Αντιγόνη Ψυχράμη - Δημήτρης Μακαλιάς: Φωτογραφίζονται μαζί για πρώτη φορά

Μου λέγατε πως τρέχετε για τη μετακόμιση. Έπεσαν όλα μαζί…
Δημήτρης: Το σπίτι όπου μένουμε πέντε χρόνια μαζί είναι πάρα πολύ μικρό. Δεν χωρούσαμε οι ίδιοι, πόσο μάλλον τώρα. Λίγο πριν έρθουν τα βαριά, φεύγουμε τώρα που είμαστε πιο χαλαροί.

Έχετε βρει το ιδανικό μπλε για το δωματίο του μπέμπη;
Αντιγόνη: Ναι, εγώ ψάχνω την κατάλληλη απόχρωση και την έχω βρει.

Δημήτρης: Μας αρέσουν τα παστέλ χρώματα. Δεν πάμε στο τυπικό μπλε.

Αντιγόνη: Γενικά μας αρέσει το χρώμα. Υπάρχει κόκκινο, πράσινο στο σπίτι…

Δημήτρης: Και θα συνεχίσει αυτή η παιδική χαρά και στο καινούριο. (γέλια)

Είσαι αγχωμένος, Δημήτρη;
Όχι. Το περιμένω με λαχτάρα, όχι με άγχος. Το μόνο που μπορεί να με φοβίζει είναι η κούραση. Αλλά είμαστε μαθημένοι και οι δύο να δουλεύουμε πολύ και να κουραζόμαστε. Θεωρώ πως δεν θα φτάσουμε στα όριά μας. Νιώθω, άλλωστε, πως η χαρά του ερχομού του μικρού θα τα επισκιάσει όλα. Όλοι μας λένε πως θα είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος, αλλά εμείς είμαστε προετοιμασμένοι.



Αντιγόνη, πώς νιώθεις αυτό το διάστημα;
Είμαι καλά. Φουσκώνω. Κι ενώ μεγαλώνει το μωράκι μέσα μου δεν έχω συνειδητοποιήσει 100% αυτό που έρχεται. Ευτυχώς, η εγκυμοσύνη μου είναι εύκολη, ήπια. Δούλευα μέχρι τεσσάρων μηνών. Ούτε λιγούρες έχω ούτε φαγητά μού μυρίζουν. Το μόνο που έχει αλλάξει είναι πως τρώω πιο τακτικά, ανά τρεις ώρες. Κλείνω τώρα τον έβδομο μήνα και έχω πάρει έντεκα κιλά.

Δημήτρη, πόσα κιλά πήρες;
Περιέργως, έχω χάσει. Λένε πως βάζεις γιατί ακολουθείς τη διαδικασία της εγκύου. Βέβαια, είχα ξεφύγει πιο πριν και δεν με παίρνει να πάω παραπάνω. Τώρα με την εγκυμοσύνη νομίζω πως η Αντιγόνη έχει μειώσει τις ποσότητες.


Η ζωή μετά το γάμο είναι όπως σας έλεγαν φίλοι και συγγενείς;
Όχι. (απαντούν ταυτόχρονα)
Αντιγόνη: Πιστεύω ότι όλα είναι σχετικά. Και τώρα για το παιδί λένε διάφορα, αλλά θεωρώ ότι τα πάντα είναι σχετικά για κάθε οικογένεια. Το βιώνει διαφορετικά. Με τον Δημήτρη συνεχίζουμε να είμαστε όπως και τους πρώτους μήνες. Διαφωνείς;



Δημήτρης: Όπου έχω αντίθεση, θα επεμβαίνω. Συνέχισε, μια χαρά το πας.
Αντιγόνη: Δεν έχει αλλάξει τίποτε… Ίσως να συμβαίνει αυτό επειδή συγκατοικήσαμε εξαρχής.
Δημήτρης: Ο γάμος ήταν όπως το περιμέναμε εμείς, όχι όπως τα έλεγαν οι άλλοι. Έγινε ένα πάρτι, το οποίο δεν άλλαξε και πολύ την καθημερινότητά μας, όπως την αλλάζει ένα παιδί, για παράδειγμα. Άλλωστε συγκατοικούσαμε ήδη. Η μεγάλη αλλαγή, πραγματικά, είναι ο ερχομός του παιδιού.

Το παλέψατε για να αποκτήσετε παιδί;
Αντιγόνη: Όχι. Ευτυχώς ήρθε γρήγορα. Με το που το αποφασίσαμε, ήρθε.
Δημήτρης: Το είχαμε στο μυαλό μας, θέλαμε να συμβεί.

Σου ανακοίνωσε με περίεργο τρόπο πως είναι έγκυος…
Δημήτρης: Νιώσαμε πως ο στόχος είχε επιτευχθεί. Η Αντιγόνη έκανε το τεστ μόνη της το πρωί. Αυτό ήταν περίεργο, να κάτι που δεν κάναμε μαζί. Είμαστε μαζί 24 ώρες το 24ωρο και ήταν η πρώτη φορά που εκείνη είχε εξαφανιστεί, ενώ εγώ ήμουν σε μια δουλειά. Καταλάβαινα ότι κάτι είχε συμβεί, αλλά δεν ήξερα τι. Όταν επέστρεψα, μου είχε πάρει πολλά μικρά κουτάκια με δώρα και ένα από αυτά ήταν το τεστ. Δεν κατάλαβα αμέσως, βέβαια, ότι ήταν θετικό, υπέθεσα φυσικά πως για κάτι τέτοιο πρόκειται. Στη συνέχεια το επιβεβαίωσε. (γέλια)

Αντιγόνη: Εκείνες τις ημέρες θεωρούσαμε και οι δύο πως έχει συμβεί. Ήθελα να του το πω κάπως παιχνιδιάρικα.

Είθισται μετά το πρώτο δίμηνο ένα ζευγάρι να μη θέλει να είναι συνεχώς μαζί…
Αντιγόνη: Δεν συμβαίνει με εμάς. Μας το λένε και οι φίλοι μας… Αλλά ταιριάζουμε σε όλα: κοινές δραστηριότητες, γούστα, το σινεμά, η θάλασσα…

Δημήτρης: Είναι λίγο ακραίο. Έχουμε έναν «εγκλωβισμό». Μας αρέσει να μοιραζόμαστε τα πάντα. Έτσι, γλιτώνεις και τον κόπο να τα διηγείσαι όλα. Ακόμη και στο σούπερ μάρκετ προτιμάμε να πάμε μαζί, παρά ένας από τους δύο να πάει να κάνει αυτή τη χαμαλοδουλειά.



Κινείστε στους ίδιους χώρους. Υπήρξε στιγμή που κάποιος από τους δύο να κινήθηκε αψηφώντας τη συμβουλή του άλλου; Και τι συνέβη; Βγήκε σε καλό ή σε κακό;
Δημήτρης: Όχι, δεν έχει συμβεί ποτέ αυτό. Οτιδήποτε έρχεται στη ζωή μας, όχι μόνο επαγγελματικό, το μοιραζόμαστε. Ακόμη και μια σκέψη, που δεν είμαι σίγουρος αν πρέπει να την πω, θα την πω. Έτσι, δεν έχουμε μυστικά, αφού κάθε απόφαση που παίρνει ο ένας θα επηρεάσει και τον άλλον. Οπότε οφείλεις να το κάνεις.

Αντιγόνη: Στην περίπτωσή μας εκτιμάμε και θαυμάζουμε ο ένας τον άλλον. Και είμαστε υποστηρικτικοί. Ωθούμε ο ένας τον άλλον.

Δημήτρης: Η Αντιγόνη επικεντρώνεται σε πράγματα που εγώ δεν μπορώ να εστιάσω. Την εκτιμώ και τη θαυμάζω επειδή είναι πολύ προχωρημένη στο είδος της, στη μουσική του θεάτρου. Εγώ δεν το έχω. Αντίστοιχα η Αντιγόνη με θαυμάζει για κάποιο άλλο είδος θεάτρου. Οι πορείες μας στο χώρο κινούνται παράλληλα και μερικές φορές κουμπώνουν. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι το καλύτερό μας. Για μας δεν ισχύει πως τα ζευγάρια που δουλεύουν μαζί θα συγκρουστούν, εμείς λειτουργούμε συμπληρωματικά.

Άρα η σχέση σάς έχει κάνει καλύτερους, σε επαγγελματικό επίπεδο.
Δημήτρης: Υπάρχουν πράγματα που δεν θα τα έκανα αν δεν είχα την Αντιγόνη πλάι μου. Δεν θα τολμούσα να δοκιμάσω μιούζικαλ αν δεν ήξερα πως παίζει και η Αντιγόνη –την πρώτη φορά που έκανα– ή τώρα στο YFSF, αν δεν την είχα να με συμβουλεύει, δεν θα το έκανα μόνος μου. Ακόμη και το Just the Τwo of Us.

Οι διαφορές στο σπίτι πώς λύνονται;
Δημήτρης: (ξεροβήχει) Για πες, Αντιγόνη, έχω αγωνία να δω τι θα πεις…
Αντιγόνη: (γέλια) Ε, ανάλογα. Επειδή έχω μεγαλώσει με άλλα έξι αδέλφια, διαθέτω πιο έντονη προσωπικότητα. Εκνευρίζομαι πιο εύκολα. Ο Δημήτρης είναι πράος άνθρωπος. Όταν ήθελα να τσακωθούμε, μου έλεγε «να το συζητήσουμε». Πλέον, ύστερα από πέντε χρόνια, η κατάσταση έχει εξισορροπηθεί. Ο Δημήτρης έχει γίνει πιο έντονος και εγώ πιο ήρεμη σε σχέση με τότε. Σε σημείο να υποχωρώ τις περισσότερες φορές εγώ.

Δημήτρης: Τώρα θεωρώ πως και οι δύο αντιδρούμε σε ένα γεγονός με τον ίδιο τρόπο. Οπότε όταν γίνομαι έκρυθμος εγώ, η Αντιγόνη κάνει πίσω. Και αντίστροφα. Όσο περνούν τα χρόνια, ο τρόπος αντιμετώπισης δεν έχει να κάνει με το αποτέλεσμα, γιατί πάντα στο τέλος το καλό και το δίκαιο υπερισχύει. Το θέμα είναι ποιος θα ξεφύγει και ποιος θα ηρεμήσει τον άλλον. Υπάρχουν αυτές οι εναλλαγές στους ρόλους και είναι υγιές. Όταν ο ένας είναι κουρασμένος και το εκτονώνει με νεύρα, ο άλλος θα είναι δίπλα για να τον ηρεμήσει. Το θέμα είναι πως στο τέλος συμφωνούμε πάντα.

Πώς γνωριστήκατε;
Δημήτρης: Η πρώτη μας συνάντηση ήταν σε ένα μιούζικαλ, στο Rent, όπου πρωταγωνιστούσε η Αντιγόνη, το 2009. Χρειάστηκε να αντικαταστήσω τον Μίνω Θεοχάρη, παιδικό φίλο της Αντιγόνης και πλέον και δικό μου, που είχε ένα ατύχημα με τη μέση του. Η γνωριμία μας, που εξελίχτηκε σε σχέση, έγινε τρία χρόνια αργότερα, και πάλι για το Rent, μόνο που πλέον έπαιζα κανονικά.

Την είχες «σταμπάρει»;
Δημήτρης: Όχι, ήμασταν και οι δύο σε άλλες σχέσεις. Μετά ήρθαν έτσι τα πράγματα, συναντιόμασταν πιο τακτικά και με την καθημερινή τριβή ήρθαμε πιο κοντά.

Αντιγόνη, όταν γίνατε ζευγάρι, είχες την αίσθηση πως με αυτό τον άντρα θα δημιουργήσεις οικογένεια;
Αντιγόνη: Πιο πολύ σκεφτόταν ο Δημήτρης για παιδιά και οικογένεια, όχι εγώ. Σε εμένα βγήκε αβίαστα, χωρίς να το περιμένω. Ο Δημήτρης είναι ένας άνθρωπος που σου εμπνέει εμπιστοσύνη, καταλαβαίνεις πως θα γίνει πολύ καλός πατέρας. Οπότε ένιωσα ασφάλεια για να κάνω το επόμενο βήμα. Εγώ αφέθηκα και άφησα τον Δημήτρη να οδηγεί τη σχέση.

Δημήτρης: Όταν ξεκινάς μια σχέση, δεν το τερματίζεις, να σκέφτεσαι αμέσως πως θα κάνεις οικογένεια. Έρχεται χτίζοντάς το. Η αλήθεια είναι πως με την Αντιγόνη ήρθε πολύ γρήγορα αυτό το συναίσθημα. Είπα σύντομα «ναι, αυτή είναι η γυναίκα της ζωής μου». Η Αντιγόνη ήθελε λίγο παραπάνω χρόνο από μένα για να το πει… Αλλά όταν το πει, δεν το παίρνει πίσω.




Η πρόταση γάμου πώς έγινε;
Αντιγόνη: Πες το εσύ, το λες καλύτερα.
Δημήτρης: Είμαστε ένα ζευγάρι που λατρεύει το σινεμά. Πριν παντρευτούμε, πηγαίναμε και τέσσερις φορές την εβδομάδα. Έτσι, σκέφτηκα να την αιφνιδιάσω σε ένα χώρο που δεν μπορούσε να φανταστεί πως μπορεί να γίνει κάτι παραπάνω από το να παρακολουθήσουμε μια ταινία. Είχα κλείσει μια ολόκληρη αίθουσα στο Mall, εκεί που πηγαίναμε πάντα, για να μην υποψιαστεί τίποτε. Είχα φωνάξει κρυφά πολλούς φίλους, κυρίως δικούς της, οι οποίοι είχαν έρθει μεταμφιεσμένοι για να μην τους καταλάβει και θα κάθονταν μπροστά, για να φαίνεται πως η αίθουσα έχει κόσμο. Ήταν στο κόλπο ακόμη και άνθρωποι που δούλευαν στο σινεμά και ήταν συνεννοημένοι να καθίσουν κοντά της. Η Αντιγόνη είχε πάει μαζί με την κουμπάρα μας, τη Νάντια Κοντογεώργη, γιατί εγώ είχα παράσταση και θα τις έβρισκα εκεί. Είχα φτιάξει ένα βίντεο δεκαπέντε λεπτών, όπου εμφανίζονταν φίλοι και συγγενείς, και ένα τρέιλερ που θα παιζόταν μαζί με τα άλλα διαφημιστικά. Αυτό το βιντεάκι ήταν επί της ουσίας η ιστορία του έρωτά μας, η γνωριμία μας, στιγμές από την κοινή ζωή μας, αλλά και η προσπάθειά μου να κάνω την πρόταση γάμου σε λίγα λεπτά. Μαζί με τον Λάμπρο Φισφή, που είναι κουμπάρος μας, γράψαμε ένα σενάριο για το πόση σκέψη βάζει ένας άνθρωπος για να κάνει μια πρόταση. Μέτρησα τις σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου, τα θέματά μου με κωμικό τρόπο. Στη συνέχεια είχα συνεντεύξεις από φίλους και συγγενείς για το αν πρέπει να γίνει αυτός ο γάμος ή όχι.

Υπήρξε κάποιος που είχε ενστάσεις;
Δημήτρης: Τα αδέλφια της. Με προϊδέασαν για το πόσο σημαντική απόφαση είναι αυτή, μου είπαν να προσέχω, αλλά άπαξ και κάνω την πρόταση και δεχτεί, εκείνοι δεν θα έχουν καμία ευθύνη. Ο καθένας που παίρνει θέση στο βίντεο μιλάει με χιούμορ, δίνοντας ένα στίγμα για το πώς ήμασταν σαν παρέα. Στο τέλος έπαιξε ένα βίντεο σε «πραγματικό χρόνο». Εγώ υποτίθεται πως ήμουν στο θέατρο, στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Είχα αργήσει να πάω στο σινεμά, γιατί είχε καθυστερήσει η παράσταση και μετά με έδειχνε στο δρόμο να πηγαίνω για το σινεμά. Στη διαδρομή είναι όλοι οι άνθρωποι της ζωής μου, που με βοηθούν για να πάω να κάνω την πρόταση: Ο Κρατερός Κατσούλης με ντύνει, ο Λάμπρος Φισφής μού βάζει άρωμα, ο άλλος κουμπάρος, Κωνσταντίνος Καϊκής, μου δίνει το δαχτυλίδι, η Ελευθερία Μπενοβία τα ποπκόρν, η Νάντια Κοντογεώργη μου δίνει την ευχή της και με ξεματιάζει… Είχα κάνει ένα γύρισμα μια εβδομάδα νωρίτερα στους ίδιους χώρους που έδινε την αίσθηση πως συμβαίνει εκείνη τη στιγμή και η Αντιγόνη το παρακολουθούσε στο σινεμά. Η ταινία τελειώνει την ώρα που ανοίγει η πόρτα και τότε εμφανίζομαι κι εγώ και κάνω την πρόταση.

Και να μην ήθελε να πει «ναι», μετά από τέτοια πρόταση…
Δημήτρης: Από υποχρέωση και μόνο! (γέλια)

Αντιγόνη, πώς έζησες όλη αυτή την πρόταση γάμου-υπερπαραγωγή;
Αντιγόνη: Δεν είχα καταλάβει τίποτε. Είχε καθυστερήσει ο Δημήτρης και εμείς καθυστερούσαμε να ανέβουμε. Η Νάντια που ήταν μαζί μου φώναζε πως αργήσαμε και πρέπει να μπούμε γρήγορα.

Δημήτρης: Ναι, γιατί έπρεπε να συγχρονιστούν πολλοί άνθρωποι και είχαμε κρατήσει όλη την αίθουσα. Έπρεπε να λειτουργήσουν όλα χωρίς καθυστερήσεις. Εγώ όντως έπαιζα στην παράσταση και έπρεπε να μην αργήσω στιγμή. Όλα ήταν χρονομετρημένα και τα πάντα μπορούσαν να καταστραφούν για ένα δευτερόλεπτο. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά.

Αντιγόνη: Στα πρώτα τρία λεπτά του τρέιλερ δεν φαινόταν το πρόσωπό του, παρά μόνο το σώμα του από το κεφάλι και κάτω. Ο αφηγητής που παρουσιάζει την ταινία λέει πως πρόκειται για την ιστορία ενός ανθρώπου που προσπαθεί να πάρει μια μεγάλη απόφαση. Εμένα βέβαια κάτι μου θύμισαν το παντελόνι και τα χέρια του «πρωταγωνιστή», αλλά δεν μπορούσα να το συνδυάσω 100%. Ε, μετά το τέλος βγήκαμε και κάναμε ένα πάρτι. Όταν τέλειωσε, μπήκαμε ξανά στην αίθουσα τέσσερα άτομα και είδαμε πάλι το βίντεο.

Διαβάστε περισσότερα στο PEOPLE που κυκλοφορεί μαζί με το ΘΕΜΑ.