το πυρηνικό υποβρύχιο «Scorpion», εξαφανίστηκε στην περιοχή του Τριγώνου τον Μάιο του 1968. Μερικούς μήνες αργότερα, βρέθηκε στον βυθό του ωκεανού. Τίποτα όμως δεν διαπιστώθηκε που θα μπορούσε να εξηγήσει πώς έγινε το δυστύχημα.




ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΑ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΤΩΝ ΒΕΡΜΟΥΔΩΝ

Η περίφημη «Πτήση 19», είναι ίσως το πιο περίεργο απ’ όλα τα γεγονότα που συνδέονται με το Τρίγωνο των Βερμούδων. Στις 5 Δεκεμβρίου 1945 και ώρα 14:00, πέντε τορπιλοβόλα Avenger απογειώθηκαν με καλές καιρικές συνθήκες από το Φορτ Λόντερντεϊλ της Φλόριντα, για μια εκπαιδευτική πτήση ρουτίνας, που θα διαρκούσε κανονικά 2 ώρες. Γύρω στις 15:45, οι πιλότοι ανακάλυψαν ότι είχαν χαθεί. Ο επικεφαλής της πτήσης, Υποσμηναγός Taylor, ανέφερε ότι και οι δύο πυξίδες του ήταν εκτός λειτουργίας. Στις 19:00 ακούστηκε συνομιλία μεταξύ των πιλότων και στις 19;30, στάλθηκε ένα υδροπλάνο Martin Mariner για να αναζητήσει τα αεροπλάνα. Από τότε, χάθηκαν τα ίχνη των πέντε Avenger και του Mariner, όπως και των 27 συνολικά αεροπόρων που επέβαιναν σ’ αυτά, παρά τις εκτεταμένες έρευνες που έγιναν.
Το 1948, το Βρετανικό αεροσκάφος  Star Tiger (τύπος Tudor IV), απογειώθηκε από τις Αζόρες με προορισμό τις Βερμούδες. Λίγο πριν φτάσει στα νησιά, ο πιλότος ανέφερε ότι ο καιρός ήταν καλός και θα έφτανε την προγραμματισμένη ώρα. Το Star Tiger, δεν έφτασε ποτέ στις Βερμούδες και δεν βρέθηκε κανένα ίχνος του.
Το 1948 επίσης, αεροσκάφος τύπου Douglas DC-3, κατευθυνόταν από το Πουέρτο Ρίκο στο Μαϊάμι. Κάποια στιγμή, ο πιλότος ανέφερε ότι βρίσκεται 80 χλμ νότια του αεροδρομίου. Λίγο αργότερα, ο πύργος ελέγχου, έχασε κάθε επαφή με το Douglas DC-3. Οι έρευνες, ήταν άκαρπες. Δεν βρέθηκε κανένα ίχνος του αεροσκάφους, σε μια περιοχή μάλιστα με βάθος μόλις 6 μέτρα! Πολύ απλά, το Douglas DC-3, χάθηκε!




ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι αφηγήσεις κάποιων που παρατήρησαν ή έζησαν παράξενα γεγονότα στο Τρίγωνο των Βερμούδων.
Το 1963, το πλήρωμα ενός Boeing 707, μετά την απογείωσή του από το Σαν Χοσέ του Πουέρτο Ρίκο, είδε από ψηλά τη θάλασσα να αφρίζει για 30 δευτερόλεπτα περίπου. Το φαινόμενο, εκδηλώθηκε σε μια περιοχή μήκους 1 χιλιομέτρου και ο αφρός υψωνόταν εκατοντάδες μέτρα πάνω από την επιφάνεια του νερού.
Το 1964 ο Chuck Wakely, πετούσε από το Νασάου (πρωτεύουσα των νησιών Μπαχάμες), προς το Μαϊάμι. Παρατήρησε μια αχνή λάμψη στα φτερά του αεροπλάνου που γρήγορα έγινε εκτυφλωτικό φως. Ταυτόχρονα, όλος ο ηλεκτρολογικός εξοπλισμός του αεροσκάφους «τρελάθηκε». Μετά από λίγο, η λάμψη άρχισε να εξασθενεί και οι λειτουργίες του αεροπλάνου αποκαταστάθηκαν.
Το 1970, ο Bruce Gernon ,διέσχιζε το Τρίγωνο των Βερμούδων, με ένα μικρό ιδιωτικό αεροσκάφος, όταν έπεσε σ’ ένα «παράξενο σύννεφο». Όση ώρα βρισκόταν μέσα σ’ αυτό το «σύννεφο» (το οποίο διεθνώς χαρακτηρίζεται ηλεκτρονική ομίχλη, electronical fog), τα όργανα και η πυξίδα του αεροσκάφους δεν λειτουργούσαν, ενώ ο ίδιος αισθάνθηκε να μην έχει βάρος για μερικά δευτερόλεπτα. Όταν τελικά προσγειώθηκε, διαπίστωσε ότι η πτήση του είχε διαρκέσει μισή ώρα λιγότερο απ’ όσο υπολόγιζε.
Το 1971, όλα τα όργανα επικοινωνίας του πλοίου «Richard F. Byrd» του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού,   καθώς βρισκόταν εν πλω για τις Βερμούδες, σταμάτησαν να λειτουργούν. Το πλοίο, παρέμεινε χαμένο και αβοήθητο στον Ατλαντικό Ωκεανό για περισσότερο από μια εβδομάδα, οπότε άρχισε να λειτουργεί ο ασύρματός του.
Το 1974, το ραντάρ του «Hollyhock», ενός πλοίου της Αμερικανικής Ακτοφυλακής, εντόπισε ένα μεγάλο κομμάτι ξηράς, σαν νησί, στη μέση του Ατλαντικού. Το ραντάρ ελέγχθηκε και λειτουργούσε κανονικά! Και άλλα πλοία, ανέφεραν το ίδιο γεγονός! Όταν όμως το «Hollyhock», κατευθύνθηκε προς το, υποτιθέμενο, νησί αυτό είχε εξαφανιστεί!






Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ Η…ΠΑΡΑΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΧΟΥΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ

Το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων, όπως είναι φυσικό, έχει απασχολήσει χιλιάδες, ειδικούς και μη, απ’ όλο τον κόσμο, που διατυπώνουν διάφορες θεωρίες για το πού οφείλονται οι εξαφανίσεις πλοίων και αεροπλάνων στην περιοχή.

Στην περιοχή του Τριγώνου των Βερμούδων σημειώνονται σφοδρές θύελλες, ίσως οι σφοδρότερες του πλανήτη, ανεμοστρόβιλοι και  τυφώνες. Οι πανίσχυροι τυφώνες και τα τεράστια κύματα που προκαλούν μπορούν να καταποντίσουν μικρά σκάφη, να διαλύσουν πλοία ή να τα βγάλουν απ’ την πορεία τους.
Ακόμα και τα μεγάλα πλοία κινδυνεύουν να αναποδογυρίσουν από τεράστια κύματα, που φτάνουν σε ύψος και τα 35 μέτρα (!) και προκαλούνται από υποθαλάσσιους σεισμούς, ηφαιστειακές εκρήξεις, κατακρημνίσεις στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα ή από κύματα που συσσωρεύονται στη διάρκεια μιας καταιγίδας.





Επίσης, στο Τρίγωνο των Βερμούδων υπάρχουν ισχυρά θαλάσσια ρεύματα. Οι άνεμοι που φυσούν αντίθετα με τη φορά των ρευμάτων σηκώνουν κύματα, που μπορούν να βουλιάξουν ή να αναποδογυρίσουν σκάφη. Τα ρεύματα αυτά μπορεί να είναι «υπεύθυνα» για την εξαφάνιση των συντριμμιών των πλοίων και αεροπλάνων, τα οποία ποτέ δεν εντοπίζονται από τα σωστικά συνεργεία, καθώς διασκορπίζονται πολύ γρήγορα από τα ρεύματα.
Στο Τρίγωνο των Βερμούδων συμβαίνει επίσης το εξής καταπληκτικό: Η πυξίδα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να δείχνει τον μαγνητικό βορρά, εκεί δείχνει τον γεωγραφικό βορρά!
Παρουσιάζεται δηλαδή μια μαγνητική ανωμαλία, που οφείλεται στο μάγμα που ρέει κοντά στην επιφάνεια της Γης, καθώς και σε υποθαλάσσιους σεισμούς και ηλεκτρικές καταιγίδες. Έτσι εξηγούνται λάθη πλοήγησης στο Τρίγωνο των Βερμούδων.




Από το 1995, μία έρευνα που έγινε στον βυθό του ωκεανού ανάμεσα στις Βερμούδες και τις ΗΠΑ, αποκάλυψε ότι από τον πυθμένα του Ατλαντικού αναβλύζουν τεράστιες φυσαλίδες μεθανίου. Μάλιστα το μεθάνιο αυτό είναι υγροποιημένο.
Αν μια τεράστια φυσαλίδα μεθανίου βρεθεί κάτω από ένα πλοίο, θα δημιουργήσει μια τεράστια τρύπα στη θάλασσα. Το πλοίο θα βυθιστεί, θα «καθίσει» στον βυθό και θα καλυφθεί από τα ιζήματα που έχει εκτινάξει το αέριο.
Το αέριο μεθάνιο θα προκαλούσε προβλήματα και στα αεροπλάνα που πετούν εκεί, καθώς είναι ελαφρύτερο από τον αέρα και θα συνέχιζε να ανεβαίνει και στην ατμόσφαιρα. Έτσι τα αεροσκάφη θα αντιμετώπιζαν μηχανικές βλάβες ή θα μπορούσαν να αναφλέξουν το αέριο. Μια μεγάλη διαρροή αερίου επίσης δημιουργεί ισχυρό μαγνητικό πεδίο, το οποίο επηρεάζει τις πυξίδες.
Η θεωρία αυτή βρίσκει τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερους οπαδούς.
Όσο για την περίφημη «Πτήση 19», κάποιοι αναφέρουν ότι ο επικεφαλής της πτήσης ήταν νέος στην περιοχή και κατηύθυνε τα πλοία στη θάλασσα αντί για τη στεριά. Σε πολλά από τα «μυστήρια» του Τριγώνου των Βερμούδων, δίνει απαντήσεις ο Lawrence David Kusche, στο βιβλίο του “The BermudaT Triangle Mystery – Solved” (“Το Μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων – Λύθηκε»).
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που δίνουν άλλου είδους απαντήσεις! Ο Ιβάν Τ. Σάντερσον υποστηρίζει ότι υπάρχουν 12 περιοχές στον κόσμο, που τις ονομάζει «απαίσιες δίνες», όπου παρατηρούνται εκτεταμένες μαγνητικές ανωμαλίες, που προκαλούν διαστολή του χρόνου και μεταφέρουν αντικείμενα σε άλλα μέρη της Γης με μυστηριώδη τρόπο. Μια άλλη θεωρία αναφέρει ότι οι εξωγήινοι απαγάγουν πλοία και αεροσκάφη από το Τρίγωνο των Βερμούδων, μαζί με τους ανθρώπους που επιβαίνουν σ’ αυτά και τους μεταφέρουν αλλού, για να τους χρησιμοποιήσουν σε έρευνες και πειράματα. Μάλιστα ο Ιβάν Τ. Σάντερσον υποστηρίζει ότι οι εξωγήινοι αυτοί βρίσκονται κάτω από την 
επιφάνεια της θάλασσας στο Τρίγωνο των Βερμούδων και ότι τα πλοία και τα αεροσκάφη μεταφέρονται εκεί!
Ο Charles Berlitz, συγγραφέας του μπεστ σέλερ “The Bermuda Triangle”, ισχυρίζεται ότι η μυθική Ατλαντίδα βρίσκεται κοντά στο νησί Μπίμινι, στις Μπαχάμες, στη δυτική κορυφή του Τριγώνου. Η τεχνολογία της Ατλαντίδας παραμένει εκεί, βυθίζοντας πλοία και καταρρίπτοντας πλοία αυτομάτως!
Τέλος, ο Vincent Gaddis, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο «Τρίγωνο των Βερμούδων» το 1964, όπως γράψαμε παραπάνω, θεωρεί ότι τα πλοία και τα αεροπλάνα που χάνονται εκεί, περνούν μέσα από μια «πύλη», κάτι σαν μαύρη τρύπα, και μεταφέρονται σε άλλη περίοδο του χρόνου (χρονομεταφορά) ή σε άλλο Σύμπαν…
Όπως γράφει πάντως πολύ εύστοχα ο Chris Oxlade στο βιβλίο του «Το Μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων» (εκδόσεις Σαββάλας 2004), απ’ όπου αντλήσαμε πολλά στοιχεία για το άρθρο αυτό, «το μεγαλύτερο μυστήριο από όλα είναι το πώς ξεκίνησε τελικά το ίδιο το μυστήριο του Τριγώνου των Βερμούδων»!