Άντρας γίνεται ανάδοχος γονέας εγκαταλελειμμένων ετοιμοθάνατων παιδιών

Εκατομμύρια παιδιά στον κόσμο πεθαίνουν μόνα τους και αβοήθητα. 

Απ' ότι φαίνεται αυτό, το γνωρίζει πολύ καλά και ο Μοχάμεντ Μπζικ, ο οποίος εδώ και πολλά χρόνια, αναλαμβάνει άρρωστα παιδιά, τα οποία δεν έχουν γονείς και τα περιθάλπτει.  

Την ιστορία του Μοχάμεντ Μπζικ διηγούνται βίντεο των LA Times και της ιστοσελίδας GoFundMe. 

Η τελευταία, μάλιστα, καλεί τον κόσμο να τον στηρίξει οικονομικά για το έργο που επιτελεί.

Ο άνδρας είναι ​​ένας ήσυχος, αφοσιωμένος μουσουλμάνος της Λιβύης που ζει στην Αζούσα της Καλιφόρνια και είναι ένας από τους σπάνιους ανθρώπους που δέχονται να γίνουν ανάδοχοι γονείς ετοιμοθάνατων παιδιών. 

Τα παιδιά αυτά που συχνά εγκαταλείπονται στα Νοσοκομεία από τους γονείς τους, πεθαίνουν δίχως κάποιον άνθρωπο στο πλευρό τους.

Ο Μοχάμεντ Μπζικ, όμως αναλαμβάνει το ρόλο του γονέα γι' αυτά τα παιδιά. Ο ίδιος συνηθίζει να ξοδεύει μέρες και να ξαγρυπνά πολλές νύχτες φροντίζοντας τα, καθώς το μόνο που θέλει είναι να τα κάνει να αισθάνονται ότι δεν είναι μόνα σ' αυτή τη ζωή.

Ο ίδιος, ο οποίος τελευταία είχε αναλάβει να φροντίζει ένα κωφό και τυφλό κοριτσάκι με καθημερινές επιληπτικές κρίσεις και μ' ένα σπάνιο εγκεφαλικό πρόβλημα αναφέρει χαρακτηριστικά: 

«Ξέρω ότι δεν μπορεί να ακούσει, δεν μπορεί να δει, αλλά πάντα μιλάω μαζί της», και συμπληρώνει «την κρατάω σε εγρήγορση, παίζοντας μαζί της, πειράζοντας την.... Έχει συναισθήματα. Έχει ψυχή. Είναι άνθρωπος». 

Η ιδέα του άνδρα γεννήθηκε όταν σε ηλικία 62 ετών ήρθε αντιμέτωπος με τον καρκίνο. Η σύζυγός του είχε ήδη πεθάνει και ο γιος του έχει ένα είδος αναπηρίας. Αυτό σήμαινε ότι δεν είχε κανέναν άνθρωπο μαζί του στις θεραπείες. 

Μόλις ξεπέρασε το πρόβλημά του, αποφάσισε να αφιερωθεί στα εγκαταλελειμμένα, ετοιμοθάνατα παιδιά.

Από τα 35.000 παιδιά που παρακολουθούνται από το Τμήμα Παιδικών και Οικογενειακών Υπηρεσιών, υπάρχουν περίπου 600 παιδιά που εμπίπτουν στη φροντίδα των ιατρικών Υπηρεσιών Διαχείρισης Υποθέσεων του Τμήματος, που εξυπηρετούν, τα παιδιά που έχουν πιο σοβαρές ιατρικές ανάγκες, σύμφωνα με τη Rosella Yousef τη βοηθό περιφερειακού διαχειριστή της μονάδας.

Γι' αυτό, λοιπόν, υπάρχει μια έντονη ανάγκη για ανάδοχους γονείς προκειμένου να φροντίσουν αυτά τα παιδιά.

«Αν κάποιος μας τηλεφωνήσει και μας πει: "Αυτό το παιδί πρέπει να πάει στο σπίτι για περίθαλψη", υπάρχει μόνο ένα όνομα που μας έρχεται κατευθείαν στο μυαλό», αναφερόμενη στο Μπζικ.

Ο ίδιος, μιλώντας για τη σημαντική του αυτή συμβολή, καταλήγει σε πρόσφατη συνέντευξή του:
«Το κλειδί είναι ότι πρέπει να τα αγαπάς σαν να είναι δικά σου» και συμπληρώνει «ξέρω ότι είναι άρρωστα. Ξέρω ότι θα πεθάνουν. Κάνω το καλύτερό μου ως άνθρωπος και αφήνω τα υπόλοιπα στον Θεό».